قالی‌بافیان پر ادعا و سیاسی استان کهگیلویه و بویراحمد؛ خالی بافیانی بیش نبودند!

کبنا ؛یادداشت - از زمان ثبت‌نام نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری، خیل عظیمی از نیروهای انقلابی و اصول‌گرایی داوطلب شده و با حضور در وزارت کشور اقدام به ثبت‌نام نمودند که این تعداد زیاد از آنها از همان ابتدا، انتخاب و تعیین کاندیدای اصلح برای جریان و جامعه را با مشکل موجه می‌کرد، زیرا همه آنها داعیه‌دار حضور در جبهه انقلاب بودند و سهم‌خواهی مبنی بر حمایت این جبهه نسبت به خود را داشتند و در این مسیر ایجاد مشکل می‌کردند. تا اینکه با بررسی صلاحیت‌های داوطلبان ریاست‌جمهوری از سوی شورای نگهبان، تنها 4 نفر از آنان به مرحله تایید صلاحیت و ورود در عرصه انتخابات رسیدند.
با تعیین این 4 نفر و آرایش‌های سیاسی برای کارزار انتخابات در کشور، هر کدام از آنها سعی بر یارگیری از دل جریان‌های سیاسی و احزاب و تشکل‌های اثرگذار برای هر چه بیشتر انقلابی بودن خود داشتند و در این میان بیش از همه، محمدباقر قالیباف و سعید جلیلی سهم بیشتری از این یاران سیاسی را داشتند و دو نفر دیگر چندان داعیه‌ای نداشتند و مصلحت نیروهای انقلاب را بیشتر در نظر داشتند و در انتها به نفع جریان انقلاب از صحنه کناره گیری کردند.
در سطح کشور، بیشتر سیاسیون و نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی و سایر چهره‌های اثرگذار فرهنگی و علمی و حتی واعظان معروف و مشهور و مداحان پرطرف‌دار را با یارگیری و شگردهای خود به سمت کاندیداتوری قالیباف کشاند و در این مدت سعی بر القای آن داشتند که‌رای ما بیشتر است و باید سایر نامزدهای جبهه انقلاب به نفع ما کنار بروند و اقبال عمومی صرفاً متوجه آنها هست و تنها خودشان شایستگی مدیریت اجرائی را دارند و بقیه فاقد سوابق اجرائی هستند و باید به احترام آنها از صحنه کنار بروند و گویی امر بر آنها مشتبه شده بود که برنده نهایی آنها هستند و هر کسی که کنار نروند، در مسیر جبهه انقلاب ایجاد خلل می‌کند و تا شب انتخابات با فشار سعی در پیشبرد قصد خود داشتند.
کار به‌گونه‌ای پیش رفته بود که مردم عادی و پیاده‌نظام بی‌ادعا و مخلص و بی‌ادعا و هیئتی‌های خودجوش و مردمی را تعیین‌کننده نمی‌دانستند و صرفاً با ژنرال‌های به‌اصطلاح سیاسی و چهره‌های معروف، سعی بر میدان‌داری داشتند و در کهگیلویه و بویراحمد کار به‌گونه‌ای پیش رفت که همه چهره‌های پر ادعای اصول‌گرایی در سمت قالیباف ایستادند و در سمت جلیلی کسی از این افراد مطرح و پرمدعا دیده نمی‌شد و از موحد و مژدهی و پیشوا تا روشنفکر و خلقی پور و... در بویراحمد و شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی در استان و برخی از اعضای شورای وحدت اصول‌گرایان و  جمعیت مؤتلفه دانشی و... همه‌وهمه در یک طرف قرار گرفتند به‌گونه‌ای که در سمت جلیلی چندان شخصیت سیاسی مهمی دیده نمی‌شد.
این جمعیت پرمدعا و پرلاف که خود را وارث رأی اصول‌گرایی در استان می‌دانستند، بیشترین ستادهای انتخاباتی را دایر کرده بودند و بیشتر احکام را صادر می‌کردند و بیشتر جلسات مشورت و همگرایی و سخنرانی عمومی را تدارک دیدند و در همه شهرستان‌های استان نیز ستاد دایر کردند و به‌گونه‌ای مفصل و شبکه‌ای عمل می‌کردند که قاعدتاً باید بیشترین رأی را در سطح استان می‌آورند. اما سرانجام در 8 تیر مشخص شد که کل رأی این گروه باآن‌همه ستاد و همهمه و ادعا و سروصدا، 55 هزار بوده که خیلی عجیب بوده است و نشان از عدم پایگاه اجتماعی این افراد است و رأی جلیلی دوبرابر آنها بود. این رأی حتی به‌اندازه رأی مهدی روشنفکر در انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفند گذشته نبود، چه برسد به آنکه آرای موحد و اصول گریان طرف‌دارشان در گچساران نیز باید اضافه می‌شد.
رأی پایین قالیباف در استان حاکی از آن بود و پیام آن را داشت که پایگاه مردمی به ادعا و شلوغی و ژنرال بازی نیست و مسابقه و دعواهایی که برای ریاست ستادها داشتند بی‌مورد و بیخود بود و تأسیس این‌همه ستاد هم نتوانست به داد آنها برسد و رأی پایین قالیباف همه ماهیت و جایگاه آنها را برملا ساخت و حتی در میزان آرای روشنفکر و موحد و همه افراد همراه آنها که ذکر نام شد، در مجلس شک کرد و فقدان و ریزش جایگاه نفوذ آنها را در جامعه شاهد هستیم.