جشنواره شهید رجایی یاسوج؛ تقدیر از اداراتی که فقط ردپایشان در راهروها دیده می‌شود!

کبنا ؛ هادی سینایی: اداراتی در پشت میزهایشان تقدیر می‌شوند که گاه تنها ردپایشان در راهروهای اداری دیده می‌شود! آیا سنجش فقط در گزارش‌های کاغذی خلاصه شده است؟
 هادی سینایی رئیس اداره روابط‌عمومی و امور رسانه حفاظت محیط‌زیست کهگیلویه و بویراحمد در یادداشتی با انتقاد از نحوه و معیار انتخاب برترین‌ها در جشنواره شهید رجایی آورده است: آیا معیار تقدیر؛ میزان خطرپذیری و ازخودگذشتگی نیست؟ آیا سنجش خدمت، تنها در گزارش‌های کاغذی خلاصه شده است؟ چه جوابی برای خانواده شهید محیط‌بان «هدایت‌الله دیده‌بان» داریم که خردادماه جاری در پاسداشت از طبیعت جان خود را ازدست‌داده و هنوز یکی از قاتلینش متواری است؟
چه جوابی برای ۷ محیطبانی داریم که برای همیشه دست‌وپای خود را از دست دادند؟
 چه جوابی برای آن محیطبانی داریم که ساچمه‌های اصابت شده به گلویش برای همیشه نعمت صدا را از وی گرفت و اکنون با اشاره گپ می‌زند؟
چه جوابی برای آن دو محیطبانی داریم که ۱۵ سال از عمرشان را پشت میله‌های زندان سپری کردند و فقط به لطف گذشت خانواده مقتول آزاد شدند؟
 چه جوابی برای قرق بانان منابع طبیعی داریم که شب‌وروز در حال مبارزه با قاچاق زغال و زمین‌خواری‌اند؟
 سینایی در انتقادی تند از نحوه انتخاب ادارات برتر استانی جشنواره شهید رجایی در یاسوج آورده است؛ امسال نیز همانند سال‌های گذشته، جشنواره شهید رجایی با تجلیل از برترین‌های دستگاه‌های اجرایی به کار خود پایان داد. این رویداد که باهدف تقدیر از خدمتگزاران صدیق جامعه برگزار می‌شود، اقدام شایسته‌ای است، اما امسال شکافی عمیق میان واقعیت‌های میدانی و لیست تجلیلی‌ها به چشم می‌خورد.
 سؤال اینجاست: چرا در استانی که محیط‌زیست و منابع طبیعی، تنها و ارزشمندترین سرمایه آن محسوب می‌شود، از حافظان این میراث گران‌قدر تجلیل به عمل نمی‌آید؟
 این اجحاف، تنها یک نام در فهرست نیست؛ تیری است بر قلب هر طبیعت دوستی. درحالی‌که محیط‌بانان این خطه:
-در ارتفاعات بالای ۴۰۰۰ متری دنا، در برف‌وبوران و گرمای سوزان، جان‌فشانی می‌کنند،
-محیطبانان و قرق بانان در مقابل ساچمه قاچاقچیان چوب و زغال، بی‌هیچ سلاح مناسب، ایستادگی می‌کنند،
-هفته‌ها با آتش‌سوزی جنگل‌ها در گرمای قریب به ۵۰ درجه گرمسیر و سردسیر می‌جنگند،
-و هر شب‌وروز با مافیای زنده‌گیری حیات‌وحش، رودررو می‌شوند،
 اداراتی در پشت میزهایشان تقدیر می‌شوند که گاه تنها ردپایشان در راهروهای اداری دیده می‌شود!
 آیا معیار تقدیر، میزان خطرپذیری و ازخودگذشتگی نیست؟ اگر هست جواب من به خانواده محیطبانان شهید چه باید باشد؟
آیا سنجش خدمت، تنها در گزارش‌های کاغذی خلاصه شده است؟
 این رویه نه‌تنها ظلم به محیط‌بانان و قرق بانان است، بلکه پیامی خطرناک به جامعه می‌فرستد: "حفاظت از طبیعت، ارزش تقدیر ندارد!"
 به مسئولان محترم استانی در رأس جناب آقای استاندار و رئیس سازمان برنامه‌وبودجه استان یادآوری می‌کنیم:
طبیعت، بستر حیات و اقتصاد این استان است. اگر امروز از حافظان آن تقدیر نکنید، فردا دیر است. فراموش نکنید که هر درختی که در دنا، خامین، دیل، خاییز و غیره می‌سوزد، هر جانوری که قاچاق می‌شود، و هر مترمربع خاکی که فرسایش می‌یابد، یادگاری از سرمایه‌های آیندگان است که برای همیشه از دست می‌رود.
 انتظار می‌رود:
در بازبینی معیارهای انتخاب، شجاعت، فداکاری و حضور در خط مقدم حفاظت از میهن، ارجحیت یابد.
یادمان نرود که شهید رجایی نیز به پاسداری از ارزش‌ها جان داد؛ امروز محیط‌بانان و قرق بانان وارثان همان راهند. 
— پاینده ایران، سبز و آباد —