تاریخ انتشار
پنجشنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۳ ساعت ۱۹:۵۲
کد مطلب : ۴۷۷۰۱۱
طلیعه نسل جدیدی از مدیران در کهگیلویه و بویراحمد؛
شیفت شب
۰
کبنا ؛در حالی که در گذشته، بخشی از نیروهای دولت، وظیفه خود را تمام و کمال انجام نمیدادند، نسل جدیدی از مدیران در کهگیلویه و بویراحمد سر کار آمدهاند که شب و روز نمیشناسند و شبانه نیز کار میکنند.
به گزارش کبنا، در ماده 51 قانون کار میزان مجاز ساعت کار روزانه افراد در بنگاه ها و واحدهای مشمول قانون کار کشور 8 ساعت اعلام شده است. اما به صورت کلی ساعت کار نمی تواند از 44 ساعت بیشتر باشد. اما این ساعت کار رسمی است. ساعت کار مفید گاهی اوقات تفاوتی فاحش با ساعت کار رسمی دارد. البته در برخی کشورها این پدیده مشاهده نمیشود. به عنوان مثال آمارها نشان میدهد ساعت کار در کره جنوبی 40 ساعت است که تماما مفید است. ژاپن 40 رسمی و 32 مفید؛ ترکیه 45 رسمی و 35 مفید؛ آمریکا 40 رسمی و 34 مفید است. اما ایران 44 رسمی و 15 مفید است. اختلاف فاحش 29 ساعتی میتواند بسیار مسألهساز باشد.
نگاهی به سفرنامههای فرنگیانی که از ایران بازدید کردهاند نشان میدهد این پدیده، وجههای تاریخی دارد. اخلاق کار ایرانیان در سدههای گذشته نیز مسألهمند بوده است. عبدالله مستوفی دولتمرد و دیپلمات عصر قاجار و پهلوی در کتاب «شرح زندگانی من» به طعنه مینویسد در ایران، برای یک قوری 14 نفر استخدام میشوند. حتی اگر اینجا اغراق هم صورت گرفته باشد، باز نشان از آن دارد اخلاق کاری برای ایرانیان یک مسأله بوده است. در آثاری که در مورد اخلاق کار در بین ایرانیان نوشته شده، امروز نیز شاهد این پدیده هستیم. اما اتفاق جالبی افتاده که با نگاهی به آمارها میتوان به آن پی برد.
تا پیش از دهه 90 گفته میشد ساعت کاری مفید یک ایرانی در طول روز حدود 40 دقیقه است. با احتساب 6 روز درهفته میتوان گفت تا دو دهه پیش ایرانیان تنها 4 ساعت در طول هفته کار میکردند؛ این در حالی است که ساعت کار رسمی در همان دوره 8 ساعت در روز بوده است.
کمی جلوتر میآییم و به دهه 90 میرسیم؛ تحقیقی که مرکز پژوهشهای مجلس در سال 1391 انجام داده بود نشان از آن داشت ایرانیان هفتهای 11 ساعت کار میکردند؛ یعنی روزی کمتر از 2 ساعت. هر چند باز هم اختلاف فاحشی با ساعت کار رسمی مشاهده میشود، اما شاهد این هستیم که بعد از یک دهه، ساعت کاری مفید ایرانیان افزایش داشته است.
اما جدیدترین تحقیقات نشان میدهند ایرانیان بین 15 تا 18 ساعت کار مفید انجام میدهند؛ حتی برخی تحقیقات از 20 ساعت در هفته نام میبرند. این افزایش ساعت مفید کار اداری همزمان شده با روی کار آمدن تفکری که خود را ارزشی و انقلابی مینامد و از کار جهادی نام میبرد.
شاید در کل کشور نتوان تحقیقی در مورد ارتباط تفکر برآمده از دولت سیزدهم و افزایش ساعات کار مفید پیدا کرد. اما تجربه زیسته ما در کهگیلویه و بویراحمد به وضوح این ارتباط را تأیید میکند. برای نمونه به برخی از شواهد اشاره میکنیم.
زمان زیادی از دولت سیزدهم نگذشته بود که پدیده منسون در کل کشور اتفاق افتاد و به تبع آن در کهگیلویه و بویراحمد نیز شاهد آن بودیم. در همان موقع، شبانه فرماندار مارگون نیروهای خود را جمع کرده و برای جلوگیری از آسیبهای متعدد فعالیت میکرد. زمانی که ما از او علت را جویا شدیم؛ گفت کار جهادی روز و شب نمیشناسد. شاید یکی از دلایل موفقیت کهگیلویه و بویراحمد در پدیده منسون همین اعتقاد به کار جهادی بود.
نمونههای زیادی را میتوان در تأیید این ادعا بیان کرد، اما مثالهای نقض آن نیز زیاد است. سال 1401 با بارش برف یاسوج وارد بحران شد. اما این مثالهای نقض چندان زیاد نیست که بتوان از آن با عنوان قاعده یاد کرد؛ به احتمال زیاد میتوان آنها را استثنا دانست.
در جشنواره رسانهای امید که مدیران کهگیلویه و بویراحمد به ارائه گزارش عملکرد خود پرداختنند، جوانب مختلفی از چنین کاری روشن شد. در حالی که بسیاری از مدیران گذشته، ساعت کاری مفید آنها کمتر از دو ساعت بود، نسل جدید مدیران کهگیلویه و بویراحمد، با اعتقادی که به کار جهادی دارند، شبانه نیز فعالیت میکنند. گاهی آنها علاوه بر شیفت روز، شیفت شب نیز سر کار هستند.
بسیاری از پروژههای آب که سالها تعطیل بودند، حالا دو شیفت در حال پیشرفت هستند تا هر چه زودتر به اتمام برسند. یکی از این پروژهها طرح آبرسانی از سد کوثر به لیکک بود که در سال 1390 کلنگزنی شد. به گفته آرش مصلح مدیرعامل آب منطقهای کهگیلویه و بویراحمد در جام رسانهای امید گفت: این پروژه در مدت ۱۱ سال ۳۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشت. اما در کمتر از سه سال در دولت سیزدهم به ۸۷ درصد رسیده است و پیشرفت فیزیکی این طرح در ۲ و نیمسال حدود ۲ برابر ۱۰ سال قبل است.
پروژههای عمرانی بهویژه پروژههای راه در کهگیلویه و بویراحمد با مدیریت مطلوب معاون مقتدر عمرانی استاندار نیز چنین سرنوشتی دارند. در حالی که برخی از آنها سالها تجدید مناقصه میشدند و پیشرفت فیزیکی آنها زیر 10 درصد بود حالا در مراحل آخر خود قرار دارند؛ ما نیز به عنوان خبرنگار شاهد فعالیتهای شبانهروزی به ویژه در تونلهای سیسخت بودهایم.
دولت سیزدهم از نیروهایی برخوردار است که معتقدند کار، شب و روز نمیشناسد و هر زمان که نیاز باشد باید حضور پیدا کرد. این نسل جدید از مدیران البته زمانی میتوانند توسعه را به بار بیاورند که سایر شرایط نیز فراهم باشد. البته نتیجه اقدامات دو شیفت مدیران دولت سیزدهم، در سالهای آینده خود را بیشتر نشان میدهد؛ محصولات این کارگاه عمرانی بزرگ، یک یا دو سال آینده به نتیجه خواهند رسید.
به گزارش کبنا، در ماده 51 قانون کار میزان مجاز ساعت کار روزانه افراد در بنگاه ها و واحدهای مشمول قانون کار کشور 8 ساعت اعلام شده است. اما به صورت کلی ساعت کار نمی تواند از 44 ساعت بیشتر باشد. اما این ساعت کار رسمی است. ساعت کار مفید گاهی اوقات تفاوتی فاحش با ساعت کار رسمی دارد. البته در برخی کشورها این پدیده مشاهده نمیشود. به عنوان مثال آمارها نشان میدهد ساعت کار در کره جنوبی 40 ساعت است که تماما مفید است. ژاپن 40 رسمی و 32 مفید؛ ترکیه 45 رسمی و 35 مفید؛ آمریکا 40 رسمی و 34 مفید است. اما ایران 44 رسمی و 15 مفید است. اختلاف فاحش 29 ساعتی میتواند بسیار مسألهساز باشد.
نگاهی به سفرنامههای فرنگیانی که از ایران بازدید کردهاند نشان میدهد این پدیده، وجههای تاریخی دارد. اخلاق کار ایرانیان در سدههای گذشته نیز مسألهمند بوده است. عبدالله مستوفی دولتمرد و دیپلمات عصر قاجار و پهلوی در کتاب «شرح زندگانی من» به طعنه مینویسد در ایران، برای یک قوری 14 نفر استخدام میشوند. حتی اگر اینجا اغراق هم صورت گرفته باشد، باز نشان از آن دارد اخلاق کاری برای ایرانیان یک مسأله بوده است. در آثاری که در مورد اخلاق کار در بین ایرانیان نوشته شده، امروز نیز شاهد این پدیده هستیم. اما اتفاق جالبی افتاده که با نگاهی به آمارها میتوان به آن پی برد.
تا پیش از دهه 90 گفته میشد ساعت کاری مفید یک ایرانی در طول روز حدود 40 دقیقه است. با احتساب 6 روز درهفته میتوان گفت تا دو دهه پیش ایرانیان تنها 4 ساعت در طول هفته کار میکردند؛ این در حالی است که ساعت کار رسمی در همان دوره 8 ساعت در روز بوده است.
کمی جلوتر میآییم و به دهه 90 میرسیم؛ تحقیقی که مرکز پژوهشهای مجلس در سال 1391 انجام داده بود نشان از آن داشت ایرانیان هفتهای 11 ساعت کار میکردند؛ یعنی روزی کمتر از 2 ساعت. هر چند باز هم اختلاف فاحشی با ساعت کار رسمی مشاهده میشود، اما شاهد این هستیم که بعد از یک دهه، ساعت کاری مفید ایرانیان افزایش داشته است.
اما جدیدترین تحقیقات نشان میدهند ایرانیان بین 15 تا 18 ساعت کار مفید انجام میدهند؛ حتی برخی تحقیقات از 20 ساعت در هفته نام میبرند. این افزایش ساعت مفید کار اداری همزمان شده با روی کار آمدن تفکری که خود را ارزشی و انقلابی مینامد و از کار جهادی نام میبرد.
شاید در کل کشور نتوان تحقیقی در مورد ارتباط تفکر برآمده از دولت سیزدهم و افزایش ساعات کار مفید پیدا کرد. اما تجربه زیسته ما در کهگیلویه و بویراحمد به وضوح این ارتباط را تأیید میکند. برای نمونه به برخی از شواهد اشاره میکنیم.
زمان زیادی از دولت سیزدهم نگذشته بود که پدیده منسون در کل کشور اتفاق افتاد و به تبع آن در کهگیلویه و بویراحمد نیز شاهد آن بودیم. در همان موقع، شبانه فرماندار مارگون نیروهای خود را جمع کرده و برای جلوگیری از آسیبهای متعدد فعالیت میکرد. زمانی که ما از او علت را جویا شدیم؛ گفت کار جهادی روز و شب نمیشناسد. شاید یکی از دلایل موفقیت کهگیلویه و بویراحمد در پدیده منسون همین اعتقاد به کار جهادی بود.
نمونههای زیادی را میتوان در تأیید این ادعا بیان کرد، اما مثالهای نقض آن نیز زیاد است. سال 1401 با بارش برف یاسوج وارد بحران شد. اما این مثالهای نقض چندان زیاد نیست که بتوان از آن با عنوان قاعده یاد کرد؛ به احتمال زیاد میتوان آنها را استثنا دانست.
در جشنواره رسانهای امید که مدیران کهگیلویه و بویراحمد به ارائه گزارش عملکرد خود پرداختنند، جوانب مختلفی از چنین کاری روشن شد. در حالی که بسیاری از مدیران گذشته، ساعت کاری مفید آنها کمتر از دو ساعت بود، نسل جدید مدیران کهگیلویه و بویراحمد، با اعتقادی که به کار جهادی دارند، شبانه نیز فعالیت میکنند. گاهی آنها علاوه بر شیفت روز، شیفت شب نیز سر کار هستند.
بسیاری از پروژههای آب که سالها تعطیل بودند، حالا دو شیفت در حال پیشرفت هستند تا هر چه زودتر به اتمام برسند. یکی از این پروژهها طرح آبرسانی از سد کوثر به لیکک بود که در سال 1390 کلنگزنی شد. به گفته آرش مصلح مدیرعامل آب منطقهای کهگیلویه و بویراحمد در جام رسانهای امید گفت: این پروژه در مدت ۱۱ سال ۳۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشت. اما در کمتر از سه سال در دولت سیزدهم به ۸۷ درصد رسیده است و پیشرفت فیزیکی این طرح در ۲ و نیمسال حدود ۲ برابر ۱۰ سال قبل است.
پروژههای عمرانی بهویژه پروژههای راه در کهگیلویه و بویراحمد با مدیریت مطلوب معاون مقتدر عمرانی استاندار نیز چنین سرنوشتی دارند. در حالی که برخی از آنها سالها تجدید مناقصه میشدند و پیشرفت فیزیکی آنها زیر 10 درصد بود حالا در مراحل آخر خود قرار دارند؛ ما نیز به عنوان خبرنگار شاهد فعالیتهای شبانهروزی به ویژه در تونلهای سیسخت بودهایم.
دولت سیزدهم از نیروهایی برخوردار است که معتقدند کار، شب و روز نمیشناسد و هر زمان که نیاز باشد باید حضور پیدا کرد. این نسل جدید از مدیران البته زمانی میتوانند توسعه را به بار بیاورند که سایر شرایط نیز فراهم باشد. البته نتیجه اقدامات دو شیفت مدیران دولت سیزدهم، در سالهای آینده خود را بیشتر نشان میدهد؛ محصولات این کارگاه عمرانی بزرگ، یک یا دو سال آینده به نتیجه خواهند رسید.