35 کارگر کارخانه آب معدنی چویل دنا از نان خوردن افتادند / سنگ‌اندازی و بهانه‌های الکی سازمان غذا و دارو علیه کارخانه چویل دنا / آقای استاندار اولویت‌های اصلی استان را فراموش نکنید و صندلی را زیر پای مدیران سهل‌انگار بکشید

کبنا ؛اشتغالزایی و تولید دو مقوله مهم جامعه است که از سنگ بناهای رونق اقتصادی می‌باشد و همچنین رضایت عمومی و امنیت پایدار را به دنبال خواهد داشت. نظام اسلامی ایران همواره دو سیاست مهم؛ ایجاد اشتغال و رونق تولید را از اهداف اولویت‌دار خود دانسته و در این راستا گام‌های موثری هم برداشته است. رهبر انقلاب اسلامی ایران سال‌های اخیر به ویژه امسال بر روی مسأله اقتصاد تاکید کردند. تولید، دانش بنیان و اشتغال‌آفرینی از سوی معظم له به عنوان یک راهبرد کلیدی برای بالا بردن رونق اقتصادی، اشتغال پایدار، تولید با کیفیت و قابل رقابت جهانی اعلام شد. متأسفانه با وجود این شرایط، بعضاً برخی از سرمایه‌گذاران، کارخانجات و تولیدکنندگان با مانع تراشی از سوی برخی دستگاه‌ها روبرو می‌شوند. این دستگاه‌ها گویا شرایط جامعه و آسیب‌های بیکاری را نمی‌دانند. به گفته کارشناسان یکی از دلایل اعتراضات اخیر ریشه اقتصادی دارد و در حالی که سیاست دولت هم بر تولید و اشتغال است، اما این دستگاه‌ها ساز خودشان را می‌زنند و کک‌شان هم نمی‌گزد.
به گزارش کبنا، کبنا نیوز به عنوان یک رسانه‌ مطالبه‌گر که تحقق شعار سال «تولید، دانش بنیان و اشتغال‌آفرینی» را از رسالت‌های خود می‌داند و همواره کوشیده که مشکلات واحدهای تولیدی و طرح‌های اشتغالزایی را پیگیری و به سمع و نظر مسوولان برساند. این بار در واحد تولیدی آب معدنی شرکت چویل دنا حاضر شد و حال و روز این واحد تولیدی را به منظور رفع موانع روایت کرده است که در ادامه درد و دل‌های مدیرعامل این واحد تولیدی را می‌خوانید.
زابلی_ مدیرعامل شرکت چویل دنا_ در همان ابتدای صحبت‌هایش با خبرنگاران، حرفی را زد که نباید نوشته شود، او گفت؛ ... خوردیم و الان نمی‌دانیم، چه باید بکنیم. همین جمله را که شنیدم، به عمق فاجعه رسیدم و برای روزهای تلخی که بر این واحد تولیدی گذشت، آه‌ی از دل کشیدم، از دست مدیرانی که نه درد را می‌دانند و نه درمانش را. به قول معروف آدم سیر هیچ وقت حال آدم گرسنه را نمی‌فهمد.
زابلی خبرنگاران را خطاب قرار داد و اظهار داشت: سه سال تمام تلاش کردیم کارخانه را وارد مدار تولید کنیم. ده ماه از شروع به کارمان نگذشته بود که برای حدود 30 نفر اشتغال ایجاد کردیم. همه شاغلان در کارخانه تحصیل‌کرده هستند؛ ولی شغل دولتی نداشتند همه افرادی متأهل و بیکار بودند به دلیل زلزله شرایط زندگی برای آنها سخت شد و ما حالا در کارخانه آنها را به کار گرفته‌ایم؛ اما دیوارمان کوتاه است و هر کس می‌رسد، پا می‌گذارد روی دیوار ما و این کارخانه نوپا را با سنگ اندازی‌های مختلف بر زمین می‌زند.
وی با تاکید بر اینکه ما یک کارخانه‌ی هستیم که تازه راه افتاده‌ایم و شرایط ما سنجیده نمی‌شود و سنگ جلوی پایمان می‌گذارند، افزود: با گیرهای جزئی مثلاً لامپ‌ها را عوض کن، روشنایی کارخانه کم است؛ مانع تولید می‌شوند. 70 لامپ در این واحد تولیدی داریم، ۳۵تا را عوض کردیم. بگذارید نفس بکشیم؛ چشم! ما بعد از ۷ سال راه‌اندازی شدیم. زلزله را پشت سر گذاشتیم بگذارید نفس بکشیم تازه ورشکستگی را رد کرده بودیم و تولید را از سر گرفتیم که زلزله آمد زلزله را پشت سر گذاشتیم، تازه مجوز گرفتیم از ما می‌خواهند یک دیوار به ارتفاع هفت متر بکشید، آب معدنی را از خط تولید جدا کنیم. می‌گویند؛ محوطه را آسفالت کنید تا اجازه دهیم کار کنید. منِ مدیرعامل این شرکت نوپا که یک واحد تولیدی راه اندازی کرده‌ام و در یک استان کم‌برخوردار، آیا وظیفه من است که تمام جاده‌های منتهی به واحد تولیدی را آسفالت کنم؟!! 

وی ادامه داد: ما تابستان سه شیفت کار کردیم بدون وام و تسهیلات. و قراردادی که منعقد کردیم و بخش زیادی از آب معدنی‌های، مراسم اربعین در منطقه شلمچه و موکب‌ها را تولید کردیم. کسی که پتانسیل چنین کار کردن را دارد آیا حقش این است که توقیف شود.
مدیرعامل شرکت چویل دنا در پاسخ به سئوال خبرنگار کبنا مبنی بر اینکه آیا کیفیت آب‌ معدنی‌تان به عنوان محصول این واحد، مشکلی دارد؟ گفت: در آزمایشگاه کارخانه یک ناظر به عنوان نماینده سازمان غذا و دارو و فرد دیگری به عنوان نماینده استاندارد حضور دارند، با مزایا و حقوق کارخانه، که روزی دو بار آب را آزمایش می‌کنند. از این لحاظ آب مشکلی ندارد.
زابلی گفت: حالا یک ماه است هیچ فعالیتی نداریم. ما در سال ۱۳۹۱ کارخانه را در قالب یک شرکت تعاونی تاسیس کردیم. قرار بود کارخانه در دو خط تولیدِ آب معدنی و مواد غذایی فعالیت کند؛ اما از سال ۹۳ تا پارسال فعالیت این کارخانه توقیف شد. بعد از زلزله ما خیلی آسیب دیده بودیم که با همکاری ستاد اجرایی فرمان امام نزدیک به 3 میلیارد تومان در بخش ماشین آلات هزینه کردیم و خط تولید کارخانه راه‌اندازی شد مشکلاتی زیادی بود و بالاخره مجوز صادر شد.
وی در ادامه گفت: 35نفر از آذرماه 1400 تا یک ماه پیش به صورت مستقیم مشغول کار بودند ۲۰ نفر در خط تولید و ۱۵ نفر در بخشِ پخش. ما از نظر کیفیت، بهداشت محیط و محصول مشکلی نداریم حتی یک گزارش هم علیه ما وجود ندارد. من از مسوولان خواستم یک سال فرصت بدهند تا ایرادات جزئی را رفع کنیم؛ اما انگار قصد همکاری ندارند.
زابلی گفت: تامین‌اجتماعی ماهیانه ۳۰ میلیون بابت بیمه کارگران واحدی که ۷سال تعطیل بود و بدهی هم دارد، می‌گیرد. یکم به ما فرصت دهند؛ نه تخفیفی نه ملاحظه‌ای!! در حالیکه طبق قوانین باید تخفیف بدهند و فقط سه درصد از بیمه را باید کارفرما بدهد. طبق قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل ۴۴ به خاطر حمایت از بخش تعاونی چون سود متوجه شخص نیست و متوجه عموم است و طبق ماده ۹ بخش تعاون بخش تعاون در کلیه مواردی که دولت حمایت از بخش غیردولتی مشوق‌هایی را( جز مالیات) ارائه می‌کند حمایت تعاونی‌ها  همواره 20 درصد بیشتر از بخش غیرتعاونی خواهد بود. علاوه بر این تخفیف حق بیمه سهم کارفرما برای اعضای تعاونی به میزان ۲۰ درصد حق بیمه ۳۰ درصد است. ۲۰ درصد به عنوان حق بیمه ۳ درصد بیمه بیکاری وظیفه کارفرما است و ۷ درصد باید از حقوق کارگر کم شود. حالا از این ۲۳ درصد وظیفه کارفرما باید به علت توسعه عمومی تعاون و مشارکت مردم از ۲۰ درصد معاف باشیم؛ اما همین را با ما همکاری نمی‌کنند!!
زابلی افزود: حتی اداره مالیات هم اقداماتی علیه ما انجام داد. طبق قانون واحد‌های تولیدی در مناطق کمتر توسعه یافته تا ۱۰ سال از پرداخت مالیات معاف‌اند؛ اما برای ما ۱۹۰ میلیون تومان الکی مالیات گذاشتند. اصلاً من بی‌اطلاع، مدیر یک تعاونی ۵ نفره؛ اما معافیت را باید به من اطلاع بدهند درحالی که عامل تعطیلی و توقیف کارخانه ما بانک و تامین اجتماعی بود. البته من از تهران پیگیری کردم، ننشستم، تا از من پول زور و مفت بگیرند.
تامین اجتماعی به جای اینکه به ما کمک کند ماهی ۱۵۰ هزار تومان به ازای هر کارگر از ما اضافه تر می‌گیرد دولت حق مسکن کارگر را ۶۵۰ هزار تومان تعیین کرده بود و بعد گفتند ۵۰۰ هزار تومان. حالا تامین اجتماعی می‌گوید چون از اول ۶۵۰ ثبت شد، نمی شود اصلاح شود؛ یعنی ماهی چند میلیون دارند حق ما را می‌گیرند و ضایع می کنند و نمی‌خواهند سیستم خودشان را اصلاح کنند.
وی در ادامه به مشکلاتی که سازمان غذا و دارو برای این کارخانه ایجاد کرد، اشاره می‌کند و می‌گوید: سازمان عذا و دارو ۱۲ مورد اشکال برای ما ثبت کردند که بیشتر شبیه بهانه‌های الکی و سنگ‌اندازی‌اند. مثلاٌ نوشتند؛ عدم وجود سیستم تهویه در حالی که داریم( زابلی از کارکنان در کارخانه خواست سیستم تهویه را روشن کنند؛ چندین بار روشن و خاموش کردند) مورد بعدی نوشتند؛ وجود ضایعات در سالن تولید اصلاً ما ضایعاتی در سالن تولید نداریم. گفتند؛ عدم روشنایی کامل. در همه چیز دست می‌برند. بهانه‌هایی که اصلاٌ ربطی به سازمان غذا و دارو ندارد. عدم وجود محافظ برق سالن!!! آخر مگر مشکل تولید این است که لامپ و برق محافظ داشته باشد یا نداشته باشد ۸ مورد از این ۱۲ مورد ظرف یکی دو روز حل می‌شود؛ اما مورد اصلی که می‌گویند؛ تمام محوطه اطراف کارخانه آسفالت شود. مگر منِ واحد تولیدی نوپا، منی که ۷ سال توقیف بودم. تازه بعد از زلزله شروع به کار کردم، منی که بدهی دارم، چطور می‌توانم، جاده‌های منتهی به کارخانه را آسفالت کنم. 
وی در ادامه گفت:  این در حالی است که کارخانه با نظارت تمام وقت غذا و دارو ساخته شد حالا خودشان می آیند ایرادهای الکی می‌گیرند. می‌گویند؛ جداسازی و عایق‌کاری دستگاه با توجه به تولید آلودگی صوتی شدید!! جالب است صد بار بازدید داشتند الان یادشان آمده و حتی ما با تامین اجتماعی و کارشناس بهداشت محیط گفتیم که این دستگاه صدای زیادی دارد،گفتند؛ صدا به حدی نیست که باعث اذیت و آسیب شود و به شما سختی کار تعلق نمی‌گیرد حالا می‌گویند؛ آلودگی صوتی!!
مدیرعامل شرکت چویل در ادامه به کیفیت آب معدنی تولیدی این کارخانه اشاره کرد و گفت: آب فلان شهر شده برند ایران، بعد از چهار ماه جلبک می‌زند، تلخی مزه را احساس می‌کنید، ولی حمایت می‌شود. من آب این چشمه را با تضمین به شما می‌دهم که تا دو سال با تعهد کتبی هیچ مشکلی برایش پیش نیاید اینچنین مزیتی، چرا باید توقیف شود؟! ( زابلی یکی از بسته‌های آب معدنی را که تولید چند سال پیش بود با تاریخ ذکر شده نزدیک به چند سال پیش را همان جا باز کرد و خودش خورد. گفت: که این آب هیچ مشکلی ندارد و کاملاً سالم است). مانع اصلی ما خود ادارات است.

وی افزود: ما مشکلات کیفی نداریم. اعضای مجمع هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود، من به عنوان مدیرعامل انتخاب شدم که پنج نفر هیئت مدیره داریم.
زابلی در ادامه خاطرنشان کرد: این سخت‌گیری و ممانعت اداره تامین‌اجتماعی به دلیل کسب درآمد بیشتر است؛ ولی اداره غذا و دارو دقیقاً با این واحد مشکل دارد.
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: اصلاً ما برای شروع کار، به مسوولان مربوطه گفتیم که ما پول نمی‌خواهیم. به ما پول ندهید. ما فاکتور و پیش فاکتور بردیم. بعد آنها پول را به حساب ما واریز می‌کردند. ۵۰۰ میلیون تومان هزینه تعمیرات شد. بعد از زلزله سی‌سخت، سرچشمه این واحد تولیدی تخریب شد، صخره روی سرچشمه ریخت، آسیب زیادی به ما وارد شد. از نو شروع کردیم. اولین محصول ما، آبان ماه و آذرماه 1400 تولید شد. الان یک ماه است که تعطیل‌مان کردند و 35 کارگر را از نان خوردن انداختند.
وی گفت: من کاری به سیاست ندارم، تمام فکرم توسعه کارخانه است اما مدام سنگ‌اندازی می‌کنند. ما را به تهران ارجاع می‌دهند، مواردی که از ما ایراد گرفتن خیلی جزئی و الکی است. از این ۱۲ مورد ۹ تا ۱۰ تا را می‌توانیم ظرف یکی دو روز انجام دهیم ولی آنجا که هزینه میلیاردی دارد واقعاً فعلاً نمی‌توانیم آنها هم گفتند پس فعلاً پروانه نمی‌دهیم و در حال حاضر خط تولید کارخانه متوقف است.
به گزارش کبنا، خبرنگار کبنا نیوز، برای پیگیری مشکلات این کارخانه با سرپرست معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی در استان کهگیلویه و بویراحمد تماس تلفنی برقرار کرد و او به جای پاسخ به سووالات، بهانه تراشید و گفت: تلفنی ممنوع شده‌ایم. این در حالی است که همواره بر پاسخگویی مسوولان تاکید شده است و سرعت، صحت و دقت سه اصل مهم فعالیت رسانه‌ای می‌باشد. متأسفانه تغییر سازمان غذا و دارو در استان کهگیلویه و بویراحمد چندان کارساز نبوده و سرپرست فعلی آن تاکنون نتوانسته اقدام خاصی برای رفع برخی اشکالات در نظام غذایی و دارویی و داروخانه‌ها انجام بدهد که در گزارشات بعدی مفصل به مشکلات غذا و دارو پرداخته می‌شود.
سید علی احمدزاده - استاندار کهگیلویه و بویراحمد که همواره بر اشتغال و تولید و کار برای مردم تاکید دارد، باید بداند که برخی از مسوولان با سیاست‌های دولت مبنی بر اشتغال و تولید همراه نیستند و باید صندلی را زیر پای این مدیران بکشد. آقای احمدزاده نباید اولویت‌های اصلی این استان را فراموش کند. اشتغال و تولید در این استان که در بیشتر فصول بالاترین نرخ بیکاری و تورم را دارد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
فرماندار دنا نباید نسبت به تنها نماد صنعتی سی‌سخت بی‌اعتنا باشد.
کبنا نیوز آمادگی انتشار پاسخ مسوولان مربوطه را دارد.