تاریخ انتشار
يکشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۲ ساعت ۱۰:۲۸
کد مطلب : ۴۷۱۱۳۵
یادداشت؛
شیرعلی خرامین گزینهای برای گذر از پوپولیسم
۲
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛یادداشت - پوپولیسم را در زبان سیاسی رایج مترادف با عوامفریبی (demagogy) میدانند، داریوش آشوری درباره مفهوم «پوپولیسم» میگوید: بزرگداشت مفهوم مردم یا توده تا حد مفهومی مقدس، و باور به اینکه هدفهای سیاسی را میباید به خواست و نیروی مردم جدا از حزبها و نهادهای موجود پیش برد.
در زبان ساده پوپولیسم همان استفاده از «مردم» برای رسیدن به هدفهای سیاسی میباشد.
یان ورنر مولر در کتاب «پوپولیسم چیست؟ » مهمترین ویژگیهای پوپولیسم را نخبهستیزی، محرومیتطلبی و کثرتستیزی میداند.
پوپولیسم فرصت توسعه را از جامعه میگیرد، همچنانكه گرفته است. پوپولیستها مردم را اتمیک و سرگردان میخواهند تا با یک سوت مردم را به نفع خود به خط كنند.
آنها به شدت مخالف جامعه مدنی و احزاب سازمان یافتهاند. دشمن شایستهسالاریاند و باعث گسترش کاکیستوکراسی در جامعه میگردند. عاشق تبلیغاتند.
پوپولیستها جامعه را در جا نگه میدارند و به دكان نوچههای خود رونق میدهند.
واژهی «مردم» پربسامدترین اصطلاح در ادبیات اجتماعی و سیاسی پوپولیستها است.
ژئوپولیتیک ما دیر زمانی است که صندلیهای بهارستان را برای چهرههایی عوام فریب مُزَیّن میکند. «دَجّال سیاسی» خود نیز در تَعمّق بخشیدن به فرهنگ پوپولیستی نقش اصلی را دارند.
استان فلاکت زدهی کهگیلویه و بویراحمد نیز گرفتار این دَجّال سیاسی و پذیرای فرهنگ سیاسی پوپولیست پرور است. در حوزهی بویراحمد و توابع آن، شدت و حِدّت این فرهنگ نمایانتر است.
خروج از محرومیت، نیازمند برنامه و راهکارهای میان مدت و بلند مدت است. با شعار و حرف راه به جایی نمیبریم. همانطور که کارل پوپر فیلسوف انگلیسی گفته: «در سیاست و طبابت، هرکس وعده زیادبدهد، شارلاتان است».
مطرح کردن عامدانه گزارههایی چون «بویراحمد بالا و پایین»، «تعصبات قومیتی و طایفهای» دست گذاشتن بر احساسات مردم و شعله ور کردن تنشها و شکافهایی است که تبعات بلندمدتی در پی خواهد داشت. و این خصلتِ فرهنگ پوپولیستی است.
رژههای مراسمات خاکسپاری، عوام فریبی و سواستفادهگری است.
برای تغییر و زدودن غبار محرومیت، نیازمند اعتماد به چهرهای دانش محور و قانون مدار هستیم. چهرهای که راهکار گذر از بحران اسفناک کنونی را در نشستهای تخصصی، علمی و آکادمیک میبیند نه دورهمنشینیهای انتخاباتی. شخصیتی که عمر پر حاصل خویش را در تحقیق و پژوهش، کار علمی و تجربی گذرانده باشد.
کسی که به شایسته سالاری، قانون مداری، اخلاق مداری، ضابطه گرایی نهفامیل گرایی، خرد جمعی، کثرت گرایی، نخبه باوری نه نخبه ستیزی باور داشته باشد.
«شیرعلی خرامین» چهرهای است که سوابق و عملکردش، مهر تأییدی است بر نگرشهای ذکر شده در بالا.
به رسانهٔ آزاد و منتقد باور دارد چرا که آنها را چشم بیدار جامعه میداند. شعار نمیدهد بلکه مستند و مستدل و با نشان دادن ظرفیتها و پتانسیلها راهکار و برنامه ارائه میدهد.
با دانش و دانشگاه الفتی دیرینه دارد. حلقهی دوستانش همگی اهل علم و عملاند. در نشستها و کنفرانسها و همچنین مصاحبهها و مستنداتش راهکارهای خروج استان از محرومیت را بیان میکند.
اساساً فلسفهٔ پارلمان، نظارت و پرسش از قدرت است. نمایندگان فرمایشی نمیتوانند به پستوهای قدرت نظر افکنند و مطالبهگر باشند.
به طور کلی بویراحمد نیازمند چهرهای است که وکیل الملة باشد نه وکیل الدوله. برای دفاع از مردم و عقیدهاش در برابر هیچ قدرتی لکنت زبان نگیرد و مقهور قدرت نشود.
باور داریم که شیرعلی خرامین اصلحترین گزینه برای گذر از پوپولیسم و بحران اقتصادی و اجتماعی کنونی است.
علی خرم- کارشناسی ارشد علوم سیاسی
در زبان ساده پوپولیسم همان استفاده از «مردم» برای رسیدن به هدفهای سیاسی میباشد.
یان ورنر مولر در کتاب «پوپولیسم چیست؟ » مهمترین ویژگیهای پوپولیسم را نخبهستیزی، محرومیتطلبی و کثرتستیزی میداند.
پوپولیسم فرصت توسعه را از جامعه میگیرد، همچنانكه گرفته است. پوپولیستها مردم را اتمیک و سرگردان میخواهند تا با یک سوت مردم را به نفع خود به خط كنند.
آنها به شدت مخالف جامعه مدنی و احزاب سازمان یافتهاند. دشمن شایستهسالاریاند و باعث گسترش کاکیستوکراسی در جامعه میگردند. عاشق تبلیغاتند.
پوپولیستها جامعه را در جا نگه میدارند و به دكان نوچههای خود رونق میدهند.
واژهی «مردم» پربسامدترین اصطلاح در ادبیات اجتماعی و سیاسی پوپولیستها است.
ژئوپولیتیک ما دیر زمانی است که صندلیهای بهارستان را برای چهرههایی عوام فریب مُزَیّن میکند. «دَجّال سیاسی» خود نیز در تَعمّق بخشیدن به فرهنگ پوپولیستی نقش اصلی را دارند.
استان فلاکت زدهی کهگیلویه و بویراحمد نیز گرفتار این دَجّال سیاسی و پذیرای فرهنگ سیاسی پوپولیست پرور است. در حوزهی بویراحمد و توابع آن، شدت و حِدّت این فرهنگ نمایانتر است.
خروج از محرومیت، نیازمند برنامه و راهکارهای میان مدت و بلند مدت است. با شعار و حرف راه به جایی نمیبریم. همانطور که کارل پوپر فیلسوف انگلیسی گفته: «در سیاست و طبابت، هرکس وعده زیادبدهد، شارلاتان است».
مطرح کردن عامدانه گزارههایی چون «بویراحمد بالا و پایین»، «تعصبات قومیتی و طایفهای» دست گذاشتن بر احساسات مردم و شعله ور کردن تنشها و شکافهایی است که تبعات بلندمدتی در پی خواهد داشت. و این خصلتِ فرهنگ پوپولیستی است.
رژههای مراسمات خاکسپاری، عوام فریبی و سواستفادهگری است.
برای تغییر و زدودن غبار محرومیت، نیازمند اعتماد به چهرهای دانش محور و قانون مدار هستیم. چهرهای که راهکار گذر از بحران اسفناک کنونی را در نشستهای تخصصی، علمی و آکادمیک میبیند نه دورهمنشینیهای انتخاباتی. شخصیتی که عمر پر حاصل خویش را در تحقیق و پژوهش، کار علمی و تجربی گذرانده باشد.
کسی که به شایسته سالاری، قانون مداری، اخلاق مداری، ضابطه گرایی نهفامیل گرایی، خرد جمعی، کثرت گرایی، نخبه باوری نه نخبه ستیزی باور داشته باشد.
«شیرعلی خرامین» چهرهای است که سوابق و عملکردش، مهر تأییدی است بر نگرشهای ذکر شده در بالا.
به رسانهٔ آزاد و منتقد باور دارد چرا که آنها را چشم بیدار جامعه میداند. شعار نمیدهد بلکه مستند و مستدل و با نشان دادن ظرفیتها و پتانسیلها راهکار و برنامه ارائه میدهد.
با دانش و دانشگاه الفتی دیرینه دارد. حلقهی دوستانش همگی اهل علم و عملاند. در نشستها و کنفرانسها و همچنین مصاحبهها و مستنداتش راهکارهای خروج استان از محرومیت را بیان میکند.
اساساً فلسفهٔ پارلمان، نظارت و پرسش از قدرت است. نمایندگان فرمایشی نمیتوانند به پستوهای قدرت نظر افکنند و مطالبهگر باشند.
به طور کلی بویراحمد نیازمند چهرهای است که وکیل الملة باشد نه وکیل الدوله. برای دفاع از مردم و عقیدهاش در برابر هیچ قدرتی لکنت زبان نگیرد و مقهور قدرت نشود.
باور داریم که شیرعلی خرامین اصلحترین گزینه برای گذر از پوپولیسم و بحران اقتصادی و اجتماعی کنونی است.
علی خرم- کارشناسی ارشد علوم سیاسی