تاریخ انتشار
يکشنبه ۱۴ مرداد ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۲۹
کد مطلب : ۴۹۰۰۸۲
یادداشت؛
پشت پرده تخریب های گسترده علیه استاندار کهگیلویه و بویراحمد / مرام و مروت بدرقه گمشده این روزهای استان
۰
کبنا ؛
دولت سیزدهم به پایان رسید؛ دولت چهاردهم نیز با رویکرد و گفتمان متفاوتی شروع به کار کرده است. فارغ از این‌که در سطح کشور چه می‌گذرد، در استان کهگیلویه و بویراحمد با شرایط عجیبی روبه‌رو هستیم. مجموعه مدیران در کهگیلویه و بویراحمد تا دو ماه گذشته همگی عالی و بی‌نقص و مشکل دیده می‌شدند، اما حالا که دولت عوض شده، به یک باره همه نیروهای اجرایی در استان، با ادبیات سخیفی مورد خطاب قرار می‌گیرند.
به گزارش کبنا نیوز، اگر این مدیران ناکارآمد بودند، خب چرا تا همان دو ماه پیش، ضعف‌های آنها گفته نمی‌شد؟ حالا که رفتنی شده‌اند دیگر نقد آنها به چه کار می‌آید؟ واضح است که در مثل مناقشه نیست؛ اما رفتار این به‌اصطلاح منتقدانِ شجاع! همچون لگد زدن به مرده است. فرضیه‌های زیادی می‌توان در مورد این رفتار مطرح کرد. اما یکی از اصلی‌ترین فرضیه‌ها حب مال و مقام در بین منتقدان است. برخی افراد تنها و تنها پست و مقام را می‌شناسند، بی‌آن‌که در کنار آن برای ارزش‌های انسانی احترامی قائل باشند. این‌ها همان افرادی هستند که می‌توان نامشان را آفتاب‌پرستان سیاسی گذاشت. این افراد، تا قبل از حادثه بالگرد رئیس جمهور، برای شخص استاندار به‌به و چه‌چه می‌کردند و برای او دولا راست می‌شدند. حتی تا قبل از پیروزی مسعود پزشکیان، اغلب آنها طرفدار نامزدهای رقیب همچون محمدباقر قالیباف و سعید جلیلی بودند و تا روز اعلام نتایج انتخابات، جسارت نقد مجموعه دولت را نداشتند. اما همین که نام مسعود پزشکیان از صندوق‌ها درآمد به یک‌باره همگی منتقد استاندار و مجموعه دولت در استان شدند.
یکی که هیچ نقدی به دولت سیزدهم در استان نکرده بود، با انتشار متتنی در نقد استاندار، این‌گونه متن خود را شروع کرده بود: «در ادامه نقدهایم به استاندار ...». یکی دیگر که همیشه در رکاب استاندار بود تبدیل به منتقد سرسخت و همیشگی او شده بود. برخی که سکوت کرده‌بودند، یک روز پس از پیروزی پزشکیان، سکوت خود را شکستند و طوطی‌وار نقد به دولت و به ویژه استاندار را شروع کردند.
روشن است که نقدهایی به استاندار و مجوعه دولت سیزدهم وجود دارد. مثلاً در مورد استخدامی‌ها ابهامات زیادی وجود دارد که افکار عمومی خواهان شفاف‌سازی در مورد آن‌هاست. فرایند این استخدام‌ها چگونه بوده و با چه معیار و ملاکی برخی استخدام شده‌اند؟ از طرف دیگر یکی از سؤالاتی که لازم است به آن پاسخ داده شود، هزینه‌های انتخابات مجلس است. نقدهای دیگری نیز به عملکرد استاندار و مجموعه دولت وجود دارد؛ راه و شهرسازی، راهداری، منابع طبیعی، محیط زیست، صنعت و معدن، جهاد کشاورزی، آموزش و پرورش و برخی دیگر از دستگاه‌های اداری استان دارای سوءمدیریت‌ها و ناکارآمدی‌هایی بوده‌اند. اما مسأله این‌جاست که چرا به یک‌باره این دستگاه‌ها مورد نقد و هجمه قرار گرفته‌اند؟ چرا تا پیش از اعلام نتایج انتخابات، منتقدان امروزی، زبان به نقد باز نمی‌کردند؟
فارغ از مدیران کهگیلویه و بویراحمدی، شخصی که این روزها بسیار مورد نقد قرار می‌گیرد احمدزاده استاندار کهگیلویه و بویراحمد است. ما نیز نقدهایی به او داریم و در همین پایگاه خبری سابقه انتقادات به استاندار وجود دارد. اما در گذشته نیز استاندار را اهل رایزنی نامیده بودیم. دیپلماسی احمدزاده قابل تحسین است. او در مدتی که استاندار کهگیلویه و بویراحمد است مدیران و مسئولان عالی‌رتیه زیادی را به استان آورده است. این دیپلماسیِ فعال، خود را در تکمیل پروژه‌های مهم استان نشان داد؛ پتروشیمی گچساران و سد چم شیر با این‌که سال‌ها معطل مانده بودند، در دوران استانداری احمدزاده تکمیل و به بهره‌برداری رسیدند. جاده پاتاوه-دهدشت با همه ایراداتی که دارد بعد از سه دهه در این دولت رسماً افتتاح شد. حالا نیز روشنایی این جاده در حال تکمیل است. از 17 تونل، روشنایی 9 تونل به اتمام رسیده و مابقی تونل‌ها نیز در دست اقدام هستند.
اعتباری که در سفر دوم ریاست جمهوری مصوب شد، قابل مقایسه با اعتبار مصوب سفر نخست ریاست جمهوری نیست. در سفر دوم 13 هزار میلیارد تومان اعتبار مصوب شد که البته به دلیل فوت رئیس جمهور، همه این اعتبار وارد استان نشد.
از طرف دیگر، احمدزاده چهره‌ای مردمی داشت و در هر شرایطی، روزهای شنبه ملاقات‌های مردمی برگزار و با حدود 100 نفر دیدار چهره به چهره داشت. نگاه مثبتی نیز به شخص احمدزاده در اقشار مختلف وجود دارد. اما بسیاری از ناظران، مسأله را از نزدیکان استاندار می‌دانند. برخی از معاونین استانداری، موجبات انتقاد را برانگیخته‌اند. عملکرد آنها به گونه‌ای است که موجب انتقاد بسیاری از شهروندان شده است.
به هر حال تیم دولت سیزدهم در کهگیلویه و بویراحمد رفتنی هستند. دیر یا زود اغلب آنها با مقام‌های خود خداحافظی خواهند کرد. چنانچه نقدی در مورد آنها وجود دارد باید گفته و نوشته شود، تا در دولت بعدی شاهد آن ضعف‌ها نباشیم. اما مسأله این است که بسیاری از این منتقدین، نه به خاطر رفع ضعف‌ها و ناکارآمدی‌ها بلکه به دلیل حب مال و مقام تبدیل به منتقد شده‌اند. آنها نقد می‌کنند تا در دولت چهاردهم خود صاحب همین پست‌ها شوند. آنها دست به نقد می‌زنند چرا که گوشه چشمی به میزهای مدیریتی دارند.
لگد زدن به مرده افتخاری ندارد. البته کارنامه استاندار نیز تماماً سیاه نیست. حتماً لکه‌های سیاهی در آن دیده می‌شود، اما سیاه‌نمایی راهی به توسعه و پیشرفت نیست. لازم است مرام و مروت بدرقه داشته باشیم و در این روزهای پایانی، علاوه بر انتقاداتی که به تیم مدیریتی دولت قبلی وجود دارد، نقاط قوت آنها را نیز ببینیم. در فرهنگ ایرانیان، خداحافظی همیشه حرمت خاصی داشته و دارد. لازم است آداب خداحافظی را به درستی رعایت کنیم. نقاط قوت این تیم مدیریتی را ببینیم و از آنها استفاده کنیم و از نقاط ضعف آنها دوری نمائیم. استفاده از عبارت‌هایی مانند ضعیف‌ترین استاندار تاریخ برای احمدزاده، هیچ راه برون‌رفتی از این وضعیت پیش رویمان قرار نمی‌دهد. گوینده چنین عباراتی یا از سواد کافی سیاسی برخوردار نیست، یا حتماً پای منافع او در میان است.
لازم است در دولت چهاردهم از چنین افرادی دوری شود و برای پست‌های مدیریتی مورد استفاده قرار نگیرند. چرا که برای آنها نه منافع عمومی، بلکه منافع شخصی و گروهی اولویت دارد و مجموعه شهروندان استان از مدیریت آنها بهره‌ای نمی‌برند.
به گزارش کبنا نیوز، اگر این مدیران ناکارآمد بودند، خب چرا تا همان دو ماه پیش، ضعف‌های آنها گفته نمی‌شد؟ حالا که رفتنی شده‌اند دیگر نقد آنها به چه کار می‌آید؟ واضح است که در مثل مناقشه نیست؛ اما رفتار این به‌اصطلاح منتقدانِ شجاع! همچون لگد زدن به مرده است. فرضیه‌های زیادی می‌توان در مورد این رفتار مطرح کرد. اما یکی از اصلی‌ترین فرضیه‌ها حب مال و مقام در بین منتقدان است. برخی افراد تنها و تنها پست و مقام را می‌شناسند، بی‌آن‌که در کنار آن برای ارزش‌های انسانی احترامی قائل باشند. این‌ها همان افرادی هستند که می‌توان نامشان را آفتاب‌پرستان سیاسی گذاشت. این افراد، تا قبل از حادثه بالگرد رئیس جمهور، برای شخص استاندار به‌به و چه‌چه می‌کردند و برای او دولا راست می‌شدند. حتی تا قبل از پیروزی مسعود پزشکیان، اغلب آنها طرفدار نامزدهای رقیب همچون محمدباقر قالیباف و سعید جلیلی بودند و تا روز اعلام نتایج انتخابات، جسارت نقد مجموعه دولت را نداشتند. اما همین که نام مسعود پزشکیان از صندوق‌ها درآمد به یک‌باره همگی منتقد استاندار و مجموعه دولت در استان شدند.
یکی که هیچ نقدی به دولت سیزدهم در استان نکرده بود، با انتشار متتنی در نقد استاندار، این‌گونه متن خود را شروع کرده بود: «در ادامه نقدهایم به استاندار ...». یکی دیگر که همیشه در رکاب استاندار بود تبدیل به منتقد سرسخت و همیشگی او شده بود. برخی که سکوت کرده‌بودند، یک روز پس از پیروزی پزشکیان، سکوت خود را شکستند و طوطی‌وار نقد به دولت و به ویژه استاندار را شروع کردند.
روشن است که نقدهایی به استاندار و مجوعه دولت سیزدهم وجود دارد. مثلاً در مورد استخدامی‌ها ابهامات زیادی وجود دارد که افکار عمومی خواهان شفاف‌سازی در مورد آن‌هاست. فرایند این استخدام‌ها چگونه بوده و با چه معیار و ملاکی برخی استخدام شده‌اند؟ از طرف دیگر یکی از سؤالاتی که لازم است به آن پاسخ داده شود، هزینه‌های انتخابات مجلس است. نقدهای دیگری نیز به عملکرد استاندار و مجموعه دولت وجود دارد؛ راه و شهرسازی، راهداری، منابع طبیعی، محیط زیست، صنعت و معدن، جهاد کشاورزی، آموزش و پرورش و برخی دیگر از دستگاه‌های اداری استان دارای سوءمدیریت‌ها و ناکارآمدی‌هایی بوده‌اند. اما مسأله این‌جاست که چرا به یک‌باره این دستگاه‌ها مورد نقد و هجمه قرار گرفته‌اند؟ چرا تا پیش از اعلام نتایج انتخابات، منتقدان امروزی، زبان به نقد باز نمی‌کردند؟
فارغ از مدیران کهگیلویه و بویراحمدی، شخصی که این روزها بسیار مورد نقد قرار می‌گیرد احمدزاده استاندار کهگیلویه و بویراحمد است. ما نیز نقدهایی به او داریم و در همین پایگاه خبری سابقه انتقادات به استاندار وجود دارد. اما در گذشته نیز استاندار را اهل رایزنی نامیده بودیم. دیپلماسی احمدزاده قابل تحسین است. او در مدتی که استاندار کهگیلویه و بویراحمد است مدیران و مسئولان عالی‌رتیه زیادی را به استان آورده است. این دیپلماسیِ فعال، خود را در تکمیل پروژه‌های مهم استان نشان داد؛ پتروشیمی گچساران و سد چم شیر با این‌که سال‌ها معطل مانده بودند، در دوران استانداری احمدزاده تکمیل و به بهره‌برداری رسیدند. جاده پاتاوه-دهدشت با همه ایراداتی که دارد بعد از سه دهه در این دولت رسماً افتتاح شد. حالا نیز روشنایی این جاده در حال تکمیل است. از 17 تونل، روشنایی 9 تونل به اتمام رسیده و مابقی تونل‌ها نیز در دست اقدام هستند.
اعتباری که در سفر دوم ریاست جمهوری مصوب شد، قابل مقایسه با اعتبار مصوب سفر نخست ریاست جمهوری نیست. در سفر دوم 13 هزار میلیارد تومان اعتبار مصوب شد که البته به دلیل فوت رئیس جمهور، همه این اعتبار وارد استان نشد.
از طرف دیگر، احمدزاده چهره‌ای مردمی داشت و در هر شرایطی، روزهای شنبه ملاقات‌های مردمی برگزار و با حدود 100 نفر دیدار چهره به چهره داشت. نگاه مثبتی نیز به شخص احمدزاده در اقشار مختلف وجود دارد. اما بسیاری از ناظران، مسأله را از نزدیکان استاندار می‌دانند. برخی از معاونین استانداری، موجبات انتقاد را برانگیخته‌اند. عملکرد آنها به گونه‌ای است که موجب انتقاد بسیاری از شهروندان شده است.
به هر حال تیم دولت سیزدهم در کهگیلویه و بویراحمد رفتنی هستند. دیر یا زود اغلب آنها با مقام‌های خود خداحافظی خواهند کرد. چنانچه نقدی در مورد آنها وجود دارد باید گفته و نوشته شود، تا در دولت بعدی شاهد آن ضعف‌ها نباشیم. اما مسأله این است که بسیاری از این منتقدین، نه به خاطر رفع ضعف‌ها و ناکارآمدی‌ها بلکه به دلیل حب مال و مقام تبدیل به منتقد شده‌اند. آنها نقد می‌کنند تا در دولت چهاردهم خود صاحب همین پست‌ها شوند. آنها دست به نقد می‌زنند چرا که گوشه چشمی به میزهای مدیریتی دارند.
لگد زدن به مرده افتخاری ندارد. البته کارنامه استاندار نیز تماماً سیاه نیست. حتماً لکه‌های سیاهی در آن دیده می‌شود، اما سیاه‌نمایی راهی به توسعه و پیشرفت نیست. لازم است مرام و مروت بدرقه داشته باشیم و در این روزهای پایانی، علاوه بر انتقاداتی که به تیم مدیریتی دولت قبلی وجود دارد، نقاط قوت آنها را نیز ببینیم. در فرهنگ ایرانیان، خداحافظی همیشه حرمت خاصی داشته و دارد. لازم است آداب خداحافظی را به درستی رعایت کنیم. نقاط قوت این تیم مدیریتی را ببینیم و از آنها استفاده کنیم و از نقاط ضعف آنها دوری نمائیم. استفاده از عبارت‌هایی مانند ضعیف‌ترین استاندار تاریخ برای احمدزاده، هیچ راه برون‌رفتی از این وضعیت پیش رویمان قرار نمی‌دهد. گوینده چنین عباراتی یا از سواد کافی سیاسی برخوردار نیست، یا حتماً پای منافع او در میان است.
لازم است در دولت چهاردهم از چنین افرادی دوری شود و برای پست‌های مدیریتی مورد استفاده قرار نگیرند. چرا که برای آنها نه منافع عمومی، بلکه منافع شخصی و گروهی اولویت دارد و مجموعه شهروندان استان از مدیریت آنها بهره‌ای نمی‌برند.
