دریافت لینک صفحه با کد QR
شهری فراموش شده در استان کهگیلویه و بویراحمد؛
بی‌کَس‌ترین شهرستان استان کهگیلویه و بویراحمد
27 تير 1402 ساعت 9:38
لنده بی‌کَس‌ترین شهرستان استان در تمام ادوار، دولت‌ها و استانداران بوده است با وجود تربیت شخصیت‌های ملی اما در سطوح مدیریت استانی هیچ گاه دیده نشده است هیچ گاه از این شهرستان استاندار یا معاون استاندار به خود ندیده است، در سطوح مدیران کل در تمام ادوار از سال ۵۷ تا امروز مدیران کل انتخابی این شهرستان به سه نفر نرسیده است، از عجایب دیگر این شهر قدیمی از زمانی که شهرستان شده هیچ گاه فرماندار بومی به خود ندیده است و تمام فرمانداران این شهرستان غیر بومی بوده‌اند و تا امروز رکورددار صد درصد فرماندار غیر بومی را داراست.
صفا فضیلت، فعالی سیاسی، اجتماعی، فرهنگی؛ لنده شهری با قدمت دیرینه در استان کهگیلویه و بویراحمد است از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های شهری که همواره نقش پررنگی در گذشته استان کهگیلویه و بویراحمد داشته است. شهری که با گذشت ۴ دهه و نیم از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نه تنها در مسیر رشد و ترقی قرار نگرفت بلکه ارزش، ابهت و داشته‌های گذشته خود را هم از دست داده است. این شهر همچنان در بن بست مطلق ارتباطی قرار دارد و تنها یک باریک راه فرعی ورودی به آن وجود دارد و بی‌شک بی‌کیفیت‌ترین راه ارتباطی استان را در بین شهرستان‌های هشت‌گانه دارد، از ابتدایی‌ترین حقوق اولیه یعنی آب شرب مناسب و داشتن تصفیه خانه آب بی‌بهره هست و رسوب‌های ده سانتی پوشال‌های کولر‌های آبی این شهر گواه معده‌های تخریب شده شهروندان آن است. با اینکه لنده گرمترین شهر استان هست اما همچنان از داشتن برق پایدار برخوردار نیست و سالانه در تابستان چندین میلیارد خسارت ناشی از نوسانات برق را بر وسایل خانگی شهروندان لنده‌ای به بار می‌آورد و هیچ دادرسی ندارد. با داشتن معادن غنی گچ و فسفات اما فاقد هر گونه کارخانه سبک، سنگین و یا شهرک صنعتی است، در حوزه کشاورزی با وجود دشت‌های بزرگی چون دشت بن، دشت ناصری، دشت شیتاب و منابع عظیم آبی متأسفانه این شهرستان از هر گونه کشت آبی جز کشت اندکی در دشت آبلش که با مشکلات عدیده‌ای هم روبروست، محروم است، با وجود پتانسیل‌های ناب گردشگری مانند دلی مهره، خیارکال، چشمه موگرمون، ابلش، ایدنک، موگر، امام‌زاده عماد الدین ولی، شتر سنگی از حداقل‌های امکانات جذب گردشگر محروم هست. تنها مسیر ارتباطی این شهر با شهرستان کهگیلویه باریکه راهی است که سالیان سال در آن کشته‌ها و زخمی داده است اما همچنان بعد از چهار دهه از انقلاب یک کیلومتر از آن را هم عریض نکرده‌اند، تنها‌امید مردم لنده برای خروج از بن بست که جاده ملی لنده به تشان بوده، با وجود استارت با عنوان یک پروژه ملی متأسفانه به کُما مطلق رفته است و بعید هست حالا حالا‌ها از این کُما خروج و رونق دوباره بگیرد. لنده بی‌کَس‌ترین شهرستان استان در تمام ادوار، دولت‌ها و استانداران بوده است با وجود تربیت شخصیت‌های ملی اما در سطوح مدیریت استانی هیچ گاه دیده نشده است هیچ گاه از این شهرستان استاندار یا معاون استاندار به خود ندیده است، در سطوح مدیران کل در تمام ادوار از سال ۵۷ تا امروز مدیران کل انتخابی این شهرستان به سه نفر نرسیده است، از عجایب دیگر این شهر قدیمی از زمانی که شهرستان شده هیچ گاه فرماندار بومی به خود ندیده است و تمام فرمانداران این شهرستان غیر بومی بوده‌اند و تا امروز رکورددار صد درصد فرماندار غیر بومی را داراست. و جالب اینجاست در هیچ یک از انتخابات ادوار مجلس از چپ و راست تا امروز نه تنها نماینده مجلس بلکه هیچ کاندیدایی مجلس در حوزه انتخابیه خود از این شهر نداشت است. لنده در بودجه‌ریزی استانی و فعال کردن طرح‌ها و پروژه‌ها همواره در تمام ادوار در جایگاه انتهایی شهرستان‌های هشت‌گانه قرار داشته است گویی ناف این شهر را با عقب ماندگی، نادیده انگاری و فقر و عقب ماندگی دوخته‌اند. میزان فضای سبز در شهرستان لنده نسبت به تمام شهرستان‌های استان در انتها قرار دارد فاقد یک پارک در خور شأن خانواده‌های لنده‌ای می‌باشد و مبلمان شهری بسیار ضعیف، وضعیت آسفالت کوچه و خیابان‌های این شهرستان اسفناک هست. بوی تعفن ناشی از فاضلاب وارد شده به سیل بند این شهر چهل سال است دمار از روزگار سکنه اطراف آن برداشته اما تمام دولت‌ها و نمایندگان و استانداران توان حل این معضل کوچک را نداشتند و تنها نسخه صبر را برای آن تجویز کرده‌اند پروژه‌ها در لنده گاهی چندین دهه برای به سرانجام رسیدن وقت می‌برند برای مثال پروژه عجیب جاده لنده به تراب -دهدشت که کمتر از ده کیلومتر است و جمعیت بیست و پنج هزار نفری لنده را از باریک راه لنده-سوق -دهدشت نجات می‌دهد تا امروز تنها شش کیلومتر آن در سه فاز و به چهار پیمانکار واگذار شده که همین شش کیلومتر بعد از سال‌ها هنوز پنجاه درصد کار آن پیشروی نداشته است و برای چند کیلومتر دیگر آن هنوز هیچ تصمیمی گرفته نشده است یعنی بیست و پنج هزار جمعیت این شهرستان برای یک جاده ده کیلومتری باید بیش از سال‌ها صبر کنند که بعید می‌دانم تا سال‌ها این مسیر ارتباطی باز شود. شهرستان لنده تا امروز از حداقل‌های حوزه بهداشت بی‌بهره هست متأسفانه این شهرستان فاقد بیمارستان، ام ار‌ای، سی تی اسکن، سنوگرافی فعال، آزمایشگاه مجهز، دکتر متخصص ثابت است و فقط با یک درمانگاه در حال خدمات دهی به بیماران است. شهرک‌های این شهر از حداقل‌های زندگی محرومند و وضعیت در شهرک‌های فجر، سرآسیاب و بهاران اسفناک هست اکثر روستا‌های این شهرستان فاقد مسیرارتباطی مناسب، آب شرب پایدار، آنتن دهی تلفن و ارتباطات اینترنتی است. و در زمستان ارتباط بسیاری از این روستا‌ها با جهان اطراف قطع می‌شود. در مجموع فقر، عقب ماندگی، سکون و رکود در توسعه شهر لنده محرز و هویدا است سؤال این است راز این عقب ماندگی عجیب و تبعیض تاریخی لنده را چه کسی باید امروز پاسخ دهد ما مردم استانداران ادوار نمایندگان ادوار فرمانداران ادوار معتقدم در این عقب ماندگی تاریخی لنده ما مردم بیش از همه مقصریم ما مردم لنده هیچ گاه ذهن توسعه یافته‌ای برای دفاع از حقوق خود نداشته و دائماً درگیر بازی‌های پوچ سیاسی بوده‌ایم. امروز که ما اینجا‌ایستاده‌ایم دولت‌ها و فرمانداران و نمایندگان ادوار که روزی ما برایشان یقه پاره کرده‌ایم رفته‌اند و ما مانده‌ایم و آواری از مشکلات. این شهر با این حجم عقب ماندگی محصول تفکر و اقدامات تمام نخبگان و عوام ما در چهار دهه و نیم بعد از انقلاب ۵۷ است. باید اعتراف صادقانه‌ای کنیم و آن اینکه ما مردم از نخبگان تا عوام در تمام زمینه‌ها باخته‌ایم. گاهی خواب بوده‌ایم و گاهی به ما قرص خواب داده‌اند و گاهی خود را به خواب زده‌ایم. باید بیدار شویم، فراتر از بازی‌های انتخاباتی و جریان‌های سیاسی به توسعه شهر با این عقب ماندگی‌های تاریخی و تبعیض‌های استانی و حقوق ضایع شده بیست و پنج هزار شهروند لنده‌ای بیندیشیم و تا پس‌گیری تمام حقوق ضایع شده سال‌های گذشته کوتاه نیاییم که آیندگان ما‌ها را نخواهند بخشید و قابل بخشش هم نیستیم.
کد مطلب: 464853