تاریخ انتشار
چهارشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۱۹:۵۴
کد مطلب : ۴۴۲۴۲۱
اقدام غیرکارشناسی سازمان صنعت و معدن کهگیلویه و بویراحمد برای جانمایی سنگ‌شکنان؛
معضلات اجتماعی و آسیب‌های زیست‌محیطیِ کارخانه‌های سنگ‌شکن منطقه دلی بجک سپیدار / مردم سپیدار: از دست این سنگ‌شکنان نه آرامش داریم نه زندگی / کار غیرکارشناسی صنعت و معدن بلای سلامت مردم ( + فیلم )
۰
کبنا ؛
یکی از اهالی بخش سپدار شهرستان بویراحمد اظهار داشت: ما زورمان به این افراد نمی‌رسد، به همین خاطر موضوع را به صورت قانونی مطرح کردیم. رئیس کل دادگستری و معاونت جرم هم واقعاً همکاری خوبی داشتند؛ من از آن‌ها تشکر می‌کنم. اما سازمان صنعت و معدن نمی‌گذارد این آقا (سرمایه‌دار) جابه‌جا شود. متأسفانه صنعت و معدن به این آقا چراغ سبز نشان می‌دهد تا جابه‌جا نشود. پشتیبانی صنعت و معدن از این آقا زندگی ما را تا مرز نابودی برده است.
به گزارش کبنا، یکی از طرح‌های چالش‌برانگیز در شهرستان بویراحمد در چند سال گذشته، انتقال کارخانه‌های شن و ماسه‌ی حاشیه‌ی رودخانه‌ی بشار به منطقه دلی بجک سپیدار از توابع بخش مرکزی شهرستان بویراحمد بود. یکی از کارشناسان منابع طبیعی و کشاورزی در کهگیلویه و بویراحمد می‌گوید که به منظور نجات رودخانه بشار، این سنگ‌شکن‌ها از حوزه رودخانه بشار به دلی بجک سپیدار انتقال داده شدند که این تصمیم غیرکارشناسانه موجب تخریب یکی از خوش‌آب‌وهواترین و خوش‌اقلیم‌ترین مناطق به لحاظ دامپروری و کشاورزی شد.
درخواست‌های مکرر و بی‌پاسخ مردم این روستا، سبب شد تا اهالی آن، خواسته‌شان را با حسن نگین‌تاجی رئیس کل دادگستری کهگیلویه و بویراحمد در میان بگذارند. رئیس کل دادگستری کهگیلویه و بویراحمد به معاون پیشگیری از وقوع جرم مأموریت داد تا از نزدیک از این روستا و سنگ‌شکن‌های اطراف روستا بازدید و موضوع را بررسی کنند. معاون پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کهگیلویه و بویراحمد پس از بادید از این کارخانه و روستا، گفت: موضوع سلامتی مردم و آلودگی زیست‌محیطی این دو طرح ماسه شویی آلاینده اطراف روستا که علاوه بر بحث آلایندگی، جان اهالی را هم به سبب انفجارهای معدنی، در معرض خطر قرار داده‌اند به صورت ویژه و بنا بر وظیفه اجتماعیِ این معاونت، در دست پیگیری است. در نهایت با شکایت و ارائه دادخواست مردم به دیوان عدالت اداری، رای قطعی بر جلوگیری از ادامه فعالیت سنگ‌شکن واقع در منطقه دلی بجک بویراحمد به علت رعایت نکردن فاصله استقرار و آلودگی زیست محیطی صادر شد.
اما حالا باز هم این سنگ‌شکن‌ها در منطقه دلی بجک مشغول به کار هستند و آسایش مردم را سلب کرده‌اند. خبرنگار کبنا نیوز به منظور بررسی وضعیت این منطقه و مشکلات روستا، ضمن بازدید میدانی که از این منطقه داشت، با اهالی این روستا به گفت‌وگو پرداخت که در زیر از نظر خوانندگان می‌گذرد.
یکی از اهالی گفت: این زمین‌ها مورد عشایری و محل سکونت این مردم بوده است. این مردم در اینجا به کار کشاورزی و دامپروری می‌پرداختند که از سال 1390 بخشنامه‌ای استاندار وقت تصویب و ابلاغ کردند که بر اساس آن کارخانه‌های شن و ماسه از کف رودخانه بشار را به منطقه دلی بجک انتقال دادند و اینها را به روستاها آوردند و در این روستاها جانمایی کردند. این مردم عشایر با نفس اسکان شهرک‌های صنعتی در کنار روستا مخالفت کردند که ما از قدیم پروانه چرای دام داریم. وی افزود: منابع طبیعی برای این زمین‌ها در سال 1373 حدود 70 تا 80 پروانه چرای دام صادر کرده و این مراتع در تملک این عشایر است.
وی ادامه داد: بعد آمدند بدون هماهنگی با مردم عشایر و مردم روستا و مرتع‌داران و پروانه‌داران، این زمین‌ها را واگذار کردند. حالا ما با احداث و راه‌اندازی شهرک‌های صنعتی در این منطقه مخالف هستیم. چرا که محیط زیست را آلوده می‌کنند و طبیعت را نیز از بین می‌برند. وی افزود: این کارخانه‌ها باعث از بین رفتن دام‌ها‌یمان شده است و کلاً کشاورزی و دامپروریِ ما را مختل کرده است.
وی در ادامه گفت: ما در گذشته به صورت قانونی مخالفت خودمان را اعلام کردیم. مصوب هم شد که این کارخانه‌ها از این منطقه جابه‌جا شوند و به شهرک صنعتی‌ای که در همان موقع بین منطقه سپیدان و دلی بجک برایشان جانمایی شد، انتقال داده شوند. اما حالا این کارخانه‌ها در همین‌جا به فعالیت‌شان ادامه می‌دهند. متأسفانه مسئولین به قول و وعده‌ای که دادند عمل نکردند. همین امر ضرر و زیان‌های بسیاری به مردم و منطقه زده است.
یکی دیگر از اهالی منطقه دلی بجک اظهار داشت: درخواست اصلی ما این است که این کارخانه‌ها و معادنی که اینجا مشغول به کار هستند را جابه جا کنند و به شهرک صنعتی‌ای که برای کارخانه‌های شن و ماسه در نظر گرفته‌اند اتتقال دهند. وی افزود: این مردم دیگر جایی برای زندگی کردن ندارند و این کارخانه‌ها تمام زندگی‌شان را مختل کرده است. دود و گرد و خاک و ماشین آلات تمام آرامش ما را بر هم زده است.
یکی دیگر از این اهالی عنوان کرد: انفجارها باعث سلب آرامش ما شده است. این انفجارها کل منطقه را می‌لرزاند. پرتاب سنگ‌ها به اطراف خطرات زیادی برای ما ایجاد کرده است. آسایش ما را کاملاً گرفته است و شب و روز هم ندارد.
یکی دیگر از اهالی روستا بیان کرد: انفجارها باعث آسیب زدن به محیط زیست و درختان منطقه شده است. حتی گیاهان دارویی در این منطقه هم رو به نابودی هستند. آسیب‌هایی که این سنگ‌شکن‌ها به منطقه ما زده‌اند، جبران‌ناپذیر هستند. تمام زندگی ما چند تا دام است که متأسفانه آسیب زیادی در این منطقه دیده‌اند.
وی افزود: ما زورمان به این افراد نمی‌رسد. به همین خاطر موضوع را به صورت قانونی مطرح کردیم. رئیس کل دادگستری و معاونت جرم هم واقعاً همکاری خوبی داشتند. من از آن‌ها تشکر می‌کنم. اما سازمان صنعت و معدن نمی‌گذارد این آقا (سرمایه‌دار) جابه‌جا شود. متأسفانه صنعت و معدن به این آقا چراغ سبز نشان می‌دهد تا جابه‌جا نشود. پشتیبانی صنعت و معدن از این آقا زندگی ما را تا مرز نابودی برده است.
یکی دیگر از اهالی این روستا اظهار داشت که بر اثر وجود همین کارخانه‌ها چشمم آسیب دیده و تا مرز نابینا شدن رفته بودم. وی گفت: این جاده، محل رفت و آمد عشایر چهار استان است. ما تقاضایمان این است که یا این سنگ‌شکن‌ها را از اینجا بردارد یا برای ما محل دیگری برای اسکان در نظر بگیرد تا ما از اینجا برویم؛ یا برای ما فکری کنید یا برای این سرمایه‌دار!
گفتنی است که طرح‌های غیرکارشناسی و نسنجیده آسیب‌های بسیاری به دنبال دارد. در دنیای امروز برای راه‌اندازی طرح‌هایی همچون راه‌اندازی کارخانه‌های سنگ‌شکن، پیش از هر چیز، مسائل اجتماعیِ پیرامون طرح سنجیده می‌شود. در دنیای مدرن، طرح‌های توسعه‌ای، نیازمند طرح‌های توجیهی‌ای هستند که موانع اجتماعیِ طرح نیز در آن مطرح شده باشد. در واقع سنجش معارضات اجتماعی از اساسی‌ترین اصول راه‌راندازی این طرح‌ها می‌باشد. اما اقدام سازمان صنعت و معدن در خصوص انتقال سنگ‌شکن‌ها از رودخانه بشار به مکانی دیگر امری پسندیده است؛ چرا که از نابودی این رودخانه و حریم آن جلوگیری می‌کند. اما جانمایی جدید آن غیرکارشناسانه و غیراصولی است. چرا که علاوه بر آسیبی که به محیط زیست می‌زند، آرامش را از مردم نیز سلب کرده است. طرح‌های این‌چنینی پیش از هر چیز نیازمند جلب رضایت مردم محلی است و تا رضایت مردم محلی جذب نشود، چنین طرح‌هایی نه تنها سودآور نیستند، آسیب‌زا نیز هستند. گرد و خاکِ این طرح نسنجیده و آلودگی‌های صوتی‌اش، مهمان ناخوانده‌ی خانه‌های روستایی در منطقه دلی بجک سپیدار بویراحمد شد و فارغ از گرد و خاک و نبرد آهن با سنگ، انفجار کوه برای تولید شن و ماسه کوهی، آرامش و آسایش این مردم را در دل طبیعت کوه پازنان از اهالی و حتی دام‌های آن روستا سلب کرده است. تا جایی که چشمه‌ای در شمال روستا به مواد نفتی و روغن سوخته آلوده شده بود و بسیاری از منازل اهالی روستا به دلیل وقوع لرزه‌های ناشی از انفجار معدن سنگ متصل به روستا ترک خورده‌اند. از سوی دیگر، علوفه کوهی برای دام‌هایشان غیرقابل استفاده شده و این موضوع رفته رفته در حال تبدیل شدن به یک معضل بزرگ برای مردم این روستا شده است.
به گزارش کبنا، یکی از طرح‌های چالش‌برانگیز در شهرستان بویراحمد در چند سال گذشته، انتقال کارخانه‌های شن و ماسه‌ی حاشیه‌ی رودخانه‌ی بشار به منطقه دلی بجک سپیدار از توابع بخش مرکزی شهرستان بویراحمد بود. یکی از کارشناسان منابع طبیعی و کشاورزی در کهگیلویه و بویراحمد می‌گوید که به منظور نجات رودخانه بشار، این سنگ‌شکن‌ها از حوزه رودخانه بشار به دلی بجک سپیدار انتقال داده شدند که این تصمیم غیرکارشناسانه موجب تخریب یکی از خوش‌آب‌وهواترین و خوش‌اقلیم‌ترین مناطق به لحاظ دامپروری و کشاورزی شد.
درخواست‌های مکرر و بی‌پاسخ مردم این روستا، سبب شد تا اهالی آن، خواسته‌شان را با حسن نگین‌تاجی رئیس کل دادگستری کهگیلویه و بویراحمد در میان بگذارند. رئیس کل دادگستری کهگیلویه و بویراحمد به معاون پیشگیری از وقوع جرم مأموریت داد تا از نزدیک از این روستا و سنگ‌شکن‌های اطراف روستا بازدید و موضوع را بررسی کنند. معاون پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کهگیلویه و بویراحمد پس از بادید از این کارخانه و روستا، گفت: موضوع سلامتی مردم و آلودگی زیست‌محیطی این دو طرح ماسه شویی آلاینده اطراف روستا که علاوه بر بحث آلایندگی، جان اهالی را هم به سبب انفجارهای معدنی، در معرض خطر قرار داده‌اند به صورت ویژه و بنا بر وظیفه اجتماعیِ این معاونت، در دست پیگیری است. در نهایت با شکایت و ارائه دادخواست مردم به دیوان عدالت اداری، رای قطعی بر جلوگیری از ادامه فعالیت سنگ‌شکن واقع در منطقه دلی بجک بویراحمد به علت رعایت نکردن فاصله استقرار و آلودگی زیست محیطی صادر شد.
اما حالا باز هم این سنگ‌شکن‌ها در منطقه دلی بجک مشغول به کار هستند و آسایش مردم را سلب کرده‌اند. خبرنگار کبنا نیوز به منظور بررسی وضعیت این منطقه و مشکلات روستا، ضمن بازدید میدانی که از این منطقه داشت، با اهالی این روستا به گفت‌وگو پرداخت که در زیر از نظر خوانندگان می‌گذرد.
یکی از اهالی گفت: این زمین‌ها مورد عشایری و محل سکونت این مردم بوده است. این مردم در اینجا به کار کشاورزی و دامپروری می‌پرداختند که از سال 1390 بخشنامه‌ای استاندار وقت تصویب و ابلاغ کردند که بر اساس آن کارخانه‌های شن و ماسه از کف رودخانه بشار را به منطقه دلی بجک انتقال دادند و اینها را به روستاها آوردند و در این روستاها جانمایی کردند. این مردم عشایر با نفس اسکان شهرک‌های صنعتی در کنار روستا مخالفت کردند که ما از قدیم پروانه چرای دام داریم. وی افزود: منابع طبیعی برای این زمین‌ها در سال 1373 حدود 70 تا 80 پروانه چرای دام صادر کرده و این مراتع در تملک این عشایر است.
وی ادامه داد: بعد آمدند بدون هماهنگی با مردم عشایر و مردم روستا و مرتع‌داران و پروانه‌داران، این زمین‌ها را واگذار کردند. حالا ما با احداث و راه‌اندازی شهرک‌های صنعتی در این منطقه مخالف هستیم. چرا که محیط زیست را آلوده می‌کنند و طبیعت را نیز از بین می‌برند. وی افزود: این کارخانه‌ها باعث از بین رفتن دام‌ها‌یمان شده است و کلاً کشاورزی و دامپروریِ ما را مختل کرده است.
وی در ادامه گفت: ما در گذشته به صورت قانونی مخالفت خودمان را اعلام کردیم. مصوب هم شد که این کارخانه‌ها از این منطقه جابه‌جا شوند و به شهرک صنعتی‌ای که در همان موقع بین منطقه سپیدان و دلی بجک برایشان جانمایی شد، انتقال داده شوند. اما حالا این کارخانه‌ها در همین‌جا به فعالیت‌شان ادامه می‌دهند. متأسفانه مسئولین به قول و وعده‌ای که دادند عمل نکردند. همین امر ضرر و زیان‌های بسیاری به مردم و منطقه زده است.
یکی دیگر از اهالی منطقه دلی بجک اظهار داشت: درخواست اصلی ما این است که این کارخانه‌ها و معادنی که اینجا مشغول به کار هستند را جابه جا کنند و به شهرک صنعتی‌ای که برای کارخانه‌های شن و ماسه در نظر گرفته‌اند اتتقال دهند. وی افزود: این مردم دیگر جایی برای زندگی کردن ندارند و این کارخانه‌ها تمام زندگی‌شان را مختل کرده است. دود و گرد و خاک و ماشین آلات تمام آرامش ما را بر هم زده است.
یکی دیگر از این اهالی عنوان کرد: انفجارها باعث سلب آرامش ما شده است. این انفجارها کل منطقه را می‌لرزاند. پرتاب سنگ‌ها به اطراف خطرات زیادی برای ما ایجاد کرده است. آسایش ما را کاملاً گرفته است و شب و روز هم ندارد.
یکی دیگر از اهالی روستا بیان کرد: انفجارها باعث آسیب زدن به محیط زیست و درختان منطقه شده است. حتی گیاهان دارویی در این منطقه هم رو به نابودی هستند. آسیب‌هایی که این سنگ‌شکن‌ها به منطقه ما زده‌اند، جبران‌ناپذیر هستند. تمام زندگی ما چند تا دام است که متأسفانه آسیب زیادی در این منطقه دیده‌اند.
وی افزود: ما زورمان به این افراد نمی‌رسد. به همین خاطر موضوع را به صورت قانونی مطرح کردیم. رئیس کل دادگستری و معاونت جرم هم واقعاً همکاری خوبی داشتند. من از آن‌ها تشکر می‌کنم. اما سازمان صنعت و معدن نمی‌گذارد این آقا (سرمایه‌دار) جابه‌جا شود. متأسفانه صنعت و معدن به این آقا چراغ سبز نشان می‌دهد تا جابه‌جا نشود. پشتیبانی صنعت و معدن از این آقا زندگی ما را تا مرز نابودی برده است.
یکی دیگر از اهالی این روستا اظهار داشت که بر اثر وجود همین کارخانه‌ها چشمم آسیب دیده و تا مرز نابینا شدن رفته بودم. وی گفت: این جاده، محل رفت و آمد عشایر چهار استان است. ما تقاضایمان این است که یا این سنگ‌شکن‌ها را از اینجا بردارد یا برای ما محل دیگری برای اسکان در نظر بگیرد تا ما از اینجا برویم؛ یا برای ما فکری کنید یا برای این سرمایه‌دار!
گفتنی است که طرح‌های غیرکارشناسی و نسنجیده آسیب‌های بسیاری به دنبال دارد. در دنیای امروز برای راه‌اندازی طرح‌هایی همچون راه‌اندازی کارخانه‌های سنگ‌شکن، پیش از هر چیز، مسائل اجتماعیِ پیرامون طرح سنجیده می‌شود. در دنیای مدرن، طرح‌های توسعه‌ای، نیازمند طرح‌های توجیهی‌ای هستند که موانع اجتماعیِ طرح نیز در آن مطرح شده باشد. در واقع سنجش معارضات اجتماعی از اساسی‌ترین اصول راه‌راندازی این طرح‌ها می‌باشد. اما اقدام سازمان صنعت و معدن در خصوص انتقال سنگ‌شکن‌ها از رودخانه بشار به مکانی دیگر امری پسندیده است؛ چرا که از نابودی این رودخانه و حریم آن جلوگیری می‌کند. اما جانمایی جدید آن غیرکارشناسانه و غیراصولی است. چرا که علاوه بر آسیبی که به محیط زیست می‌زند، آرامش را از مردم نیز سلب کرده است. طرح‌های این‌چنینی پیش از هر چیز نیازمند جلب رضایت مردم محلی است و تا رضایت مردم محلی جذب نشود، چنین طرح‌هایی نه تنها سودآور نیستند، آسیب‌زا نیز هستند. گرد و خاکِ این طرح نسنجیده و آلودگی‌های صوتی‌اش، مهمان ناخوانده‌ی خانه‌های روستایی در منطقه دلی بجک سپیدار بویراحمد شد و فارغ از گرد و خاک و نبرد آهن با سنگ، انفجار کوه برای تولید شن و ماسه کوهی، آرامش و آسایش این مردم را در دل طبیعت کوه پازنان از اهالی و حتی دام‌های آن روستا سلب کرده است. تا جایی که چشمه‌ای در شمال روستا به مواد نفتی و روغن سوخته آلوده شده بود و بسیاری از منازل اهالی روستا به دلیل وقوع لرزه‌های ناشی از انفجار معدن سنگ متصل به روستا ترک خورده‌اند. از سوی دیگر، علوفه کوهی برای دام‌هایشان غیرقابل استفاده شده و این موضوع رفته رفته در حال تبدیل شدن به یک معضل بزرگ برای مردم این روستا شده است.
