برای شاد زیستن و بهبود عملکرد مغز، روزی فقط ده دقیقه وقت لازم است

ورزش دارای فواید مختلف جسمی و روحی است و این فواید جنبه های مختلف زندگی انسان را شامل می شود. پژوهش های جدید نشان می دهد که ده دقیقه دویدن انسان را شادتر کرده و عملکرد مغز را تقویت می کند.
از قدیم توصیه های زیادی نسبت به انجام ورزش به ویژه دویدن که مادر همه ورزش ها محسوب می شود، شنیده ایم. در تحقیقات جدید ارتباط مستقیمی بین دویدن و تقویت خلق و خو و سریع تر فکر کردن پیدا شده است.
دانشمندان ژاپنی در تحقیقات جدید خود دریافتند، ۱۰ دقیقه دویدن با شدت متوسط در هر روز، جریان خون را به بخشی از مغز که خلق و خو و توانایی انسان را برای انجام کارهای پیچیده ذهنی تنظیم می کند، افزایش می دهد. احتمالا یافته‌های تیمی از دانشگاه تسوکوبا، به دانشمندان کمک کند طیف وسیع ‌تری از درمان‌ ها و توصیه‌ ها را برای کمک به افرادی که با سلامت روان خود دست و پنجه نرم می ‌کنند، به دست آورند.
محققان برای آزمایش فرضیه خود، از آزمون رنگ-واژه استروپ که توانایی فرد در پردازش اطلاعات متناقض را اندازه گیری می کند، برای ثبت تغییرات در فعالیت مغز در حین انجام کارهای مختلف شرکت کنندگان استفاده کردند. در یک فعالیت، محققان اطلاعات متناقضی را به افراد نشان دادند. به عنوان مثال، کلمه قرمز با رنگ سبز نوشته شده و شرکت کنندگان به جای خواندن کلمه باید رنگ را تشخیص می داد.این تیم به اصطلاح «اثر تداخل استروپ» را بر اساس تفاوت زمان پاسخ بین افرادی که این نسخه از کار را انجام می ‌دهند در مقایسه با نسخه دیگر ساده ‌تر اندازه ‌گیری کردند.
 پس از ۱۰ دقیقه دویدن با شدت متوسط، شکاف در زمان پاسخ کاهش یافت و بخشی از مغز (قشر پیش پیشانی دو طرفه) که خلق و خو و تفکر را تنظیم می کند در حین دویدن، استروپ فعال تر شد. شرکت کنندگان همچنین گزارش دادند که پس از دویدن، خلق و خوی بهتری داشتند.
مطالعات پیشین نشان داده بودند که ورزش روحیه را تقویت می کند، اما بیشتر این گزارش ها بر دوچرخه سواری متمرکز شده بودند. دویدن همیشه برای سلامت انسان مهم بوده و شکل منحصر به فرد و تلاشی  است که نیاز دارد، پیوند نزدیکی با موفقیت تکاملی نژاد بشر را نشان دهد. با این حال، تاکنون تحقیقت کمی در مورد تأثیر دویدن روی بخشی از مغز که خلق و خو و عملکردهای اجرایی مغز را تنظیم می‌ کند، انجام شده است.
به گفته پروفسور هیدیکا سویا (Hideaki Soya)، با توجه به میزان کنترل اجرایی مورد نیاز در هماهنگی تعادل، حرکت و نیروی محرکه در حین دویدن، منطقی است که فعالیت عصبی در قشر جلوی مغز افزایش یابد و سایر عملکردها در این منطقه از این افزایش منابع مغزی بهره مند شوند.  به نظر محققان از آنجایی که قشر جلوی مغز در حیوانات دیگر وجود ندارد، این یافته ها چگونگی تکامل گونه ما را روشن می کند.
شرح کامل این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله گزارش های علمی (Scientific Reports) منتشر شده و برای علاقمندان قابل دسترس است.