کتاب «مسافران آسمان» به زندگینامه ۶۶ عزیز از روز تولد تا روز سانحه پرداخته؛ همچنین دلنوشتهها و اشعار بسیار ناب، دلنشین و زیبای حدود ۲۲۴ شاعر و نویسنده به جامعه ادب معرفی شده است.
میان مدیران و مسئولانی که توسعه کشور و رعایت حال مردم برایشان در اولویت است، با آنهاییکه غلبه بر جناح مقابل اولویت آنهاست، تفاوت بسیار است، نیز فرق است میان کسانی که مذاهب و اقوام و نژادهای مختلف را در کنار هم آرام مینشانند، با آنهایی که جامعه آرام را با ندانمکاری ملتهب میکنند.
حتی در فیلمها و سریالها، افراد متشخص، پیشرفته و آدابدان، خانه و ماشین لوکس دارند، که به نوعی «قرعه قسمت همه برعیش زده اند!» در مقابل کسانی قرار دارند که «دل غمدیده {آنها} بر غم زده است!»، افراد طبقه پایین، ناهنجار، کمسواد و منحرف که در بیغوله و آلونک و حلبی آبادها بهسر میبرند! و معمولا مجرم و تحت تعقیب هستند!
توهین به هر قومی محکوم است، اما اقوام باید توجه داشته باشند که با یک «حرف نسنجیده،» سریع از کوره در نروند و واکنش نشان ندهند، چون ما نماد رفتار دیگران نیستیم، بلکه نماد و نمایندهی منش، روش و اصالت و رفتار خودمان هستیم و برخورد ما نشان و مقیاسی برای اصالت و منش ما است.
در کتاب منیف مسافران آسمان سرشک گرم دیدگان هر انسان نازک طبع لطیف احساسی را برگونه های سردش سرازیر مینماید، و مسئولان را به چاره اندیشی، تا دگر بار ما بسوگ ننشینیم.
توسعه دموکراتیک و ورود بهجامعه مدنی، نیازمند سرمایه اجتماعی است و سرمایه اجتماعی نیز چیزی جز برخورداری بیچون و چرای انسانها از یک رشته حقوق متقابل نیست.
بعد از جنگ جهانی دوم، مردم ژاپن مصرف کالاهای خارجی را در حکم خدمت به امپریالیسم غرب میدانستند. حال، ما را چه شده است که مصرف کالاهای خارجی را وسیلهای برای فخرفروشی و مایه مباهات و افتخار میدانیم!؟
در چنین ایامی کادر پزشکی ما –بر اثر مراعات نکردن و دست کم گرفتن این ویروس نکبتبار و منحوس توسط مردم- مدام نگران پر شدن ظرفیت تختهای بیمارستان و اضافه شیفت کاری خود نباشد.
امنیت روانی، دولت و مردم ندارد. هم وزیری که میخواهد فسادی را فاش کند امنیت روانی ندارد و هم آن کارمندی که فاصله ارقام روی فیش حقوقیش با اجاره بهایش روز به روز بیشتر میشود.
«دکتر سید علیسینا رخشندهمند» عضو بنیاد ملی نخبگان ایران، مدرس دانشگاههای تهران و فرزند کهگیلویه و بویراحمد، که این روزها کتاب «مسافران آسمان» به قلم او و به کوشش «دکتر زهرا حسینی» عضو هیئتعلمی دانشگاه جهرم منتشر و راهی بازار شده است در گفتوگو با کبنانیوز میگوید: «از دست دادن این عزیزان باعث شده بود که با اشکهایی ...
فردا که خبر قدوم ربیع، به ربع مسکون و رباع عالم رسد، خاییز دیگر سبزهای نخواهد دید، بلکه خاکستری سوخته چون دل مغمومان به هوا بر خواهد خواست و بلبلان بر موافقت فاختگان و قماری، شیون و نوحهگری آغاز نمیکنند چون همه در آتش خردادماه، زندهزنده در آتش بریان شدند و سوختند و نالههایشان به گوش مردمان نرسید یا دیر رسید!
کرونا قاره و اقیانوس و شرق و غرب و جنوب و شمال و طبقهی اجتماعی و پیر و جوان و ژن خوب و ژن بد نمیشناسد با همه بهطور یکسان برخورد میکند. شاید میخواهد عدالت را به ما یادآوری کند!
«سیاستزدگی» باعث میشود، خطوط و مرزهای مسائل اجتماعی و سیاسی از هم تفکیک نگردند و منجر بهنوعی از بیاعتمادی شدید، میان مردم از یکسوی و میان مردم و حکومت از سوی دیگر گردد.
در سوگ این عزیزان بیان تسلیت و صبر هرگز از اندوه نبودنهایشان نمیکاهد و سردی برجایمانده از رفتنشان را هیچ واژهای تسلیبخش نیست. چه چیز میتواند تلختر از وداع همیشگی یک پدر با هشت تن از اعضای خانوادهاش باشد؟!