تعداد سر‌های شکار شده نشان دهنده قدرت جنگجوی کنیاک محسوب می‌شد. اعتقادشان بر این است که سر انسان نیرویی عرفانی به وجود می‌آورد که موجب رونق و بهره مندی از محصولات محلی می‌شود.