تاریخ انتشار
دوشنبه ۱۸ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۲۱:۲۸
کد مطلب : ۴۴۴۴۴۸
یادداشت ارسالی؛
اشرار با کسی شوخی ندارند!
۱
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛یادداشت ارسالی: فرمانده نیروی انتظامی استان و دوستان پدر به خانهشان آمدهاند. فرمانده احترام نظامی میگذارد و با چشمان اشکبار گونه پسر را میبوسد و دستش را محکم میفشارد. پسر فرمانده را بغل میکند و آرام اشک میریزد. ای کاش قبل از اینکه پدر به آخرین ماموریتش برود، او را محکم بغل کرده بود!
هفته گذشته خبر هولناک حمله اراذل و اوباش به ماموران نیروی انتظامی و شهادت سرهنگ دوم علی اکبر رنجبر احساسات عمومی جامعه را جریحه دارد کرد و زنگ خطر جدی به خطر افتادن جایگاه و شأن پلیس را برای چندمین بار به صدا در آورد.
امروز در حالی که امنیت کشور در دنیا زبانزد است و آمریکا برای کوچکترین اقدام علیه امنیت ملی ایران نیاز به اجماع جهانی دارد، ماموران نیروی انتظامی در داخل کشور به دلیل خلاءهای قانونی و مماشات با اوباش و اراذل تأمین جانی ندارند و هر چند وقت یک بار شاهد از دست دادن نیروهای پلیس در درگیری با اراذل و اوباش داخلی هستیم تا جایی که سال گذشته نزدیک به 60 نفر از نیروهای پلیس در درگیری با اوباش جان خود را از دست دادند.
هر چند وجود خلاءهای قانونی در به کارگیری سلاح در حین مأموریتهای مختلف در بروز حوادث این چنینی بی تأثیر نیستند، اما باید اذعان داشت اعمال جرائم خفیف نظیر پرداخت جریمه نقدی به بهانه کاهش جمعیت کیفری و خلوت کردن زندانها، در بروز حوادثی از این دست بی تأثیر نیستند.
البته این همهی ماجرا نیست و حتی پس از دستگیری قاتل و اعتراف به قتل و وجود شاهد و تصاویر دوربینهای مدار بسته و حتی کشف چاقوی استفاده شده در قتل و ... مجازات قاتل ماهها بلکه سالها طول میکشد و در این بین فعالان مدنی و حتی سلبریتیها برای بخشش قاتل پا پیش میگذارند و تا آخرین لحظه دست از تلاش برای نجات بر نمیدارند و روی مخ خانواده مقتول رژه میروند!
در واقع اطاله دادرسی پروندههایی که احساسات عمومی را جریحهدار کرده است با هیچ منطقی همخوانی ندارد و جامعه انتظار دارد، قاتل مأمور بیگناه در کمترین زمان ممکن به دار مجازات آویخته شود.
اما مملکت قانون دارد و اعدام یک نفر به همین راحتی که ما فکر میکنیم نیست و مراتبی دارد ولی قتل یک مأمور بیگناه که زن و فرزندش چشم به راهش هستند، هیچ مراتبی ندارد و در کسری از ثانیه رخ میدهد!
جا دارد مسئولان زاویه نگاه خود در قبال مجرمان تغییر داده و با تغییر قوانین و اعمال جرائم سفت و سخت، راه را بر تاخت و تاز اراذل و اوباشی که با هیچ کس شوخی ندارند ببندند و نگذارند امنیت پلیس که همان اقتدار جامعه و کشور است بیش از این به خطر بیفتد.
هفته گذشته خبر هولناک حمله اراذل و اوباش به ماموران نیروی انتظامی و شهادت سرهنگ دوم علی اکبر رنجبر احساسات عمومی جامعه را جریحه دارد کرد و زنگ خطر جدی به خطر افتادن جایگاه و شأن پلیس را برای چندمین بار به صدا در آورد.
امروز در حالی که امنیت کشور در دنیا زبانزد است و آمریکا برای کوچکترین اقدام علیه امنیت ملی ایران نیاز به اجماع جهانی دارد، ماموران نیروی انتظامی در داخل کشور به دلیل خلاءهای قانونی و مماشات با اوباش و اراذل تأمین جانی ندارند و هر چند وقت یک بار شاهد از دست دادن نیروهای پلیس در درگیری با اراذل و اوباش داخلی هستیم تا جایی که سال گذشته نزدیک به 60 نفر از نیروهای پلیس در درگیری با اوباش جان خود را از دست دادند.
هر چند وجود خلاءهای قانونی در به کارگیری سلاح در حین مأموریتهای مختلف در بروز حوادث این چنینی بی تأثیر نیستند، اما باید اذعان داشت اعمال جرائم خفیف نظیر پرداخت جریمه نقدی به بهانه کاهش جمعیت کیفری و خلوت کردن زندانها، در بروز حوادثی از این دست بی تأثیر نیستند.
البته این همهی ماجرا نیست و حتی پس از دستگیری قاتل و اعتراف به قتل و وجود شاهد و تصاویر دوربینهای مدار بسته و حتی کشف چاقوی استفاده شده در قتل و ... مجازات قاتل ماهها بلکه سالها طول میکشد و در این بین فعالان مدنی و حتی سلبریتیها برای بخشش قاتل پا پیش میگذارند و تا آخرین لحظه دست از تلاش برای نجات بر نمیدارند و روی مخ خانواده مقتول رژه میروند!
در واقع اطاله دادرسی پروندههایی که احساسات عمومی را جریحهدار کرده است با هیچ منطقی همخوانی ندارد و جامعه انتظار دارد، قاتل مأمور بیگناه در کمترین زمان ممکن به دار مجازات آویخته شود.
اما مملکت قانون دارد و اعدام یک نفر به همین راحتی که ما فکر میکنیم نیست و مراتبی دارد ولی قتل یک مأمور بیگناه که زن و فرزندش چشم به راهش هستند، هیچ مراتبی ندارد و در کسری از ثانیه رخ میدهد!
جا دارد مسئولان زاویه نگاه خود در قبال مجرمان تغییر داده و با تغییر قوانین و اعمال جرائم سفت و سخت، راه را بر تاخت و تاز اراذل و اوباشی که با هیچ کس شوخی ندارند ببندند و نگذارند امنیت پلیس که همان اقتدار جامعه و کشور است بیش از این به خطر بیفتد.