تاریخ انتشار
چهارشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۱۶
کد مطلب : ۴۹۶۱۶۴
یادداشت؛
چرا مشابه غریب پور در دولت چهاردهم تکرار نشد؟
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛ یادداشت - دولت حسن روحانی نقطه ثقل و مهمی برای نیروی انسانی کهگیلویه و بویراحمد بود. در آن دولت بود که برای اولین‌بار نیروی انسانی کهگیلویه و بویراحمد موردتوجه قرار گرفت و چندین مدیر هم استانی در مناصب مهم ملی منصوب گردیدند.
سرپرستی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به همراه چندین معاونت وزارت از دستاوردهای مدیریتی در دولت‌های یازدهم و دوازدهم بود. در آن دولت البته هم فرصت و هم زمینه و شایستگی برای وزارت نیروهای هم استانی در دسترس بود که لابی‌های قدرتمند منطقه‌ای و قومی و همچنین سیاسی مانع از این اتفاق شد.
البته در نهایت این مهم در دولت چهاردهم به وقوع پیوست و سید ستار هاشمی مدیر هم استانی در دولت چهاردهم به مقام وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات رسید.
در دولت چهاردهم در ابتدا بیشتر پیش‌بینی‌ها و تحلیل‌های استانی و کشوری متمرکز بر احتمالات و گمانه‌زنی حول وزارت خداداد غریب پور بود. طیف گسترده‌ای از گروه‌های سیاسی به همراه بخش‌های اقتصادی به‌ویژه در حوزه صنعت و معدن و همچنین بخش خصوصی بر معرفی خداداد غریب پور به‌عنوان وزیر صنعت، معدن و تجارت داشتند که البته در نهایت این مهم به دلیل برخی کم مهری‌ها به سرانجام نرسید و غریب پور در نهایت با حکم وزیر اقتصاد و دارایی به‌عنوان مدیرعامل صندوق بازنشستگی بانک‌ها منصوب شد.
یقیناً اعتبار و ظرفیت غریب پور از جایگاه فعلی بالاتر است. هر چند همین منصب نیز یک منصب مهم و تأثیرگذار بانکی و اقتصادی است که حکم مستقیم وزیر پشتوانه آن است. ولی توانمندی و ظرفیت غریب پور و انرژی و خلاقیت وی به حدی است که عدم بهره‌گیری از این ظرفیت‌ها می‌تواند یک نقطه‌ضعف برای دولت باشد.
از اولین مسئولیت غریب پور در دولت اول حسن روحانی و جایگاه‌های مهم مدیریتی بعد از آن تاکنون دفتر کار غریب پور یکی از پرمراجعه‌ترین مراکز مدیریتی در تهران و محل حضور و استمداد مردم، جوانان و مدیران بخش خصوصی و اقتصادی کشور بوده است.
همین خصیصه مهم و مردمی برای برخی‌ها سخت می‌نمود و غریب پور را به‌عنوان یک رقیب نگاه می‌کردند تا در نهایت در زمانی که غریب پور گزینه جدی وزارت صمت بود یک لابی قدرتمند وی را کنار بگذارد و کشور را از وجود یک سرمایه عظیم محروم نماید.
البته بسیاری‌ها غریب پور را با خصیصه حمایت از نیروی انسانی می‌شناسند که در واقعیت نیز همین‌گونه است و طیف وسیعی از مدیران جوان و شایسته استان و سایر استان‌ها توسط غریب پور شناسایی، حمایت و رشد داده شدند که برخی از این مدیران جوان هم اینک خود در مناصب مهم ملی حضور دارند.
اما ویژگی مهم‌تر غریب پور توانمندی بالای مدیریتی وی است. غریب پور و سوابق بالای مدیریتی وی صرفاً محصول توانمندی و موفقیت کاری است و ارزیابی راندمان کاری غریب پور در شرکت‌ها و مجموعه‌هایی که تاکنون حضور داشته است نشان می‌دهد آنچه نگهدارنده و ارتقادهنده غریب پور بوده است عملکرد مدیریتی وی و ضریب و نرخ بالای موفقیت سازمان تحت مدیریتش بوده است.
در دولت چهاردهم بر خلاف دولت سیزدهم یکبار دیگر توجه به نیروی انسانی استان جدی گرفته شد و تعداد زیادی از نیروهای هم استانی در مناصب مختلف و مسئولیت‌های ملی منصوب شدند؛ اما به نظر می‌رسد کماکان «غریب پور» یک مدیر ملی به‌سختی قابل‌تکرار باشد.
شاید از همین‌جا باشد که بسیاری‌ها از ابتدا بر معرفی یک نیروی فرااستانی و ملی همچون غریب پور تأکید داشتند و امیدوار بودند وی یک مسئولیت بزرگ‌تر بگیرد تا ضمن اثرگذاری در سطح ملی توجه ویژه‌ای به توسعه و حمایت از استان نیز داشته باشد.
غریب پور مدیری در تراز ملی نشان داده است و کم مهری و ناملایمات قبلی و بعدی در عزم و توان وی کوچک‌ترین خللی وارد نکرده است. او هم اینک نیز باانگیزه بالا در حال کار و مهم‌تر از آن انجام کارهای فراتر از وظایف خود است.
صندوق بازنشستگی بانک‌ها هنوز نیز محل مراجعه مردم است و غریب پور در نقش یک مدیر اجرایی - مردمی و در قامت نماینده‌ای از سوی مردم پیگیر و کمک‌کننده به مردم و جوانان است. شاید بهتر آن است اگر مطالبه‌ای ملی در سطح توسعه نیروی انسانی در استان باید موردتوجه و حمایت قرار گیرد توجه ویژه‌تر به خداداد غریب پور است آن هم تا دولت در ابتدای کار خود است نه بعد ازدست‌رفتن فرصت‌ها.
سرپرستی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به همراه چندین معاونت وزارت از دستاوردهای مدیریتی در دولت‌های یازدهم و دوازدهم بود. در آن دولت البته هم فرصت و هم زمینه و شایستگی برای وزارت نیروهای هم استانی در دسترس بود که لابی‌های قدرتمند منطقه‌ای و قومی و همچنین سیاسی مانع از این اتفاق شد.
البته در نهایت این مهم در دولت چهاردهم به وقوع پیوست و سید ستار هاشمی مدیر هم استانی در دولت چهاردهم به مقام وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات رسید.
در دولت چهاردهم در ابتدا بیشتر پیش‌بینی‌ها و تحلیل‌های استانی و کشوری متمرکز بر احتمالات و گمانه‌زنی حول وزارت خداداد غریب پور بود. طیف گسترده‌ای از گروه‌های سیاسی به همراه بخش‌های اقتصادی به‌ویژه در حوزه صنعت و معدن و همچنین بخش خصوصی بر معرفی خداداد غریب پور به‌عنوان وزیر صنعت، معدن و تجارت داشتند که البته در نهایت این مهم به دلیل برخی کم مهری‌ها به سرانجام نرسید و غریب پور در نهایت با حکم وزیر اقتصاد و دارایی به‌عنوان مدیرعامل صندوق بازنشستگی بانک‌ها منصوب شد.
یقیناً اعتبار و ظرفیت غریب پور از جایگاه فعلی بالاتر است. هر چند همین منصب نیز یک منصب مهم و تأثیرگذار بانکی و اقتصادی است که حکم مستقیم وزیر پشتوانه آن است. ولی توانمندی و ظرفیت غریب پور و انرژی و خلاقیت وی به حدی است که عدم بهره‌گیری از این ظرفیت‌ها می‌تواند یک نقطه‌ضعف برای دولت باشد.
از اولین مسئولیت غریب پور در دولت اول حسن روحانی و جایگاه‌های مهم مدیریتی بعد از آن تاکنون دفتر کار غریب پور یکی از پرمراجعه‌ترین مراکز مدیریتی در تهران و محل حضور و استمداد مردم، جوانان و مدیران بخش خصوصی و اقتصادی کشور بوده است.
همین خصیصه مهم و مردمی برای برخی‌ها سخت می‌نمود و غریب پور را به‌عنوان یک رقیب نگاه می‌کردند تا در نهایت در زمانی که غریب پور گزینه جدی وزارت صمت بود یک لابی قدرتمند وی را کنار بگذارد و کشور را از وجود یک سرمایه عظیم محروم نماید.
البته بسیاری‌ها غریب پور را با خصیصه حمایت از نیروی انسانی می‌شناسند که در واقعیت نیز همین‌گونه است و طیف وسیعی از مدیران جوان و شایسته استان و سایر استان‌ها توسط غریب پور شناسایی، حمایت و رشد داده شدند که برخی از این مدیران جوان هم اینک خود در مناصب مهم ملی حضور دارند.
اما ویژگی مهم‌تر غریب پور توانمندی بالای مدیریتی وی است. غریب پور و سوابق بالای مدیریتی وی صرفاً محصول توانمندی و موفقیت کاری است و ارزیابی راندمان کاری غریب پور در شرکت‌ها و مجموعه‌هایی که تاکنون حضور داشته است نشان می‌دهد آنچه نگهدارنده و ارتقادهنده غریب پور بوده است عملکرد مدیریتی وی و ضریب و نرخ بالای موفقیت سازمان تحت مدیریتش بوده است.
در دولت چهاردهم بر خلاف دولت سیزدهم یکبار دیگر توجه به نیروی انسانی استان جدی گرفته شد و تعداد زیادی از نیروهای هم استانی در مناصب مختلف و مسئولیت‌های ملی منصوب شدند؛ اما به نظر می‌رسد کماکان «غریب پور» یک مدیر ملی به‌سختی قابل‌تکرار باشد.
شاید از همین‌جا باشد که بسیاری‌ها از ابتدا بر معرفی یک نیروی فرااستانی و ملی همچون غریب پور تأکید داشتند و امیدوار بودند وی یک مسئولیت بزرگ‌تر بگیرد تا ضمن اثرگذاری در سطح ملی توجه ویژه‌ای به توسعه و حمایت از استان نیز داشته باشد.
غریب پور مدیری در تراز ملی نشان داده است و کم مهری و ناملایمات قبلی و بعدی در عزم و توان وی کوچک‌ترین خللی وارد نکرده است. او هم اینک نیز باانگیزه بالا در حال کار و مهم‌تر از آن انجام کارهای فراتر از وظایف خود است.
صندوق بازنشستگی بانک‌ها هنوز نیز محل مراجعه مردم است و غریب پور در نقش یک مدیر اجرایی - مردمی و در قامت نماینده‌ای از سوی مردم پیگیر و کمک‌کننده به مردم و جوانان است. شاید بهتر آن است اگر مطالبه‌ای ملی در سطح توسعه نیروی انسانی در استان باید موردتوجه و حمایت قرار گیرد توجه ویژه‌تر به خداداد غریب پور است آن هم تا دولت در ابتدای کار خود است نه بعد ازدست‌رفتن فرصت‌ها.
حالا ایشون تعدادی را بکارگیری کرد خیلیم خوب ولی واقعا از جایگاهی که در وزارت صمت داشت برای جذب سرمایه گذار یا سرمایه گذاری در حوزه معادن استان کاری نکرد؛ اگه ایشون بخاطر بکارگیری تعدادی نیروی انسانی شایسته تقدیر است لذا امثال موحد را باید به طلا گرفت که در این سالها درب خانه اش هم بر روی هم استانی ها باز بوده است.