لوداب من لوداب مهجور

کبنا ؛لوداب مهجور و مغموم هر بار با رژه ماشین‌های لوکس و مدل‌بالای مدیران و بر صدرنشینان عرش نشین بر گرده‌های فرزندانش در فکر فرو می‌رود که شاید اینار متخصصانی با کوله باری از خرد و عقلانیت و تدبیر پا به سرزمین رودآب افسانه‌ای گذاشته‌اند ولی به قول عبید زاکانی «زهی تصور باطل زهی خیال محال » این بار هم هوس مانور و خودنمایی خویشتن ازخودبیگانه و شی‌ء شده با ابزار مدرنیته گشته‌اند و قصدی جز خودنمایی و سلفی با اندوه مردمان ندارند.
 
لوداب من
هیچ‌کس با بار و اندوخته علمی و برای توسعه تو نیامد. همه آمده‌اند تا خود را به نمایش بگذارند و در دلی تصنعی با فرزندانت کنند.
هیچ‌کس نگفت که تو چرا فرزندانت مهاجرت می‌کنند و چرا خودکشی می‌کنند و چرا در فقر و مهجوریت تنها مانده‌اند.
هیچ‌کس از مدارس خشتی تو حرفی نزد از مدارست که با حداقل امکانات که با پول مردم که در دهک دهم جامعه قرار دارند اداره می‌شوند نگفت.
لوداب من
چرا چهره نحیفت را صداوسیما و عکاسان به نمایش نمی‌گذارند تا دیگران بدانند که از زیلایی و دیشموک هم عقب‌مانده‌تری.
چرا بااینکه اسمت از کلمه رودآب گرفته‌شده خیلی از فرزندانت به دلیل کم‌آبی و بی‌آبی و قطعی مکرر مهاجرت کرده‌اند و می‌کنند.
لوداب من
چرا کشاورزی‌ات به سنتی‌ترین روش ممکن که برجای‌مانده از موج اول تجمیع بشریت بود و در همه جهان به‌جز نواحی فقیرنشین دنیا از بین رفته ولی در اینجا مردمان به همان روش که جواب‌گوی خود خانواده هم نیست و فرزندان مجبور به مهاجرت برای درآمد هستند چرا هنوز سنتی است؟ چرا هیچ مسئولی با بار آکادمیک و برای رخت بر بستن فقر از رخسارت برنامه‌ای نمی‌دهد و به کلی‌گویی‌های تکراری ادامه می‌دهند.
لوداب من
چرا راه‌هایت و امکانات ضعیف آنتن دهی مخابراتت ذهن مسئولان را پریشان نمی‌کند تا بل چاره‌ای بیندیشند و راهی برای تسکین آلامت بجویند.
لوداب من! مهجور و مغشوش گشته‌ای هرچند قدران زحمات کسانی که برای تو کشیده‌اند هستی و فراموششان نمی‌کنی آن‌ها که از خواب خود زدند تا تو لوداب سربلند بمانی ولی از فریب فرزندانت توسط اصحاب قدرت و کسانی که جز برای خود و طایفه‌شان کاری نمی‌کنند ملول گشته‌ای و بر آن‌ها نهیب می‌زنی!