تاریخ انتشار
شنبه ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۹ ساعت ۱۴:۵۷
کد مطلب : ۴۲۰۴۷۵
درباره یک ضرورت در عرصه فیلم سازی؛
پس لرزه «پایتخت»ها و «نون خ»ها اتفاق میافتد؟
۰
کبنا ؛باید از فیلم های آپارتمانی و سینمای گیشه ای و عوامانه عبور کرد و برای نشان دادن بخش هایی از جامعه بزرگ ایرانی و حقایق موجود در آن، یک مهاجرت معکوس در عرصه فیلمسازی صورت گیرد.
بعد از ساخته شدن فصول شش گانه سریال «پایتخت» و پخش دو فصل از سریال «نون خ» و استقبال قابل توجه مردم از آنها، به نظر می رسد که راه جدیدی پیش روی سینما و تلویزیون قرار گرفته است.
هر اندازه که در گذشته، برخی فیلم ها در نشان دادن زندگی های اشرافی و به اصطلاح "بالاشهری" در حال سبقت از یکدیگر بودند، سریال هایی مانند «پایتخت» و بیشتر از آن «نون خ» نشان دادند که مردم علاقه خاصی به دیدن اقوام ایرانی و زندگی آنها دارند.
در زمانه ای که عده ای سعی دارند تا آداب اجتماعی نسل جوان و نوجوان ما از گرداب لایک ها و فالوور های فضای مجازی بیرون بیاید، شناساندن آداب و رسوم غنی و ریشه دار اقوام ایرانی بیش از پیش احساس می شود. نسلی که با انزوای برآمده از فرهنگ نادرست بزرگ شده، نیاز دارد که با هم بودن را حداقل در قاب رسانه هم که شده، ببیند، تا شاید اندکی از لاک خود بیرون آید و دنیای درون خود ر ا بزرگتر از آنچه که هست تصور کند. نسلی که به زندگی ماشینی عادت کرده و نتوانسته بین احساسات حقیقی و غیر حقیقی خود تفکیک قائل شود.
به نظر می رسد که باید از فیلم های آپارتمانی و سینمای گیشه ای و عوامانه عبور کرد و برای نشان دادن بخش هایی از جامعه بزرگ ایرانی و حقایق موجود در آن، یک مهاجرت معکوس در عرصه فیلمسازی صورت گیرد. در این زمینه قطعاً هر فیلمساز می تواند در نشان دادن ظرفیت های فرهنگی منطقه خود، قدم های اساسی بردارد و دغدغه های قومی و ملی بخش های مختلف کشور را نه صرفا در شبکه های استانی بلکه با نگاهی فراتر و در تراز پخش شبکه های سراسری ساخته و نشان دهد. البته که درون مایه ظنز در این میان، باعث قوت بخشی بیشتری به کار می شود. در هر صورت تهران مرکز کشور است اما تمرکز لوکیشن های ما نباید در تهران باشد. ترک، بلوچ، لر، کرد، تالش، ترکمن و ... همگی جزئی از هویت این سرزمین بزرگ هستند و نام ایران متأثر از وجود آنها است.
جالب است بدانیم که یکی از تورهایی که در شهر لندن برای گردشگران برگزار می شود، تورهای اتوبوسی "هری پاتر" است که از جاذبه ها و لوکیشن های فیلم «هری پاتر» دیدن می کنند! در نظر بگیرید که مردم برای دیدن محل فیلمبرداری یک فیلم تخیلی که آن هم بر آمده از یک رمان تخیلی است، هزینه می کنند.
حداقل دستاوردی که ساخت فیلم های با محوریت اقوام به همراه دارد این است که عده ای علاقه مند به مطالعه و تحقیق درباره آنها می شوند. در کنار آن جذابیت های بصری و غیر بصری مناطق مختلف کشور را هم اضافه کنیم که موجب آشنایی مردم سایر نقاط کشور و حتی دنیا، با آن مناطق می شود. مثلاً بسیاری از شهرهای ما به عنوان شهرهای خلاق خوراک شناسی در دنیا می توانند مطرح شوند. به طور کلی بسیاری از آداب ها و رسوم های اقوام ایرانی برای دنیای امروز جالب توجه و قابل تأمل است و دنیای هنر نیز رسالت بزرگی در معرفی کردن آنها برعهده خواهد داشت.
هر چند که فیلم سازی بر اساس زندگی اقوام و نمایش رفتارها، گویش ها و سبک زندگی آنها، یک تیغ دو لبه است، و در صورتی که ذره ای تمسخر، تحقیر و یا توهین از سکانس های فیلم احساس شود، ممکن است به دلیل اعتراض و واکنش منفی مردم محلی، حتی نمایش آن در نیمه راه هم متوقف شود، اما در صورت توجه به این ظرافت کاری ها، قطعاً می توان به موفقیت های ماندگاری دست یافت. (جهان نیوز)
بعد از ساخته شدن فصول شش گانه سریال «پایتخت» و پخش دو فصل از سریال «نون خ» و استقبال قابل توجه مردم از آنها، به نظر می رسد که راه جدیدی پیش روی سینما و تلویزیون قرار گرفته است.
هر اندازه که در گذشته، برخی فیلم ها در نشان دادن زندگی های اشرافی و به اصطلاح "بالاشهری" در حال سبقت از یکدیگر بودند، سریال هایی مانند «پایتخت» و بیشتر از آن «نون خ» نشان دادند که مردم علاقه خاصی به دیدن اقوام ایرانی و زندگی آنها دارند.
در زمانه ای که عده ای سعی دارند تا آداب اجتماعی نسل جوان و نوجوان ما از گرداب لایک ها و فالوور های فضای مجازی بیرون بیاید، شناساندن آداب و رسوم غنی و ریشه دار اقوام ایرانی بیش از پیش احساس می شود. نسلی که با انزوای برآمده از فرهنگ نادرست بزرگ شده، نیاز دارد که با هم بودن را حداقل در قاب رسانه هم که شده، ببیند، تا شاید اندکی از لاک خود بیرون آید و دنیای درون خود ر ا بزرگتر از آنچه که هست تصور کند. نسلی که به زندگی ماشینی عادت کرده و نتوانسته بین احساسات حقیقی و غیر حقیقی خود تفکیک قائل شود.
به نظر می رسد که باید از فیلم های آپارتمانی و سینمای گیشه ای و عوامانه عبور کرد و برای نشان دادن بخش هایی از جامعه بزرگ ایرانی و حقایق موجود در آن، یک مهاجرت معکوس در عرصه فیلمسازی صورت گیرد. در این زمینه قطعاً هر فیلمساز می تواند در نشان دادن ظرفیت های فرهنگی منطقه خود، قدم های اساسی بردارد و دغدغه های قومی و ملی بخش های مختلف کشور را نه صرفا در شبکه های استانی بلکه با نگاهی فراتر و در تراز پخش شبکه های سراسری ساخته و نشان دهد. البته که درون مایه ظنز در این میان، باعث قوت بخشی بیشتری به کار می شود. در هر صورت تهران مرکز کشور است اما تمرکز لوکیشن های ما نباید در تهران باشد. ترک، بلوچ، لر، کرد، تالش، ترکمن و ... همگی جزئی از هویت این سرزمین بزرگ هستند و نام ایران متأثر از وجود آنها است.
جالب است بدانیم که یکی از تورهایی که در شهر لندن برای گردشگران برگزار می شود، تورهای اتوبوسی "هری پاتر" است که از جاذبه ها و لوکیشن های فیلم «هری پاتر» دیدن می کنند! در نظر بگیرید که مردم برای دیدن محل فیلمبرداری یک فیلم تخیلی که آن هم بر آمده از یک رمان تخیلی است، هزینه می کنند.
حداقل دستاوردی که ساخت فیلم های با محوریت اقوام به همراه دارد این است که عده ای علاقه مند به مطالعه و تحقیق درباره آنها می شوند. در کنار آن جذابیت های بصری و غیر بصری مناطق مختلف کشور را هم اضافه کنیم که موجب آشنایی مردم سایر نقاط کشور و حتی دنیا، با آن مناطق می شود. مثلاً بسیاری از شهرهای ما به عنوان شهرهای خلاق خوراک شناسی در دنیا می توانند مطرح شوند. به طور کلی بسیاری از آداب ها و رسوم های اقوام ایرانی برای دنیای امروز جالب توجه و قابل تأمل است و دنیای هنر نیز رسالت بزرگی در معرفی کردن آنها برعهده خواهد داشت.
هر چند که فیلم سازی بر اساس زندگی اقوام و نمایش رفتارها، گویش ها و سبک زندگی آنها، یک تیغ دو لبه است، و در صورتی که ذره ای تمسخر، تحقیر و یا توهین از سکانس های فیلم احساس شود، ممکن است به دلیل اعتراض و واکنش منفی مردم محلی، حتی نمایش آن در نیمه راه هم متوقف شود، اما در صورت توجه به این ظرافت کاری ها، قطعاً می توان به موفقیت های ماندگاری دست یافت. (جهان نیوز)