باری به هر جهت با ورود به دروازه شهر درست در لحظاتی که خورشید سرخی خود را بر روی شهر گسترانیده و می‌رفت تا ساعاتی از دید عالمیان پنهان بماند، همرهان درخواست توقف کردند، ایستادیم. در چشم به هم زدنی از ماشین پیاده شدند: جستی زدند، قهقهه‌ای سر دادند، دستی تکان دادند و از ما دور شدند. ما نیز خندان از آنچه روی داده بود با نگاه‌ها ...