بحران صندوقهای بازنشستگی زنگ خطری است که مدتهاست به صدا در آمده اما تا کنون گوش شنوایی برای آن نبوده است. طی سال گذشته بیش از 55 هزار نفر به تعداد حقوق بگیران صندوق بازنشستگی کشوری افزوده شده است؛ صندوقی که کسورات پرداختی شاغلین کفاف آن را نمیدهد و هر سال بخش قابل توجهی از بودجه برای پوشش هزینههای و پرداخت حقوق بازنشستگان ...
در لایحه بودجه ۱۴۰۱ قرار است سن و سالهای خدمت برای بازنشستگی ۲ سال افزایش پیدا کند. همچنین مبنای دریافت مستمری به جای دستمزد ۲ سال آخر، سه سال اخر خواهد بود. کارشناسان با واکاوی ابعاد مثبت و منفی این دو تصمیم آن را زمینه تبعیض و عامل تشدید بیکاری میخوانند.
منابع صندوقهای بازنشستگی در ایران «جارو» شده است و حالا، به نظر میرسد که بازنشسته شدن، دست کم برای برخی شهروندان ایران، به زودی به یک رویای دست نیافتنی بدل خواهد شد. اما جدا از اینکه چه کسی مسئول این فاجعه است، میتوان پرسید ابعاد این مساله چیست و به کجا ختم میشود؟