مسلم پس از چهل روز بررسی اوضاع کوفه، نامه ای به این مضمون به امام حسین علیه السلام نوشت: «آنچه می گویم حقیقت است. اکثریت قریب به اتفاق مردم کوفه آماده پشتیبانی شما هستند؛ فورا به کوفه حرکت کنید». امام که از احساسات عمیق کوفیان با خبر شده بود، تصمیم گرفت به سوی این شهر حرکت کند.
همه یاران به سوی معبود پرکشیده بودند؛ حالا حسین(ع) مانده بود و یک دنیا تنهایی؛ خواست تا با طفل ششماههاش وداع کند، اما ... خورشید روز دهم، رنگ خون گرفته بود ... فرزند فاطمه(س) در گودال قتلگاه بر زمین افتاد ... .
واقعه کربلا در اعتراض به جهنمی کردن حیات مردم، فراغت از سنت رسولالله، شیفت خلافت به سلطنت و شورا به استبداد، دروغ، حیله و نیرنگ شکل گرفت و برای آراستن جهان به فضیلت و سعادت استمرار یافت. هم اینک گشودن بازفهم واقعه در تفسیر، تبیین و تکامل از ضروریترین گامهای دینی، سیاسی و جامعهشناختی است.