تاریخ انتشار
جمعه ۱۳ مهر ۱۴۰۳ ساعت ۱۳:۴۷
کد مطلب : ۴۹۱۳۴۷
یادداشتی از سید علی عباس محدث؛
بی‌خبران پس از وعدۀ صادق 2
۱
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛سید علی‌عباس محدث - جامعه‌شناس و روزنامه‌نگار کهگیلویه و بویراحمد در یادداشتی نوشت: پس از دو ماه خویشتن‌داری جمهوری اسلامی در پاسخگویی به جنایت‌های بزرگ رژیم صهیونیستی، چهارشنبه‌شب، دلاورمردان سپاه اسلام با همکاری ارتش قهرمان ایران اسلامی، قریب به 200 موشک به سمت اهدافی نظامی در خاک اسرائیل شلیک کردند. اینکه در آن سرزمینِ اشغال شده چه شد، منظورم نیست. اینکه جنایت‌های رژیم غاصب یهودی - صهیونیستی بیشتر از عمر جمهوری اسلامی است و تاکنون هیچ کشوری حتی کشورهای عربی که قبلاً مورد تجاوز و تخاصم این رژیم قرار گرفته بودند و جرئت دفاع از خود را هم نداشتند، منظورم نیست. اینکه حامیان و وابستگان این قوم کودک کُش و متجاوز، در صداقت و اقتدارِ «وعده صادق 2» چه گفته‌اند و چه میزان تأیید کرده‌اند نیز منظورم نیست.
عرضم با محدود کسانی است که نمی‌خواهند فهم بر حقیقت داشته باشند. از واقعیت‌های پیرامون خود نمی‌دانند و نمی‌خواهند که چیزی بفهمند. متأثر از خشونت‌طلبی‌های غرب و غفلت‌های منفعت‌طلبانة کسانی که در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشورمان، خطا می‌کنند و اشتباهاتی را صورت می‌دهند، نه در مسیر عدالت اجتماعی (مرحوم هاشمی رفسنجانی)، نه از مصادیق آزادی‌های مدنی و فرهنگی (سید محمد خاتمی)، نه در راهبرد مهرورزی و عدالت نگری (دکتر محمود احمدی‌نژاد)، نه همگام باتدبیر و امید (شیخ حسن روحانی)، نه در قاموس و قامت دولت انقلابی و مردمی (شهید سید ابراهیم رئیسی) و نه همراه و همسان با دولت وفاق (دکتر مسعود پزشکیان) هستند و نمی‌خواهند که باشند. این جماعت، هم دیکتاتوری خفت‌بار صدام را دیده و لمس کرده‌اند، هم لشکرکشی قلدرمآبانۀ آمریکا و غرب را در اشغالگری ملت‌های مظلومِ ویتنام، لیبی، عراق، افغانستان و حتی مردمِ در فقر و آپارتاید ماندۀ آفریقا را خوانده و دیده‌اند، هم وحوش غربی - آمریکایی را به نام «داعش» با رذل‌ترین تجاوزهای بشری در سوریه و عراق را تجربه دارند و هم سفاکی‌های برخی سران عرب در حمایت‌های مخفیانه و ذلیلانه‌ای که از اسرائیل دارند را می‌دانند.
این جماعتِ کور و بی‌سواد، فراتر از جمله‌های کوتاه در فضای مجازی، کلیپ‌های تقطیع شده و عکس‌نوشته‌های فتوشاپی، هیچ اندیشه و فهمی بر مسائل مختلف دنیا ندارند و همچون بوزینۀ بر دیوارِ فضای مجازی، رقصِ بر ساز نا کوک دیگران دارند. به‌یقین باید خانواده‌های این افراد پوچ اندیش را که بی‌تردید، گرفتار نااهلی و بداندیشی این گروه هستند، مبرای از این آلودگی‌ها و پلشتی‌های پرطمطراق بدانیم. چون کسی که سال‌هاست از فریادهای مظلومانۀ ملتی مسلمان بیدار نشده و خون‌های به‌ناحق ریخته‌شدة کودکان و زنانِ جهانِ پیرامونشان نتوانسته آگاهشان کند و به انسانیتشان نهیب بزند، قطعاً چند عضو دیگر خانواده، نمی‌توانند در اصالت‌بخشی و انسان بودنشان مؤثر باشند.
نمی‌خواهم از الفاظ و اذهان بسته آنها در تبیین آنچه در چهارشنبه‌شب صورت گرفت و جهانی از مظلومان و ستمدیدگان را به شوروشعف واداشت، پرده بردارم، چراکه چنین ژاژخوائیدگی شایسته همان دهان‌هایی است که به‌وقت خاموشی باز است و برعکس، اما باید این پوچ‌انگاری‌ها را بشناسیم و بازهم فرصت فهمیدن را به آنها بدهیم. هرچند کج‌اندیشی و جهالت برخی از مسئولانِ دولت‌های پس از جنگ، با شدت و گستردگی عمیق، نقابِ بداندیشی بر مصادیق و مبانی دینی، اخلاقی و ایثارگری‌های جوانان این مملکت کشیدند و در ادامه، فرصت مدیریت در سطوح مختلف، به کسانی رسید که شنیع‌ترین رفتارهای سوء را با مردم و بیت‌المال نشان دادند و شاید برخی ناکارآمدی‌های امنیتی، قضایی و اجرایی هم دخیل در این موضع بود، لیکن نفوذ سیاسی، نظامی، اقتصادی و حتی فرهنگی که کشورمان در دنیا برای خود مهیا کرده است، غیرقابل‌کتمان است.
امروزه، به‌غیراز این اندک جماعتی که سرشان پایین است و دور خود می‌چرخند و دنیای کنونی را نمی‌فهمند، عده‌ای هم با سرمایه‌هایی که از این ملت و در دورانی که فرصت خدمت داشتند، جاعلانه برداشتند و در خارج از کشور، بزدلانه، علیه ملت و مملکت خود سوت‌زنی می‌کنند، تمام ملت‌های آزاداندیش و ظلم‌ستیز، به احترامِ اقتدار و عزت آفرینی فرزندان غیرتمند ایران اسلامی، کلاه از سر بر می‌دارند و رویکرد دیگری از انسانیت و آزادی‌خواهی را هم‌نوا شده‌اند.
پس شاید نتوانید بیماری کشندۀ بی‌دردی خود را درمان کنید اما می‌توانید یه لحظه خباثت‌های این رژیم را در کشتار ملتی که درگذشته، با سنگ از ناموس خود دفاع می‌کردند را در مخیلة خود مرور کنید و همسان‌پنداری کنید که اگر این اتفاقات خدای‌ناکرده، برای شما بود که به یُمنِ مجاهدت‌های سرداران و جوانانِ عزیزِ محور مقاومت، دستشان به شما نرسید، این ذلت را در تاریخ چه می‌کردید؟
همه ملت از شرایط اقتصادی، اختلاس‌های بدون پاسخ، گسترش آسیب های اجتماعی از جمله خودکشی- طلاق- اعتیاد و ...، فسادهای مدیریتی، مالی و رانت خواری برخی از مدیران ناکارآمد، بی لیاقت و سفارشی، ویژه خواری برخی از مسئولان و ده‌ها فساد و آسیب دیگر، گله دارند و باید متولیان امنیتی و قضایی کشور، تمهیدی بهتر بیاندیشند و برخوردی قاطعانه تر داشته باشند. حق این ملت نیست که بر گنجینه‌‌های عظیم اقتصادی نشسته باشند و اقلیتی از فربهی نفس شان بالا نیاید و اکثریتی از نداری نفس شان بریده باشد. امیدواریم در دولت جدید که با شعار «وفاق ملی» آغاز شده است، نخبگان، دانشگاهیان و افراد پاکدست و مطلع و مقتدر، در مدیریت های مختلف بکار گرفته شوند و در کنار این افتخارات نظامی و در سایۀ رهبریهای داهیانۀ مقام معظم رهبری، خدمت به مردم در راستای سفارشات مولا علی(ع) و دستورات سیاسی آن امام بزرگوار باشد. هرچند که قهر و غضب و بداندیشی این جماعت نه برای خدا و نه برای امت خدا ارزش چندانی ندارد و بهترین پاسخ به این گروه، کلام خداوند متعال است که علّت ناشنوا بودن اینها را نسبت به حق، بیان می‌کند و می‌فرماید: من کاری می‌کنم که اینها نشنوند.«أُولئِکَ الَّذينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلي قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصارِهِمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ، آنها کسانی هستند که خداوند بر قلبها و گوشها و چشمهایشان مُهر نهاده و آنها همان بی خبرانند ».
یا علی
عرضم با محدود کسانی است که نمی‌خواهند فهم بر حقیقت داشته باشند. از واقعیت‌های پیرامون خود نمی‌دانند و نمی‌خواهند که چیزی بفهمند. متأثر از خشونت‌طلبی‌های غرب و غفلت‌های منفعت‌طلبانة کسانی که در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشورمان، خطا می‌کنند و اشتباهاتی را صورت می‌دهند، نه در مسیر عدالت اجتماعی (مرحوم هاشمی رفسنجانی)، نه از مصادیق آزادی‌های مدنی و فرهنگی (سید محمد خاتمی)، نه در راهبرد مهرورزی و عدالت نگری (دکتر محمود احمدی‌نژاد)، نه همگام باتدبیر و امید (شیخ حسن روحانی)، نه در قاموس و قامت دولت انقلابی و مردمی (شهید سید ابراهیم رئیسی) و نه همراه و همسان با دولت وفاق (دکتر مسعود پزشکیان) هستند و نمی‌خواهند که باشند. این جماعت، هم دیکتاتوری خفت‌بار صدام را دیده و لمس کرده‌اند، هم لشکرکشی قلدرمآبانۀ آمریکا و غرب را در اشغالگری ملت‌های مظلومِ ویتنام، لیبی، عراق، افغانستان و حتی مردمِ در فقر و آپارتاید ماندۀ آفریقا را خوانده و دیده‌اند، هم وحوش غربی - آمریکایی را به نام «داعش» با رذل‌ترین تجاوزهای بشری در سوریه و عراق را تجربه دارند و هم سفاکی‌های برخی سران عرب در حمایت‌های مخفیانه و ذلیلانه‌ای که از اسرائیل دارند را می‌دانند.
این جماعتِ کور و بی‌سواد، فراتر از جمله‌های کوتاه در فضای مجازی، کلیپ‌های تقطیع شده و عکس‌نوشته‌های فتوشاپی، هیچ اندیشه و فهمی بر مسائل مختلف دنیا ندارند و همچون بوزینۀ بر دیوارِ فضای مجازی، رقصِ بر ساز نا کوک دیگران دارند. به‌یقین باید خانواده‌های این افراد پوچ اندیش را که بی‌تردید، گرفتار نااهلی و بداندیشی این گروه هستند، مبرای از این آلودگی‌ها و پلشتی‌های پرطمطراق بدانیم. چون کسی که سال‌هاست از فریادهای مظلومانۀ ملتی مسلمان بیدار نشده و خون‌های به‌ناحق ریخته‌شدة کودکان و زنانِ جهانِ پیرامونشان نتوانسته آگاهشان کند و به انسانیتشان نهیب بزند، قطعاً چند عضو دیگر خانواده، نمی‌توانند در اصالت‌بخشی و انسان بودنشان مؤثر باشند.
نمی‌خواهم از الفاظ و اذهان بسته آنها در تبیین آنچه در چهارشنبه‌شب صورت گرفت و جهانی از مظلومان و ستمدیدگان را به شوروشعف واداشت، پرده بردارم، چراکه چنین ژاژخوائیدگی شایسته همان دهان‌هایی است که به‌وقت خاموشی باز است و برعکس، اما باید این پوچ‌انگاری‌ها را بشناسیم و بازهم فرصت فهمیدن را به آنها بدهیم. هرچند کج‌اندیشی و جهالت برخی از مسئولانِ دولت‌های پس از جنگ، با شدت و گستردگی عمیق، نقابِ بداندیشی بر مصادیق و مبانی دینی، اخلاقی و ایثارگری‌های جوانان این مملکت کشیدند و در ادامه، فرصت مدیریت در سطوح مختلف، به کسانی رسید که شنیع‌ترین رفتارهای سوء را با مردم و بیت‌المال نشان دادند و شاید برخی ناکارآمدی‌های امنیتی، قضایی و اجرایی هم دخیل در این موضع بود، لیکن نفوذ سیاسی، نظامی، اقتصادی و حتی فرهنگی که کشورمان در دنیا برای خود مهیا کرده است، غیرقابل‌کتمان است.
امروزه، به‌غیراز این اندک جماعتی که سرشان پایین است و دور خود می‌چرخند و دنیای کنونی را نمی‌فهمند، عده‌ای هم با سرمایه‌هایی که از این ملت و در دورانی که فرصت خدمت داشتند، جاعلانه برداشتند و در خارج از کشور، بزدلانه، علیه ملت و مملکت خود سوت‌زنی می‌کنند، تمام ملت‌های آزاداندیش و ظلم‌ستیز، به احترامِ اقتدار و عزت آفرینی فرزندان غیرتمند ایران اسلامی، کلاه از سر بر می‌دارند و رویکرد دیگری از انسانیت و آزادی‌خواهی را هم‌نوا شده‌اند.
پس شاید نتوانید بیماری کشندۀ بی‌دردی خود را درمان کنید اما می‌توانید یه لحظه خباثت‌های این رژیم را در کشتار ملتی که درگذشته، با سنگ از ناموس خود دفاع می‌کردند را در مخیلة خود مرور کنید و همسان‌پنداری کنید که اگر این اتفاقات خدای‌ناکرده، برای شما بود که به یُمنِ مجاهدت‌های سرداران و جوانانِ عزیزِ محور مقاومت، دستشان به شما نرسید، این ذلت را در تاریخ چه می‌کردید؟
همه ملت از شرایط اقتصادی، اختلاس‌های بدون پاسخ، گسترش آسیب های اجتماعی از جمله خودکشی- طلاق- اعتیاد و ...، فسادهای مدیریتی، مالی و رانت خواری برخی از مدیران ناکارآمد، بی لیاقت و سفارشی، ویژه خواری برخی از مسئولان و ده‌ها فساد و آسیب دیگر، گله دارند و باید متولیان امنیتی و قضایی کشور، تمهیدی بهتر بیاندیشند و برخوردی قاطعانه تر داشته باشند. حق این ملت نیست که بر گنجینه‌‌های عظیم اقتصادی نشسته باشند و اقلیتی از فربهی نفس شان بالا نیاید و اکثریتی از نداری نفس شان بریده باشد. امیدواریم در دولت جدید که با شعار «وفاق ملی» آغاز شده است، نخبگان، دانشگاهیان و افراد پاکدست و مطلع و مقتدر، در مدیریت های مختلف بکار گرفته شوند و در کنار این افتخارات نظامی و در سایۀ رهبریهای داهیانۀ مقام معظم رهبری، خدمت به مردم در راستای سفارشات مولا علی(ع) و دستورات سیاسی آن امام بزرگوار باشد. هرچند که قهر و غضب و بداندیشی این جماعت نه برای خدا و نه برای امت خدا ارزش چندانی ندارد و بهترین پاسخ به این گروه، کلام خداوند متعال است که علّت ناشنوا بودن اینها را نسبت به حق، بیان می‌کند و می‌فرماید: من کاری می‌کنم که اینها نشنوند.«أُولئِکَ الَّذينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلي قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصارِهِمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ، آنها کسانی هستند که خداوند بر قلبها و گوشها و چشمهایشان مُهر نهاده و آنها همان بی خبرانند ».
یا علی
