تاریخ انتشار
شنبه ۲ اسفند ۱۳۹۹ ساعت ۰۲:۵۴
کد مطلب : ۴۳۱۰۳۸
امدادرسانی به منطقه زلزلهزده کهگیلویهوبویراحمد ادامه دارد
سیلی سرما و زلزله در سیسخت
۰
کبنا ؛ساعت از 22 گذشته بود که سیسخت لرزید؛ شهری در دل زاگرس که به زمستانهای سخت و سردش معروف است.
بارش باران از ساعتی بعد از زمینلرزه آغاز شد و شب سرد مردم زلزلهزده را سختتر کرد.
خانههایی که از 30 تا 100درصد تخریبی داشتند، چالشهایی برای امدادرسانی به این منطقه بهوجود آورده است. ترس از شیوع کرونا هم از دیگر معضلاتی است که این روزها امدادگران و مردم زلزلهزده سیسخت با آن دستوپنجه نرم میکنند.
هوا سرد است. لایه نازکی از برف روی زمین نشسته. بارشهای دو روز گذشته، خانه و اسباب زندگی مردم زلزلهزده را خیس کرده. سرما نیش میزند. خانهای در سیسخت نیست که از شدت زلزله ترک برنداشته باشد یا گوشهای از آن آوار نشده باشد.
چادرهای اسکان اضطراری در نزدیکترین جای ممکن به خانه برپا شده است. بزرگترهای هر خانواده به فکر گرم نگه داشتن چادر در شبهای سرد هستند. تعداد خانههای ویرانشده کم نیست.
«حسین یوسفی» رئیس اداره عملیات جمعیت هلالاحمر کهگیلویهوبویراحمد میگوید: «این زمینلرزه خسارتهای زیادی به ساختمانهای شهر وارد کرده است. شدت زمینلرزه باعث ترس و وحشت مردم و بیرون آمدن آنها از خانه شده است. سکونت در بسیاری از خانهها امکانپذیر نیست.»
سرما یکی از چالشهای پیشروی منطقه زلزلهزده سیسخت در این روزهاست. کمپ اسکان اضطراری توسط جمعیت راهاندازی شده، اما ترس از شیوع کرونا باعث شده تا مردم تمایلی به حضور در کمپ نداشته باشند.
یوسفی میگوید: «بهدلیل شیوع کرونا مردم تمایلی به اسکان اضطراری در کمپ ندارند. برای همین ما شروع به توزیع چادر کردیم. دو روز نخست بعد از زلزله شاهد بارش برف و باران بودیم. گرم نگه داشتن چادرهای اسکان یکی دیگر از مشکلاتی است که مردم با آن روبهرو هستند. توزیع چادر و لوازم گرمایشی همچنان در مناطق زلزلهزده ادامه دارد.»
رئیس اداره عملیات جمعیت هلالاحمر کهگیلویهوبویراحمد از ارزیابی وضع مناطق روستایی میگوید و امدادرسانی به خانوادههای آسیبدیده در روستاها: «از ساعات اولیه بعد از زلزله افرادی از روستاها و مناطق دیگر به سیسخت آمدند و توزیع اقلام اضطراری با مشکل مواجه شد.
کل منطقه به 9 منطقه عملیاتی تقسیم شد. در هرکدام از این مناطق عملیاتی یک نماینده از هلالاحمر و یک نماینده از سپاه و نیروی انتظامی و دیگر نهادهای درگیر در عملیات حضور دارند تا به وضع اینجا رسیدگی شود.
تیمهای امدادی برای کمکرسانی به مناطق روستایی هم اعزام شدهاند. امدادرسانی اولیه در روز نخست به پایان رسیده بود و درحال حاضر به توزیع اقلام اضطراری، چادر و بستههای غذایی مشغولیم.»
خانهها صددرصد تخریب شدند
سقوط سنگ، جادههای کوهستانی را در ساعات اولیه بعد از زمینلرزه مسدود کرده بود. با اینحال جادهها خیلی زود باز شدند تا امدادرسانی به روستاهای اطراف سیسخت با مشکل مواجه نشود.
«حامد رحیمی» از نجاتگران هلالاحمر سیسخت میگوید: «بیشترین تخریبها و خسارتها را در سیسخت داشتیم. اینجا هیچ خانهای کمتر از 30درصد تخریب نداشتیم. تعداد زیادی از خانهها هم صددرصد تخریب شدهاند.
خسارتهای روستایی کمتر از خود سیسخت به نظر میرسند. با اینحال از روستاهای اطراف برای دریافت کمک به اینجا هجوم آوردهاند و توزیع اقلام در روزهای اول با مشکل مواجه شد. استفاده از امدادگران محلی و تقسیمبندی مناطق عملیاتی به ایجاد نظم کمک زیادی کرد.»
مهمترین کمکهایی که الان در منطقه نیاز است چادر اسکان اضطراری است و همچنین وسایل گرمایشی و مواد غذایی. شبها هوا خیلی سرد است. برخی از خانوادهها به همراه فرزندانشان شبها در یک چادر میخوابند، چون امکان گرم نگه داشتن همه چادرها را ندارند.
بیشترین مشکل مربوط به خانوادههایی است که خانهشان صددرصد تخریب شده و تمام وسایلشان زیر آوار مانده است.
امدادگران خانهبهخانه سراغ مردم زلزلهزده میروند تا از میزان خسارتها اطلاعات دقیق بهدست بیاورند و نیاز آنها به اقلام مختلف غذایی، دارویی و گرمایشی را تأمین کنند.
رحیمی میگوید: «در محدوده سیسخت، خیابانبهخیابان خسارتهای زلزله با هم تفاوت دارد. در برخی از خیابانها تخریبهای صددرصدی خانهها را شاهد هستیم و در خیابانهای مجاور تخریبها کمتر است. در یکی از خیابانهای اصلی هنوز با قطعی آب روبهرو هستیم، اما مشکل برق منطقه خیلی زودتر برطرف شد.»
از خانههای صددرصد تخریبشده میگوید که اهالی آن نیاز به اسکان در کانکس دارند و خانوادههایی که با مشکل گرمایش روبهرو هستند: «مهمترین کمکهایی که الان در منطقه نیاز است چادر اسکان اضطراری است و همچنین وسایل گرمایشی و مواد غذایی. شبها هوا خیلی سرد است.
برخی از خانوادهها به همراه فرزندانشان شبها در یک چادر میخوابند، چون امکان گرم نگه داشتن همه چادرها را ندارند. بیشترین مشکل مربوط به خانوادههایی است که خانهشان صددرصد تخریبشده و تمام وسایلشان زیر آوار مانده است.»
خانهبهخانه
امدادرسانی به روستاهای اطراف سیسخت آغاز شده است. تیمهای عملیاتی به همراه نمایندهای از سپاه و نیروی انتظامی به تکتک روستاها سر میزنند و با بررسی وضع هر خانوار، اقلام مورد نیاز را به دست آنها میرسانند.
«ابراهیم صمیمیان» از امدادگرانی که به روستاها سرکشی میکند، میگوید: «افراد زیادی از روستاهای اطراف به ما مراجعه کردند تا کمکهای مورد نیازشان را دریافت کنند. از همان روز نخست بعد از زلزله سرکشی ما به مناطق روستایی آغاز شد.
براساس فهرستی که از افراد آسیبدیده به دست ما رسیده است، سراغ این خانوادهها میرویم و با بررسی کوتاهی از وضع زندگیشان، اقلام مورد نیاز را به آنها تحویل میدهیم.»
سوءاستفاده از وضع پیش آمده، مشکلی است که امدادگران در توزیع اقلام با آن مواجه هستند و برای این کار از راهنماهای محلی و امدادگرانی که منطقه را به خوبی میشناسند، کمک میگیرند.
صمیمیان میگوید: «مردم ترسیدهاند و نیاز به کمک دارند، اما در این میان افرادی هم هستند که از وضع پیشآمده سوءاستفاده میکنند. این باعث میشود افرادی که نیاز به اقلامی مثل چادر ندارند آن را دریافت کنند و در عوض خانوادههایی که امکان ماندن در خانه را ندارند بدون چادر و سرپناه بمانند.
برای همین توزیع اقلام را از حالت متمرکز خارج کردیم و خودمان سراغ افراد و خانوادههای آسیبدیده میرویم.» جلوگیری از شیوع کرونا و دوری از تجمع برای دریافت اقلام اضطراری دلیل دیگری است که امدادگران را خانهبهخانه به مناطق آسیبدیده میکشاند.»
بارش باران از ساعتی بعد از زمینلرزه آغاز شد و شب سرد مردم زلزلهزده را سختتر کرد.
خانههایی که از 30 تا 100درصد تخریبی داشتند، چالشهایی برای امدادرسانی به این منطقه بهوجود آورده است. ترس از شیوع کرونا هم از دیگر معضلاتی است که این روزها امدادگران و مردم زلزلهزده سیسخت با آن دستوپنجه نرم میکنند.
هوا سرد است. لایه نازکی از برف روی زمین نشسته. بارشهای دو روز گذشته، خانه و اسباب زندگی مردم زلزلهزده را خیس کرده. سرما نیش میزند. خانهای در سیسخت نیست که از شدت زلزله ترک برنداشته باشد یا گوشهای از آن آوار نشده باشد.
چادرهای اسکان اضطراری در نزدیکترین جای ممکن به خانه برپا شده است. بزرگترهای هر خانواده به فکر گرم نگه داشتن چادر در شبهای سرد هستند. تعداد خانههای ویرانشده کم نیست.
«حسین یوسفی» رئیس اداره عملیات جمعیت هلالاحمر کهگیلویهوبویراحمد میگوید: «این زمینلرزه خسارتهای زیادی به ساختمانهای شهر وارد کرده است. شدت زمینلرزه باعث ترس و وحشت مردم و بیرون آمدن آنها از خانه شده است. سکونت در بسیاری از خانهها امکانپذیر نیست.»
سرما یکی از چالشهای پیشروی منطقه زلزلهزده سیسخت در این روزهاست. کمپ اسکان اضطراری توسط جمعیت راهاندازی شده، اما ترس از شیوع کرونا باعث شده تا مردم تمایلی به حضور در کمپ نداشته باشند.
یوسفی میگوید: «بهدلیل شیوع کرونا مردم تمایلی به اسکان اضطراری در کمپ ندارند. برای همین ما شروع به توزیع چادر کردیم. دو روز نخست بعد از زلزله شاهد بارش برف و باران بودیم. گرم نگه داشتن چادرهای اسکان یکی دیگر از مشکلاتی است که مردم با آن روبهرو هستند. توزیع چادر و لوازم گرمایشی همچنان در مناطق زلزلهزده ادامه دارد.»
رئیس اداره عملیات جمعیت هلالاحمر کهگیلویهوبویراحمد از ارزیابی وضع مناطق روستایی میگوید و امدادرسانی به خانوادههای آسیبدیده در روستاها: «از ساعات اولیه بعد از زلزله افرادی از روستاها و مناطق دیگر به سیسخت آمدند و توزیع اقلام اضطراری با مشکل مواجه شد.
کل منطقه به 9 منطقه عملیاتی تقسیم شد. در هرکدام از این مناطق عملیاتی یک نماینده از هلالاحمر و یک نماینده از سپاه و نیروی انتظامی و دیگر نهادهای درگیر در عملیات حضور دارند تا به وضع اینجا رسیدگی شود.
تیمهای امدادی برای کمکرسانی به مناطق روستایی هم اعزام شدهاند. امدادرسانی اولیه در روز نخست به پایان رسیده بود و درحال حاضر به توزیع اقلام اضطراری، چادر و بستههای غذایی مشغولیم.»
خانهها صددرصد تخریب شدند
سقوط سنگ، جادههای کوهستانی را در ساعات اولیه بعد از زمینلرزه مسدود کرده بود. با اینحال جادهها خیلی زود باز شدند تا امدادرسانی به روستاهای اطراف سیسخت با مشکل مواجه نشود.
«حامد رحیمی» از نجاتگران هلالاحمر سیسخت میگوید: «بیشترین تخریبها و خسارتها را در سیسخت داشتیم. اینجا هیچ خانهای کمتر از 30درصد تخریب نداشتیم. تعداد زیادی از خانهها هم صددرصد تخریب شدهاند.
خسارتهای روستایی کمتر از خود سیسخت به نظر میرسند. با اینحال از روستاهای اطراف برای دریافت کمک به اینجا هجوم آوردهاند و توزیع اقلام در روزهای اول با مشکل مواجه شد. استفاده از امدادگران محلی و تقسیمبندی مناطق عملیاتی به ایجاد نظم کمک زیادی کرد.»
مهمترین کمکهایی که الان در منطقه نیاز است چادر اسکان اضطراری است و همچنین وسایل گرمایشی و مواد غذایی. شبها هوا خیلی سرد است. برخی از خانوادهها به همراه فرزندانشان شبها در یک چادر میخوابند، چون امکان گرم نگه داشتن همه چادرها را ندارند.
بیشترین مشکل مربوط به خانوادههایی است که خانهشان صددرصد تخریب شده و تمام وسایلشان زیر آوار مانده است.
امدادگران خانهبهخانه سراغ مردم زلزلهزده میروند تا از میزان خسارتها اطلاعات دقیق بهدست بیاورند و نیاز آنها به اقلام مختلف غذایی، دارویی و گرمایشی را تأمین کنند.
رحیمی میگوید: «در محدوده سیسخت، خیابانبهخیابان خسارتهای زلزله با هم تفاوت دارد. در برخی از خیابانها تخریبهای صددرصدی خانهها را شاهد هستیم و در خیابانهای مجاور تخریبها کمتر است. در یکی از خیابانهای اصلی هنوز با قطعی آب روبهرو هستیم، اما مشکل برق منطقه خیلی زودتر برطرف شد.»
از خانههای صددرصد تخریبشده میگوید که اهالی آن نیاز به اسکان در کانکس دارند و خانوادههایی که با مشکل گرمایش روبهرو هستند: «مهمترین کمکهایی که الان در منطقه نیاز است چادر اسکان اضطراری است و همچنین وسایل گرمایشی و مواد غذایی. شبها هوا خیلی سرد است.
برخی از خانوادهها به همراه فرزندانشان شبها در یک چادر میخوابند، چون امکان گرم نگه داشتن همه چادرها را ندارند. بیشترین مشکل مربوط به خانوادههایی است که خانهشان صددرصد تخریبشده و تمام وسایلشان زیر آوار مانده است.»
خانهبهخانه
امدادرسانی به روستاهای اطراف سیسخت آغاز شده است. تیمهای عملیاتی به همراه نمایندهای از سپاه و نیروی انتظامی به تکتک روستاها سر میزنند و با بررسی وضع هر خانوار، اقلام مورد نیاز را به دست آنها میرسانند.
«ابراهیم صمیمیان» از امدادگرانی که به روستاها سرکشی میکند، میگوید: «افراد زیادی از روستاهای اطراف به ما مراجعه کردند تا کمکهای مورد نیازشان را دریافت کنند. از همان روز نخست بعد از زلزله سرکشی ما به مناطق روستایی آغاز شد.
براساس فهرستی که از افراد آسیبدیده به دست ما رسیده است، سراغ این خانوادهها میرویم و با بررسی کوتاهی از وضع زندگیشان، اقلام مورد نیاز را به آنها تحویل میدهیم.»
سوءاستفاده از وضع پیش آمده، مشکلی است که امدادگران در توزیع اقلام با آن مواجه هستند و برای این کار از راهنماهای محلی و امدادگرانی که منطقه را به خوبی میشناسند، کمک میگیرند.
صمیمیان میگوید: «مردم ترسیدهاند و نیاز به کمک دارند، اما در این میان افرادی هم هستند که از وضع پیشآمده سوءاستفاده میکنند. این باعث میشود افرادی که نیاز به اقلامی مثل چادر ندارند آن را دریافت کنند و در عوض خانوادههایی که امکان ماندن در خانه را ندارند بدون چادر و سرپناه بمانند.
برای همین توزیع اقلام را از حالت متمرکز خارج کردیم و خودمان سراغ افراد و خانوادههای آسیبدیده میرویم.» جلوگیری از شیوع کرونا و دوری از تجمع برای دریافت اقلام اضطراری دلیل دیگری است که امدادگران را خانهبهخانه به مناطق آسیبدیده میکشاند.»