تاریخ انتشار
پنجشنبه ۶ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۳:۲۹
کد مطلب : ۲۷۸۸۲۵
بررسی تعدد هیئت‌های مذهبی در شهرستان بهمئی؛ آسیب‌ها و راهکارها
۰
کبنا ؛
سید علمدار تقوی*
مردم شهرستان بهمئی همگی شیعه دوازده امامی و از محبین اباعبدالله (ع) می‌باشند و در ایام سوگواری ماه محرم، به خصوص در دهه اول محله به محله شهر لیکک (مرکز شهرستان) و تمامی روستاهای بهمئی مراسم سینه زنی و عزاداری برگزار می‌شود.
رسم سینه زنی و عزاداری ماه محرم در شهرستان بهمئی از دیرباز وجود داشت و در گذشته که رژیم ستم شاهی بر کشور حاکم بود، به دلیل نبود مسجد و حسینیه این مراسمات دینی در امامزاده ها به خصوص امامزاده ابراهیم و اسدالله در روستای منیزور و امامزاده بابا احمد و سید عبدالصالح (علیهم السلام) بهمئی برگزار می‌شد.
مردم بهمئی چنان ارادتی به اهل بیت علیهم السلام داشتند که روایت بزرگان این قوم از حضور خان ها و حاکمان در مراسم سینه زنی و سوگواری ایام محرم آنها، نشان از تاثیرگذاری سوگواری خالصانه و حسینی این مردم بود.
امروزه به برکت انقلاب اسلامی راه برای گسترش مراسم عزاداری و سوگواری ایام محرم باز شد و هر شخص با کمترین هزینه می‌تواند یک علم برای امام حسین (ع) برپا کند و زیر آن به نوحه و عزا بپردازد اما نباید در کنار وجود این فرصت از آسیب های ناشی از آن غافل ماند.
روستاهای سطح شهرستان بهمئی به حول و قوه الهی مراسم عزاداری و سوگواری ماه محرم را به صورت سنتی برگزار می‌کنند که هر چند لازم است برای معرفت شناسی و استفاده بهتر از مراسمات روستایی، نظارت و آسیب شناسی صورت گیرد اما به طور معمول هنوز هم مردم روستاهای ما با صفا و همدلی در کنار هم و زیر یک علم برای سالار شهیدان سوگواری می‌کنند.
تعدد هیئت های مذهبی در سطح شهر لیکک که در وهله اول نشان از ارادت ویژه مردم ما به اهل بیت علیهم السلام است، مشکلاتی را در ایام محرم برای مردم به وجود می‌آورد که مهمترین آن نبود هماهنگی و انسجام لازم بین برنامه هیئت ها و سردرگمی مردم در استفاده بهینه از برنامه های مفید چند هیئت می‌باشد.
اگر شب های دهه اول ماه محرم سری به کوی و محلات شهر لیکک بزنید، ده ها علم را مشاهده می‌کنید که به عشق امام حسین (ع) برافراشته شدند و سیاه پوش بودن در و دیوار این تکایا و پخش نوحه های محلی، نشان از میل و رغبت بالای مردم آن محل برای برگزاری یک مراسم سوگواری با شکوه می‌باشد اما به بیشتر این تکایا که نزدیک می‌شوید، گاهی شمار افرادی که بر سر و سینه می‌زنند، به انگشت های دست هم نمی‌رسد.
در شهر ۲۰ هزار نفری لیکک بیش از ۵۰ هیئت مذهبی در ماه محرم برنامه سوگواری اجرا می‌کنند که بیشتر آنها برنامه منسجم و زمانبندی شده برای مراسم خود ندارند و به مراسم نوحه سرایی و سینه زنی در تکایای خود اکتفا می‌کنند؛ این امر بیشتر مردم را به خالی گذاشتن هیئت محله خود و حضور در هیئت هایی که برنامه منسجم به خصوص قرائت قرآن و زیارت عاشورا، روضه، سخنرانی بصیرتی و معرفتی، مداحی و سینه زنی داشته باشند، ترغیب می‌کند.
یکی از درسهای عاشورای حسینی گذشتن از منیت و غرور در راه احیای دین بود که امام حسین (ع) در روز عاشورا با شهادت جانسوز و مظلومانه خویش این درس را جامه عمل پوشاند تا ما امروز و بعد از قرن ها برای آسیب شناسی مراسمات سطح شهرمان باز هم خود امام حسین (ع) را الگو بگیریم.
مسئولان هیئت های مذهبی سطح شهر لیکک که همگی از فرزندان مذهبی و دلسوز شهرستان هستند، باید با رایزنی و مشورت، مشکل تعدد هیئت های مذهبی را آسیب شناسی کنند که بنده در این زمینه پیشنهاد دارم هیئت های مذهبی در چند نقطه شهر با محوریت مساجد متمرکز شوند و با برگزاری مراسم مشترک، برنامه هایی با کیفیت بالاتر برگزار کنند.
با توجه به اینکه پیامبر اکرم (ص) مساجد را در کنار فعالیت های دینی، محور بسیاری از کارهای تبلیغی، فرهنگی، آموزشی و قضایی قرار داد و از آن به عنوان زیربنای تمدن اسلامی استفاده نمود، وظیفه دینی ما هم عمل به سنت رسول الله و توجه ویژه به مساجد است.
بنابراین ساده ترین راهکار برای برگزاری مراسم سوگواری در شأن سرور و سالار شهیدان در شهر لیکک، تقسیم و تجمیع هیئت های مذهبی در چندنقطه شهر با محوریت مساجد و بی توجهی به غرور و منیت است تا در کنار استفاده بهینه از کارهای جمعی، هم به سنت رسول الله عمل کرده و نگذاریم مساجد در این ایام خالی بمانند و هم با گذشتن از تقابل، تک روی و منیت های بی جا، مردم را از سردرگمی بیرون آورده و نهادهای امنیتی به خصوص نیروی انتظامی را جهت برقراری نظام و امنیت یاری کنیم. انشاءالله
*روزنامه‌نگار
سید علمدار تقوی*
مردم شهرستان بهمئی همگی شیعه دوازده امامی و از محبین اباعبدالله (ع) می‌باشند و در ایام سوگواری ماه محرم، به خصوص در دهه اول محله به محله شهر لیکک (مرکز شهرستان) و تمامی روستاهای بهمئی مراسم سینه زنی و عزاداری برگزار می‌شود.
رسم سینه زنی و عزاداری ماه محرم در شهرستان بهمئی از دیرباز وجود داشت و در گذشته که رژیم ستم شاهی بر کشور حاکم بود، به دلیل نبود مسجد و حسینیه این مراسمات دینی در امامزاده ها به خصوص امامزاده ابراهیم و اسدالله در روستای منیزور و امامزاده بابا احمد و سید عبدالصالح (علیهم السلام) بهمئی برگزار می‌شد.
مردم بهمئی چنان ارادتی به اهل بیت علیهم السلام داشتند که روایت بزرگان این قوم از حضور خان ها و حاکمان در مراسم سینه زنی و سوگواری ایام محرم آنها، نشان از تاثیرگذاری سوگواری خالصانه و حسینی این مردم بود.
امروزه به برکت انقلاب اسلامی راه برای گسترش مراسم عزاداری و سوگواری ایام محرم باز شد و هر شخص با کمترین هزینه می‌تواند یک علم برای امام حسین (ع) برپا کند و زیر آن به نوحه و عزا بپردازد اما نباید در کنار وجود این فرصت از آسیب های ناشی از آن غافل ماند.
روستاهای سطح شهرستان بهمئی به حول و قوه الهی مراسم عزاداری و سوگواری ماه محرم را به صورت سنتی برگزار می‌کنند که هر چند لازم است برای معرفت شناسی و استفاده بهتر از مراسمات روستایی، نظارت و آسیب شناسی صورت گیرد اما به طور معمول هنوز هم مردم روستاهای ما با صفا و همدلی در کنار هم و زیر یک علم برای سالار شهیدان سوگواری می‌کنند.
تعدد هیئت های مذهبی در سطح شهر لیکک که در وهله اول نشان از ارادت ویژه مردم ما به اهل بیت علیهم السلام است، مشکلاتی را در ایام محرم برای مردم به وجود می‌آورد که مهمترین آن نبود هماهنگی و انسجام لازم بین برنامه هیئت ها و سردرگمی مردم در استفاده بهینه از برنامه های مفید چند هیئت می‌باشد.
اگر شب های دهه اول ماه محرم سری به کوی و محلات شهر لیکک بزنید، ده ها علم را مشاهده می‌کنید که به عشق امام حسین (ع) برافراشته شدند و سیاه پوش بودن در و دیوار این تکایا و پخش نوحه های محلی، نشان از میل و رغبت بالای مردم آن محل برای برگزاری یک مراسم سوگواری با شکوه می‌باشد اما به بیشتر این تکایا که نزدیک می‌شوید، گاهی شمار افرادی که بر سر و سینه می‌زنند، به انگشت های دست هم نمی‌رسد.
در شهر ۲۰ هزار نفری لیکک بیش از ۵۰ هیئت مذهبی در ماه محرم برنامه سوگواری اجرا می‌کنند که بیشتر آنها برنامه منسجم و زمانبندی شده برای مراسم خود ندارند و به مراسم نوحه سرایی و سینه زنی در تکایای خود اکتفا می‌کنند؛ این امر بیشتر مردم را به خالی گذاشتن هیئت محله خود و حضور در هیئت هایی که برنامه منسجم به خصوص قرائت قرآن و زیارت عاشورا، روضه، سخنرانی بصیرتی و معرفتی، مداحی و سینه زنی داشته باشند، ترغیب می‌کند.
یکی از درسهای عاشورای حسینی گذشتن از منیت و غرور در راه احیای دین بود که امام حسین (ع) در روز عاشورا با شهادت جانسوز و مظلومانه خویش این درس را جامه عمل پوشاند تا ما امروز و بعد از قرن ها برای آسیب شناسی مراسمات سطح شهرمان باز هم خود امام حسین (ع) را الگو بگیریم.
مسئولان هیئت های مذهبی سطح شهر لیکک که همگی از فرزندان مذهبی و دلسوز شهرستان هستند، باید با رایزنی و مشورت، مشکل تعدد هیئت های مذهبی را آسیب شناسی کنند که بنده در این زمینه پیشنهاد دارم هیئت های مذهبی در چند نقطه شهر با محوریت مساجد متمرکز شوند و با برگزاری مراسم مشترک، برنامه هایی با کیفیت بالاتر برگزار کنند.
با توجه به اینکه پیامبر اکرم (ص) مساجد را در کنار فعالیت های دینی، محور بسیاری از کارهای تبلیغی، فرهنگی، آموزشی و قضایی قرار داد و از آن به عنوان زیربنای تمدن اسلامی استفاده نمود، وظیفه دینی ما هم عمل به سنت رسول الله و توجه ویژه به مساجد است.
بنابراین ساده ترین راهکار برای برگزاری مراسم سوگواری در شأن سرور و سالار شهیدان در شهر لیکک، تقسیم و تجمیع هیئت های مذهبی در چندنقطه شهر با محوریت مساجد و بی توجهی به غرور و منیت است تا در کنار استفاده بهینه از کارهای جمعی، هم به سنت رسول الله عمل کرده و نگذاریم مساجد در این ایام خالی بمانند و هم با گذشتن از تقابل، تک روی و منیت های بی جا، مردم را از سردرگمی بیرون آورده و نهادهای امنیتی به خصوص نیروی انتظامی را جهت برقراری نظام و امنیت یاری کنیم. انشاءالله
*روزنامه‌نگار
