مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛یادداشت ارسالی - مسعود پزشکیان، سیاستمدار اصلاح‌طلب که در مناظرات اخیر ریاست‌جمهوری ایران با تکیه بر آیات قرآن و نهج‌البلاغه سعی در جلب توجه داشت، نشان داد که از گفتمان اصلی اصلاحطلبان ایرانی بی‌اطلاع است. این رویکرد نه تنها با اصول اصلاحطلبی هم‌خوانی ندارد، بلکه نشان‌دهنده عدم آشنایی وی با گفتمان اصلاح طلبان ایرانی است. در حالی که اصلاحطلبان همواره بر‌اندیشه‌های مدرن و روشنفکرانه تأکید داشته‌اند، پزشکیان تنها به بیان آیه‌هایی از قرآن یا مطالب نهج البلاغه پرداخته که نمی‌تواند نشانه‌ای از احاطه وی به گفتمان اصلاحطلبی باشد.
پزشکیان در این مناظرات، به جای ارائه راه‌حل‌های ملموس و کاربردی، بار‌ها و بار‌ها تأکید کرد که «کارشناسان باید نظر بدهند». این رویکرد، گرچه در نگاه اول ممکن است به نظر منطقی برسد، اما در واقع نشانه‌ای از عدم توانایی وی در ارائه راه‌حل‌های عملی و مشخص است. سیاستمداری که برای هر مسأله‌ای تنها به کارشناسان ارجاع می‌دهد، نشان‌دهنده عدم اعتماد به نفس و توانمندی در تصمیم‌گیری است. در شرایطی که کشور با مشکلات اقتصادی و اجتماعی جدی مواجه است، مردم نیاز به رهبری دارند که بتواند با ارائه برنامه‌های کارآمد، اعتماد آنان را جلب کند.
وی با ارائه شعار‌های کلیشه‌ای اصلاحطلبان افراطی، که حتی در میان بدنه اصلاحطلبان، چندش‌آور شده است، تنها به تکرار مسیر اشتباه دولت آقای روحانی پرداخته است. دولت ورشکسته روحانی که با حمایت اصلاح طلبان و با وعده‌های اصلاحات اقتصادی و اجتماعی به قدرت رسید، اما عدم توانایی در اجرای این وعده‌ها و ضعف در مدیریت باعث شد که اعتماد مردم به اصلاحطلبان کاهش یابد. تکرار این مسیر توسط پزشکیان، بدون ارائه برنامه‌های جدید و عملی، نمی‌تواند اعتماد از دست رفته را بازگرداند.
به وضوح می‌توان دید که پزشکیان نه انگیزه کافی برای تغییر و بهبود دارد و نه برنامه‌ای روشن و کارآمد برای آینده. او تنها به تکرار مسیری می‌پردازد که پیش از این شکست‌خورده است و این نه تنها مایوس‌کننده، بلکه نگران‌کننده نیز هست. سیاستمداری که به جای نوآوری و شجاعت در تصمیم‌گیری، تنها به تکرار اشتباهات گذشته می‌پردازد، نمی‌تواند اعتماد و حمایت مردم را به دست آورد.
در نهایت، اگر اصلاحطلبان بخواهند بار دیگر به صحنه سیاست بازگردند و اعتماد از دست رفته را بازیابند، نیاز به رهبری جدید و نوآور دارند. رهبری که بتواند با ارائه راه‌حل‌های عملی و کارآمد، مشکلات کشور را حل کند و‌امید را به جامعه بازگرداند. اما با وجود سیاستمدارانی مانند پزشکیان، این مسیر دشوار‌تر و دور از دسترس به نظر می‌رسد. نیاز به رهبری است که بتواند با شجاعت و انگیزه، راه‌حل‌های جدید و عملی ارائه دهد و اعتماد جامعه را بازسازی کند. اما تا زمانی که سیاستمدارانی چون پزشکیان در صحنه هستند، امید به آینده‌ای بهتر کاهش می‌یابد و مسیر اصلاحات همچنان ناهموار باقی خواهد ماند.
پزشکیان در این مناظرات، به جای ارائه راه‌حل‌های ملموس و کاربردی، بار‌ها و بار‌ها تأکید کرد که «کارشناسان باید نظر بدهند». این رویکرد، گرچه در نگاه اول ممکن است به نظر منطقی برسد، اما در واقع نشانه‌ای از عدم توانایی وی در ارائه راه‌حل‌های عملی و مشخص است. سیاستمداری که برای هر مسأله‌ای تنها به کارشناسان ارجاع می‌دهد، نشان‌دهنده عدم اعتماد به نفس و توانمندی در تصمیم‌گیری است. در شرایطی که کشور با مشکلات اقتصادی و اجتماعی جدی مواجه است، مردم نیاز به رهبری دارند که بتواند با ارائه برنامه‌های کارآمد، اعتماد آنان را جلب کند.
وی با ارائه شعار‌های کلیشه‌ای اصلاحطلبان افراطی، که حتی در میان بدنه اصلاحطلبان، چندش‌آور شده است، تنها به تکرار مسیر اشتباه دولت آقای روحانی پرداخته است. دولت ورشکسته روحانی که با حمایت اصلاح طلبان و با وعده‌های اصلاحات اقتصادی و اجتماعی به قدرت رسید، اما عدم توانایی در اجرای این وعده‌ها و ضعف در مدیریت باعث شد که اعتماد مردم به اصلاحطلبان کاهش یابد. تکرار این مسیر توسط پزشکیان، بدون ارائه برنامه‌های جدید و عملی، نمی‌تواند اعتماد از دست رفته را بازگرداند.
به وضوح می‌توان دید که پزشکیان نه انگیزه کافی برای تغییر و بهبود دارد و نه برنامه‌ای روشن و کارآمد برای آینده. او تنها به تکرار مسیری می‌پردازد که پیش از این شکست‌خورده است و این نه تنها مایوس‌کننده، بلکه نگران‌کننده نیز هست. سیاستمداری که به جای نوآوری و شجاعت در تصمیم‌گیری، تنها به تکرار اشتباهات گذشته می‌پردازد، نمی‌تواند اعتماد و حمایت مردم را به دست آورد.
در نهایت، اگر اصلاحطلبان بخواهند بار دیگر به صحنه سیاست بازگردند و اعتماد از دست رفته را بازیابند، نیاز به رهبری جدید و نوآور دارند. رهبری که بتواند با ارائه راه‌حل‌های عملی و کارآمد، مشکلات کشور را حل کند و‌امید را به جامعه بازگرداند. اما با وجود سیاستمدارانی مانند پزشکیان، این مسیر دشوار‌تر و دور از دسترس به نظر می‌رسد. نیاز به رهبری است که بتواند با شجاعت و انگیزه، راه‌حل‌های جدید و عملی ارائه دهد و اعتماد جامعه را بازسازی کند. اما تا زمانی که سیاستمدارانی چون پزشکیان در صحنه هستند، امید به آینده‌ای بهتر کاهش می‌یابد و مسیر اصلاحات همچنان ناهموار باقی خواهد ماند.
