بخش هشتم) غلام‌محمد زارعی: گزارش‌نویسی ناشی از عقده‌ها و کینه‌های درونی است / نباید خودمان را ساختار در نظر بگیریم و دست به تخریب بزنیم / راهکار بازگشت به تعالیم الهی است

در مورد ضرورت یا عدم ضرورت گفت‌وگو مناقشه پایان‌ناپذیری وجود دارد؛ برخی از فعالان، گفت‌وگو را حلقه مفقوده توسعه می‌دانند و برخی دیگر بر لزوم فراهم بودن بسترهای گفت‌وگو تأکید دارند. قائلان به گفت‌وگو در مقابل، از وجود تخریب‌ در لوای نقد اظهار نارضایتی دارند و راه مقابله با این نوع رفتارها را دامن زدن به گفت‌وگو عنوان می‌کنند. مناقشات این حوزه دهه‌هاست در ایران وجود دارد. اما کهگیلویه و بویراحمد به‌طور خاص با این مسأله دست به گریبان است. کبنا نیوز در نظر دارد طی سلسله‌مطالبی در مورد اهمیت و ضرورت گفت‌وگو و راه‌های مقابله با تخریب و گزازش‌نویسی افراد علیه یکدیگر، با برخی از نخبگان، فعالان سیاسی و اجتماعی و اساتید دانشگاه گفت‌وگوهایی انجام دهد تا زوایای پنهان این پدیده روشن شود.
غلام‌محمد زارعی _نماینده مردم شهرستان‌های بویراحمد و دنا در دوره‌های نهم و دهم مجلس شورای اسلامی_ در خصوص اهمیت گفت‌وگو اظهار داشت: گفت‌وگو، تبادل نظر و مفاهمه یکی از بحث‌های بسیار مهم و اساسی است که با اینکه در جامعه ما وجود دارد اما جای آن، آنچنان که باید پر نشده است.
وی ادامه داد: با بیان گفت‌وگو، دیدگاه‌ها و نظرات بهتر، دقیق‌تر و صحیح‌تر تبیین می‌شوند و در نتیجه، افکار و اندیشه‌ها در فضای عمومی بهتر به جریان می‌افتند و خودِ همین به جریان افتادن افکار و اندیشه‌ها در فضای عمومی، می‌تواند رافع بسیاری از مشکلات و ابهامات در جامعه باشد؛ بنابراین گفت‌وگو یک موضوع بسیار جدی و همچنین زبان گفت‌وگو، بهترین زبان است.
زارعی در خصوص تخریب و گزارش‌نویسی اظهار داشت: متأسفانه در جامعه ما همچون سایر جوامع این موضوع وجود دارد.
وی با بهره‌گیری از فرمایش پیامبر اکرم گفت: اگر واقعاً ما در مسیر زندگی، جاده معنویت، تعالیم الهی و مسیری را که آنها در پیش پای ما گذاشته‌اند را از دست ندهیم، بسیاری از مشکلات حل می‌شود. ولی چون ما متأسفانه از این جاده تقوا و معنویت فاصله گرفته‌ایم، طبیعی است که در یک مسیر پرفراز و نشیب قرار بگیریم که در پی آن، ظلم‌های فراوانی خواسته و یا ناخواسته مرتکب شویم که با اصول انسانی کاملاً در تضاد و مغایرت هستند.
این نماینده ادوار مجلس ادامه داد: پیامبر می‌فرماید گناهی که با توبه قابل بخشش نیست، بی‌اخلاقی است. البته بی‌اخلاقی، فقط خُلق بد نیست و یک شمولیت بیشتری بر رفتارهای ما دارد، حسادت، بخل، کینه، تخریب، سخن‌چینی و انواع این گناهان از مصادیق بی‌اخلاقی است. فرد باید کسی که به او بی‌اخلاقی کرده و موجب هتک حرمت او شده است، را پیدا و از او بخشش طلب کند. اگر او را بخشید، شاید بشود راهی را برای برون‌رفت از آن گناه پیدا کرد.
وی ادامه داد: ما باید پایه‌های اعتقادی محکمی برای رفتار با دیگران، مخالفین، رقبا و دیگران در نظر بگیریم، باید از تعالیم الهی بهره‌مند شویم و آنها را نه به صورت شعاری، بلکه به صورت عملی پیاده کنیم.
وی گفت: بنابراین بحث گزارش نویسی متأسفانه در جامعه ما رایج است و بر اساس این گزارش‌ها هر کسی که خواست عقده‌گشایی کند و کسی را زمین بزند و با آبرو و ححیثیت او بازی، و سعی می‌کند او را ساقط کند؛ طبیعی است این کار بسیار غیرقابل قبولی است.
زارعی گفت: اگر ما خود را به جای کسی که علیه او گزارش می‌نویسیم بگذاریم، شاید در این رفتارها تجدید نظر شود. هم در احادیث اهل بیت و هم در قرآن کریم، احادیث و آیات بسیاری در مورد نکوهش تهمت و افترا وجود دارد. بنابراین بهتر است ما در این خصوص، بازگشتی به فطرت الهی خویش، آموزه‌های دینی و دستورات ائمه اطهار داشته باشیم تا بتوانیم با این پایه‌های اعتقای از رفتارهای گناه‌آلود پرهیز کنیم.
زارع با اشاره به اینکه راهکار، بازگشت به تعالیم الهی است، گفت: در قرآن کریم آمده است: ای کسانی که ایمان آورده اید، اگر ایمان به و اعتقاد به قیامت دارید باید به فطرت الهی خود برگردید؛ بسیاری از گمان‌ها گناه است؛ در زندگی یکدیگر تجسس نکنید. تجسس منجر به غیبت می‌شود و کسی که غیبت می‌کند گویی گوشت برادر مرده خود را می‌خورد.
زارعی با بیان اینکه هیچکس نمی‌تواند بگوید ما نسخه بهتری از نسخه الهی برای درمان این بیماری‌های اخلاقی داریم، تأکید کرد: بنابراین یک راه این است که به تعالیم الهی برگردیم.
وی ادامه داد: راه دوم این است خودمان را جای آن فرد بگذاریم؛ بنابراین وقتی چیزی برای خود نمی‌پسندیم، برای دیگران نیز نپسندیم.
وی افزود: خوشبختانه در جامعه ما ساختارهای کافی و لازمی وجود دارد که باعث می‌شود در آن هر کسی کار خود را به درستی پیش ببرد. بنابراین اگر ما فکر کنیم این ساختار سیاسی در جریان نیست، کنترل و نظارتی ندارد، اشتباه است. در نتیجه نیازی نیست که ما خودمان را به جای ساختار بگذاریم؛ خودمان را ساختار در نظر بگیریم و دست به گزارش‌نویسی و تخریب بزنیم. چرا که این کار تماما ناشی از عقده‌ها و کینه‌های درونی ماست و ما با دست خود، خود را به گناه می‌اندازیم.
این نماینده ادوار مجلس با بیان اینکه بار این گناهان در همه شئون زندگی ما مشخص است، گفت: اگر ابهام و یا، سؤال داریم، گفت‌وگو کنیم و جای غیبت را باید با گفت‌وگو تعویض نماییم.
وی در ادامه در مورد تجربه خود از گزارش‌نویسی گفت: طبیعی است هر کسی در جامعه کم‌وبیش با این مسائل مواجه شده باشد؛ برای ما هم قبل و بعد از مسئولیت این اتفاق افتاد. معمولاً افرادی که در جامعه در حوزه‌های اجتماعی و سیاسی، رقابتی و مدیریتی قرار دارند، بعضاً با این مسائل مواجه می‌شوند.
وی با بیان اینکه من هم مواجه شده‌ام، گفت: من معتقد بودم خداوند خود بهترین دفاع‌کننده از کسی است که ایمان دارد و هر کسی در قلعه الهی قرار گیرد مورد صیانت خواهد بود.
وی تأکید کرد: ما نباید در مواجهه با این مسائل مقابله به مثل کنیم و بلکه باید روش‌های تربیتی و آموزه‌های دینی را جایگزین روش‌های تخریبی قرار دهیم.