۱۶ آذرِ سوت و کور در دانشگاه‌های مادر کهگیلویه و بویراحمد؛ صدای انتقادی نمی‌آید! /تعطیلی گفتگو و مباحثه در دانشگاه‌های استان

کبنا ؛به تعبیر حضرت امام خمینی دانشگاه مبدا تحولات بزرگ است و جنس دانشگاهیان (اعم از استاد و دانشجو) نیز بر تحول و تغییر و پویایی و تحرک استوار است. دانشگاه به جهت ذات پویایی علمی باید که در کلیه عرصه‌ها پیشتاز جامعه و چراغ راه آن باشد و مقام معظم رهبری نیز دانشگاه را پویا و پرتحرک و کارآمد می‌خواهد و با دانشگاه خاموش و بدون نظر و انتقاد مخالف است. از این رو شایسته است که پیش و بیش از کلیه جامعه، دانشگاه محور نقد و انتقاد و ارائه نظرات مخالف باشد.
دانشگاه به علت شرایط و فضایی که دارد می‌تواند بهترین جا برای اظهار سخنان و نظریاتی باشد که گاهی حتی در ساحت عمومی جامعه امکان اظهار آن‌ها نیست. یعنی باید که فضای دانشگاه آنقدر باز باشد و فضای گفتمانی متعدد و متکثر بر آن حاکم باشد تا این مسائل به درون جامعه و سطح عمومی کمتر سرریز کند و نظام هم باید به ندای دانشگاهیان گوش فرا دهد.
دانشگاه‌های استان کهگیلویه و بویراحمد (دانشگاه یاسوج و دانشگاه علوم پزشکی یاسوج) در این عرصه گاهی خوب و گاهی در حد کمتری ظاهر شده‌اند. می‌طلبد در مناسبت‌ها و ایامی که وجود دارد، برای برگزاری جلساتی در این راستا تلاش وافر داشته باشند. همه تشکل‌های دانشجویی (انجمنهای اسلامی، جامعه اسلامی، بسیج و... ) و مهم‌تر از آن، خود دانشگاه‌ها (معاونت‌های دانشجویی و فرهنگی، نهاد رهبری و... ) موظفند که در ایجاد فضای باز و نشاط سیاسی و اجتماعی برای تخلیه روحیه انتقادی و بسترسازی فرهنگ گفتگو و مناظره و انتقاد برای ساخت بهتر و رفع نقایص و اصلاح امور تلاش کنند.
رویکرد ارکان مدیریتی دانشگاه‌ها میدان دادن و ایجاد بستر برای استفاده از ظرفیت‌های گفتگو و مباحثه و مناظره در میان طیف‌ها و نگرش‌های متفاوت از دانشجویان و اساتید است. می‌بایست فضای امن و اطمینان بخشی از تضارب آرا و‌اندیشه در دانشگاه ایجاد کنند که همه اساتید و دانشجویان بتوانند با طیب خاطر در جلسات شرکت نماییند و اظهارنظر داشته باشند و عواقب سوئی متوجه آن‌ها نشود.
یکی از گلایه فعالان و تشکل‌های دانشجویی آن است که از ظرفیت اساتید برای جلسات دانشجویی نمی‌توانند بهره‌مند شوند و از سوی اساتید برای برگزاری جلسات گفتگو و مباحثه و سخنرانی در موضوعات سیاسی اجتماعیِ روز استقبالی نمی‌شود. در حالیکه بیش و پیش از همه، لازم است که از ظرفیت‌های خود دانشگاه استفاده کرد و اساتید موظفند در باب مسائل روز جامعه و استان ارائه نظر و طریق نمایند. گاهی هم برای تدارک جلسات با حضور شخصیت‌های سیاسی اجتماعی ملی (که رویکرد منتقد دولت دارند) همراهی نمی‌شود و در این خصوص نظر تشکل‌های دانشجویی اعمال نمی‌شود.
علیرغم تأکیدات مکرر رهبری انقلاب مبنی بر راه‌اندازی کرسی‌های آزاد‌اندیشی و ایجاد جو گفتگو و مباحثه و مناظرات داغ و تضارت آرا و‌اندیشه در دانشگاه‌ها برای اینکه قاطبه دانشگاهیان از دانشجو و استاد، پویا و فعال باشند و مسائل در دانشگاه چاره‌اندیشی شود، می‌بایست تلاش شود تا در حد حرف باقی نماند. متأسفانه عملاً این کرسی‌ها تعطیل شده است و از سوی نظریه پردازان و اساتید استقبالی از آن صورت نمی‌گیرد که بایسته است دانشگاه یاسوج و دانشگاه علوم پزشکی یاسوج به عنوان دانشگاه‌های مادر استان در این خصوص اهتمام جدی بورزند.