کبنانیوز - ساده انگاری بودجه در سخنان سید ناصر

نقدی بر سخنان منتخب مردم شهرستان‌های گچساران و باشت در شورای برنامه‌ریزی گچساران؛

سید ناصر حسینی‌پور منتخب مردم شهرستان‌های گچساران و باشت در عین حال مدعی شد که بود و یا نبود نماینده سابق در این موضوع هیچ تاثیری نداشته است. بی اثری که اگر فرض را بر پذیرش آن بگذاریم این سؤال باقی می‌ماند که پس بود و نبود نماینده برای یک شهرستان چه ضرورتی است و مردم نماینده را برای چه انتخاب می‌کنند؟ اگر قرار با واقعی بودن ادعای سید ناصر است که در غیاب نماینده بودجه شهرستان نه تنها کمتر نشده که افزایش داشته است پس چرا مردم به زحمت افتادند و نماینده انتخاب کردند؟

در مناظره‌های انتخابات ریاست جمهوری در سال 1392 علی اکبر ولایتی با حمله شدید به شیوه مذاکرات هسته‌ای با حضور سعید جلیلی گفت: «میز مذاکره کلاس فلسفه نیست.» «دیپلماسی بیانیه صادر کردن پشت تریبون نیست.» موضوعی که به مناظره‌های انتخابات ریاست جمهوری امسال نیز کشیده شد و این بار عبدالناصر همتی در حمله به جلیلی گفت: شما یک دهه کشور را با یک بیانیه خوانی در مذاکرات معطل کرده‌اید. مذاکراتی که دست بر قضا در یکی از نشست‌های آن سید ناصر حسینی پور بدون هیچ سابقه دیپلماسی و مسائل هسته‌ای همراه با تیم مذاکره کننده به بغداد رفت. این ارجاع تاریخی از آن روی آورده شد که اول؛ سید ناصر حسینی پور منتخب جدید گچساران و باشت است و دوم؛ یادآوری بر بی اثری سخن و شعار دادن صرف و بیم از افتادن به دام آن باشد.
مقوله بودجه اگر مهم‌ترین مقوله و نیاز در شهرستان‌ها نباشد قطعاً دومین آنها خواهد بود. یکی از مهم‌ترین وظایف نمایندگان مجلس پیگیری بودجه و تلاش در افزایش آن و از همه مهمتر تخصیص آن است. از محدود نقش‌های مانده برای مجلس شورای اسلامی همین بررسی و نقش نمایندگان در کاهش و افزایش ردیف‌های بودجه‌ای است. اتفاقی که در سال‌های گذشته به لطف حضور غلامرضا تاجگردون نماینده سابق گچساران و باشت در رأس کمیسیون تصمیم گیری بودجه همراه با خیر و برکت برای این دیار بوده است. حالا اما سید ناصر حسینی پور در اظهارات دیروز خود در کمیته برنامه ریزی شهرستان و قبل از آن سعی بر آن دارد که اساساً بودجه را یک موضوع ساده، کم اهمیت و تعریف شده از سوی دولتی‌ها عنوان کند. وی در عین حال مدعی شد که بود و یا نبود نماینده سابق در این موضوع هیچ تاثیری نداشته است. بی اثری که اگر فرض را بر پذیرش آن بگذاریم این سؤال باقی می‌ماند که پس بود و نبود نماینده برای یک شهرستان چه ضرورتی است و مردم نماینده را برای چه انتخاب می‌کنند؟ اگر قرار با واقعی بودن ادعای سید ناصر است که در غیاب نماینده بودجه شهرستان نه تنها کمتر نشده که افزایش داشته است پس چرا مردم به زحمت افتادند و نماینده انتخاب کردند؟ هر چند جناب سید در ادامه یک تبصره به این اظهارات خود اضافه می‌کنند و می‌گوید: «البته نمی‌دانم چقدر تخصیص صورت گرفته است.» ولی همین تبصره اصل و نکته محوری موضوع است که سید با زیرکی سعی کرد آن را در حاشیه اظهاراتش بیان کند. قطعاً اگر ادعای سید در مورد تشکیل یک «مرکز پژوهش‌های مجلس» با جمع کارشناسی در حدود 200 نفر را واقعی بدانیم باید گفت در این مرکز یا کارشناس حوزه بودجه و اقتصاد حضور ندارد و یا اگر بوده است و اطلاعات لازم را به «سید» داده است، «سید» ترجیح داده از این مشاوره استفاده نکند و نیش خود را در جواب نیشی که خود از «پیام‌ تاجگردون» به مناسبت پیروزی در انتخابات برداشت کرده بود به رقیب کاملاً غایب در صحنه انتخابات زده باشد. گچساران و باشت روزگاری نه چندان دور نمونه‌ی یک دیار شتابان به سمت توسعه و پیشرفت بود که آخرین مورد موافقت مجمع تشخیص مصلحت نظام در اردیبهشت امسال با ایجاد منطقه ویژه اقتصادی گچساران بود. اما رد اعتبارنامه تاجگردون در سال گذشته در چنین روزهایی این حرکت را متوقف کرد و در یک سال گذشته روزها و دوران سختی بر گچساران و باشت گذشت که بخشی از این سختی‌ها در کلام سید ناصر در همین جلسه نیز مورد اشاره قرار گرفت از جمله اینکه به تعبیر فرماندار این شهرستان مدیران کل در یک سال گذشته راه گچساران را بلد نبودند. حالا بعد از یک سال مردم با امید به بازگشت گچسارن به ریل توسعه با حضور در پای صندوق‌های رأی نماینده‌ای انتخاب کردند تا از حق و حقوق آنها دفاع کند و میراث ارزشمند و پروژه‌هایی که در برخی موارد به ادعای خود منتخب جدید رشد بالای نود درصد دارند اما متوقف شده‌اند به سرانجام برسند. به همین علت باید گفت گچساران و باشت بیش از آن به سخنران و ناصح نیاز داشته باشد نیازمند نماینده یاری گر، پیگیر و بودجه شناس است که اگر خود علم بودجه را نمی‌داند با استفاده از کارشناسان و بویژه نماینده سابق به رشد و توسعه گچساران یاری رساند.
-----------------------------------------------------------------------------------------
به گزارش کبنا، بخشی از صحبت‌های سید ناصر حسینی‌پور منتخب مردم گچساران و باشت در انتخابات میاندوره مجلس شورای اسلامی در اولین جلسه شورای برنامه‌ریزی گچساران که با حضور او برگزار شد به شرح زیر است؛
«... به من گفته‌اند، جاده گچساران - گناوه اینقدر بودجه داشته و یکسال کار خوابیده، به من گفته‌اند که مدیران استانی در یک سال گذشته، در غیاب نماینده مجلس گچساران را فراموش کرده‌اند، آقای اتابک مرتب تاکید کرده که مدیران یک سری به گچساران هم بزنند. به ما گفته‌اند؛ کوتاهی کرده‌اند، البته من این نکته را عرض کنم، من به شماها رسما اعلام می‌کنم. آقای کلانتری استاندار، استان کهگیلویه و بویراحمد، یک انسان بسیار با تقوا، متعهد و متدینی است. هیچ نیازی به آقای فرماندار نداریم و ایشان هم به من نیاز ندارد. آقای فرماندار شما هم انسان متعهد هست، کجا این را فهمیدم، زمانی که ایشان گفتند، نماینده فرماندار ربطی به فرماندار ندارد و هیئت اجرایی آن را مشخص می‌کند. این را نشان می‌دهد در همین دولت هم می‌توانند، انسان‌های مسئول باشند که از خدا بترسند، پرهیزگار باشند و کار را جلو ببرند. می‌گویند؛ در نبود نماینده مجلس گچساران دیده نشد، به گچساران ظلم شد، من بر می‌گردم به تعهد آقای استاندار، اینجوری نبوده، بودجه استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 95، 178 میلیارد تومان بوده، سال 99 بودجه استان، 932 میلیارد تومان بوده است. بودجه استان کهگیلویه و بویراحمددر سال 1400، 1451 میلیارد تومان که نسبت به سال 99، 56 درصد رشد داشته است، آقایان، پس اتفاقاً هیچ بی‌عدالتی در بودجه شهرستان‌های گچساران و باشت در نبود نماینده صورت نگرفته است. تقوا باشد، نماینده مجلس باشد یا نباشد، فرماندار و استاندار و رئیس سازمان از خدا می‌ترسد و کار انجام می‌گیرد...»