تاریخ انتشار
شنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۲ ساعت ۱۵:۱۰
کد مطلب : ۴۷۲۱۳۳
یادداشتی از رحمت طهمورثی، فعال رسانهای؛
فعال سیاسی یا انتخاباتی؟ / نمایندگی و نماینده بودن مردمی که در میان خود کسانی چون پرفسور ملک حسینی دارند، رسالت سنگینی است / کسانی که خواسته یا ناخواسته برای منافع شخصی خود منافع عمومی را به قربانگاه بردند، در مقابل مردم و جامعه نخبگانی برای ابدیت تاریخ بدهکارند
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛یادداشت - رحمت طهمورثی، فعال رسانهای در یادداشتی نوشت: موسم انتخابات که فرا میرسد اهالی سرزمین چهارفصل خود را برای انتخاب دیگر آماده میکنند. اینجا شور و مشارکت به گونه دیگری است پایههای دموکراسی و مردمسالاری بر گرفته از بنیانهای ایل و طایفه است و ما هنوز نتوانستهایم با اندیشههای مدرن قرن ۲۱ خود را همراه و هماهنگ کنیم به ظاهر مدرن هستیم، اما در سراچه ذهن اکثریت ما ایل و طایفه وزن بیشتری به هویت میدهد.
مردان سرزمین آریوبرزن قرنهاست در دامنه دنای همیشه سرافراز تجربه زیست متفاوتی از شجاعت و شهامت را برای تاریخ به یادگار گذاشتند و به قول بهمن بیگی؛ «بویراحمد جنگی نکرد که در آن پیروز نشد و هر وقت صدای ناحق را شنید با گلوله پاسخ گفت».
با تاسی از استاد سخن وقتی ویژگی این خصیصه مهم را تورق میکنیم به نظر میرسد که دستاورد شجاعت و شهامت، عقب ماندگی و محرومیت نباشد، بلکه رفاه و آسایش است، نتیجه افتخار به هویت هم باید تصویر دیگری از رفتار و کردار را به نمایش بگذارد.
حال که با تغییر نظام سیاسی ایران، شرایط حضور برای تعیین سرنوشت بعد از ۷۰ سال برای مردم استان کهگیلویه و بویراحمد فراهم شده است و هنوز هستند کسانی که مسیر انتخابات را از رسالت اصلی خود خارج کرده و با تکیه و توسل به ابزارهای مختلف از جمله مکانیزم تطمیع و تهدید در تلاشند تا افراد را با خود هم رای و هم نظر کنند اینان فعالان انتخاباتیاند که بنده معتقدم بخشی از عدم توسعه استان ناشی از رفتارهای انتخاباتی همین افراد است.
کسانی که خواسته یا ناخواسته برای منافع شخصی خود منافع عمومی را به قربانگاه بردند در مقابل مردم و جامعه نخبگانی برای ابدیت تاریخ بدهکارند و باید پاسخگوی تصمیمات نامعقول خود باشند. بنده به عنوان فردی که سالها در حوزه اخبار مجلس شورای اسلامی فعالیت دارم معتقدم که «ناکارآمدی»، بخش زیادی از علل محرومیت و توسعه نیافتگی استان کهگیلویه و بویراحمد را این افراد یدک میکشند.
اما فعالان سیاسی، کسانیاند که در بزنگاه انتخاب، تصمیماتی معقول اتخاذ میکنند و درک درستی از شرایط حال و آینده دارند ارزشهای ذهنی مبنای تعیین کنش سیاسی آنها نیست و سعی میکنند از طریق اعتمادسازی و تعامل مستمر با مردم، در قبال آنها پاسخگو باشند.
امروز همه ما در مقابل رأی خود مسئولیت داریم و باید فراتر از ایل و طایفه و به دور از تعصب و با نگاه کلان واندیشه روشن برای تصمیمسازی و تصمیمگیری پای در عرصه انتخاب بگذاریم و افرادی را برگزینیم که بتوانند زبان گویای مردمی باشند که هنوز دغدغه اشتغال فرزندانشان را دارند و هنوز در تأمین نیازهای اولیه زندگی روزمره خود عاجزند.
مطالبه مردم بویراحمد نامعقول نیست و حکایت مردمانی است که تا لحظه آخر در مقابل سختیها ایستادگی میکنند حاضرند صورت خود را با سیلی سرخ نگه دارند صبورند و استوار، مقاومند و محترم. مگر درخواست اشتغال که مطالبه عمده مردم این مرز و بوم است از جنس خواستههای مردمان کدامین استان است؟ کرمان، یزد یا اصفهان؟
پس باید بدانیم که نمایندگی و نماینده بودن مردمی که در میان خود کسانی چون پرفسور ملک حسینی و امثالهم را دارند رسالت سنگینی است که باید ردای در این حد و قامت بر تن آنها بپوشانیم که بتوانند با اراده و عزم راسخ پای در میدان خطر نهند.
امید است در ایام اخیر با شور همراه با شعور در این مسیر قدم برداریم که آیندهای رو به روشنایی دارد وامیدوارم روزی فرا رسد که در ساختمان محل کار نمایندگان مجلس شورای اسلامی هیچ هم استانی را نبینیم که برای در خواست اشتغال فرزندش صدها کیلومتر را آمده باشد. بهامید حق
مردان سرزمین آریوبرزن قرنهاست در دامنه دنای همیشه سرافراز تجربه زیست متفاوتی از شجاعت و شهامت را برای تاریخ به یادگار گذاشتند و به قول بهمن بیگی؛ «بویراحمد جنگی نکرد که در آن پیروز نشد و هر وقت صدای ناحق را شنید با گلوله پاسخ گفت».
با تاسی از استاد سخن وقتی ویژگی این خصیصه مهم را تورق میکنیم به نظر میرسد که دستاورد شجاعت و شهامت، عقب ماندگی و محرومیت نباشد، بلکه رفاه و آسایش است، نتیجه افتخار به هویت هم باید تصویر دیگری از رفتار و کردار را به نمایش بگذارد.
حال که با تغییر نظام سیاسی ایران، شرایط حضور برای تعیین سرنوشت بعد از ۷۰ سال برای مردم استان کهگیلویه و بویراحمد فراهم شده است و هنوز هستند کسانی که مسیر انتخابات را از رسالت اصلی خود خارج کرده و با تکیه و توسل به ابزارهای مختلف از جمله مکانیزم تطمیع و تهدید در تلاشند تا افراد را با خود هم رای و هم نظر کنند اینان فعالان انتخاباتیاند که بنده معتقدم بخشی از عدم توسعه استان ناشی از رفتارهای انتخاباتی همین افراد است.
کسانی که خواسته یا ناخواسته برای منافع شخصی خود منافع عمومی را به قربانگاه بردند در مقابل مردم و جامعه نخبگانی برای ابدیت تاریخ بدهکارند و باید پاسخگوی تصمیمات نامعقول خود باشند. بنده به عنوان فردی که سالها در حوزه اخبار مجلس شورای اسلامی فعالیت دارم معتقدم که «ناکارآمدی»، بخش زیادی از علل محرومیت و توسعه نیافتگی استان کهگیلویه و بویراحمد را این افراد یدک میکشند.
اما فعالان سیاسی، کسانیاند که در بزنگاه انتخاب، تصمیماتی معقول اتخاذ میکنند و درک درستی از شرایط حال و آینده دارند ارزشهای ذهنی مبنای تعیین کنش سیاسی آنها نیست و سعی میکنند از طریق اعتمادسازی و تعامل مستمر با مردم، در قبال آنها پاسخگو باشند.
امروز همه ما در مقابل رأی خود مسئولیت داریم و باید فراتر از ایل و طایفه و به دور از تعصب و با نگاه کلان واندیشه روشن برای تصمیمسازی و تصمیمگیری پای در عرصه انتخاب بگذاریم و افرادی را برگزینیم که بتوانند زبان گویای مردمی باشند که هنوز دغدغه اشتغال فرزندانشان را دارند و هنوز در تأمین نیازهای اولیه زندگی روزمره خود عاجزند.
مطالبه مردم بویراحمد نامعقول نیست و حکایت مردمانی است که تا لحظه آخر در مقابل سختیها ایستادگی میکنند حاضرند صورت خود را با سیلی سرخ نگه دارند صبورند و استوار، مقاومند و محترم. مگر درخواست اشتغال که مطالبه عمده مردم این مرز و بوم است از جنس خواستههای مردمان کدامین استان است؟ کرمان، یزد یا اصفهان؟
پس باید بدانیم که نمایندگی و نماینده بودن مردمی که در میان خود کسانی چون پرفسور ملک حسینی و امثالهم را دارند رسالت سنگینی است که باید ردای در این حد و قامت بر تن آنها بپوشانیم که بتوانند با اراده و عزم راسخ پای در میدان خطر نهند.
امید است در ایام اخیر با شور همراه با شعور در این مسیر قدم برداریم که آیندهای رو به روشنایی دارد وامیدوارم روزی فرا رسد که در ساختمان محل کار نمایندگان مجلس شورای اسلامی هیچ هم استانی را نبینیم که برای در خواست اشتغال فرزندش صدها کیلومتر را آمده باشد. بهامید حق