مخترعی که روستای کلایه سفلی را جهانی کرد / از مهر مادری در دل یک عمه تا طراحی و تولید انبوه نسل جدیدی از ویلچرها / امیررضا قبادپور: ما نسبت به این مملکت که در آن درس‌خوانده و زندگی کرده‌ایم مدیونیم

این پایگاه خبری در نظر دارد به‌مناسبت دهه فجر و چهل‌وششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، سلسله‌ گفت‌وگوهایی با مستعدان برتر کهگیلویه و بویراحمدی منتشر کند و در قالب آن از فرایندهای نخبگی، خدمات نظام به نخبگان و مسائل و مشکلات نخبگان را بررسی کند.
به گزارش کبنا، «افراد زیادی سالانه به‌خاطر تصادفات جاده‌ای (قطع نخاع)، بیماری‌های عصبی (ام اس)، بیماری‌های عضلانی (دیستروفی عضلانی )، کهولت سن و .... بخش زیادی از توانایی‌های جسمی و حرکتی‌ خود را از دست می‌دهند. این مدل ویلچر کمک بسیار زیادی به آن‌ها می‌کند که کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند. حتی کمک زیادی به خانواده‌های آن‌ها می‌کند. بسیاری از خانواده‌ها به‌خاطر جابه‌جا کردن اعضای معلول خانواده، خود نیز دچار انواع دیسک کمر و گردن می‌شوند. این ویلچر به‌خاطر این‌که نشیمن آن از کف زمین به صورت دستی یا برقی بالا می‌آید، کمک بسیار زیادی به خانواده‌ها هم می‌کند؛ خانواده‌هایی که معلول دارند ارزش این اختراع را خوب متوجه می‌شوند.»
پاراگراف بالا بخشی از گفته‌های امیررضا قبادپور مخترع جوان کهگیلویه و بویراحمدی است که با همکاری همسر خود مژگان دشتیان رزیدنت سال سوم مغز و اعصاب، مدل جدیدی از ویلچر ساخته‌اند که باعث شده کارآفرین و مخترع و فناور برتر استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 1403 شوند.
امیررضا قبادپور، مهندس مکانیک و کارمند رسمی شرکت گاز استان کهگیلویه و بویراحمد، با ثبت این اختراع، مخترع برگزیده استان در سومین دوره جشنواره دنا شده و اختراع او در بنیاد نخبگان کهگیلویه و بویراحمد تحت عنوان اختراع سطح سه برگزیده شده است.

ازآن‌رو که ما در پایگاه خبری کبنا نیوز طی سلسله‌مطالبی با مستعدان برتر کهگیلویه و بویراحمد گفت‌وگو داشته‌ایم، با این مخترع نیز گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه آن را می‌خوانید.
تفاوت ویلچر این مخترع کهگیلویه و بویراحمدی با سایر ویلچرهای موجود در بازار، در قابلیت تنظیم ارتفاع نشیمن از سطح زمین (از کف زمین) است. در واقع برای اولین بار در دنیا ویلچری اختراع شده که نشیمن آن از کف زمین تا ارتفاع مد نظر، قابل تنظیم است
قبادپور در گفت‌وگو با کبنا نیوز عنوان کرد: ما پنج سال روی این مدل ویلچر (با قابلیت تنظیم ارتفاع نشیمن از کف زمین) کار کردیم. الان از سراسر کشور سفارش داریم؛ حتی از استان‌های مختلف کشور از جمله تهران، البرز و ... به شرکت ما می‌آیند، نمونه‌ها را تست می‌کنند و سفارش می‌دهند؛ کیفیت بالای محصولات ما رضایت بالایی ایجاد کرده است.
حتی این ویلچر پایش به مسابقات پارالمپیک 2024 فرانسه نیز کشیده شده است. در مسابقات پارالمپیک سال گذشته ورزشکاران کشور ایران با این ویلچرها راهی کشور فرانسه شدند. تصویر زیر مربوط زیر پای پرچمدار پارالمپیک پاریس (محمدرضا میرشفیعی) در مسابقات پارتیراندازی است.

«روزهای خیلی سخت و طاقت‌فرسایی را گذراندیم؛ اوایل کار، برای تأمین قطعه و جست‌وجو به تهران می‌رفتم؛ کف پاهایم تاول می‌زد؛ به خانه برمی‌گشتم تاول‌ها که خوب می‌شد، دوباره می‌رفتم تهران و دوباره آنقدر دنبال قطعات و ابزار می‌گشتم که همان جاهای قبلی پاهایم باز هم تاول می‌زد؛ گاهی در سرمای زمستان وسط جاده خوابم می‌برد، مجبور بودم شب داخل ماشین بخوابم، صبح که بیدار می‌شدم تمام شیشه‌های ماشین یخ زده بود. تمام توان و انرژی و درآمدمان را گذاشتیم پای این کار تا بالاخره نتیجه گرفتیم».
همین‌که با این مخترع هم‌استانی هم‌صحبت شدیم، جمله‌های بالا را گفت. صحبت‌های او نشان می‌دهد این اختراع چقدر زمان و توان برده است. اما چه شد که چنین مدل ویلچری ساخت شد؟ اولین جرقه آن کی در ذهن این مخترع زده شد؟ برای پاسخ به این سؤالات و جزئیات بیشتر، بهتر است داستان را از زبان خود او بشنویم.
امیررضا قبادپور هستم متولد روستای کلایه سفلی از توابع شهر دهدشت استان کهگیلویه و بویراحمد؛ قدیم پدر و مادرم زندگی روستایی عشایری داشتند؛ هنوز هم تابستان ییلاق و قشلاق دارند. ما خانواده پرجمعیتی هستیم. زندگی روستایی و عشایری هم مسائل خاص و سختی‌های خاص خودش را دارد.
عمه‌ای دارم که از بچگی به فلج اطفال مبتلا شده بود. پیش ما زندگی می‌کند، برای بزرگ کردن ما کمک کار مادرم بود و حق مادری گردن ما دارد. به نوعی او ما را بزرگ کرد؛ مهر مادری در قلب او هست؛ ما هم او را دوست داریم.
رفته‌رفته که سنش بالا می‌رفت، توانش کاهش می‌یافت و می‌گفت نمی‌توانم بالای ویلچر بروم. آن زمان از همین ویلچرهای ثابت چرخدار معلولین استفاده می‌کرد. می‌گفت دیگر دستانم توان ندارد و اگر امکان دارد ویلچری برای من تهیه کنید که نشیمن آن به کف زمین بیاید که من بتوانم راحت روی آن بنشینم.
من خیلی جست‌وجو کرد. به استان‌های مختلف کشور از قبیل تهران، شیران، اصفهان، اهواز و ... رفتم. اما پیدا نکردم. حتی در اینترینت و کشورهای دیگر هم جست‌وجو کردم، اما کسی چنین چیزی تاکنون نساخته بود.
با توحه به اینکه دانش‌آموخته رشته مکانیک بودم و دید فنی داشتم، تصمیم گرفتم این مدل از ویلچر را خودم طراحی کنم. از سال 1398 شروع به کار کردم. نمونه‌های مختلفی ساختیم. آن‌ها را بهینه می‌کردیم که زمان زیادی می‌برد. از طرفی ما در استانی خیلی محروم زندگی می‌کنیم. امکانات صنعتی نبود و ما مجبور بودیم برای تهیه وسایل و تجهیزات مورد نیاز، به استان‌های بزرگ‌تر برویم. همین هم زمان خیلی زیادی می‌برد.
از طرفی خودم کارمند و استخدام وزارت نفت هستم از زمان‌هایی که آزاد بودم و مرخصی داشتم استفاده می‌کردم و روی این موضوع کار می‌کردم؛ با توحه به دغدغه‌ای که داشتم تصمیم گرفتم که ویلچر بالابر تولید کنم.
از همان 1398 که شروع کردیم، اولین اختراعمان همان سال بود. اختراع بعدی ما پاییز 1401 و در همین حوزه بود؛ مدل‌های مختلفی ساختیم و آن‌ها را بهینه می‌کردیم. همان سال‌های اول هم فروش داشتیم. یک‌سری ایرادات و اشکالات داشت. اما طرح اولیه نیاز داشت بهینه شود. حالا دیگر ما آمادگی تولید انبوه را پیدا کرده‌ایم و الأن در حال تولید انبوه هستیم. به استان‌های مختلف کشور هم ارسال کرده‌ایم. آن اوایل که در روستا بودیم از استان‌های دیگر به روستایمان می‌آمدند و سفارش می‌دادند.
 افرادی که از این ویلچر استفاده می‌کنند، خیلی راضی هستند؛ استقلال پیدا کرده و کیفیت زندگیشان افزایش یافته است.
         
پروسه‌ای که تا به امروز ادامه داشته کار راحتی نبود. در این مسیر افراد زیادی کمک کردند. از دوستانی تحصیل‌کرده و دانشگاهی گرفته تا اعضای خانواده همگی کمک کار بودند. البته خانواده همسرم هم بودند که این اختراع به اسم او هم ثبت شده است.
اولین نمونه از این ویلچر را به عمه‌ام هدیه کردم. ما وظیفه داشتیم دینمان را به او ادا کنیم. ما در این مملکت درس خوانده‌ایم و از امکانات این کشور استفاده کرده‌ایم، باید دینمان را ادا کنیم. البته نه تنها به مردم کشور بلکه باید دینمان را به همه همنوعانمان نیز ادا کنیم. خلاصه آن چیزی که در توانمان هست باید حتما انجام دهیم.
به گزارش کبنا، حالا دیگر آن تلاش‌ها به ثمر نشسته و برند شرکت قبادپور صنعت جهان را به روستای کلایه سفلی آورده و این روستا را جهانی کرده است. این شرکت از سال 1402 عضو پارک علم و فناوری استان کهگیلویه و بویراحمد است. محصولاتی که این شرکت تولید می‌کند نوعی ویلچر با قابلیت ارتفاع نشیمن از سطح زمین تا ارتفاع 70 و 80 سانت به دو صورت کاملا دستی و یا کاملا برقی هست. در این کارگاه پنج نفر به صورت مستقیم، چند نفر پاره‌وقت و حدود هشت نفر نیز به صورت غیرمستقیم مشغول به کار شده‌اند. نکته جالب این‌جاست که صفر تا 100  توسط نیروهای بومی انجام می‌شود.
روزانه پنج دستگاه ویلچر نسل جدید در این کارگاه تولید می‌شود. طراحی خاص این ویلچر باعث شده پای آن به بازارهای خارجی نیز باز شود. هم‌اکنون کشورهای حوزه خلیج فارس نیز درخواست‌هایی برای این ویلچر داشته‌اند.
در نهایت این اختراع باعث شد که امیررضا قبادپور و همسرش مژگان دشتیان بتوانند به عنوان فناور برتر استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 1403 در حوزه تحهیزات نوین توانبخشی جسمی حرکتی برگزیده شوند.