تاریخ انتشار
جمعه ۲۲ فروردين ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۲۹
کد مطلب : ۴۹۸۱۱۰
یادداشت؛
نبود میدان میوه و تره بار در کهگیلویه و بویراحمد؛ خانه در دست دلالان و همسایگان
۱
کبنا ؛درحالیکه بسیاری از استانهای کشور دارای چندین میدان فعال میوه و ترهبار هستند، استان کهگیلویه و بویراحمد همچنان از داشتن حتی یک میدان میوه و ترهبار قوی و فعال محروم است؛ موضوعی که به گفته کارشناسان، نهتنها یک کمبود زیرساختی ساده نیست، بلکه مستقیماً در افزایش نرخ تورم، بیثباتی بازار و نارضایتی عمومی نقش داشته است.
به گزارش کبنا نیوز، بر اساس گزارشهای رسمی، نرخ تورم کهگیلویه و بویراحمد در اسفند ۱۴۰۳ از میانگین کشوری بالاتر بوده و در میان اقلام مصرفی، میوه و ترهبار بیشترین افزایش قیمت را تجربه کرده است. این در حالی است که استان از ظرفیتهای قابلتوجهی در حوزه باغداری و تولید محصولات تازه برخوردار است، اما نبود ساختار توزیع مناسب، هزینهها را هم برای تولیدکننده و هم برای مصرفکننده افزایش داده است.
نبود میدان میوه و ترهبار، نظارت نهادهای مسئول بر قیمت و کیفیت محصولات را بهشدت دشوار کرده است. مشخص نیست فروشندگان خرد، میوه و ترهبار را با چه قیمتی تهیه میکنند و چه میزان سود بر آن اعمال میشود. در چنین شرایطی، وزارتخانههایی مانند جهاد کشاورزی، صمت و سازمان تعزیرات حکومتی عملاً ابزار لازم برای کنترل بازار را در اختیار ندارند و امکان تصمیمگیری بر پایه اطلاعات دقیق از آنان سلب شده است. از سوی دیگر، فروشندگان برای تأمین نیاز بازار ناچارند محصولات را از استانهای همجوار با هزینههای بالای حملونقل وارد کنند. این مسئله مستقیماً بر قیمت نهایی برای مصرفکننده اثر گذاشته و ناپایداری در عرضه و نوسانات شدید قیمتی را به همراه داشته است.
درحالیکه کهگیلویه و بویراحمد از داشتن حتی یک میدان میوه و ترهبار معتبر محروم است، این کمبود بهوضوح در هر گوشهای از بازار استان کهگیلویه و بویراحمد خود را نشان میدهد. این فقدان در شهرستان کهگیلویه، لنده و چرام به شدت به چشم میآید. در استانهای همجوار، از خوزستان و فارس گرفته تا بوشهر، میدانهای میوه و ترهبار بهعنوان شاهرگهای حیاتی برای تنظیم بازار و کاهش قیمتها عمل میکنند، در حالی که در این استان محروم، کشاورزان و مصرفکنندگان همچنان باید با دلالان و واسطهها دست و پنجه نرم کنند. بهبهان و کازرون، نمونههایی از شهرستانهای هممرز با کهگیلویه و بویراحمد هستند که میدانهای فعال و پررونقی دارند و این استانها به راحتی میتوانند با توزیع اصولی و شفاف محصولات، بازار خود را متعادل کنند، اما در کهگیلویه و بویراحمد همچنان در این عرصه با کمبود زیرساختهای حیاتی مواجهیم.
این در حالی است که بالاترین ظرفیت کهگیلویه و بویراحمد، زمینهای کشاورزی حاصلخیز و منابع رواناب کمنظیر آن است؛ ظرفیتی که اگر بهدرستی مدیریت شود، میتواند بخش بزرگی از نیاز غذایی منطقه را تأمین کرده و حتی به تأمین بازارهای فرامنطقهای نیز کمک کند. اما مادامی که کشاورزی در استان صنعتی و سازمانیافته نشود، کشاورزان نقش خود را در چرخه اقتصادی احساس نمیکنند، سود واقعی به جیب دلالان میرود و تولیدکنندگان تنها باید به تحمل گرما و سرما اکتفا کنند.
کاملاً واضح است در چنین شرایطی نهتنها بخش خصوصی به سمت سرمایهگذاری در کشاورزی نخواهد آمد، بلکه حتی خود مردم که معیشتشان به زمین و آب گرهخورده نیز انگیزه خود را از دست میدهند.
برآیند این وضعیت ناگوار، آن است که منابع آبی این استان محروم، بهجای بهرهبرداری، طعمه چشمداشت استانهای دیگر میشود؛ مسئلهای که نمونههای عینی آن را در احداث سدهایی چون کوثر و چم شیر میتوان دید؛ سدهای ماندگان و تنگ سرخ نیز بیتأثیر از نکته گفته شده نیستند و آینده با تلخی این حقیقت را به همگان آشکارتر نشان خواهد داد. ذکر این نکته لازم است که اهداف سدهای ساخته شده و در حال احداث بسیار حائز اهمیت است؛ اما این اهداف هنوز بهطور کامل محقق نشده است.
پروژههایی که باوجود اجرای آنها بر بستر منابع آبی این استان، بخش عمده منافع اقتصادیشان نصیب استانهای همجوار شده و مردم بومی یا سهمی در آن ندارند و یا در قالب «کاسه بهرهای» فریفته میشوند.
میدانهای میوه و ترهبار نقش حیاتی در تنظیم بازار محصولات کشاورزی دارند. این میدانها بهعنوان مراکز عمدهفروشی، بستری را فراهم میکنند که کشاورزان، تولیدکنندگان و توزیعکنندگان میتوانند محصولات خود را با قیمتهای رقابتی و شفاف در اختیار عمدهفروشان و خردهفروشان قرار دهند. در این مکانها، محصولات کشاورزی تازه، با نظارت دقیق و سیستماتیک، از کشاورزان به بازارهای مصرف منتقل میشوند. در این فرایند، مواردی چون درجهبندی کیفیت، بستهبندی مناسب و قیمتگذاری شفاف انجام میشود تا مانع از ایجاد نوسانات قیمتی شود. همچنین، میدانهای میوه و ترهبار با تأمین زنجیره توزیع منظم، هزینههای حملونقل را کاهش داده و موجب میشوند تا تولیدکنندگان و مصرفکنندگان از قیمتهای عادلانهتری بهرهمند شوند. این مراکز بهعنوان پلی میان تولید و مصرف عمل کرده و کمک میکنند تا از هرگونه فساد و دلالبازی جلوگیری شود و عرضه و تقاضا در تعادل باقی بماند.
مردم کهگیلویه و بویراحمد از مسئولان استانی بهخصوص استاندار ، مدیران کل جهاد کشاورزی، صنعت، معدن، تجارت و هر سه نماینده خود در مجلس شورای اسلامی انتظار دارند این ضعف مزمن، به چشم یک اولویت راهبردی دیده شود و از سطح وعدههای کاغذی عبور کرده و به اقدام عملی و عینی منجر گردد.
به گزارش کبنا نیوز، بر اساس گزارشهای رسمی، نرخ تورم کهگیلویه و بویراحمد در اسفند ۱۴۰۳ از میانگین کشوری بالاتر بوده و در میان اقلام مصرفی، میوه و ترهبار بیشترین افزایش قیمت را تجربه کرده است. این در حالی است که استان از ظرفیتهای قابلتوجهی در حوزه باغداری و تولید محصولات تازه برخوردار است، اما نبود ساختار توزیع مناسب، هزینهها را هم برای تولیدکننده و هم برای مصرفکننده افزایش داده است.
نبود میدان میوه و ترهبار، نظارت نهادهای مسئول بر قیمت و کیفیت محصولات را بهشدت دشوار کرده است. مشخص نیست فروشندگان خرد، میوه و ترهبار را با چه قیمتی تهیه میکنند و چه میزان سود بر آن اعمال میشود. در چنین شرایطی، وزارتخانههایی مانند جهاد کشاورزی، صمت و سازمان تعزیرات حکومتی عملاً ابزار لازم برای کنترل بازار را در اختیار ندارند و امکان تصمیمگیری بر پایه اطلاعات دقیق از آنان سلب شده است. از سوی دیگر، فروشندگان برای تأمین نیاز بازار ناچارند محصولات را از استانهای همجوار با هزینههای بالای حملونقل وارد کنند. این مسئله مستقیماً بر قیمت نهایی برای مصرفکننده اثر گذاشته و ناپایداری در عرضه و نوسانات شدید قیمتی را به همراه داشته است.
درحالیکه کهگیلویه و بویراحمد از داشتن حتی یک میدان میوه و ترهبار معتبر محروم است، این کمبود بهوضوح در هر گوشهای از بازار استان کهگیلویه و بویراحمد خود را نشان میدهد. این فقدان در شهرستان کهگیلویه، لنده و چرام به شدت به چشم میآید. در استانهای همجوار، از خوزستان و فارس گرفته تا بوشهر، میدانهای میوه و ترهبار بهعنوان شاهرگهای حیاتی برای تنظیم بازار و کاهش قیمتها عمل میکنند، در حالی که در این استان محروم، کشاورزان و مصرفکنندگان همچنان باید با دلالان و واسطهها دست و پنجه نرم کنند. بهبهان و کازرون، نمونههایی از شهرستانهای هممرز با کهگیلویه و بویراحمد هستند که میدانهای فعال و پررونقی دارند و این استانها به راحتی میتوانند با توزیع اصولی و شفاف محصولات، بازار خود را متعادل کنند، اما در کهگیلویه و بویراحمد همچنان در این عرصه با کمبود زیرساختهای حیاتی مواجهیم.

کاملاً واضح است در چنین شرایطی نهتنها بخش خصوصی به سمت سرمایهگذاری در کشاورزی نخواهد آمد، بلکه حتی خود مردم که معیشتشان به زمین و آب گرهخورده نیز انگیزه خود را از دست میدهند.
برآیند این وضعیت ناگوار، آن است که منابع آبی این استان محروم، بهجای بهرهبرداری، طعمه چشمداشت استانهای دیگر میشود؛ مسئلهای که نمونههای عینی آن را در احداث سدهایی چون کوثر و چم شیر میتوان دید؛ سدهای ماندگان و تنگ سرخ نیز بیتأثیر از نکته گفته شده نیستند و آینده با تلخی این حقیقت را به همگان آشکارتر نشان خواهد داد. ذکر این نکته لازم است که اهداف سدهای ساخته شده و در حال احداث بسیار حائز اهمیت است؛ اما این اهداف هنوز بهطور کامل محقق نشده است.
پروژههایی که باوجود اجرای آنها بر بستر منابع آبی این استان، بخش عمده منافع اقتصادیشان نصیب استانهای همجوار شده و مردم بومی یا سهمی در آن ندارند و یا در قالب «کاسه بهرهای» فریفته میشوند.
میدانهای میوه و ترهبار نقش حیاتی در تنظیم بازار محصولات کشاورزی دارند. این میدانها بهعنوان مراکز عمدهفروشی، بستری را فراهم میکنند که کشاورزان، تولیدکنندگان و توزیعکنندگان میتوانند محصولات خود را با قیمتهای رقابتی و شفاف در اختیار عمدهفروشان و خردهفروشان قرار دهند. در این مکانها، محصولات کشاورزی تازه، با نظارت دقیق و سیستماتیک، از کشاورزان به بازارهای مصرف منتقل میشوند. در این فرایند، مواردی چون درجهبندی کیفیت، بستهبندی مناسب و قیمتگذاری شفاف انجام میشود تا مانع از ایجاد نوسانات قیمتی شود. همچنین، میدانهای میوه و ترهبار با تأمین زنجیره توزیع منظم، هزینههای حملونقل را کاهش داده و موجب میشوند تا تولیدکنندگان و مصرفکنندگان از قیمتهای عادلانهتری بهرهمند شوند. این مراکز بهعنوان پلی میان تولید و مصرف عمل کرده و کمک میکنند تا از هرگونه فساد و دلالبازی جلوگیری شود و عرضه و تقاضا در تعادل باقی بماند.
مردم کهگیلویه و بویراحمد از مسئولان استانی بهخصوص استاندار ، مدیران کل جهاد کشاورزی، صنعت، معدن، تجارت و هر سه نماینده خود در مجلس شورای اسلامی انتظار دارند این ضعف مزمن، به چشم یک اولویت راهبردی دیده شود و از سطح وعدههای کاغذی عبور کرده و به اقدام عملی و عینی منجر گردد.