تاریخ انتشار
شنبه ۲۵ تير ۱۴۰۱ ساعت ۰۲:۴۰
کد مطلب : ۴۵۰۳۷۵
متن ارسالی؛
بررسی آداب گفت وگو در فضای مجازی و واقعی
مسعود چرامین
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛مسعود چرامین فعال سیاسی، اجتماعی و مدرس دانشگاه طی یادداشتی درباره شیوه و آداب گفتگو نوشت:
گفتوگو جزو ذات انسان است. انسان موجود اجتماعی است و گفتوگو مهمترين وجه اين مدنیت است. گفتوگو در نگاه اول امری بدیهی به نظر میرسد که همیشه در زندگی اجتماعی خود از آن بهره بردهایم. مثل نفس کشیدن که از لوازم حیات بشر به شمار میرود.
در جریان گفت وگو تنها اطلاعات رد و بدل نمیشود بلکه اتفاقی پیش میآید که انسانها با اندیشه و ذهن یکدیگر آشنا میشوند و از این رهگذر شعور یا خرد جمعی شکل میگیرد.
در آینه گفتوگو با دیگران است كه میتوان ذهن و اندیشه خود را مشاهده کرد.
« مارک تواین » : یک گفتار درست، ابزاری توانمند است، « حضرت امیر مؤمنان علی علیه السلام» : هرگاه سخن گوینده با باور درونیاش یکسان باشد، شنونده آن را میپذیرد. و هر گاه با باور درونیاش یکسان نباشد، در جان شنونده از جایگاه خوبی برخوردار نمیشود.
« سعدی»: سخن دان پرورده پیر کهن بیندیشد، آن گه بگوید سخن مزن بیتأمل به گفتار دم نکو گوی، اگر دیر گویی چه غم ( اگر گاهی در پرسیدن شتاب نکنیم، پاسخ خود را به مرور زمان خواهیم یافت.)
« دالایی لاما »: بهترین راه برای حل هر مشکلی در دنیای انسانی این است که همۀ طرفها بنشینند و گفتگو کنند.
انواع گفتوگو : گفتوگو انواع مختلفی دارد. گاهی گفتوگو به صورت تصادفی به وجود میآید. یعنی ما بدون قصد قبلی و با کسی که ممکن است هیچ آشنایی از او نداشته باشیم به گفتوگو میپردازیم. اما بیشتر مواقع گفتوگو برنامهریزی شده است.
در گفتوگوهای برنامهریزی شده ممکن است ما از قبل موضوع و هدف خاصی نداشته باشیم که به آن «گفتوگوی بالنده» میگوییم و یا ممکن است هدف و موضوع معین باشد کــه آن را « گفتوگوی هدفدار» مینامیم.
گفت و گو قلب ارتباطات صمیمی انسانی است و یقیناً پایه و اساسی است كه دیگر جوانب بر آن بنا نهاده می شود. به این معنی که اگر بخواهید در حوزه های ديگر زندگی خانواده مثل حوزه تربیت فرزند، حوزه مدیریت اقتصادی، حوزه حل تعارضها و دیگر حوزههای مربوط به خانواده به فهم مشترکی با اعضای خانوادهتان دست یابید یا کاری یا با دوستان خود و مشکلات درون جامعه ی به نتیجه ای منطقی برسید.
چند راحل ساده در جهت افزایش مهارت گفتوگو با دیگران در فضای حقیقی و مجازی :
۱– قبل از صحبت کردن فکر کنید.
۲- بیشتر بشنوید و عکسالعمل و پاسخ مناسبتر نشان دهید.
۳- استفاده از زبان بدن موقع گفتوگو تاثیرگذار است.
۴- صحبتها را واضح بگویید.
۵- تماس چشمی را حفظ کنید.
۶- به جزئیات توجه کنید.
۷- از کلمات مناسب استفاده کنید.
۸- آرام صحبت کنید.
۹- در مورد زندگی شخصی آنها صحبت نکنید.
۱۰- پشت سر دیگران حرف نزنید و شایعه درست نکنید.
نتیجه گیری : نمیتوان از اهمیت گفتوگو در زندگی فردی چشم پوشی کرد. اما این موضوع زمانی اهمیت ویژهای مییابد که اهداف در جامعه وابسته به گفتوگو باشد.
تنها چهار روش و فقط چهار روش هست که ما با جهان اطرافمان ارتباط برقرار میکنیم؛ ما بر اساس این چهار روش ارزیابی میشویم: چه میکنیم، چگونه نگاه میکنیم، چه میگوییم و چگونه میگوییم.
یادگیری آداب بحث و گفتوگو می تواند در زمانهای مختلف بسیار کارآمد باشد. گاهی اوقات زمانی که با شخص یا جمعی در حال گفتوگو هستیم به علت برخی اختلاف سلیقهها و عقاید کار به جاهای باریک کشیده و گفتگو تبدیل به بحث و جدل میشود. در این هنگام است که استفاده از کلام نادرست و نسنجیده شدت تنش را تشدید خواهد کرد.
اینجاست که باید آداب بحث و گفت و گو را برای جلوگیری از هرگونه تنش به کار گیرید.
در یک بحث و گفت و گو اگر فردی به دنبال « حقیقت » باشد، هرگز به دنبال شکست دادن طرف مقابل خود در بحث نخواهد بود. چون اصلا بحث را جایی برای شکست و پیروزی نمی داند. بلکه فقط به دنبال حقیقت است، تعصبی هم روی گفتهی خود ندارد، اگر گفتهاش غلط بود، آن را خواهد پذیرفت و اگر هم درست بود که مشکلی نیست.
گفتوگو جزو ذات انسان است. انسان موجود اجتماعی است و گفتوگو مهمترين وجه اين مدنیت است. گفتوگو در نگاه اول امری بدیهی به نظر میرسد که همیشه در زندگی اجتماعی خود از آن بهره بردهایم. مثل نفس کشیدن که از لوازم حیات بشر به شمار میرود.
در جریان گفت وگو تنها اطلاعات رد و بدل نمیشود بلکه اتفاقی پیش میآید که انسانها با اندیشه و ذهن یکدیگر آشنا میشوند و از این رهگذر شعور یا خرد جمعی شکل میگیرد.
در آینه گفتوگو با دیگران است كه میتوان ذهن و اندیشه خود را مشاهده کرد.
« مارک تواین » : یک گفتار درست، ابزاری توانمند است، « حضرت امیر مؤمنان علی علیه السلام» : هرگاه سخن گوینده با باور درونیاش یکسان باشد، شنونده آن را میپذیرد. و هر گاه با باور درونیاش یکسان نباشد، در جان شنونده از جایگاه خوبی برخوردار نمیشود.
« سعدی»: سخن دان پرورده پیر کهن بیندیشد، آن گه بگوید سخن مزن بیتأمل به گفتار دم نکو گوی، اگر دیر گویی چه غم ( اگر گاهی در پرسیدن شتاب نکنیم، پاسخ خود را به مرور زمان خواهیم یافت.)
« دالایی لاما »: بهترین راه برای حل هر مشکلی در دنیای انسانی این است که همۀ طرفها بنشینند و گفتگو کنند.
انواع گفتوگو : گفتوگو انواع مختلفی دارد. گاهی گفتوگو به صورت تصادفی به وجود میآید. یعنی ما بدون قصد قبلی و با کسی که ممکن است هیچ آشنایی از او نداشته باشیم به گفتوگو میپردازیم. اما بیشتر مواقع گفتوگو برنامهریزی شده است.
در گفتوگوهای برنامهریزی شده ممکن است ما از قبل موضوع و هدف خاصی نداشته باشیم که به آن «گفتوگوی بالنده» میگوییم و یا ممکن است هدف و موضوع معین باشد کــه آن را « گفتوگوی هدفدار» مینامیم.
گفت و گو قلب ارتباطات صمیمی انسانی است و یقیناً پایه و اساسی است كه دیگر جوانب بر آن بنا نهاده می شود. به این معنی که اگر بخواهید در حوزه های ديگر زندگی خانواده مثل حوزه تربیت فرزند، حوزه مدیریت اقتصادی، حوزه حل تعارضها و دیگر حوزههای مربوط به خانواده به فهم مشترکی با اعضای خانوادهتان دست یابید یا کاری یا با دوستان خود و مشکلات درون جامعه ی به نتیجه ای منطقی برسید.
چند راحل ساده در جهت افزایش مهارت گفتوگو با دیگران در فضای حقیقی و مجازی :
۱– قبل از صحبت کردن فکر کنید.
۲- بیشتر بشنوید و عکسالعمل و پاسخ مناسبتر نشان دهید.
۳- استفاده از زبان بدن موقع گفتوگو تاثیرگذار است.
۴- صحبتها را واضح بگویید.
۵- تماس چشمی را حفظ کنید.
۶- به جزئیات توجه کنید.
۷- از کلمات مناسب استفاده کنید.
۸- آرام صحبت کنید.
۹- در مورد زندگی شخصی آنها صحبت نکنید.
۱۰- پشت سر دیگران حرف نزنید و شایعه درست نکنید.
نتیجه گیری : نمیتوان از اهمیت گفتوگو در زندگی فردی چشم پوشی کرد. اما این موضوع زمانی اهمیت ویژهای مییابد که اهداف در جامعه وابسته به گفتوگو باشد.
تنها چهار روش و فقط چهار روش هست که ما با جهان اطرافمان ارتباط برقرار میکنیم؛ ما بر اساس این چهار روش ارزیابی میشویم: چه میکنیم، چگونه نگاه میکنیم، چه میگوییم و چگونه میگوییم.
یادگیری آداب بحث و گفتوگو می تواند در زمانهای مختلف بسیار کارآمد باشد. گاهی اوقات زمانی که با شخص یا جمعی در حال گفتوگو هستیم به علت برخی اختلاف سلیقهها و عقاید کار به جاهای باریک کشیده و گفتگو تبدیل به بحث و جدل میشود. در این هنگام است که استفاده از کلام نادرست و نسنجیده شدت تنش را تشدید خواهد کرد.
اینجاست که باید آداب بحث و گفت و گو را برای جلوگیری از هرگونه تنش به کار گیرید.
در یک بحث و گفت و گو اگر فردی به دنبال « حقیقت » باشد، هرگز به دنبال شکست دادن طرف مقابل خود در بحث نخواهد بود. چون اصلا بحث را جایی برای شکست و پیروزی نمی داند. بلکه فقط به دنبال حقیقت است، تعصبی هم روی گفتهی خود ندارد، اگر گفتهاش غلط بود، آن را خواهد پذیرفت و اگر هم درست بود که مشکلی نیست.
نکات خوبی بیان کردنند.