روایت نویسنده یهودی از «انگشت و انگشتر» شهید سلیمانی + عکس و فیلم

کبنا ؛اهمیت پهپادهای نظامی روزبه‌روز در جنگ‌های امروزی بیش‌تر می‌شود. اگرچه این روزها نبرد پهپادها در آسمان اوکراین، این واقعیت را بیش از هر زمان دیگری اثبات کرده، اما اهمیت پهپادهای مسلح از سال‌ها قبل موضوع بحث در محافل مختلف نظامی بوده است. یکی از نقاط عطف در اهمیت استفاده‌ی نظامی از پهپادها، ترور شهید سلیمانی توسط تروریست‌های آمریکایی با استفاده از پهپاد در فرودگاه بغداد بود. کتاب «جنگ‌های پهپادی» نوشته «سث فرانتزمن» خبرنگار و نویسنده‌ی اسرائیلی-آمریکایی، در بخشی از توضیحاتش درباره‌ی سیر توسعه و اهمیت پهپادها در میدان جنگ، به عملیات ارتش آمریکا در فرودگاه بغداد و پیامد آن بر حوزه‌ی جنگ‌های پهپادی پرداخته است. در ادامه، ضمن معرفی فرانتزمن به خلاصه‌ای از مطالب این کتاب اشاره شده است. «سث فرانتزمن[۱]» خبرنگار و پژوهشگر اسرائیلی-آمریکایی حوزه‌ی سیاسی و امنیتی است. او سال ۲۰۱۰ دکترای «جغرافیای تاریخی» خود را از «دانشگاه عبری اورشلیم» در فلسطین اشغالی گرفت و در حال حاضر مدیر اندیشکده‌ی «مرکز تحلیل و گزارش خاورمیانه[۲]» در آمریکا، ستون‌نویس اندیشکده‌ی «انجمن خاورمیانه» و تحلیلگر و خبرنگار ارشد روزنامه‌ی اسرائیلی «جروزالم‌پست» در امور خاورمیانه است. رویکرد سیاسی فرانتزمن و رویکرد اندیشکده‌هایی که او با آن‌ها کار می‌کند محافظه‌کارانه و ضدایرانی است. فرانتزمن سال ۲۰۱۹ کتابی درباره‌ی داعش و تنش‌ها میان آمریکا و ایران نوشت که مورد استقبال خوانندگان قرار گرفت.
کتاب «جنگ‌های پهپادی[۳]» در یک انتشارات محافظه‌کار به نام «پست‌هیل‌پرس[۴]» به انتشار رسید. این انتشارات به چاپ کتاب‌های جنجالی و با زاویه‌ی دیدهای متفاوت شهرت داد. اغلب نویسندگان این انتشارات خبرنگاران و سیاستمداران راست‌گرا و محافظه‌کار هستند. فرانتزمن نیز در همین دسته قرار می‌گیرد. او مخالف توافق هسته‌ای ایران و موافق افزایش تحریم‌ها علیه تهران است. اما بر خلاف بسیاری از تحلیلگرانی که به سوی جمهوری‌خواهانِ آمریکایی تمایل دارند، معتقد است سیاست «فشار حداکثری» دولت ترامپ نه‌تنها موفق به انزوای ایران نشد، بلکه با چند اشتباه دیگر منجر به گسترش قدرت تهران در منطقه شد. کتاب «جنگ‌های پهپادی» که مورد ستایش «دیوید پترائوس» رئیس سابق سازمان اطلاعاتی آمریکا (سی‌آی‌ای) قرار گرفته، صنعت رو به گسترش پهپادهای نظامی را مورد توجه قرار می‌دهد؛ صنعتی که به طور ویژه در منطقه‌ی خاورمیانه مورد استفاده قرار گرفته و به نظر می‌رسد شکل نبرد را در سال‌های آتی تحت تأثیر قرار دهد. مطابق برخی آمارها، تنها در سال ۲۰۲۰ بیش از ۲۰ هزار پهپاد نظامی مورد استفاده قرار گرفته و پیش‌بینی می‌شود که در دهه‌ی پیش رو بالغ بر ۱۰۰ میلیارد دلار صرف ساخت و توسعه‌ی این نوع پهپادها شود. به نظر می‌رسد به‌زودی بودجه‌ی اختصاص یافته به پهپادها از هزینه‌ی تانک‌ها پیشی بگیرد.
روایت کتاب با مسافرت فرانتزمن به شهر موصل در سال ۲۰۱۷ برای همراهی با سربازان عراقی و آمریکایی در بازپس‌گیری این شهر از داعش آغاز می‌شود. نویسنده توصیف می‌کند که نیروهای داعش پهپادهای غیرنظامی را مسلح کرده و علیه نیروهای عراقی و آمریکایی استفاده می‌کردند. این چالش او را به تهدیدها و فرصت‌های این صنعت جدید علاقه‌مند کرد. اما تمرکز کتاب بیش‌تر بر روی صنایع پهپادی آمریکا و رژیم صهیونیستی است. او معتقد است پهپادها ابتدا در فلسطین اشغالی و در دهه‌ی هفتاد به مرحله‌ی عملیاتی رسیدند، اما آمریکا بود که در این صنعت انقلابی به پا کرد.

دو فصل اول کتاب به طور کامل به تاریخ توسعه‌ی پهپادها از پرنده‌هایی سنگین و بزرگ برای دیدبانی تا پرنده‌های سبک و ارزان با قابلیت شلیک پرداخته است. اما فصل سوم با شرحی از چگونگی ترور سردار قاسم سلیمانی آغاز می‌شود. اگرچه سردار سلیمانی و همراهانش، از جمله ابومهدی المهندس، فرمانده‌ی حشدالشعبی عراق، تمهیدات عادی امنیتی را رعایت می‌کردند، اما پهپادهای آمریکایی سه موشک به سوی کاروان سردار سلیمانی شلیک کرده و همه‌ی آن‌ها را به قتل رساندند. فرانتزمن در صفحه‌ی ۴۳ کتابش می‌نویسد: «تنها چیزی که برای شناسایی سلیمانی، ژنرال عالی‌رتبه‌ی ایرانی، باقی مانده بود، یک انگشتر خونین بود که یک انگشت داشت.» 
ترور سردار سلیمانی نقطه‌ی عطف صنعت پهپادی
فرانتزمن گزارش می‌دهد که ساعاتی پس از انفجار خودروهای حامل سلیمانی و همراهانش در اطراف فرودگاه بین‌المللی بغداد، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده‌ی آمریکا، اعلام کرد که یک مأموریت ویژه با موفقیت به سرانجام رسیده است. ترامپ توصیف دراماتیکی از لحظه‌ی صدور فرمان ترور سلیمانی کرده و نویسنده‌ی کتاب نیز، که تحت تأثیر این توصیف قرار گرفته، آن را نقل کرده است. وی چهره‌ی سردار «حاجی‌زاده» فرمانده‌ی نیروی هوافضای سپاه پاسداران ایران، را به چهره‌ی «جورج کلونی» بازیگر مشهور آمریکایی تشبیه کرده و او را در مقابل از دست رفتن فرمانده‌اش «مبهوت» توصیف می‌کند.