تاریخ انتشار
جمعه ۲۴ خرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۳:۱۶
کد مطلب : ۴۱۰۳۲۸
کل‌کل رئیس منابع طبیعی و مدیر بحران کهگیلویه؛
پاسخ «آویزش» به «خادمی»؛ صندلی مدیر‌یت‌تان را ما برایتان حفظ کردیم
۱
کبنا ؛بحران‌ها همیشه به عنوان یک خطر بالقوه در تمامی سیرتکوینی بشر وجود داشته‌اند و همیشه تحت یک کنش مدنظرهستند و به عنوان یک پیش آمد ناگهانی، بشر در حال مقابله با آنهاست و اگر با علم و به درستی مدیریت نگردند به صورتی تصاعدی افزایش پیدا میکنند و موجبات اضطراب، تخریب و نابودی را فراهم میکنند آنچنان که عزم راسخ در برابرش وجود نداشته باشد.
بدون شک در گام نخست، زندگی هر جامعه‌ای را متلاطم می‌کند و در دراز مدت برای نسل آینده خطری دهشتناک است، سازوکارهای اولیه و از اصول بنیادین هر بحرانی وحدت رویه و تمهیدات لازم آن است و اگر این مهم به عنوان رویه‌ای جاری و البته مستمر روان باشد آن بحران به حداقل ممکن خودش می‌رسد.
این سالها ما با انواع بحران مواجه ایم که یک نمونه از مهم‌ترین آن آتش سوزی ها در مناطق جنگلی و کوهها و درختان است، نوع کنش و واکنش ما در این مورد بسیاراهمیت دو چندان دارد و بر تک تک ما انسانها در هرگوشه ای که هستیم لازم و رواست که به عنوان یک رکن اخلاقی در قبال آن چیزی که مسئولیم، تصمیماتی براساس منشور اخلاق بگیریم چرا که زندگی ما در قبال آنچیزی که تهدیدمان می‌کند باید براساس حفاظت منطقی و ابعاد گوناگون نگهداری و مراقبت درست باشد و هرگونه عوامل تهدیدکننده را که گاهی همچون یک شوک بزرگ‌اند از خود با هماهنگی عقول دور کنیم.
بزرگ‌ترین سرمایه ما مردم طبیعت بکر این ریه‌های بزرگ و گسترده است و اگر آسایش را از درخت بگیریم هرآن زندگی ما انسانها در خطر یک نابودی عظماست و اگر بخواهیم ریزبینانه تر به آن بنگریم تنفس من و ما سرشار از کمبود اکسیژن می‌گردد و این یعنی نابودی و تصرف بحران بر زیست محل زندگی تلقی می‌گردد و مسائل گوناگون دیگر در عقبه این سوء مدیریت‌ها گریبان ما را خواهد گرفت.
من نمی‌دانم از کدامین سرگذشت و مصیبت پرسنل منابع طبیعی مویه سر دهم، از تشنگی‌های طاقت فرسا در صعب العبورترین مناطق این شهرستان تا خطر مواجه با انواع سختی و کوه و کمرهای بی رحم، هرگز از یاد نخواهم برد که همکارم در نقطه شیب نود درجه کوهستان از فرط تشنگی می‌خواست بنزین دستگاه دمنده را جهت رفع عطش بنوشد، در این شبها و روزهای سخت اطفاء حریق مدیریت‌های بحران گوشی‌هایشان در کنار خودشان در خواب ناز است و نیروهای منابع طبیعی با کوله باری از درد و رنج، کوه به کوه و صخره به صخره در پی حفظ انفال و مهار آتش می‌باشند، من نمی‌دانم از عقرب گزیدگی همکارم در ارتفاعات کوهها بگویم آن زمانیکه مدیران بحران با کت و شلوارهای اتو کشیده خود زیر خنکای کولر درحال مدیریت‌اند!
آیا در این شرایط چه کسی یا کسانی می‌بایست جوابگوی این پرسنل زحمت کش و خانواده‌های چشم به راه آنان باشند، مجموعه منابع طبیعی در زمان بحران آتش سوزی استانداردها را هم جابجا می‌کند و با تمام توان و همینه خود بدون و بدور از مقام و موقعیت شغلی‌شان، بدون از جایگاه سن و سال صرفاً به خاطر غیرت و ارق خود نسبت به درخت این معجزه سبز و حفظ سرزمین دیار مادری با حمل کردن دستگاه‌ها و تجهیزاتی که به سی کیلوگرم هم می‌رسد به ستیغ کوهها می‌زنند و این نهایت بی انصافی است که خدمات ارزنده و هدفمند منابع طبیعی درگیر و دار تشنج قرار بگیرد، این مجموعه هرگز در هیچکدام از آتش سوزی ها خصوصاً آنهایی که در مناطق کوهستانی و صعب العبور هستند از اعضای ستاد بحران مشاهده نکرده است و نقش آنها در عرصه و پهنه میدانی بسیار کم رنگ است (آقایان مدیریت بحران، این خود نوعی بحران در بحران است!) بحرانی که باعث می‌شود هکتارها عرصه جنگلی به علت بی مبالاتی طعمه آتش شود هرچند که نیروهای منابع طبیعی جانانه و با ایثار و از خودگذشتگی مرتب در پی مهار آن هستند، خواهش می‌کنیم اگر به فریاد ما نمی‌رسید حداقل به زخم ما نمک نپاشید!) که این زخم را بدتر و درمان را لاعلاج‌تر می‌سازد، پرسنل منابع طبیعی همچنان مثل کوههایی که دوستشان داریم جانانه و استوار و بی منت با دستان خالی ولی روحیه‌ای متعالی همچنان به مقابله بحران آتش می‌روند ما نسبت به وظیفه خود نه شب داریم و نه روز و به پای درختان و توسعه پایدار سرزمینمان جان می‌دهیم.
لازم به ذکر است، حفظ صندلی و کرسی مدیریت بحران به علت تلاشها و زحمات بی وقفه، بی آلایش و بی دریغ مجموعه منابع طبیعی است، آبروداری که منابع طبیعی در وقوع بحران آتش سوزی به منصه ظهور می‌رساند صندلی‌های مدیران بحران را محکم می‌کند.
منصف باشید و دردهای ما را نه براساس هیچ مسئله دیگری بلکه صرفاً به خاطر حفظ انفال تلقی کنید که همانا اجر ما با صندلی و کرسی‌های ریاستها و لقلقه‌های خاص نیست بلکه با خداوند بزرگ است و بس.
-------------------------------------------------------------------------------------
ریاست و روابط عمومی اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان کهگیلویه
بدون شک در گام نخست، زندگی هر جامعه‌ای را متلاطم می‌کند و در دراز مدت برای نسل آینده خطری دهشتناک است، سازوکارهای اولیه و از اصول بنیادین هر بحرانی وحدت رویه و تمهیدات لازم آن است و اگر این مهم به عنوان رویه‌ای جاری و البته مستمر روان باشد آن بحران به حداقل ممکن خودش می‌رسد.
این سالها ما با انواع بحران مواجه ایم که یک نمونه از مهم‌ترین آن آتش سوزی ها در مناطق جنگلی و کوهها و درختان است، نوع کنش و واکنش ما در این مورد بسیاراهمیت دو چندان دارد و بر تک تک ما انسانها در هرگوشه ای که هستیم لازم و رواست که به عنوان یک رکن اخلاقی در قبال آن چیزی که مسئولیم، تصمیماتی براساس منشور اخلاق بگیریم چرا که زندگی ما در قبال آنچیزی که تهدیدمان می‌کند باید براساس حفاظت منطقی و ابعاد گوناگون نگهداری و مراقبت درست باشد و هرگونه عوامل تهدیدکننده را که گاهی همچون یک شوک بزرگ‌اند از خود با هماهنگی عقول دور کنیم.
بزرگ‌ترین سرمایه ما مردم طبیعت بکر این ریه‌های بزرگ و گسترده است و اگر آسایش را از درخت بگیریم هرآن زندگی ما انسانها در خطر یک نابودی عظماست و اگر بخواهیم ریزبینانه تر به آن بنگریم تنفس من و ما سرشار از کمبود اکسیژن می‌گردد و این یعنی نابودی و تصرف بحران بر زیست محل زندگی تلقی می‌گردد و مسائل گوناگون دیگر در عقبه این سوء مدیریت‌ها گریبان ما را خواهد گرفت.
من نمی‌دانم از کدامین سرگذشت و مصیبت پرسنل منابع طبیعی مویه سر دهم، از تشنگی‌های طاقت فرسا در صعب العبورترین مناطق این شهرستان تا خطر مواجه با انواع سختی و کوه و کمرهای بی رحم، هرگز از یاد نخواهم برد که همکارم در نقطه شیب نود درجه کوهستان از فرط تشنگی می‌خواست بنزین دستگاه دمنده را جهت رفع عطش بنوشد، در این شبها و روزهای سخت اطفاء حریق مدیریت‌های بحران گوشی‌هایشان در کنار خودشان در خواب ناز است و نیروهای منابع طبیعی با کوله باری از درد و رنج، کوه به کوه و صخره به صخره در پی حفظ انفال و مهار آتش می‌باشند، من نمی‌دانم از عقرب گزیدگی همکارم در ارتفاعات کوهها بگویم آن زمانیکه مدیران بحران با کت و شلوارهای اتو کشیده خود زیر خنکای کولر درحال مدیریت‌اند!
آیا در این شرایط چه کسی یا کسانی می‌بایست جوابگوی این پرسنل زحمت کش و خانواده‌های چشم به راه آنان باشند، مجموعه منابع طبیعی در زمان بحران آتش سوزی استانداردها را هم جابجا می‌کند و با تمام توان و همینه خود بدون و بدور از مقام و موقعیت شغلی‌شان، بدون از جایگاه سن و سال صرفاً به خاطر غیرت و ارق خود نسبت به درخت این معجزه سبز و حفظ سرزمین دیار مادری با حمل کردن دستگاه‌ها و تجهیزاتی که به سی کیلوگرم هم می‌رسد به ستیغ کوهها می‌زنند و این نهایت بی انصافی است که خدمات ارزنده و هدفمند منابع طبیعی درگیر و دار تشنج قرار بگیرد، این مجموعه هرگز در هیچکدام از آتش سوزی ها خصوصاً آنهایی که در مناطق کوهستانی و صعب العبور هستند از اعضای ستاد بحران مشاهده نکرده است و نقش آنها در عرصه و پهنه میدانی بسیار کم رنگ است (آقایان مدیریت بحران، این خود نوعی بحران در بحران است!) بحرانی که باعث می‌شود هکتارها عرصه جنگلی به علت بی مبالاتی طعمه آتش شود هرچند که نیروهای منابع طبیعی جانانه و با ایثار و از خودگذشتگی مرتب در پی مهار آن هستند، خواهش می‌کنیم اگر به فریاد ما نمی‌رسید حداقل به زخم ما نمک نپاشید!) که این زخم را بدتر و درمان را لاعلاج‌تر می‌سازد، پرسنل منابع طبیعی همچنان مثل کوههایی که دوستشان داریم جانانه و استوار و بی منت با دستان خالی ولی روحیه‌ای متعالی همچنان به مقابله بحران آتش می‌روند ما نسبت به وظیفه خود نه شب داریم و نه روز و به پای درختان و توسعه پایدار سرزمینمان جان می‌دهیم.
لازم به ذکر است، حفظ صندلی و کرسی مدیریت بحران به علت تلاشها و زحمات بی وقفه، بی آلایش و بی دریغ مجموعه منابع طبیعی است، آبروداری که منابع طبیعی در وقوع بحران آتش سوزی به منصه ظهور می‌رساند صندلی‌های مدیران بحران را محکم می‌کند.
منصف باشید و دردهای ما را نه براساس هیچ مسئله دیگری بلکه صرفاً به خاطر حفظ انفال تلقی کنید که همانا اجر ما با صندلی و کرسی‌های ریاستها و لقلقه‌های خاص نیست بلکه با خداوند بزرگ است و بس.
-------------------------------------------------------------------------------------
ریاست و روابط عمومی اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان کهگیلویه
