تاریخ انتشار
شنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۹ ساعت ۰۱:۱۰
کد مطلب : ۴۳۰۷۰۴
یادداشت ارسالی؛
توسعه‌ی جاده سی‌سخت - یاسوج خواسته‌ی دنانشینان است
وحید زابلی زاده سی‌سخت
۲
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛ وحید زابلی‌زاده سی‌سخت؛ طی روزهای اخیر موضوع جاده سی‌سخت - یاسوج حواشی زیادی را به همراه داشته است. آنچه مشخص است عده‌ای به اسم محیط زیست و مسائل زیست محیطی به دنبال متوقف کردن این پروژه هستند و در این راه از هیچ تلاش (عددسازی نادرست از تعداد بلوط‌ها) و کوششی (لابی برای مقابله با خواسته مردم) دریغ نمی‌کنند. بلوط‌های دنا سال‌ها استوار مانده‌اند و راست قامتی دنانشینان از همین بلوط‌ها بوده است که سال‌ها فقط تعریف و تمجید از زیست بوم دنا شنیده‌اند، و همین مردم، هیچ گاه به اسم زیست بوم خاص دنا بهره‌ای نبرده‌اند، که اگر برده‌اند بگویید.
بررسی فضای مردمی در مناطق ذینفع این پروژه بخوبی اثبات کننده خواست اکثریت مطلق مردم این مناطق برای توسعه جاده می‌باشد و حتی همین مردم حاضر به همکاری در برنامه‌های محیط زیست در فرداهای پس از توسعه جاده هم هستند. این روزها بلوط‌های دنا دوستداران زیادی پیدا کرده‌اند و چه افسوس که دوستداران دنا (!) در مقابل ساکنان دنا قرار گرفته‌اند!
اقدامات و تلاش‌های امروزی محیط زیست استان ریشه در مسائل زیادی دارد که دنانشینان بخوبی از آنها باخبرند و ادب اجازه مطرح کردن آنها را در این نوشته نمی‌دهد، اما آنچه گذشته است جای بررسی زیادی دارد. از اقدامات و مواضع متناقض محیط زیست استان و فعالان فعال (!) این روزهای محیط زیست در بسیاری از پروژه‌های گذشته که بگذریم، مسائلی در بحث‌های صورت گرفته وجود دارد که جای تفکر فراوان دارند تا مشخص کنند که عده‌ای که از بهشت قلب‌های دنانشینان طرد شده‌اند با دروغ و عددسازی در هپروت سیاسی خود به دنبال سقوط سی‌سخت در مسیر توسعه هستند.
همواره تعداد بلوط‌های قطع شده و بلوط‌هایی که قرار بر قطع آنهاست، محل مناقشه موافقان و مخالفان در این بحث بوده است که هیچ گاه عدد دقیقی از سوی محیط زیست و فعالان استانی آن اعلام نشده است. روزهای گذشته به هزار، دوهزار، سه هزار و حتی چهارهزار اصله درخت بلوط اشاره شده است و هیچ گاه پاسخ درستی به این سؤال داده نشده است که مبنای شمارش بلوط‌ها چه بوده است و این اعداد از کجا آمده‌اند؟ بررسی‌ها نشان می‌دهد مبنای شمارش بر اساس شاخه‌های قطور بلوط‌ها بوده و با این شرایط امکان شمارش ده عدد بلوط از یک اصله بلوط هم بوده است و احتمالاً مخالفان توسعه جاده که تعداد بلوط‌ها را با فضاسازی رسانه‌ای هزاران بلوط اعلام کرده بودند، پس از این هم در هپروت خود باقی بمانند و پاسخی به سؤال فوق ندهند.
مساله دیگری که همواره مورد تاکید مخالفان توسعه این جاده است، عدم بار ترافیکی و حادثه خیز نبودن این جاده بوده که با یک بررسی ساده می‌توان بار ترافیکی این جاده در هفت ماهه اول سال و ایام هجوم گردشگران به دنا را مشاهده و درک کرد که البته اگر درکی باشد. اما در رابطه با سانحه خیز نبودن این جاده، امیدوارم هیچ وقت دیگری شاهد حادثه و اتفاق تلخی در این جاده نباشیم، اما کیست که از داغ خانواده‌های داغ دیده در این جاده بی‌خبر باشد جز سرنشینان غرق در هپروت کینه که مشکلشان نه محیط زیست، بلکه مسائل دیگریست که شاید نهایتاً به همان پول‌های تمیز (!) برسد.
بدون شک الزمات اقتصادی و اجتماعی زیادی برای توسعه این جاده وجود دارد که در این نوشتار از آنها صرف‌نظر شد، اما بهتر است که ادارات راه و محیط زیست استان بر سر مسائل این جاده توافق بکنند و خواسته بیش از یک دهه‌ای دنانشینان را به تعویق نیاندازند که مردم ناراحت هستد.
بررسی فضای مردمی در مناطق ذینفع این پروژه بخوبی اثبات کننده خواست اکثریت مطلق مردم این مناطق برای توسعه جاده می‌باشد و حتی همین مردم حاضر به همکاری در برنامه‌های محیط زیست در فرداهای پس از توسعه جاده هم هستند. این روزها بلوط‌های دنا دوستداران زیادی پیدا کرده‌اند و چه افسوس که دوستداران دنا (!) در مقابل ساکنان دنا قرار گرفته‌اند!
اقدامات و تلاش‌های امروزی محیط زیست استان ریشه در مسائل زیادی دارد که دنانشینان بخوبی از آنها باخبرند و ادب اجازه مطرح کردن آنها را در این نوشته نمی‌دهد، اما آنچه گذشته است جای بررسی زیادی دارد. از اقدامات و مواضع متناقض محیط زیست استان و فعالان فعال (!) این روزهای محیط زیست در بسیاری از پروژه‌های گذشته که بگذریم، مسائلی در بحث‌های صورت گرفته وجود دارد که جای تفکر فراوان دارند تا مشخص کنند که عده‌ای که از بهشت قلب‌های دنانشینان طرد شده‌اند با دروغ و عددسازی در هپروت سیاسی خود به دنبال سقوط سی‌سخت در مسیر توسعه هستند.
همواره تعداد بلوط‌های قطع شده و بلوط‌هایی که قرار بر قطع آنهاست، محل مناقشه موافقان و مخالفان در این بحث بوده است که هیچ گاه عدد دقیقی از سوی محیط زیست و فعالان استانی آن اعلام نشده است. روزهای گذشته به هزار، دوهزار، سه هزار و حتی چهارهزار اصله درخت بلوط اشاره شده است و هیچ گاه پاسخ درستی به این سؤال داده نشده است که مبنای شمارش بلوط‌ها چه بوده است و این اعداد از کجا آمده‌اند؟ بررسی‌ها نشان می‌دهد مبنای شمارش بر اساس شاخه‌های قطور بلوط‌ها بوده و با این شرایط امکان شمارش ده عدد بلوط از یک اصله بلوط هم بوده است و احتمالاً مخالفان توسعه جاده که تعداد بلوط‌ها را با فضاسازی رسانه‌ای هزاران بلوط اعلام کرده بودند، پس از این هم در هپروت خود باقی بمانند و پاسخی به سؤال فوق ندهند.
مساله دیگری که همواره مورد تاکید مخالفان توسعه این جاده است، عدم بار ترافیکی و حادثه خیز نبودن این جاده بوده که با یک بررسی ساده می‌توان بار ترافیکی این جاده در هفت ماهه اول سال و ایام هجوم گردشگران به دنا را مشاهده و درک کرد که البته اگر درکی باشد. اما در رابطه با سانحه خیز نبودن این جاده، امیدوارم هیچ وقت دیگری شاهد حادثه و اتفاق تلخی در این جاده نباشیم، اما کیست که از داغ خانواده‌های داغ دیده در این جاده بی‌خبر باشد جز سرنشینان غرق در هپروت کینه که مشکلشان نه محیط زیست، بلکه مسائل دیگریست که شاید نهایتاً به همان پول‌های تمیز (!) برسد.
بدون شک الزمات اقتصادی و اجتماعی زیادی برای توسعه این جاده وجود دارد که در این نوشتار از آنها صرف‌نظر شد، اما بهتر است که ادارات راه و محیط زیست استان بر سر مسائل این جاده توافق بکنند و خواسته بیش از یک دهه‌ای دنانشینان را به تعویق نیاندازند که مردم ناراحت هستد.
خیلی راحت در این چند روزه خودمان را حافظ طبیعت قلمداد کرده ایم و انتقاداتی به یک طرح عمرانی وارد می کنیم ولی در صورتی که در تابستانها که صدها هکتار درخت بلوط بر اثر سهل انگاری و بی تدبیری محیط زیست طعمه اتش شده و خاکستر می شود ودر اغلب اتش سوزی ها امان از حاضر شدن یک مامور منابع طبیعی در بحث واگذاری معدن شن و ماسه در ورودی جاده ابتدای کریک به سی سخت کنار جاده اصفهان با واگذاری معدن شن و ماسه حداقل ۴ هکتار بلوط چندین ساله داره از بین میره ولی تا به حال کسی پیگیری نکرده ولی متاسفانه به خاطر یه طرح عمرانی و توریستس همه حافظ منابع طبیعی شده ایم کمی افق دیدمان را بالاتر ببریم تا فراتر از نوک دماغمان را ببینیم