تاریخ انتشار
دوشنبه ۲۸ فروردين ۱۴۰۲ ساعت ۲۱:۵۶
کد مطلب : ۴۶۱۱۸۷
بر اساس دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهشهای مجلس؛
مرکز پژوهشهای مجلس: احداث سد آبریز پیشنهاد نمیشود ( + متن کامل گزارش )
۱
کبنا ؛مرکز پژوهش های مجلس طی گزارشی به ارزیابی کارشناسی احداث سد آبریز با توجه به منابع و مصارف حوضه آبریز مارون-جراحی، پرداخت.
به گزارش کبنا و به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز در گزارشی با عنوان «ارزیابی کارشناسی احداث سد آبریز با توجه به منابع و مصارف حوضه آبریز مارون-جراحی» عنوان کرده است که حوضه آبریز مارون-جراحی در جنوب شرق کشور و در دو استان کهگیلویه و بویراحمد و خوزستان واقع شده و به تالاب بینالمللی شادگان تخلیه میشود. تقریباً تمام پتانسیل منابع آب تجدیدپذیر حوضه آبریز مارون-جراحی که سالیانه 1853/8 میلیون مترمکعب برآورد شده، توسط برداشتهای مستقیم در این دو استان و طرحهای توسعه واقع در استان خوزستان مصرف میشود. عمده برداشتهای مستقیم حوضه مربوط به بخش کشاورزی سنتی واقع در پایاب حوضه در استان خوزستان است. در بالادست حوضه در استان کهگیلویه و بویراحمد، متأثر از شرایط کوهستانی منطقه، شرایط به نسبت طبیعی حفظ شده است. تخصیص منابع آب صورت گرفته ازسوی وزارت نیرو برای حوضه آبریز مارون-جراحی که در سال 1395 ابلاغ شده، نیازمند کاهش کل مصارف استان خوزستان در این حوضه به میزان 53 درصد است. همچنین در صورت پوشش کامل تخصیص صورت گرفته برای استان کهگیلویه و بویراحمد، میزان برداشتهای این استان از حوضه مارون-جراحی به 2/5 برابر وضع موجود افزایش مییابد. که در همین راستا احداث سد آبریز مطرح شده است.
در گزارش مرکز پژوهشهای مجلس با توجه به منابع و مصارف حال حاضر حوضه و شرایط محیطزیستی تالاب شادگان، در حوضه آبریز مارون-جراحی تاکید شده است که روند کاهشی میانگین بلندمدت بارش و آبدهی حوضه که نشاندهنده آثار تغییرات اقلیم و خشکسالی بر این حوضه بوده، همچنین کاهش 44 درصدی آبدهی رودخانه جراحی طی دو دهه اخیر نسبت به نیمقرن قبل از آن، دورنمای خوبی از منظر بهبود و یا حتی حفظ آبدهی موجود نشان نمیدهد.
همچنین تقریباً تمام پتانسیل منابع آب تجدیدپذیر حوضه در بخش کشاورزی مصرف میشود. مصرف تمام منابع از منظر شاخصهای استاندارد در تعارض با پایداری حوضه بوده و تأمین مصارف را با مشکل مواجه خواهد کرد. لذا جهت پایداری محیطزیستی حوضه و افزایش اطمینان نسبت به تأمین مصارف و ارتقای امید به تداوم حیات تالاب شادگان، چارهای جز تعدیل مصارف موجود وجود ندارد.
ضمن انکه عمده مصارف کشاورزی حوضه مارون-جراحی در استان خوزستان واقع بوده و این استان با مصرف 95 درصد از منابع آب تجدیدپذیر حوضه، تمام حقابه محیطزیستی تالاب شادگان را نیز مصرف میکند. براساس تخصیص صورت گرفته ازسوی وزارت نیرو، این استان باید در حوضه مارون-جراحی 934 میلیون مترمکعب از مصارف خود را با حذف برداشتهای مستقیم، کاهش دهد. بهعبارت دیگر این استان باید 53/2 درصد از کل برداشتهای موجود در حوضه مارون-جراحی را حذف کند.
گزارش مرکز پژوهشهای مجلس تصریح میکند که عمده برداشتهای مستقیم در استان خوزستان معیشتی بوده و در پایاب حوضه متمرکز شده که برای مصارف کشاورزی سنتی استفاده میشود. حذف بدون مدیریت این مصارف، علاوهبر تبعات اجتماعی، احتمال تبدیل شدن زمینهای رهاشده به کانونهای محلی گردوغبار را افزایش میدهد.
براساس ایت گزارش تالاب بینالمللی شادگان بزرگترین تالاب کشور با بخشهای آبی شیرین، لبشور و شور با تنوع زیستی کمنظیر در سطح کشور بوده که در سالهای اخیر با مشکلات کمّیوکیفی مواجه شده و حداقل نیاز حجمی بخش شیرین تالاب که معادل 700 میلیون متر مکعب در سال است را دریافت نکرده است. کاهش حداقل جریان شیرین ورودی به تالاب، اکوسیستم و جوامع وابسته به این زیستگاه ارزشمند را با تهدید جدی روبهرو کرده است. خشک شدن این تالاب، آن را به یکی از کانونهای داخلی منشأ گردوغبار تبدیل میکند.
همچنین اگرچه در راستای پوشش تخصیص صورت گرفته، احداث سد آبریز در حوضه مارون و در استان کهگیلویه و بویراحمد پیشنهاد شده، اما موقعیت مصارف اصلی و طرحهای توسعه کشاورزی مرتبط با این سد در حوضه زهره قرار دارند. لذا تأمین مصارف سد آبریز نیازمند انتقال آب بینحوضهای بوده که با توجه به شرایط حوضه مبدأ، وقوع چالشهای اجتماعی، اقتصادی و زیستمحیطی در سطوح بیناستانی و دروناستانی دور از انتظار نیست.
ضمن انکه با توجه به شرایط حال حاضر حوضه آبریز مارون-جراحی ازجمله روند کاهشی بارش و آبدهی حوضه، سهم بالای کشاورزی معیشتی استان خوزستان در اضافه برداشتها، مصرف کل منابع آب تجدیدپذیر حوضه و شرایط بغرنج تالاب بینالمللی شادگان، نه تنها بارگذاری جدید بر پتانسیل منابع آب در تعارض با پایداری محیطزیستی حوضه مارون-جراحی و تالاب شادگان است، بلکه مصارف موجود نیز جهت حصول پایداری حوضه باید تعدیل شده و کاهش یابد. در همین راستا احداث سد آبریز نیز پیشنهاد نمیشود.
متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
به گزارش کبنا و به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز در گزارشی با عنوان «ارزیابی کارشناسی احداث سد آبریز با توجه به منابع و مصارف حوضه آبریز مارون-جراحی» عنوان کرده است که حوضه آبریز مارون-جراحی در جنوب شرق کشور و در دو استان کهگیلویه و بویراحمد و خوزستان واقع شده و به تالاب بینالمللی شادگان تخلیه میشود. تقریباً تمام پتانسیل منابع آب تجدیدپذیر حوضه آبریز مارون-جراحی که سالیانه 1853/8 میلیون مترمکعب برآورد شده، توسط برداشتهای مستقیم در این دو استان و طرحهای توسعه واقع در استان خوزستان مصرف میشود. عمده برداشتهای مستقیم حوضه مربوط به بخش کشاورزی سنتی واقع در پایاب حوضه در استان خوزستان است. در بالادست حوضه در استان کهگیلویه و بویراحمد، متأثر از شرایط کوهستانی منطقه، شرایط به نسبت طبیعی حفظ شده است. تخصیص منابع آب صورت گرفته ازسوی وزارت نیرو برای حوضه آبریز مارون-جراحی که در سال 1395 ابلاغ شده، نیازمند کاهش کل مصارف استان خوزستان در این حوضه به میزان 53 درصد است. همچنین در صورت پوشش کامل تخصیص صورت گرفته برای استان کهگیلویه و بویراحمد، میزان برداشتهای این استان از حوضه مارون-جراحی به 2/5 برابر وضع موجود افزایش مییابد. که در همین راستا احداث سد آبریز مطرح شده است.
در گزارش مرکز پژوهشهای مجلس با توجه به منابع و مصارف حال حاضر حوضه و شرایط محیطزیستی تالاب شادگان، در حوضه آبریز مارون-جراحی تاکید شده است که روند کاهشی میانگین بلندمدت بارش و آبدهی حوضه که نشاندهنده آثار تغییرات اقلیم و خشکسالی بر این حوضه بوده، همچنین کاهش 44 درصدی آبدهی رودخانه جراحی طی دو دهه اخیر نسبت به نیمقرن قبل از آن، دورنمای خوبی از منظر بهبود و یا حتی حفظ آبدهی موجود نشان نمیدهد.
همچنین تقریباً تمام پتانسیل منابع آب تجدیدپذیر حوضه در بخش کشاورزی مصرف میشود. مصرف تمام منابع از منظر شاخصهای استاندارد در تعارض با پایداری حوضه بوده و تأمین مصارف را با مشکل مواجه خواهد کرد. لذا جهت پایداری محیطزیستی حوضه و افزایش اطمینان نسبت به تأمین مصارف و ارتقای امید به تداوم حیات تالاب شادگان، چارهای جز تعدیل مصارف موجود وجود ندارد.
ضمن انکه عمده مصارف کشاورزی حوضه مارون-جراحی در استان خوزستان واقع بوده و این استان با مصرف 95 درصد از منابع آب تجدیدپذیر حوضه، تمام حقابه محیطزیستی تالاب شادگان را نیز مصرف میکند. براساس تخصیص صورت گرفته ازسوی وزارت نیرو، این استان باید در حوضه مارون-جراحی 934 میلیون مترمکعب از مصارف خود را با حذف برداشتهای مستقیم، کاهش دهد. بهعبارت دیگر این استان باید 53/2 درصد از کل برداشتهای موجود در حوضه مارون-جراحی را حذف کند.
گزارش مرکز پژوهشهای مجلس تصریح میکند که عمده برداشتهای مستقیم در استان خوزستان معیشتی بوده و در پایاب حوضه متمرکز شده که برای مصارف کشاورزی سنتی استفاده میشود. حذف بدون مدیریت این مصارف، علاوهبر تبعات اجتماعی، احتمال تبدیل شدن زمینهای رهاشده به کانونهای محلی گردوغبار را افزایش میدهد.
براساس ایت گزارش تالاب بینالمللی شادگان بزرگترین تالاب کشور با بخشهای آبی شیرین، لبشور و شور با تنوع زیستی کمنظیر در سطح کشور بوده که در سالهای اخیر با مشکلات کمّیوکیفی مواجه شده و حداقل نیاز حجمی بخش شیرین تالاب که معادل 700 میلیون متر مکعب در سال است را دریافت نکرده است. کاهش حداقل جریان شیرین ورودی به تالاب، اکوسیستم و جوامع وابسته به این زیستگاه ارزشمند را با تهدید جدی روبهرو کرده است. خشک شدن این تالاب، آن را به یکی از کانونهای داخلی منشأ گردوغبار تبدیل میکند.
همچنین اگرچه در راستای پوشش تخصیص صورت گرفته، احداث سد آبریز در حوضه مارون و در استان کهگیلویه و بویراحمد پیشنهاد شده، اما موقعیت مصارف اصلی و طرحهای توسعه کشاورزی مرتبط با این سد در حوضه زهره قرار دارند. لذا تأمین مصارف سد آبریز نیازمند انتقال آب بینحوضهای بوده که با توجه به شرایط حوضه مبدأ، وقوع چالشهای اجتماعی، اقتصادی و زیستمحیطی در سطوح بیناستانی و دروناستانی دور از انتظار نیست.
ضمن انکه با توجه به شرایط حال حاضر حوضه آبریز مارون-جراحی ازجمله روند کاهشی بارش و آبدهی حوضه، سهم بالای کشاورزی معیشتی استان خوزستان در اضافه برداشتها، مصرف کل منابع آب تجدیدپذیر حوضه و شرایط بغرنج تالاب بینالمللی شادگان، نه تنها بارگذاری جدید بر پتانسیل منابع آب در تعارض با پایداری محیطزیستی حوضه مارون-جراحی و تالاب شادگان است، بلکه مصارف موجود نیز جهت حصول پایداری حوضه باید تعدیل شده و کاهش یابد. در همین راستا احداث سد آبریز نیز پیشنهاد نمیشود.
متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.