تاریخ انتشار
دوشنبه ۲۹ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۸:۳۶
کد مطلب : ۱۱۵۹۶۲
مرگ انارستان‌های باشت/ آب به باغات نمی‌رسد
۰
کبنا ؛شهرستان ۲۱ هزار نفری باشت با کمبود آب آشامیدنی و کشاورزی روبه روست.
کاهش میزان بارندگی امسال خشک شدن بخش قابل توجهی از چشمه‌ها، قنات‌ها و منابع آبی را در پی داشته است و این امر مشکلات فراوانی برای مردم ایجاد کرده است.
یک کشاورز ساکن روستای گوهرگان گفت: محصول انار بیش از ۲۰ هکتار از انارستان‌های این روستا قابل برداشت نیست.
علی رستمی با اشاره به این که تنها درآمد بسیاری از مردم باشت با کشاورزی تامین می‌شود از مسئولان خواست برای تامین پایدار آب در این منطقه چاره اندیشی کنند.
یک کشاورز ساکن روستای نیمدور گفت: برداشت محصول انگور و انجیر در این روستا به شدت کاهش یافته است.
فضیل فکوری با اشاره به این که پنج هکتار باغ انگور دارد، افزود: میزان تولید این محصول ۲۰ درصد سال گذشته است.
یک روستایی ساکن روستای کهسرک با بیان این که این روستا زیر پوشش آبفای روستایی نیست، گفت: خشک شدن آب چشمه های این روستا مردم را با کمبود شدید آب روبه رو کرده است.
علی زارع از مسئولان خواست برای آبرسانی سیار به این روستا چاره اندیشی کنند.
مدیرجهاد کشاورزی باشت گفت: این شهرستان سه هزار هکتار باغ دارد.
علی مرادی افزود: باشت با دو هزار و ۵۰۰ هکتار باغ مرکبات و ۵۰۰ هکتار انگور و انجیر از قطب‌های تولید محصولات باغی کهگیلویه و بویراحمد است.
وی اظهار کرد: از این میزان دوهزار و ۸۷۰ هکتار با آب چشمه‌ها، چاه‌ها و قنات آبیاری می‌شود و بقیه به صورت دیم است.
مرادی با اشاره به کاهش بارندگی‌ها و تراکنش نامناسب آن در سال زراعی امسال گفت: کم آبی و خشک سالی در باغاتی که آب آنها با چشمه‌ها تامین می شود به کشاورزان خسارت وارد کرده است.
سالانه بیش از۳۰ هزار تن انواع محصول باغی در این شهرستان تولید و روانه بازارهای مصرف می شود.
رییس اداره آب و فاضلاب روستایی باشت گفت: ۴۱روستای این شهرستان با بحران کم آبی مواجه است.
اسحاق هفت لنگی افزود: روستای ۴۰ خانواری ده شیخ از توابع خان احمد و ۴۰ روستای ۲۰ تا ۱۰ خانواری که زیر پوشش آب و فاضلاب روستایی نیستند با مشکل کمبود آب آشامیدنی روبه رو هستند.
وی بیان کرد: ۱۷ روستای حوزه پیچاب، فتح و کهسرک از جمله روستاهایی هستند که زیر پوشش آبفای روستایی نیستند و به دلیل کم شدن آب چشمه‌ها و قنات‌ها با کم آبی روبه رو هستند.
وی دلیل کم آبی در روستای ده شیخ را خشک شدن چاه آب این روستا ذکر کرد.
هفت لنگی با اشاره به اینکه اداره آب و فاضلاب روستایی شهرستان باشت فاقد تانکر آبرسانی است، عنوان کرد: با همکاری اداره آب و فاضلاب روستایی گچساران یک دستگاه تانکر سیار آبرسانی هفته ای دو بار ۱۰۰ مترمکعب آب آشامیدنی رایگان در اختیار اهالی این روستاها قرار می دهد.
اداره آب و فاضلاب روستایی باشت ۶۲ روستای این شهرستان با جمعیتی افزون بر ۱۱ هزار نفر را زیر پوشش دارد.
فرماندار باشت با اشاره به خشکسالی و کمبود آب از مردم خواست در مصرف آب صرفه جویی کنند.
سید مسعود حسینی افزود: مصرف آب آشامیدنی در برخی از نقاط این شهرستان پنج برابر حد مجاز است. بر اساس استاندارد برای هر خانوار حدود ۷۵۰ لیتر آب در روز نیاز است.
نماینده مردم شهرستان گچساران و باشت در مجلس شورای اسلامی گفت: احداث سدشیو برنامه بلند مدت دولت برای تامین پایدار آب آشامیدنی و کشاورزی در این شهرستان است.
غلامرضا تاجگردون سد مخزنی شیو را یکی از طرح‌های مهم مهار آبهای سطحی در سطح استان دانست و افزود: عملیات اجرایی این سد از سال ۹۵ آغاز خواهد شد.
وی اظهار کرد: سد مخزنی شیو با هدف تنظیم ۸۱ میلیون متر مکعب آب از حوزه رودخانه زهره به منظور تامین نیازهای آب آشامیدنی، کشاورزی وصنعت شهرستانهای گچساران، باشت و رستم در استان فارس اجرا خواهد شد.
وی با اشاره به برگزاری مناقصه این طرح اظهار کرد: هزینه اجرای این طرح ۴۹۶ میلیارد تومان از محل فاینانس خارجی است.
-----------------------------
گزارش: فرزانه شریفی
-----------------------------
کاهش میزان بارندگی امسال خشک شدن بخش قابل توجهی از چشمه‌ها، قنات‌ها و منابع آبی را در پی داشته است و این امر مشکلات فراوانی برای مردم ایجاد کرده است.
یک کشاورز ساکن روستای گوهرگان گفت: محصول انار بیش از ۲۰ هکتار از انارستان‌های این روستا قابل برداشت نیست.
علی رستمی با اشاره به این که تنها درآمد بسیاری از مردم باشت با کشاورزی تامین می‌شود از مسئولان خواست برای تامین پایدار آب در این منطقه چاره اندیشی کنند.
یک کشاورز ساکن روستای نیمدور گفت: برداشت محصول انگور و انجیر در این روستا به شدت کاهش یافته است.
فضیل فکوری با اشاره به این که پنج هکتار باغ انگور دارد، افزود: میزان تولید این محصول ۲۰ درصد سال گذشته است.
یک روستایی ساکن روستای کهسرک با بیان این که این روستا زیر پوشش آبفای روستایی نیست، گفت: خشک شدن آب چشمه های این روستا مردم را با کمبود شدید آب روبه رو کرده است.
علی زارع از مسئولان خواست برای آبرسانی سیار به این روستا چاره اندیشی کنند.
مدیرجهاد کشاورزی باشت گفت: این شهرستان سه هزار هکتار باغ دارد.
علی مرادی افزود: باشت با دو هزار و ۵۰۰ هکتار باغ مرکبات و ۵۰۰ هکتار انگور و انجیر از قطب‌های تولید محصولات باغی کهگیلویه و بویراحمد است.
وی اظهار کرد: از این میزان دوهزار و ۸۷۰ هکتار با آب چشمه‌ها، چاه‌ها و قنات آبیاری می‌شود و بقیه به صورت دیم است.
مرادی با اشاره به کاهش بارندگی‌ها و تراکنش نامناسب آن در سال زراعی امسال گفت: کم آبی و خشک سالی در باغاتی که آب آنها با چشمه‌ها تامین می شود به کشاورزان خسارت وارد کرده است.
سالانه بیش از۳۰ هزار تن انواع محصول باغی در این شهرستان تولید و روانه بازارهای مصرف می شود.
رییس اداره آب و فاضلاب روستایی باشت گفت: ۴۱روستای این شهرستان با بحران کم آبی مواجه است.
اسحاق هفت لنگی افزود: روستای ۴۰ خانواری ده شیخ از توابع خان احمد و ۴۰ روستای ۲۰ تا ۱۰ خانواری که زیر پوشش آب و فاضلاب روستایی نیستند با مشکل کمبود آب آشامیدنی روبه رو هستند.
وی بیان کرد: ۱۷ روستای حوزه پیچاب، فتح و کهسرک از جمله روستاهایی هستند که زیر پوشش آبفای روستایی نیستند و به دلیل کم شدن آب چشمه‌ها و قنات‌ها با کم آبی روبه رو هستند.
وی دلیل کم آبی در روستای ده شیخ را خشک شدن چاه آب این روستا ذکر کرد.
هفت لنگی با اشاره به اینکه اداره آب و فاضلاب روستایی شهرستان باشت فاقد تانکر آبرسانی است، عنوان کرد: با همکاری اداره آب و فاضلاب روستایی گچساران یک دستگاه تانکر سیار آبرسانی هفته ای دو بار ۱۰۰ مترمکعب آب آشامیدنی رایگان در اختیار اهالی این روستاها قرار می دهد.
اداره آب و فاضلاب روستایی باشت ۶۲ روستای این شهرستان با جمعیتی افزون بر ۱۱ هزار نفر را زیر پوشش دارد.
فرماندار باشت با اشاره به خشکسالی و کمبود آب از مردم خواست در مصرف آب صرفه جویی کنند.
سید مسعود حسینی افزود: مصرف آب آشامیدنی در برخی از نقاط این شهرستان پنج برابر حد مجاز است. بر اساس استاندارد برای هر خانوار حدود ۷۵۰ لیتر آب در روز نیاز است.
نماینده مردم شهرستان گچساران و باشت در مجلس شورای اسلامی گفت: احداث سدشیو برنامه بلند مدت دولت برای تامین پایدار آب آشامیدنی و کشاورزی در این شهرستان است.
غلامرضا تاجگردون سد مخزنی شیو را یکی از طرح‌های مهم مهار آبهای سطحی در سطح استان دانست و افزود: عملیات اجرایی این سد از سال ۹۵ آغاز خواهد شد.
وی اظهار کرد: سد مخزنی شیو با هدف تنظیم ۸۱ میلیون متر مکعب آب از حوزه رودخانه زهره به منظور تامین نیازهای آب آشامیدنی، کشاورزی وصنعت شهرستانهای گچساران، باشت و رستم در استان فارس اجرا خواهد شد.
وی با اشاره به برگزاری مناقصه این طرح اظهار کرد: هزینه اجرای این طرح ۴۹۶ میلیارد تومان از محل فاینانس خارجی است.
-----------------------------
گزارش: فرزانه شریفی
-----------------------------
خدا را سپاس که مجالی فراهم شد که به عنوان عضو کوچکی از خاک نیمدور شرحی مختصر بر احوالات امروز این دیار بگویم و نقدی بر اهالی این روستا داشته باشم.
دیاری که از سالیان دور و دراز تا به همین امروز آوازه نیکی در سرتاسر باشت و باوی داشته است.
آوازه ای از ایمان و اخلاق نیکو که خرد و درشت باانصاف بر آن مهر تایید می زنند.
دیاری که در آن انگورهای لذیذ و درختان انجیر و رود های روان در کنار کوه های سرسبز و جشم انداز های دیدنی، طبیعتی کم نظیر را رقم زده که نیازی به توصیف ندارد.
اما آنچه پس از گذشت سالیان دراز از عمر نیمدور دل بیداردلان این دیار و منطقه را به درد می آورد این است که این بهشت زیبا به دلایل مختلف روز به روز به زوال نزدیک تر می شود.
از هنگامی که مهاجرت اهالی این روستا به شهر شروع شد، جرقه ای بود برای آتشی که امروز گریبان گیر نیمدور است.
ما در منطقه از یک مقطع زمانی مهاجرت به شهر را در همه روستاها داشتیم و این امری طبیعی است و عیبی بر آن نیست.
ما امروز بسیاری از روستاهای باشت و باوی را میبینیم که مردمی که به شهر مهاجرت کرده بودند، امروز بخاطر رونق روستای خود و قطع نشدن پیوند با روستا و تفریح شخصی، خانه ها و کلبه های ویلایی متعددی را در روستا ساختند و تحرک و پویایی که پس از مهاجرت در روستاها کمرنگ شده بود را زنده کردند و تپش را در قلب دیار خود تندتر کردند و مانع خاموشی چراغ روستا شدند.
متاسفانه در نیمدور چنین نشد.
پس از مهاجرت ها ابتدا مشکل راه ارتباطی بود اما به مرور زمان راه ارتباطی به کندی بهبود یافت و رفت و آمد مقدور تر شد اما امروز تعداد بسیار کمی خانه در نیمدور وجود دارد و مشکل راه ارتباطی هم به طور کامل حل نشده.
سهل انگاری و کم محلی مسئولین مربوطه در طی این سالیان آشکار بوده.
یک یا دوسال پیش هم دکتر تاجگردون به همراه بعضی از اهالی بازدیدی از روستا داشتند که قول هایی داده شد از جمله تامین اعتبارات لازم.
اما گله من از ان دسته از اهالی نیمدور است که خداروشکر دستشان به دهنشان میرسد و می توانستند و می توانند قدمی هر چند کوتاه برای رونق و ابادی نیمدور بردارند اما با آمدن به شهر و ورود به تجارت عطای نیمدور را به لقایش بخشیدند و فراموش کردند خاک نیمدور در خطر است. خطری که قبل از مسئولین، بدست اهالی روستا قابل رفع است.
شاید کسی بگوید هر که توان مالی دارد اختیار خرجش هم با خودش است اما به خداوند سوگند در این راه مقدس پول و منفعت مطرح نیست.
متاسفانه این کم لطفی ها نمکی میشوند بر زخم عفونی این دیار.
به عقیده بنده لزومه آبادی در هر خاکی اتحاد و همدلی و دلسوزی اهالی است که بنده حقیر در میان اهالی نیمدور به چشم بصیرت هم همچین چیزی نمیبینم.
در پایان این هشدار را به اهالی نیمدور یعنی بزرگان و سروران خودم میدهم که شاید روزی برسد که از نیمدور تنها یک نام بماند و دیگر اغوشی نباشد که از التهاب شهر به ان پناه ببریم.
امیرحسین شریفی