طبیعت زیبای زاگرس، میراث چند هزار سالهای است که نابودی آن و غفلت در نگاهداری از آن، گناهی نابخشودنی و فراموش ناشدنی خواهد بود و نام نسلی که به ویران کردن آن دست یازیده است، در تاریخ، به بدی ثبت خواهد شد.
بلوط و کبک و لر و برنو، مربع سعادت زاگرس بودند که یک ضلعش خشکیده و ویرانی و فنا در کمین برای ریشه کنی دیگری چشم دوخته است و آن گاه زود فرا خواهد رسید که صدای برنویی از دل قلهها و درهها و تپههای زاگرس شنیده نخواهد شد و سکوت مرگ همه جا و همه کس را در هم خواهد نوردید و چشمهای حیات را میل خواهد کشید.
متأسفانه بلوط های زاگرس قربانی، ندانم کاری عده ای شده اندکه خودشان شاید هم ندانند که چگونه تیشه به ریشه این نماد های بزرگ می زنند. بلوطهایی که امروز باید قربانی طمع انسانهایی شوند که روزگاری نیاکانمان را زیر سایه خویش مأوا داده و در سالهای قحطی قوت لایموتشان بودند و در روزهای تفریح به عنوان طبیعتی شگرف آنان را جا و ...