تاریخ انتشار
چهارشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۹ ساعت ۰۰:۲۲
کد مطلب : ۴۲۴۰۳۶
یادداشت «نادر منتظریان» به مناسبت سالروز شهادت سید حسن آیت، روزنامه نگار دهه اول انقلاب + عکس
۲
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛سید حسن آیت، روزنامه‌نگار و سیاست‌مدار متولد ۳ تیر ۱۳۱۷، نجف آباد - شهادت ۱۴ مرداد ۱۳۶۰، تهران، عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی، از نمایندگان استان اصفهان و عضو هیئت رئیسه‌ی مجلس خبرگان قانون اساسی و نماینده‌ی تهران در دوره‌ی اول مجلس شورای اسلامی بود. او نقش مهمی در تدوین اصول قانون اساسی و الحاق اصل ولایت فقیه به آن داشت.
آیت که به گفته‌ای طراح سقوط ابوالحسن بنی‌صدر خائن نخستین رئیس‌جمهوری اسلامی ایران بوده‌است، در تهران توسط گروه نامعلومی ترور و به شهادت رسید. هر چند آن روزها، ضدانقلاب در قالب گروه‌های مختلف سازمان یافته، نیروهای انقلاب را ناجوانمردانه به شهادت می‌رساندند اما بعضی‌ها منافقین را مسئول ترور و شهادت وی اعلام کرده‌اند.
شهید آیت انسانی با بصیرت و دوراندیشی بودند که در مقابل جریان‌های انحرافی زمان خود ایستادگی می‌کردند، چنانچه جامعه امروز ما بیش از هر زمان دیگری نیاز به انسان‌های بصیری مثل ایشان دارد.
دهه اول انقلاب خصوصاً آن ایام خاص، پُر از حوادث تلخ فراوانی است، وجود گروه‌های ضد انقلاب با اسامی مختلف، گروه‌های انحرافی و نفوذ آنها در دستگاه‌های مهم نظام جمهوری اسلامی، در مجموع از درون و برون شرایطی برای نظام ایجاد کرده بودند که نیروهای انقلابی شبانه روز درگیر مبارزه بودند. از جمله تفکرات انحرافی که بزرگترین خطر برای نظام محسوب می‌شدند در آن فاصله کوتاه، مقطعی بازرگان و ملی گراها، بعد از آن بنی صدر و مرتبطین فکری آنها از جمله منافقین کوردل با هدایت سازمان‌ها و سرویس‌های جاسوسی کشورهای بیگانه، تلاش‌های فراوانی داشتند که حکومت نوپای اسلامی را به سقوط بکشانند که عنایت خداوند و هدایت‌های امام (ره) و حضور ملت و جوانان ایثارگر آن روز و روشنگری روحانیون و در مجموع مبارزان انقلابی، دست به دست هم داد و توطئه‌های دشمنان خبیث داخلی و خارجی خنثی و کم کم نظام تثبیت شد.
دشمنان در تلاش بودند با طراحی برنامه‌های متفاوتی مثل کودتا، جنگ مسلحانه خیابانی گروهک‌ها، جنگ در تمام مرزهای ایران از عراق و هرج و مرج در اکثر استان‌های مرزی و دامن زدن به اختلافات قومی و قبیله‌ای و تقویت گروه‌های معارض در کردستان و سیستان و بلوچستان و دیگر قومیت‌ها و نفوذ در جایگاه‌های کلیدی و به شهادت رساندن عناصر پایه‌ای و کلیدی نظام، مانع تثبیت نظام شوند.
در یک فقره از این جنایت‌ها فقط در یک روز در حزب جمهوری اسلامی، بیش از هفتاد تن از مهره‌های مؤثر نظام شهید شدند. ترور ناموفق مقام معظم رهبری که عنایت خداوند، معظم له را نگه داشت، ترور مغز متفکر و فیلسوف بزرگ شهید مطهری، به فاصله کوتاه شهادت رئیس جمهور و نخست وزیر و به شهادت رساندن روزانه پاسداران و نیروهای امنیتی و کمیته‌ای و بسیجی و کسبه و... نیز نمونه‌ای از این اقدامات جنایتکارانه دشمان خبیث بودند.
در نظام‌های معمولی یکی از این حوادث می‌تواند آن حکومت را ساقط کند، آن هم در دورانی که همه نیروهای ما جوان و کم تجربه در بحث حکومت داری، سازمانهای نظامی و امنیتی ما نوپا و بدون هیچ امکانات و آموزش‌های خاصی باید از کشور و کیان نظام صیانت می‌کردند اما دست دیگری هدایت گر و حامی و حافظ این نظام و مملکت بود.
پیشنهاد می‌کنم جوانان عزیز حداقل تاریخ معاصر و به خصوص تاریخ انقلاب اسلامی را با دقت و با بهره گیری از مستندات لازم، مطالعه کنند. اگر این دُر گران بها را به خوبی نشناسیم و متوجه نباشیم که نسل‌های اول و دوم انقلاب چه هزینه‌های جانی و مالی فراوانی متحمل شدند تا امروز شاهد این امنیت و آرامش باشیم قطعاً هم قدر ناشناس می‌شویم هم ناسپاس و همه می دانیم نتیجه ناسپاسی چه می‌شود!
نکته دیگر اینکه اگر این تاریخ را به درستی مطالعه کردیم و فهمیدیم که چه سرمایه گذاری‌ها و فداکاری‌های بزرگی شده است نسل‌های به جا مانده از آن دوران را قَدر می دانیم و به عنوان گنجینه‌های ارزشمند این انقلاب از آنها یاد می‌کنیم نه به عنوان پیر و تاریخ گذشته! و آنها را نه تنها مانع پیشرفت جوانان مطرح نمی‌کنیم بلکه آنها را به عنوان ذخیره‌های مجرب، کار کشته، آبدیده و سرمایه‌های گرانقدر ارج می‌نهیم.
اما امروز با همه مشکلات متعدد اقتصادی که محصول تلاش دشمنان و سوء مدیریت‌های داخلی است باید بپذیریم که در بخش‌های مختلف نظام به خصوص در حوزه‌های نظامی و امنیتی به واسطه وجود مدیران لایق، مخلص و از خودگذشته و یاران از قافله شهداء عقب مانده، سرمایه گذاری‌هایی شده که هر از گاهی بر اساس ضرورت، بعضی از اقدامات آنها را شاهد هستیم که اتاق‌های فکر دشمن تا بن دندان مسلح را به هم ریخته و به زانو در آورده است. بنابراین امروز کجا و دیروز کجا؟!
مخاطبان گرامی و به خصوص جوانان عزیز؛ این چند جمله را به بهانه سالروز شهادت شهید والا مقام حسن آیت نوشتم که بدانیم در هر زمان و مکان برای حفظ نظام و خنثی کردن توطئه‌های دشمن چه جان‌های عزیزی را نثار کرده‌ایم و چه مجاهدت‌هایی کشیده شده است.
اما امروز زمان شعار گذشته و باید برای حفظ این نظام و حل مشکلات کشور با تمام توان و به صورت جهادی عمل نماییم.
به امید روزی که پرچم این انقلاب به دست صاحب اصلی آن به اهتزاز درآید.
نادر منتظریان
۱۴/مردادماه/۱۳۹۹
آیت که به گفته‌ای طراح سقوط ابوالحسن بنی‌صدر خائن نخستین رئیس‌جمهوری اسلامی ایران بوده‌است، در تهران توسط گروه نامعلومی ترور و به شهادت رسید. هر چند آن روزها، ضدانقلاب در قالب گروه‌های مختلف سازمان یافته، نیروهای انقلاب را ناجوانمردانه به شهادت می‌رساندند اما بعضی‌ها منافقین را مسئول ترور و شهادت وی اعلام کرده‌اند.
شهید آیت انسانی با بصیرت و دوراندیشی بودند که در مقابل جریان‌های انحرافی زمان خود ایستادگی می‌کردند، چنانچه جامعه امروز ما بیش از هر زمان دیگری نیاز به انسان‌های بصیری مثل ایشان دارد.
دهه اول انقلاب خصوصاً آن ایام خاص، پُر از حوادث تلخ فراوانی است، وجود گروه‌های ضد انقلاب با اسامی مختلف، گروه‌های انحرافی و نفوذ آنها در دستگاه‌های مهم نظام جمهوری اسلامی، در مجموع از درون و برون شرایطی برای نظام ایجاد کرده بودند که نیروهای انقلابی شبانه روز درگیر مبارزه بودند. از جمله تفکرات انحرافی که بزرگترین خطر برای نظام محسوب می‌شدند در آن فاصله کوتاه، مقطعی بازرگان و ملی گراها، بعد از آن بنی صدر و مرتبطین فکری آنها از جمله منافقین کوردل با هدایت سازمان‌ها و سرویس‌های جاسوسی کشورهای بیگانه، تلاش‌های فراوانی داشتند که حکومت نوپای اسلامی را به سقوط بکشانند که عنایت خداوند و هدایت‌های امام (ره) و حضور ملت و جوانان ایثارگر آن روز و روشنگری روحانیون و در مجموع مبارزان انقلابی، دست به دست هم داد و توطئه‌های دشمنان خبیث داخلی و خارجی خنثی و کم کم نظام تثبیت شد.
دشمنان در تلاش بودند با طراحی برنامه‌های متفاوتی مثل کودتا، جنگ مسلحانه خیابانی گروهک‌ها، جنگ در تمام مرزهای ایران از عراق و هرج و مرج در اکثر استان‌های مرزی و دامن زدن به اختلافات قومی و قبیله‌ای و تقویت گروه‌های معارض در کردستان و سیستان و بلوچستان و دیگر قومیت‌ها و نفوذ در جایگاه‌های کلیدی و به شهادت رساندن عناصر پایه‌ای و کلیدی نظام، مانع تثبیت نظام شوند.
در یک فقره از این جنایت‌ها فقط در یک روز در حزب جمهوری اسلامی، بیش از هفتاد تن از مهره‌های مؤثر نظام شهید شدند. ترور ناموفق مقام معظم رهبری که عنایت خداوند، معظم له را نگه داشت، ترور مغز متفکر و فیلسوف بزرگ شهید مطهری، به فاصله کوتاه شهادت رئیس جمهور و نخست وزیر و به شهادت رساندن روزانه پاسداران و نیروهای امنیتی و کمیته‌ای و بسیجی و کسبه و... نیز نمونه‌ای از این اقدامات جنایتکارانه دشمان خبیث بودند.
در نظام‌های معمولی یکی از این حوادث می‌تواند آن حکومت را ساقط کند، آن هم در دورانی که همه نیروهای ما جوان و کم تجربه در بحث حکومت داری، سازمانهای نظامی و امنیتی ما نوپا و بدون هیچ امکانات و آموزش‌های خاصی باید از کشور و کیان نظام صیانت می‌کردند اما دست دیگری هدایت گر و حامی و حافظ این نظام و مملکت بود.
پیشنهاد می‌کنم جوانان عزیز حداقل تاریخ معاصر و به خصوص تاریخ انقلاب اسلامی را با دقت و با بهره گیری از مستندات لازم، مطالعه کنند. اگر این دُر گران بها را به خوبی نشناسیم و متوجه نباشیم که نسل‌های اول و دوم انقلاب چه هزینه‌های جانی و مالی فراوانی متحمل شدند تا امروز شاهد این امنیت و آرامش باشیم قطعاً هم قدر ناشناس می‌شویم هم ناسپاس و همه می دانیم نتیجه ناسپاسی چه می‌شود!
نکته دیگر اینکه اگر این تاریخ را به درستی مطالعه کردیم و فهمیدیم که چه سرمایه گذاری‌ها و فداکاری‌های بزرگی شده است نسل‌های به جا مانده از آن دوران را قَدر می دانیم و به عنوان گنجینه‌های ارزشمند این انقلاب از آنها یاد می‌کنیم نه به عنوان پیر و تاریخ گذشته! و آنها را نه تنها مانع پیشرفت جوانان مطرح نمی‌کنیم بلکه آنها را به عنوان ذخیره‌های مجرب، کار کشته، آبدیده و سرمایه‌های گرانقدر ارج می‌نهیم.
اما امروز با همه مشکلات متعدد اقتصادی که محصول تلاش دشمنان و سوء مدیریت‌های داخلی است باید بپذیریم که در بخش‌های مختلف نظام به خصوص در حوزه‌های نظامی و امنیتی به واسطه وجود مدیران لایق، مخلص و از خودگذشته و یاران از قافله شهداء عقب مانده، سرمایه گذاری‌هایی شده که هر از گاهی بر اساس ضرورت، بعضی از اقدامات آنها را شاهد هستیم که اتاق‌های فکر دشمن تا بن دندان مسلح را به هم ریخته و به زانو در آورده است. بنابراین امروز کجا و دیروز کجا؟!
مخاطبان گرامی و به خصوص جوانان عزیز؛ این چند جمله را به بهانه سالروز شهادت شهید والا مقام حسن آیت نوشتم که بدانیم در هر زمان و مکان برای حفظ نظام و خنثی کردن توطئه‌های دشمن چه جان‌های عزیزی را نثار کرده‌ایم و چه مجاهدت‌هایی کشیده شده است.
اما امروز زمان شعار گذشته و باید برای حفظ این نظام و حل مشکلات کشور با تمام توان و به صورت جهادی عمل نماییم.
به امید روزی که پرچم این انقلاب به دست صاحب اصلی آن به اهتزاز درآید.
نادر منتظریان
۱۴/مردادماه/۱۳۹۹
