تاریخ انتشار
چهارشنبه ۳ دی ۱۳۹۹ ساعت ۱۴:۳۴
کد مطلب : ۴۲۸۸۵۷
کبنا گزارش میدهد؛
وقتی معاونت عمرانی استانداری کهگیلویه و بویراحمد برای کسی مهم نیست / سکوت نمایندگان در قبال بلاتکلیفی معاونت عمرانی
۰
کبنا ؛ شاخص سنجش یک مدیر چیست؟ آیا با اتکا به شعار دادن و حرف زدن و دلسوزی کلامی میتوان یک مدیر را مدیر موفق دانست؟ شرایط نامطلوب امروز کهگیلویه و بویراحمد در بخشهای مختلف اقتصادی، عمرانی، صنعتی و ... که عنوان محرومیت و توسعه نیافتگی را همواره همراه خود دارد نتیجه بی مدیریتیها و بی توجهی مسئولین از ابتدا تاکنون بوده است. پرداختن به این موضوع یعنی ضعف مدیریتی نیازمند یک تحقیق و بررسی گسترده است و حدیث مفصلی است که جز حسرت و تأسف نتیجهای در بر نخواهد داشت.
برای نمونه و تاکید بر عمق این معضل به یک مورد فعلی در استان میپردازیم و آن هم بلاتکلیفی معاونت عمرانی استاندار کهگیلویه و بویراحمد است. معاون عمرانی قبلی در ابتدای آبان امسال بنا به هر علتی استعفا داد و از استان رفت ولی از آن تاریخ تاکنون سرپرستی این معاونت مهم به طور همزمان به دیگر معاون استاندار یعنی معاون سیاسی و امنیتی داده شده است و هیچ نشانهای از تعیین تکلیف این معاونت دیده نمیشود. براستی چه عنوانی میتوان بر این رفتار گذاشت؛ بی توجهی، بی مسئولیتی، بی اهمیت بودن حوزه عمرانی و زیر ساختی، عدم مشغله بالای استاندار و ...؟ و یا اینکه معاونت عمرانی مهم نیست و یا اساساً کاری نیست که نیاز به معاون داشته باشد و گرنه چگونه ممکن است دو معاونت کاملاً متفاوت را یک فرد که دست بر قضا در همان معاونت اصلی نیز کارنامه خاصی ندارد انجام دهد؟ آیا هیچ نیرویی در استان و حتی کشور وجود ندارد که بتوان برای وی حکم سرپرست زد تا در فرصت مناسب معاون عمرانی منصوب شود؟ مگر قرار نیست در نهایت یک معاون شبیه سایر معاونین محترم در حوزههای توسعه منابع معرفی گردد که خروجی خاصی نیز نداشته باشند پس اینهمه تعلل چیست؟ آیا همین که قرار نیست اتفاقی بیفتد سبب شده است معرفی معاون عمرانی چندان اولویتی نداشته باشد؟
تیتر این مطلب یک ادعا و شعار نیست بلکه تأمل در همین تعلل معرفی معاون عمرانی عمق واقعیت تیتر را نشان میدهد. در سالهای بحران بودجه و کاهش شدید بودجه عمرانی به همراه بیشمار طرحهای نیمه تمام عمرانی در استان کفایت میکند تا این معاونت بیش از گذشته مورد توجه قرار میگرفت و یک نیروی توانمند و پیگیر خیلی سریع برای آن معرفی میشد. به هر حال این تعلیق طولانی هیچ توجیهی ندارد و تا همین جا هم سند خوبی است تا در تاریخ بررسی عملکرد استانداران استان با اتکا به آن روند توسعه در استان و عملکرد شخص استاندار فعلی سنجیده شود. اگر مشکل بودجه باشد، اگر مشکل تحریم باشد آن زمان میشد ادعا کرد که نباید از استاندار انتظار زیادی داشت. هر چند همان شرایط نیز فرصتی است برای سنجش یک مدیر واقعی. اما اینکه یک حکم این همه طولانی شود و این همه بی دلیل معاون عمرانی معرفی نشود جز ضعف و جز بی توجهی به واقعیات و نیازهای استان هیچ تعریف و برداشتی دیگری ندارد.
بی توجهی استاندار کهگیلویه و بویراحمد توجیهی ندارد اما سکوت سایر مسئولین استان کهگیلویه و بویراحمد بویژه نمایندگان استان که هیچ مطالبه و انتقادی نسبت به این موضوع نداشته و ندارند نیز در نوع خود تأمل برانگیز است. آیا اصلاً مشکل و مانع اصلی عدم معرفی معاون عمرانی به خواست و سهم خواهی احتمالی سایرین بر میگردد و آیا آنها نیز چون استاندار کهگیلویه و بویراحمد قائل به اهمیت معاونت عمرانی نیستند و یا نمیخواهند چیزی بگویند که احیاناً موجب رنجش استاندار کهگیلویه و بویراحمد و جناب آقای جمالی شود. هر چه است این اتفاق نشانهای از ضعف مدیریتی در استان و بحران حوزه عمرانی استان است. حوزهای که چند مدت پیش معاون عمرانی کشور با کلی سروصدا و منت گذاری این و آن به استان آمد و وعدههای بیشماری به مردم داده شد ولی چطور میتوان به اندکی از آن وعدهها امیدوار بود وقتی استان معاون عمرانی ندارد و این موضوع برای استاندار و نمایندگان مهم نیست؟
برای نمونه و تاکید بر عمق این معضل به یک مورد فعلی در استان میپردازیم و آن هم بلاتکلیفی معاونت عمرانی استاندار کهگیلویه و بویراحمد است. معاون عمرانی قبلی در ابتدای آبان امسال بنا به هر علتی استعفا داد و از استان رفت ولی از آن تاریخ تاکنون سرپرستی این معاونت مهم به طور همزمان به دیگر معاون استاندار یعنی معاون سیاسی و امنیتی داده شده است و هیچ نشانهای از تعیین تکلیف این معاونت دیده نمیشود. براستی چه عنوانی میتوان بر این رفتار گذاشت؛ بی توجهی، بی مسئولیتی، بی اهمیت بودن حوزه عمرانی و زیر ساختی، عدم مشغله بالای استاندار و ...؟ و یا اینکه معاونت عمرانی مهم نیست و یا اساساً کاری نیست که نیاز به معاون داشته باشد و گرنه چگونه ممکن است دو معاونت کاملاً متفاوت را یک فرد که دست بر قضا در همان معاونت اصلی نیز کارنامه خاصی ندارد انجام دهد؟ آیا هیچ نیرویی در استان و حتی کشور وجود ندارد که بتوان برای وی حکم سرپرست زد تا در فرصت مناسب معاون عمرانی منصوب شود؟ مگر قرار نیست در نهایت یک معاون شبیه سایر معاونین محترم در حوزههای توسعه منابع معرفی گردد که خروجی خاصی نیز نداشته باشند پس اینهمه تعلل چیست؟ آیا همین که قرار نیست اتفاقی بیفتد سبب شده است معرفی معاون عمرانی چندان اولویتی نداشته باشد؟
تیتر این مطلب یک ادعا و شعار نیست بلکه تأمل در همین تعلل معرفی معاون عمرانی عمق واقعیت تیتر را نشان میدهد. در سالهای بحران بودجه و کاهش شدید بودجه عمرانی به همراه بیشمار طرحهای نیمه تمام عمرانی در استان کفایت میکند تا این معاونت بیش از گذشته مورد توجه قرار میگرفت و یک نیروی توانمند و پیگیر خیلی سریع برای آن معرفی میشد. به هر حال این تعلیق طولانی هیچ توجیهی ندارد و تا همین جا هم سند خوبی است تا در تاریخ بررسی عملکرد استانداران استان با اتکا به آن روند توسعه در استان و عملکرد شخص استاندار فعلی سنجیده شود. اگر مشکل بودجه باشد، اگر مشکل تحریم باشد آن زمان میشد ادعا کرد که نباید از استاندار انتظار زیادی داشت. هر چند همان شرایط نیز فرصتی است برای سنجش یک مدیر واقعی. اما اینکه یک حکم این همه طولانی شود و این همه بی دلیل معاون عمرانی معرفی نشود جز ضعف و جز بی توجهی به واقعیات و نیازهای استان هیچ تعریف و برداشتی دیگری ندارد.
بی توجهی استاندار کهگیلویه و بویراحمد توجیهی ندارد اما سکوت سایر مسئولین استان کهگیلویه و بویراحمد بویژه نمایندگان استان که هیچ مطالبه و انتقادی نسبت به این موضوع نداشته و ندارند نیز در نوع خود تأمل برانگیز است. آیا اصلاً مشکل و مانع اصلی عدم معرفی معاون عمرانی به خواست و سهم خواهی احتمالی سایرین بر میگردد و آیا آنها نیز چون استاندار کهگیلویه و بویراحمد قائل به اهمیت معاونت عمرانی نیستند و یا نمیخواهند چیزی بگویند که احیاناً موجب رنجش استاندار کهگیلویه و بویراحمد و جناب آقای جمالی شود. هر چه است این اتفاق نشانهای از ضعف مدیریتی در استان و بحران حوزه عمرانی استان است. حوزهای که چند مدت پیش معاون عمرانی کشور با کلی سروصدا و منت گذاری این و آن به استان آمد و وعدههای بیشماری به مردم داده شد ولی چطور میتوان به اندکی از آن وعدهها امیدوار بود وقتی استان معاون عمرانی ندارد و این موضوع برای استاندار و نمایندگان مهم نیست؟
عمران و آبادانی خرواری چند؟
هر که به فکر خویشه!