بايد و نبايدهاى سمپوزيوم مجسمه هاى فلزى یاسوج

کبنا ؛امسال شاهد برنامه ای بسیار عالی و جدیددرمرکز استان کهگیلویه وبویراحمد به اسم سمپوزیوم مجسمه های فلزی شهریاسوج بودیم، هرچند در روند شهرسازی امری فراموش شده بود اما توانست قدم های اول را با پسوند ملی برای جبران زمان های از دست رفته بردارد.
یاسوج شهربی تندیس ونشانه های بصری مدنی، هویتی و شهروندی مرتب در حال گسترش است،  زودبه زود بر میدان، خیابان و بلوار های آن افزوده می شود و متاسفانه به نشانه های زیبایی شناختی فرهنگی کمتر پرداخته می شود.  
بطور حتم این رویداد دروازه ی ضرورت ونیاز تجسم بهتر شهر یاسوج رابرای ما می گشاید، وقتی از واژه ی سمپوزیوم استفاده میکنیم وارد گفتگوی می شویم که سرانجامش پیدایش اجتماع همفکری است برای گسترش یک جریان تخصصی در حوزه علوم، صنعت، فرهنگ و هنر. بطورکلی روح وذات سمپوزیوم با گفتگو ودرنهایت همگرایی دریک موضوع واحد تعریف پیدا میکند.
ما در برهه اى اززمان  زندگی می‌کنیم که هنرها در هم آمیخته شده و بر هم اثر می‌گذارد، جای سوال است درحالی که مفهوم سمپوزیوم را می دانیم و در شهر کوچک یاسوج از واژه ملی استفاده می کنیم از هنرمندان هنرهاى تجسمی استان دعوتی بعمل نمى آيد وفقط رویکردش به کسانی است که مدعو برای اجرای ایده هایشان هستندآن هم بدون گفتمان فرهنگی و مرجع سازی.
سمپوزیوم، مسابقه و مناقصه فرهنگی نیست که گروهی وارد شوندو کاری انجام دهند، سمپوزیوم مجسمه سازی برای فضای عمومی شهر يك رویداد فرهنگی هنری است که برای اجتماع بزرگ شهروندان امروز وفردا با سلیقه های متفاوت تصمیم می گیرد.این رویداد وقتی درمکان نمایشش ماندگار وموفق است که وابسته به مفهوم فرهنگ منطقه، هویت وتاریخ باشد.  
متاسفانه بسترنمایش حاصل از این سمپوزیوم در شهر یاسوج به دلیل آلودگی های بصری زیاد فراهم نیست، تابلوهای تبلیغاتی خصوصی خارج از قواعد وبی شمار، چیدمانهای مغازها در پیاده رو هاو مسیرها، تابلوهای اطلاع رسانی شهری، فضای سبز بدون مطالعه و... موجب گم شدن ومورد توجه قرار نگرفتن آثار تولید شده می شوند. هرچند که فلزی بودن آثار با توجه به شرایط اقلیمی و فرهنگی منطقه انتخابی درست است اما چگونه ان آثار می خواهد  در میان این  همه حجم  آلودگی بصری و اشیا فلری دیگر در سطح شهر خودش را نشان بدهد جای سوال است.
این رویداد فرهنگی در این جغرافیا اجرا می شود وبرای نصب در همین حوالی است، ما نمیدانیم این سمپوزیوم کدام مبنای فرهنگی وکدام اطلاعات فرهنگی و کدام دایره معلومات واطلاعات عمومی را در اختیارهنرمندان مدعو قرار داده که در این جغرافیا واین مقطع زمان محتوا وخوانش بصری آن برای مخاطبینش دلنشین و پیام رسان باشد. باز گذاشتن مطلق فضای ذهنی هنرمند با گرایش آزاد در جوامع نوپا در مفهوم سمپوزیوم نمی گنجد مگر آنکه خواسته باشیم این واژه به همراه کلمه ملی را امانت بگیریم برای بزرگنمایی.
دراختیار گذاشتن اثار مکتوب شامل داستان هاو روایت ها،اشخاص ونام آوران، هویت و تاریخ، جفرافیا ونحوه معیشت شامل عکس و فیلم به حاضرین در سمپوزیوم می تواند مبنای ایده پردازی وتولیداثر فاخربا محتوای فرهنگ منطقه شود. در شهر یاسوج کمتر مخاطب خاص داریم، این به این معنی نیست که ساده انگارباشیم و سطح هنر را برای مخاطب عموم پایین بیاوریم، منظور محتوای بیان هنری است همچون انتخاب مناسب نوع مصالح ومواد مصرفی.  در واقع در اینجا ما نمی خواهیم اثر موزه ای وآرشیوی تولیدکنیم که مخاطب محدود و خاص داشته باشد ویا مصرف زمانی مقطعی ویا اینکه درجای خاص به نمایش درآید، قرار است این اثار در میدان هاو بلوارهای شهرخودنمایی کنند، فرهنگ ساز و زیبایی بخشی کنند.
این رویداد ارزشمندبعد از اجرای نقاشی دیواری های شهر یاسوج در سال های گذشته به همت شهردار فرهنگ و هنر دوست وحوزه هنری استان کهگیلویه وبویراحمد و دبیران و مدیران هنری و اجرایی آن شایسته تقدیر وبهترین هاست. طبیعی است که این اثارو چگونگی اجرای آن باید به صورت جدی نقدشوند تا زمینه رشد وپیشرفت برای سالهای اینده به وجود اید. در اینجانقد، بازدارنده نیست وتلاش تکمیلی دارد. امیدوارم با ایجاد فضای گفتگو شاهد تداوم سالانه ی اجراهای رویدادهای هنری پیوسته دیگر در شهرمان، یاسوج باشیم. حسن غفاری تیرماه ۱۴۰۰ یاسوج