کمبود روغن مایع و جامد گیاهی در بازار از یک سو، وجود روغنهایی با نام و نشان نا آشنا و افزایش ۲۰۰ و ۳۰۰ درصدی قیمت از سوی دیگر باعث ایجاد نگرانی و بی اعتمادی و سوق دادن مردم به سمت استفاده از روغنهای حیوانی شده است.
نخستین جرقههای کاهش وابستگی ایران به روغن خام نباتی در «دوران سازندگی» زده شد؛ بهطوریکه در اوایل دهه 70 شرکت توسعه صنایع بهشهر که بزرگترین تولیدکننده روغن نباتی در ایران است؛ تصمیم گرفت که در جزیره قشم با مشارکت یک سرمایهگذار امارتی یک واحد روغنکشی پیشرفته به ظرفیت 10 هزارتن در روز ایجاد کند. ظرفیتی که در آن زمان ...
یکی از مغازه داران خرده فروش در یکی از محلات پانصددستگاه می گوید: تمام مغازه ها را زیر پا گذاشتم، روغن پیدا نمی شود. فروشگاه های بزرگ هم روغن نداشتند، یکی از فروشگاه های دولتی نزدیکی همینجاست، یک روغن داخل این فروشگاه پیدا نمی کنید.
شهروند دیگری بیان میکند: مدیرانی که توان مدیریت بازار را ندارند، مسئولیتها را به کسان دیگری واگذار کنند. مدیریت که فقظ امضاء کردن، پشت میزنشینی نیست. مدیر اقتصادی باید شم اقتصادی داشته باشد، بداند کی بازار کمبود دارد و کی باید کالاها را به سمت بازار سوق دهد. مدیران باید با مردم با صداقت صحبت کنند.