توزیع بسته لوازم التحریر در بین دانش آموزان نیازمند شهرستان لنده + تصاویر

بسم الله الرحمن الرحیم
توجه توجه توجه:
این روزها با سرعت گرفتن واکسیناسیون قشرهای مختلف جامعه، بویژه معلمین، خبر از بازگشایی تدریجی مدارس است.
مدارس روستایی نیز با ملاک قرار دادن تعداد کم دانش آموزان، پیش قراول بازگشایی قرار گرفته اند.

آقایان باید به یاد داشته باشند بسیاری از مدارس کشور، خاصه در استان های محروم و بویژه مدارس روستایی و عشایری در کمترین سطح بهداشت قرار دارند.
از سوی دیگر، بر اساس دستورالعمل های بهداشتی، کلاس ها حتماً باید تهویه مناسب داشته باشند؛ سوال اینجاست که چند درصد از مدارس، نه تنها در روستاها که حتی در شهرها از تهویه مناسب برخوردار هستند؟

کاش مسئولین تصمیم گیر، به حال معلمی که باید ۶ ساعت حین تدریس، ماسک بر دهان داشته باشد، و دانش آموزانی که ۶ ساعت باید سختی وجود ماسک را بر صورت خود تحمل کنند، فکر می کردند.
چرا که:
اولاً آیا وجود ماسک در این مدت زمان که با تدریس و فعالیت کلامی و بدنی معلم و دانش آموزان نیز همراه هست، سبب فشار مضاعف بر ریه ها و قلب آنان نخواهد شد؟
ثانیاً آیا صحبت کردن و دم و بازدم، سبب مرطوب شدن ماسک و در نتیجه، جذب بیشتر میکروب، ویروس و باکتری نخواهد شد؟
ثالثاً آیا وجود ماسک، سبب عدم ارتباط کامل دانش آموزان و معلم و عدم انتقال صحیح مطالب نخواهد بود؟
آیا سرویس های بهداشتی و آب خوری ها و میز و نیمکت های مشترک، که از عوامل مهم و موثر سرایت هر بیماری، بوده و هستند، چرخه ی شیوع و انتقال این بیماری را تسریع و تشدید نخواهد کرد؟
آیا موارد ذکر شده، رعایت دستورالعمل های بهداشتی را به کمترین میزان نخواهد رساند؟
آیا شیوع بیماری های فصلی، چون: سرماخوردگی و آنفلوانزا که اتفاقاً علائمی شبیه و مشترک با بیماری کرونا دارند( که همین امر هم تشخیص را دشوار می سازد) و از قضا معمولاً میان کودکان و نوجوانان هم سرایتی سریع دارد، نباید مد نظر قرار گیرد؟
آقایان تصمیم گیر، برای فاصله گذاری اجتماعی و فیزیکی در کلاسی ۱۵ متری با ۳۸ دانش آموز و یک معلم، چه فکری کرده و چه راهکاری اندیشیده اید؟
موارد ذکر شده می تواند این بازگشاییِ حضوری را خدای ناکرده به عامل و زمینه‌ساز ورود به پیک ششم کرونا تبدیل سازد و به اصطلاح، سبب گل دقیقه نودی این ویروس مرموزِ منحوس، به جامعه و کادر درمان، گردد. چرا که به اذعان و اعلام کارشناسان، واکسیناسیون هم مصونیت کامل ایجاد نمی سازد و بیشتر بر عدم شدت علائم و دوره بیماری موثر هست.
بنابراین باید هشیار و هوشیار بود و دقت در مقابله با بیماری را فدای سرعت در آغاز بازگشایی مدارس و تشکیل حضوری کلاس ها، نساخت.
با آرزوی ریشه کن شدن کامل این بیماری و ان شاءالله بازگشت دوباره سلامت و امنیت روحی و روانی همه هموطنان، با توکل به خدا و رعایت کامل و دقیق دستورالعمل های بهداشتی.