غائله استانداری در کهگیلویه و بویراحمد و استانداران خودخوانده / گزینه‌های مطرح شده تا چه حد رنگ واقعیت به خود خواهند گرفت؟

کبنا ؛این روزها اسامی متعددی به عنوان گزینه‌های استانداری کهگیلویه و بویراحمد مطرح می‌شود که در بهترین حالت می‌توان از آنها با عنوان استانداران خودخوانده نام برد.
به گزارش کبنا، بالاخره پس از تغییر دولت، وزیر کشور نیز معارفه شد. هر چند انتقاداتی از سوی برخی از فعالان سیاسی به اسکندر مؤمنی شده است، اما به نظر می‌رسد رویه تغییر استانداران در دولت جدید وجود دارد. در حال حاضر، یکی از مهمترین مطالبات افکار عمومی، مسئله تغییر یا ابقاء استانداران از سوی وزیر کشور است که در مرکز توجه قرار گرفته است. ناظران در انتظارند ببینند دولت تا چه اندازه استانداران را تغییر خواهد داد. رئیس جمهور هم در ایام مناظرات انتخاباتی و هم در مراسم معارفه وزیر کشور بر تغییر رویه تأکید کرد. مسعود پزشکیان گفت: اگر مسیری که تاکنون رفته‌ایم را ادامه بدهیم، به مقصد نمی‌رسیم.
معاون اجرایی رئیس‌جمهور نیز تغییر استانداران را اعلام کرده بود؛ خبری به نقل از جعفر قائم‌پناه پخش شد مبنی بر این‌که تا پایان شهریور تمام استانداران جدید معرفی خواهند شد و فقط یک استاندار در استان دیگری به کارگیری می‌شود.
اما وزیر کشور جدید سخنانی متفاوت با رئیس جمهور و معاون اجرایی‌اش عنوان کرد. مومنی، در محل وزارت کشور، خطاب به استانداران گفت: «با قوت و جدیت به کار خود ادامه دهید. یکی دو تا استاندار فعال اعلام کردند آماده واگذاری مسئولیت هستند و تا آخرین لحظات هم خدمت می‌کنند. همین را هم بیان نکنید؛ همکاران استاندار به شایعات توجهی نکنند. مافوق اگر بخواهد جابه‌جایی انجام دهد، جابه‌جایی خودش را انجام خواهد داد.»
به هر حال با توجه به فضایی که در کشور وجود دارد، به نظر می‌رسد تغییر استانداران حتمی است؛ هر چند ممکن است برخی از آنها ابقاء و یا جابه‌جا شوند. احتمالاً تأکید وزیر کشور نیز به خاطر آن است که استانداران در مدت باقی‌مانده کار را رها نکنند. چرا که در پس از حادثه بالگرد رئیس جمهور و سپس انتخاب پزشکیان، بسیاری از مسئولین از جمله استانداران، کار را رها کردند و منتظر تغییر هستند. به همین خاطر بسیاری از اقدامات لازم و ضروری روی زمین مانده‌اند. به نظر می‌رسد سخنان مؤمنی برای کاهش دادن برزخی است که هم‌اکنون برخی از استانداران در آن گرفتار شده‌اند. حدود سه هزار مدیر در سطح استان‌ها، زیرمجموعه وزارت کشور هستند. یک سامانه گسترده متشکل از بخشداری‌ها، فرمانداری‌ها و استانداری‌ها که هر استاندار تقریباً ۱۵ مدیرکل زیرمجموعه خود دارد. بنابراین اگر استانداران کار را رها کنند، به طور کلی سیستم مدیریتی استان فلج می‌شود. از سوی دیگر، امکان تغییر تمام این مدیران نیست و با توجه به نگاه وفاق ملی مدنظر رئیس‌جمهور، غیرمنطقی است که انتظار تغییر همه آنان را داشته باشیم. اما اینکه فکر کنیم هیچ کس نباید تغییر کند، از واقعیت به دور است.
به هر حال در فضای شکل گرفته، لیست‌های مختلفی از اسامی استانداران دولت چهاردهم منتشر شده است. در استان کهگیلویه و بویراحمد نیز نام چندین نفر به عنوان گزینه‌های احتمالی جانشینی سیدعلی احمدزاده مطرح شده است. در کهگیلویه و بویراحمد، هر چند برخی از مدیران و حتی معاونین استانداری در ایام انتخاباتی، امکانات دولتی را برای پیروزی نامزد رقیب، بسیج کرده بودند، اما در نهایت، پزشکیان برنده انتخابات شد. تا مدت‌ها نیز خبری از احمدزاده در فضای عمومی استان منتشر نمی‌شد. برخی این سکوت را مبنی بر این می‌دانستند که استاندار خود می‌داند رفتنی است.
غلام‌محمد زارعی نماینده دوره نهم و دهم مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی بود که حالا یکی از گزینه‌های رسانه‌ها برای استانداری کهگیلویه و بویراحمد است. فتاح محمدی و محمد کاظم نظری که به ترتیب معاونت سیاسی استانداری کهگیلویه و بویراحمد را بر عهده داشتند دو گزینه دیگر استانداری هستند. از سوی دیگر، علیرضا فیروزی، سید علی لدنی نژاد و حسن نوروزی نیز نامشان در بین گزینه‌ها دیده می‌شود. اما برخی دیگر، از گزینه‌های نزدیک به غلامرضا تاجگردون حرف می‌زنند. هوشنگ صیدالی مدیرعامل اسبق شرکت بهره‌بردای نفت و گاز گچساران، هادی زارع‌پور مدیرکل اسبق آموزش و پرورش کهگیلویه و بویراحمد و عبدالرحیم رحیمی فرماندار اسبق گچساران سه گزینه نزدیک به تاجگردون هستند که گفته می‌شود نامشان برای استانداری مطرح است.
می‌توان همه این گزینه‌ها را مورد بررسی قرار داد، اما به طور کلی با توجه به شناختی که از تاجگردون وجود دارد، به نظر نمی‌رسد با معرفی یکی از افراد نزدیک به خود برای استانداری، برای خود هزینه‌تراشی کند. سید محمد موحد دیگر نماینده استان نیز در ایام انتخابات از محمدباقر قالیباف و در ادامه از سعید جلیل حمایت کرد که هر دو نامزد مورد نظر او بازی را به پزشکیان باختند و سپس خود او در انتخابات رئیس کمیسیون اصل 90 مجلس باخت و دستانش مثل همیشه خالی ماند. محمد بهرامی نماینده بویراحمد، دنا و مارگون نیز که همچون تاجگردون همسو با دولت جدید است، احتمالا با همکاری تاجگردون نقش مهمی در معرفی استاندار ایفا کنند. اما آن‌چه معلوم است آن است که تاجگردون از بین گزینه‌های نزدیک به خود کسی را معرفی نمی‌کند.
یکی دیگر از گمانه‌زنی‌ها که در مورد استانداری وجود دارد، این است که احتمال انتخاب استاندار غیربومی برای کهگیلویه و بویراحمد بالاست. تجربه کلانتری و احمدی و حتی قبل‌تر از آن‌ها نیکزاد، برای استان چندان بد نبوده است.
از بین گزینه‌هایی که در بالا عنوان شدند، زارعی سابقه درخشان و قابل توجهی در نمایندگی مجلس ندارد و حتی در انتخابات مجلس 1394 با حاشیه‌های فراوان برنده شد. حتی گفته می‌شود او از سرمداران قوم‌گرایی در انتخابات مجلس در بویراحمد، دنا و مارگون است. غلائله سدها که این روزها مدام بر آنها تأکید می‌شود، میراث دوران زارعی هستند. از سوی دیگر در انتخابات اخیر نیز، با پزشکیان همراه نبود. بنابراین احتمال اینکه سکاندار استانداری به دست زارعی بیفتد بسیار اندک است.
فتاح محمدی که سابقه معاونت سیاسی امنیتی استانداری کهگیلویه و بویراحمد در دوران خادمی را در کارنامه‌اش دارد، هیچگاه نتوانست معاون مقتدری باشد. به نظر می‌رسد او بیش از همه در نقش یک معاون فرهنگی ظاهر شده بود تا یک معاون امنیتی؛ در بهترین حالت او در حد همین سید جواد هاشمی است و هر دو آنها هیچگاه نتوانستند به اقتداری که در دوران معاونت جمالی وجود داشت برسند.
از سوی دیگر محمدکاظم نظری نیز به نظر نمی‌رسد بتواند گزینه جدی برای استانداری کهگیلویه و بویراحمد باشد. او هر چند در انتخابات اخیر با پزشکیان بود، اما به دلیل آن‌که نقش جبهه اصلاحات در انتخاب استاندار چندان زیاد نیست، احتمالاً او نیز به استانداری دست نمی‌یابد.
در دوره جدید، به نظر می‌رسد بیش از آن‌که جبهه اصلاحات در انتخاب استاندار نقش داشته باشد، نمایندگان استان _تاجگردون و بهرامی_ نقش مهمتری در این زمینه دارند. اما به هر حال باید جبهه اصلاحات و نمایندگان با تعامل با یکدیگر به گزینه مناسبی برای استانداری کهگیلویه و بویراحد برسند تا تجربه تلخ استانداران ناکارآمد تکرار نشود.
به هر حال با توجه به فضایی که هم‌اکنون وجود دارد، به نظر می‌رسد اسامی منتشر شده را در بهترین حالت می‌توان استانداران خودخوانده نامید که احتمال انتصابشان بسیار ضعیف است.