وحیدی آمد و برای آسیب‌های اجتماعی، کلیشه‌های قبل را شنید و گفت و رفت

کبنا ؛خلاصه‌ای از جلسه‌ی وزیر کشور با کارگزاران آسیب‌های اجتماعی استان را در رسانه‌ها مطالعه کردم. آنچه از این جلسه متصور شد، مثل همه جلسات سالیان گذشته‌ای که در استان ما برگزار شده بود و معمولاً به جای بیان واقعیت‌ها، بی‌راهه‌ها را نشان می‌دادند، فقط سخنرانی درمانی کردند تا همچنان تَلی از مصائب و مشکلات را برای آینده انبار کنیم. متأسفانه همه مسئولین تراز اول استان، گله‌مندی‌ها و نارضایتی‌ها و اوضاع نابسامان را می‌بینند ولی باورشان شده که دارند برای مردم از جان مایه می‌گذارند و هر روز موفق‌تر از دیروز قطار توسعه و کمالات مردم را به سرعت پیش می‌برند. این نگرش غلط تاکی قرار است ادامه داشته باشد، الله اعلم!!!!
آقای احمدزاده؛ شما را با سال‌های خیلی دور نمی‌برم. اولین استاندار دولت آقای روحانی، ‌یه روز گفت که مدیر بهزیستی استان کهگیلویه و بویراحمد، در حوزۀ آسیب‌های اجتماعی تخصیصی را نشانم داد که بالاترین اعتبارات را در این حوزه گرفته است و از‌ ایشان تشکر کردم. گفتم خیلی کار خوبی کردی. چون در این حوزه نه تخصصی داری و نه حتی‌یه تعریف ساده و عامیانه از آسیب‌های اجتماعی بلدی. جسارتاً روند هزینه کرد این تخصیص را پیگیری کنید. راست و دروغش را نمی‌دانم، فقط می‌دانم اعتراف کرد بر اینکه آماری صوری و گزارشی غیرواقعی را آوردند و همانطور که گفتید هیچ تغییری در کاهش، کنترل و پیشگیری از آسیب‌ها در زندگی مردم ندیدم. این رشته سر دراز دارد. ۲۷ سال پیش در سفری که علی محمد بشارتی وزیر وقت دولت مرحوم هاشمی به استان داشتند تا امروز، هر مدیری به استان ما آمده است می‌داند که خودکشی، اعتیاد، طلاق و... مهمترین آسیب‌های اجتماعی استان ما مثل هر استان دیگری در این کشور هستند و سفارش به ورود دانشگاه در این حوزه‌ها را دارند و همین سخنان به زعم خود کاربردی را بیان می‌کنند و پُز «دست خدا» برای نجات مردم را می‌گیرند و ‌می‌روند.
آقای استاندار؛ حداقل در دولت آقای روحانی همه ملت فهمیدند که هر آماری توسط هر مسئولی بیان شود، غیر واقعی و کذب محض است، مگر اینکه با چشم و دل و عقل خود آن را ببینند. وزیری که خود فتح الفتوح معامله‌گری مدیریت‌ها بین دولت و نمایندگان را عملی کرده است، از نقش شهرداری‌ها و نهاد‌های مردمی در شناسایی آسیب‌های اجتماعی و همکاری با دستگاه‌های دولتی متولی این معضلات گفتند. آیا‌ ایشان می‌دانند که در کل شهرداری‌های استان یک نفر با تحصیلات مرتبط در حوزه آسیب‌های اجتماعی وجود ندارد؟ تمامی دستگاه‌های متولی آسیب‌های اجتماعی، حداقل از سال ۹۲ تا الان بیشترین تعداد نیروی انسانی بدون ضابطه و قانون، به نام نیرو‌های خرید خدمت از بستگان سببی و نسبی و سیاسی خود را وارد دستگا‌های دولتی کردند. سپس همه را تبدیل وضعیت کردند. این در حالی است که دستگاه‌های نظارتی هم به دلیل عدم شناخت نسبت به چگونگی بکارگیری نیروی انسانی، نه اراده‌ای برای جلوگیری از این تخلف داشتند و نه میدانستند که چگونه حق دیگر جوانان استان تضییع می‌شود. حتی بعد از تبدیل وضعیت‌های متعدد در برخی دستگاه‌های اداری، نپرسیدند که این تعداد از افراد کجا بودند که‌یه مرتبه به عنوان کسانی که در این دستگاه‌ها مشغول بوده و سابقه لازم را دارند، باید تبدیل وضعیت بشوند؟ لیست افراد پیمانی و رسمی شده در دستگاه‌های اداری بیانگر خیانتی است که مدیران قبل از شما به این استان کردند و شما هم نباید این اجازه را بدهید که خواسته یا ناخواسته همان مسیر گذشتگان تکرار شود.
همانگونه که در دیدار با رئیس جمهور محترم بیان کردم و در این جلسه، وزیر کشور نیز بر آن اهتمام داشتند، باید مدیریت بر مسائل تخصصی را به دانشگاه واگذار کرد. اما وقتی در چنین جلساتی از اساتید دانشگاه که سال‌ها پژوهش انجام داده‌اند و پایان‌نامه‌ها و رساله‌های بسیاری را راهنما و مشاور بوده و خود حاکم بر این دانش هستند، حضور ندارند، یعنی نمی‌خواهید و نمی‌توانید وقت و گفتمانی در این حوزه داشته باشید. این حقیقت را فراموش نکنید که بلااستثنا، گروه‌های مردم نهاد و NGO‌ها دست کسانی است که علیرغم منافع مالی کلانی که از این حوزه و به کمک مدیران دستگاه‌های متولی، کسب کرده‌اند، هیچ نقشی، هیچ تخصصی و هیچ‌امیدی را برای کمتر شدن این معضلات ندارند. اسنادی با گزارش‌های Cope paste شده و آمار‌های غیر واقعی، و همچنین باور به افرادی که به هر دلیلی به عنوان مدیر دور خود جمع کرده‌اید، سرابی است که کویرش را مردم می‌بینند و شما نمی‌بینید. هر گروه مردم نهاد و یا نهاد مردمی قطعاً ترکیبی از افراد مختلف است که مجموع آن‌ها به این نام معرفی شده‌اند. چرا حداکثر این افراد در جلسات حضور ندارند؟ چرا به تخصص و سابقه دانشگاهی و فعالیت‌های علمی آن‌ها توجه نمی‌کنید؟ چرا به تأثیر اقدامات به ظاهر انجام شدۀ آن‌ها در زندگی مردم تحقیق نمی‌کنید؟ چرا شغل دوم و سوم و چندم آن‌ها که به غیر از مدرک دانشگاهی (با هر میزان آگاهی و تبحر) هیچ کدام سابقه حضور در دانشگاه را نداشته و از اعضاء هیأت علمی دانشگاه‌ها هم نیستند، توجه نمی‌کنید؟ چه فرق است بین مدرک دار غیر مرتبط با فردی بدون مدرک ولی آگاه به مسائل روزمره اجتماعی؟ آیا هر دو عامیانه نمی‌گویند و غیرمسئولانه پاسخ نمی‌دهند و منفعت طلبان به موضوع آسیب‌ها نگاه نمی‌کنند؟
این چنین مدیریت کردن برای مردم ما آب ندارد ولی قطعاً برای منفعت طلبان و برخی از گروه‌های سیاسی، خیلی نان دارد. ناامیدی من از مدیریت‌ زمانی بود که از خود نپرسیدید چرا به عنوان استاندار دولت انقلابی که می‌بایست در حمایت تشکلات و جریان‌های منصوب به انقلابی باشید، برخی سردسته‌های سیاسی ائتلاف و اتحاد و انسجام انقلابیون در کل استان، رضایت و رغبت چندانی نسبت به مدیریت شما ندارند؟ این مهم را هیچگاه چاره‌اندیشی نکردید. وقتی نماینده کهگیلویه حداکثر خانواده و بستگانش را در دولت انقلابی مسئولیت داده و همین افراد نیز سایر نخبگان و دانشگاهیان استان را برای شما به هر نحوی که خود بخواهند، قضاوت می‌کنند، مردم باید باور کنند مشغول خدمت به مردم استان هستید؟ وقتی تعجیل در حذف و استیضاء و استعفای وزرا و برکناری مدیران استان‌هایی که سفر دوم رئیس جمهور را داشتند، شاهدیم و از الان می‌دانیم که در سفر آتی رئیس جمهور حداقل ۱۲ نفر از مدیران استان ما عزل خواهند شد، نباید به توصیه و نگرانی و هشدار‌های بزرگان این جریان و دیگر دلسوزانی که در مسیر انقلاب تاوان داده‌اند و هزینه شده‌اند، گوش فرادهی و یقه خود را از دستان سیری ناپذیر نمایندگان نجات دهی؟ بنابراین، آسیب‌زده نمی‌تواند چارۀ آسیب زدایی بکند و لذا برخی آمار‌ها هوایی بود، و بعضی از گزارشات آبکی بود، هم توصیه‌های وزیر گفتاردرمانی بود و از طرفی شما نباید در کلیشۀ سالیان گذشته گرفتار شوید، بیشتر بیاندیشید.
----------------------------------
سیدعلی عباس محدث