کبنانیوز - تبيين وصيت نامه امام؟ - به زودی سخن خواهم گفت

تبيين وصيت نامه امام؟ - به زودی سخن خواهم گفت

سیدحسن خمینی: مراقب باشيد که يک «آه» اگر به‌حق باشد مي‌تواند دودماني را به فنا دهد و يک دعا مي‌تواند زندگي فرد و خانداني را تضمين کند. توجه کنيد که اشتباه اول و آخر قاضي يکي است و قابل بازگشت و توبه نيست. قضاوت کردن، حرکت روي لبه است و ممکن است کسي که قضاوت مي‌کند اوج بگيرد و ممکن است سقوط کند. وقتي کسي وارد قضاوتي مي‌شود که يک طرف آن حق مردم است بايد ارتباط خودش را با خدا قوي کند، والّا در لحظه‌اي که ضروري است، خدا دستش را نمي‌گيرد و زمين مي‌خورد. بايد عبادت و خودسازي کني چون بدون آمادگي مي‌لغزي؛ آمادگي روحي، جسمي و در همه حوزه‌هاي فکري نياز است.

خاطره‌گويي از دوران بنيانگذار جمهوري اسلامي، اينکه سيره زندگي‌اش چگونه بوده، چه مي‌گفته و... آن روزهايي که آيت‌ا... هاشمي در قيد حيات بود البته که اين مساله بيشتر مورد توجه قرار مي‌گرفت. او از خاطرات امام مي‌گفت خاطراتي که شايد در هيچ جايي ثبت نشده بودند. در تمام اين دهه‌ها اما آنچه مسلم است اينکه در هردوره‌اي چهره‌هاي سياسي بنا به فراخور زمان و اهداف خود به بنيانگذار جمهوري اسلامي اشاره کرده يا نقل‌قول يا خاطره‌اي از وي خواسته‌ها و گفته‌هايشان را منطبق با امام خود مي‌دانستند و از اين طريق اميال سياسي خويش را پيش ‌مي‌بردند. در اين ميان صدالبته که وصيت‌نامه وي نيز يکي از همان مواردي بود که سياسيون زيادي بارها با برشمردن و اشاره به قسمت‌هايي از آن بعضا اهدافشان را با استناد به آن دنبال مي‌کردند. اما برخلاف خيلي از خاطره‌گويي‌ها وصاياي امام به عنوان يک سند مکتوب موجود است آنقدر که در دانشگاه‌هاي ايران نيز سال‌هاست تدريس مي‌شود؛ وصيت‌نامه‌اي که شامل بخش‌هايي متفاوت بوده و نمي‌توان صرفا با برخي فرضيات و تحليل‌ها به عنوان اسباب دستي براي پيشبرد اهداف سياسي يک گروه خاص قلمداد شود. هرچند که در اين مدت کم نبودند کساني که با گلچين کردن بخشي از اين وصيت و استناد به آن به دنبال تحقق خواست‌هايشان بودند و صدالبته که به عنوان ابزاري کارساز از آن بهره مي‌بردند. سياسيون زيادي با همين شيوه جلوي مخالفت‌ها با خود را نيز مي‌گرفتند يعني هرگاه نياز داشتند به آن استناد و هرگاه وصاياي امام آنها را از ادامه کاري بازمي‌داشت، توجه لازم به آن نمي‌شد. در اين ميان نوه بنيانگذار جمهوري اسلامي از هر شخصيتي به اين موضوع آگاه است و از همين‌روست که روز گذشته رفتار دوگانه نسبت به وصيت‌نامه حضرت امام را مورد نقد قرار داد. وي گفت که در نظر دارد درباره وصيت‌نامه امام سخن بگويد: «درباره وصيت‌نامه ‌امام سخن خواهم ‌گفت، نمي‌توان به بخشي از وصيت مومن باشيم و به قسمتي از آن کافر.»
وي هشدار داد: «امروز نبايد دست‌هايي جامعه اسلامي را به تفريق و تشتت بکشاند. بايد مراقب فيلم و صوت و سخن خود باشيم. نبايد از هيچ زباني، نه زبان هنر و نه زبان‌هاي ديگر براي ايجاد دشمني استفاده کرد.» يادگار امام در ديدار با مديران گزينش کل شهرداري تهران گفت: در بحث گزينش «تزاحم» دو حق وجود دارد؛ از يکسو جامعه بايد از خدمتگزاران نالايق دور باشد و از طرف ديگر فرد حق دارد خدمت کند؛ کل کشور از آن همه است و منافع هيچ‌کس بر ديگري اولويت ندارد. يادگار امام با بيان اينکه در جايي که تزاحم هست بايد دقت کرد، افزود: اين امر به‌ويژه وقتي اهميت مي‌يابد که بحث کرامت انسان‌ها به ميان مي‌آيد. انسان‌ها در نزد خدا خيلي احترام، جايگاه و ارزش دارند و کرامت انسان مساله کوچکي نيست.
قضاوت کردن، حرکت روي لبه است
وي تاکيد کرد: مراقب باشيد که يک «آه» اگر به‌حق باشد مي‌تواند دودماني را به فنا دهد و يک دعا مي‌تواند زندگي فرد و خانداني را تضمين کند. توجه کنيد که اشتباه اول و آخر قاضي يکي است و قابل بازگشت و توبه نيست. قضاوت کردن، حرکت روي لبه است و ممکن است کسي که قضاوت مي‌کند اوج بگيرد و ممکن است سقوط کند. آيت‌ا... سيد حسن خميني ادامه داد: وقتي کسي وارد قضاوتي مي‌شود که يک طرف آن حق مردم است بايد ارتباط خودش را با خدا قوي کند، والّا در لحظه‌اي که ضروري است، خدا دستش را نمي‌گيرد و زمين مي‌خورد. بايد عبادت و خودسازي کني چون بدون آمادگي مي‌لغزي؛ آمادگي روحي، جسمي و در همه حوزه‌هاي فکري نياز است.
در گزينش سوالات عجيب و غريب نکنيد
وي اظهار داشت: نکته امام همواره بايد در ذهن شما باشد که ميزان حال فعلي افراد است و از اين رو، در گزينش سوالات عجيب و غريب نداشته باشيد؛ بلکه بيش از همه بايد به حوزه اخلاقي توجه کرد. البته همه اين کارها براي اين است که انسان‌ها يک گام بهتر شوند. يادگار امام يادآور شد: روايتي از امام باقر(ع) وجود دارد که ايشان مي‌فرمايد: «وقتي پدرم داشت از دنيا مي‌رفت سر من را بر سينه‌اش گذاشت و گفت، مراقب باش به کسي که غير خدا کمک حال ندارد ظلم نکن». همين مطلب درباره سيدالشهدا هم مطرح است. حضرت اباعبدا...الحسين «سلام‌ا...‌عليه» در روز عاشورا و موقعي که همه اصحاب و ياران به شهادت رسيده بوده‌اند، به امام سجاد(ع) وصيت مي‌کنند که «يا بُنَيَّ إِيَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا يَجِدُ عَلَيْکَ نَاصِراً إِلَّا ا...» (اي فرزندم، از ظلم به کسي که در برابر تو، هيچ ياري‌کننده‌اي به‌جز خداوند ندارد، برحذر باش). اين وصيت دو امام معصوم است. وصيت چکيده فکر و جان و روح يک فرد است. مثل وصيت‌نامه امام که البته من درباره آن سخن خواهم گفت؛ نمي‌توان به بخشي از آن مومن باشيم و به قسمتي از آن کافر. وي ادامه داد: آه کسي که غير از خدا پناهي ندارد دقيقا تيرش به هدف مي‌خورد؛ آن وقت نمي‌دانيد از کجا خورده‌ايد!
نبايد نفرت‌پراکني کنيم
وي در بخش ديگري از سخنان خود با اشاره به ايام فاطميه(س) گفت: در اينکه صديقه طاهره(س) غمناک و ناراحت از ميان امت اسلامي رفته هيچ‌کس ترديد ندارد. پيامبري که به همه عرب عزت داده و دروازه‌هاي ايران و روم و دروازه‌هاي آسمان را به روي عرب‌ها باز کرده، آنچه در حق فرزندش واقع شد حق او نبود. اکرام يک انسان بعد از مرگ، در اکرام به فرزندان او است و ما از اين حيث تاريخ پردردي داريم. آيت‌ا...سيدحسن خميني در پايان با تاکيد بر اينکه نبايد در جامعه اسلامي نفرت‌پراکني کنيم، اظهار داشت: وقتي مصلحت جامعه اسلامي است، اميرالمومنين(ع) که نزديک‌ترين فرد به زهراي اطهر بود با آن همراهي مي‌کند. امروز هم نبايد دست‌هايي جامعه اسلامي را به تفريق و تشتت بکشاند. بايد مراقب فيلم و صوت و سخن خود باشيم. نبايد از هيچ زباني، نه زبان هنر و نه زبان‌هاي ديگر براي ايجاد دشمني استفاده کرد. همه بايد مراقب باشيم به ديگران دشنام ندهيم و سخن نرم بگوييم. داستان صديقه طاهره(س) و افتراق امت اسلامي داستان تلخي است که بايد توجه کنيم يکي بهانه ديگري نشود.