تاریخ انتشار
سه شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲ ساعت ۰۱:۴۸
کد مطلب : ۴۶۵۶۷۲
به بهانه روز خبرنگار
مرداد تابلوی بیمهریهایی است که همچنان بر پیکره بدنه خبرنگاری میتازد
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛متن ارسالی - خبرنگار صدای همه میشود و کسی صدایش نیست و داستان نیستهایش در میان محجوبیتش به فراموشی سپرده میشود.
رسالت واژهای است که با نامش پیوند خورده و زمانی برای پایان فعالیتش در شبانه روز پیشبینی نشده است.
فرقی نمیکند، شب باشد یا روز، صبح باشد یا عصر، قلم از دستانش نمیافتد و عشق به حرفهاش تمام خستگیها را از تن میزداید.
خبرنگار صدای همه میشود
صدای همه میشود و کسی صدایش نیست و داستان نیستهایش در میان محجوبیتش به فراموشی سپرده میشود.
آری، این قصه خیلی از خبرنگارانی است که صدای نجابت و تعهد کاریشان نگذاشته تا کمبودها و نداشتههایشان از هر بابی ره به جایی ببرد.
بی توقع از وعدههای نافرجام، فصلهای موجر و مستأجری ذهنشان را آزار میدهد، حق التحریر پایینشان در گرانیهای کمر شکن به جایی نمیرسد، نبض محرومیتهای اقتصادی و بیمهای در کالبد زندگیشان رخنه میکند، اما نمیگذارند عصر سقوط قلم در معاملات منفعت طلبانه فرا برسد.
مرداد که از راه میرسد، درد نیستهای خبری، پر واضحتر از همیشه نمود پیدا میکند، فرصتی پیش میآید که کوچک صدایی از نداشتنها را روایت کنند، اما همین اندکها نیز در سیل وعدههای متولیان گم میشود.
خبرنگار احترام میخواهد، احترامی از جنس دیده شدن کارشان و این کمترین چیز نیز در ظهور رسانههای زرد گم میشود.
جنس مطالباتشان با خیلی از بدنه جامعه یکی است، اما رسالتش ترمز بیان کردنش را کشیده و اغلب در تحقق حقوق اولیه نیز ماندهاند.
اینها تنها گوشهای از دردهای جامعه خبری است که نجیبانه در میان انبوه مشکلاتشان به فراموشی سپرده میشود.
از سویی قوانین مستحکمی برای حمایت از جامعه خبری وضع نشده و اندک حمایتها نیز فصلی و بدون دید آینده نگرانه است.
زخم اقتصادی نیز روز به روز در بین اصحاب رسانه پر نمکتر رخنه میکند، اما تاکنون ساماندهی مطلوبی بر بحث حمایتی شکل نگرفته است.
ساختارشناسی رسانه در کهگیلویه و بویراحمد نیز میطلبد به یک حرفه نگاه تخصصی شده تا از گزندهای زردنگاری درامان بماند.
اما موضوعی که متولیان فرهنگی نیز باید به آن توجه داشته باشند، حمایت بر اساس اعتبارات فرهنگی هر اداره است که تاکنون نگاه مثبتی از آن حاصل نشده است.
شاید چرایی این مسأله به حلقه دوم رسانهای هر استان، یعنی روابط عمومیها برگردد که گاهاً اصول اولیه کارکردها را نیز از یاد بردهاند و عملاً رسانه گریزی میکنند.
کلام آخر: به مرداد سلام ما را برسانید و بگویید امسال نیز تبریکات بر تحقق وعدهها پیشی خواهد گرفت.
رسالت واژهای است که با نامش پیوند خورده و زمانی برای پایان فعالیتش در شبانه روز پیشبینی نشده است.
فرقی نمیکند، شب باشد یا روز، صبح باشد یا عصر، قلم از دستانش نمیافتد و عشق به حرفهاش تمام خستگیها را از تن میزداید.
خبرنگار صدای همه میشود
صدای همه میشود و کسی صدایش نیست و داستان نیستهایش در میان محجوبیتش به فراموشی سپرده میشود.
آری، این قصه خیلی از خبرنگارانی است که صدای نجابت و تعهد کاریشان نگذاشته تا کمبودها و نداشتههایشان از هر بابی ره به جایی ببرد.
بی توقع از وعدههای نافرجام، فصلهای موجر و مستأجری ذهنشان را آزار میدهد، حق التحریر پایینشان در گرانیهای کمر شکن به جایی نمیرسد، نبض محرومیتهای اقتصادی و بیمهای در کالبد زندگیشان رخنه میکند، اما نمیگذارند عصر سقوط قلم در معاملات منفعت طلبانه فرا برسد.
مرداد که از راه میرسد، درد نیستهای خبری، پر واضحتر از همیشه نمود پیدا میکند، فرصتی پیش میآید که کوچک صدایی از نداشتنها را روایت کنند، اما همین اندکها نیز در سیل وعدههای متولیان گم میشود.
خبرنگار احترام میخواهد، احترامی از جنس دیده شدن کارشان و این کمترین چیز نیز در ظهور رسانههای زرد گم میشود.
جنس مطالباتشان با خیلی از بدنه جامعه یکی است، اما رسالتش ترمز بیان کردنش را کشیده و اغلب در تحقق حقوق اولیه نیز ماندهاند.
اینها تنها گوشهای از دردهای جامعه خبری است که نجیبانه در میان انبوه مشکلاتشان به فراموشی سپرده میشود.
از سویی قوانین مستحکمی برای حمایت از جامعه خبری وضع نشده و اندک حمایتها نیز فصلی و بدون دید آینده نگرانه است.
زخم اقتصادی نیز روز به روز در بین اصحاب رسانه پر نمکتر رخنه میکند، اما تاکنون ساماندهی مطلوبی بر بحث حمایتی شکل نگرفته است.
ساختارشناسی رسانه در کهگیلویه و بویراحمد نیز میطلبد به یک حرفه نگاه تخصصی شده تا از گزندهای زردنگاری درامان بماند.
اما موضوعی که متولیان فرهنگی نیز باید به آن توجه داشته باشند، حمایت بر اساس اعتبارات فرهنگی هر اداره است که تاکنون نگاه مثبتی از آن حاصل نشده است.
شاید چرایی این مسأله به حلقه دوم رسانهای هر استان، یعنی روابط عمومیها برگردد که گاهاً اصول اولیه کارکردها را نیز از یاد بردهاند و عملاً رسانه گریزی میکنند.
کلام آخر: به مرداد سلام ما را برسانید و بگویید امسال نیز تبریکات بر تحقق وعدهها پیشی خواهد گرفت.