شما را نمی‌دونم! اما اون موقع که بچه مدرسه‌ای بیش نبودم، شیره که در دونه های خوشه‌های شلتوکمون می‌ماسید و خنکای نسیم آخرای شهریور بوی نم خورده چمپا را در سفره هوا می گستروند، آی آی این شور و هوس کودکانه‌ی من بود که بال بال می‌زد برای روز آغاز مدرسه و پوشیدن کفشای کتونی نو نواری که شبا با بوی زمخت تازگیشون به خواب می‌رفتم ...