اپورتونیسم‌های خانوادگی در سپهر سیاسی گچساران

کبنا ؛ ابتدا معنی و مفهوم علمی اپورتونیسم را بر می‌شمرم و سپس به چند نکته در فضای سیاسی گچساران طی ۲ دهه اخیر اشاره‌ای مختصر می‌نمایم. هم مخاطبین و مردم عزیز، مصداق‌ها را خوب می‌دانند و هم خود ابن الوقت‌ها!
 اپورتونیسم (opportunism) از واژه لاتینی opportunus به معنای مناسب فصل، به هنگام و به موقع است و در ترجمه فارسی معادل فرصت‌طلبی به کار گرفته می‌شود.
اما در مقوله سیاست «اپورتونیست»، که همان معنی فرصت‌طلب و ابن‌الوقت را می‌دهد، به کسانی اطلاق می‌شود که برای حفظ منافع خود به اصطلاح «نان را به نرخ روز می‌خورند» و خود را با هر شرایطی تطبیق می‌دهند.
اپورتونیست‌ها همیشه طرفدار نظام حاکم یا حزب و گروهی هستند که در موضع نیرومندتری قرار دارند.
این اصطلاح بیشتر در فلسفه کمونیسم و از طرف نویسندگان و فلاسفه کمونیست در مورد طبقات متوسط (بورژواها) به خصوص در نیمه اول قرن بیستم زیاد به کار رفته و آن را از خصیصه‌های افراد طبقه متوسط می‌شمارند که همراه تغییر اوضاع سیاسی تغییر رنگ سیاسی می‌دهند.
مبنای این گرایش عقلانیت ابزاری و انگاره «هدف وسیله را توجیه می‌کند» است. چنین روشی با توجه به اینکه ارزش‌های انسانی را قربانی خواسته‌ها و اهداف زودگذر مادی می‌کند، خطرات و زیان‌های بزرگی در پی دارد.
معمولاً در سال آخر دولت‌ها انتخابات مجلس برگزار می‌شود و در تاریخ معاصر گچساران و باشت نیز به مدد پرونده سازان و گزارش نویسان
معمولاً دو انتخابات میان دوره‌ای نیز به مجموع انتخابات‌های مجلس در این حوزه انتخابیه اضافه شده. یکی ابطال انتخابات مجلس ششم و جلوگیری از ورود حاج بهرام تاجگردون با ابطال انتخابات و دیگری انتخابات مجلس یازدم و جلوگیری از ورود دکتر غلامرضا تاجگردون با رد غیرقانونی اعتبار نامه...
ابن الوقت‌ها یا همان فرصت طلب‌ها با استراتژی خاص خویش در همه دولت‌ها حالا (چه محدود یا غیرمحدود) بر اریکه قدرت و مدیریت تکیه زده و هم از چپ خورده‌اند و هم از راست استفاده برده‌اند.
این نوع کنشگران سیاسی در سال آخر هر دولتی، به نماینده‌ای جدید گرویده و مخالف نماینده قبلی می‌شوند و البته کاملاً با سر و صدا خود را بولد و بزرگنمایی می‌کنند و سپس به اردوگاه رقیب می‌پیوندند. و به این شیوه در همه دولت‌ها و در حلقه همه نمایندگان جا خوش کرده، از رانت‌ها و امتیازها خوب بهره می‌برند و دست آخر نیز با چهار تا انتقاد تند و سر و صدا به جرگه نماینده و یا کاندیدایی جدید می‌پیوندند. نمونه‌های بارزی از این دست مدیران که به لطف دکتر تاجگردون از کارمندی ساده یا بیکاری و سرگردانی در ادارات به شوراهای اسلامی شهر و روستا و دهیاری و اداری و دانشگاهی و بهداشتی درمانی و نفتی و شرکتی و شهرداری و مدیر کلی و معاون مدیر کلی و... ارتقا یافتند، خلاصله همه نمونه که تنوع و تکثر بسیار در این نوع انسانها به لحاظ روشها و جایگاههای شغلی و مدیریتی دیده می‌شود.
این گروه از مدیران چه جدید و چه فعلی و چه سابق همواره بر گرده مردم سوار اند و در هر دوره‌ای خود و صندلی خویش را حفظ می‌نمایند.
این گروه فرصت طلب نه اعتقاد عمیقی به اصولگرایی دارند و نه به اصلاح طلبی، بلکه تنها هدف و نیت آنها بقا و دوام در قدرت و ثروت است. این گروه معمولاً وقتی می‌خواند پوست اندازی کنند و رنگی تازه بگیرند خیلی افراطی عمل کرده و برای اثبات مواضع خود با جریان جدید از خود آن جریان نیز تندتر عمل کرده و افراطی‌تر انتقاد می‌کنند و سعی می‌کنند خود را بزرگ و بزرگتر نشان دهند.
خوشبختانه به لطف فضای مجازی دست این نوع افراد در جامعه برای همه رو شده است و هر چه بیشتر دست و پا می‌زنند بیشتر در منجلاب خودساخته خویش فرو خواهند رفت.
 ------------------------------
ایمان علمداری