دو راهی مبهم و گزاره‌های اصلاح‌طلبی

کبنا ؛22 دی زمستان یخبندان 98، اسامی تأیید و رد صلاحیت شدگان انتخابات اسفند 98 به فرمانداری‌ها اعلام و در شهرستان بویراحمد بر خلاف گمانه زنی‌ها غلام محمد زارعی تأیید صلاحیت شد و او اکنون باید با «محمد بهرامی»، روشنفکر و نادر منتظریان رقابت کند.
تا قبل از بحث تأیید صلاحیت‌ها؛ اردوان ایزدپناه، شاپور رمضانی و بهرامی سه گزینه اصلاح طلبان برای حضور در انتخابات بودند و این احتمال قوی هم وجود داشت که «محمد علی وکیلی» گزینه نهایی اصلاح طلبان شود. اما قبل از اینکه شورای هماهنگی اصلاح طلبان به ریاست «سید باقر» که تمایلی به کاندیداتوری «وکیلی» در حوزه انتخابیه بویراحمد و دنا نداشت، به جمع بندی نهایی برسند، شورای نگهبان وضعیت اصلاح طلبان این حوزه را روشن کرد. قبل از همه اینها، معرفی گزینه نهایی اصلاح طلبان محل انشقاق، پراکندگی و بگو مگوهای سیاسی و «ان قلت» های بی اصالت بود. آن‌ها [اصلاح طلبان] در این مرحله از فرایند انتخابات، وکیلی، رمضانی و ایزدپناه سه نفر از 4 گزینه قطعی‌شان را از دست رفته می‌دانند. اصلاح طلبان بویراحمد و دنا تا همین دیروز و پریروز عبورشان از «زارعی» قطعی بود. و رسانه‌ها در این باره نظریه‌های متفاوتی را ارائه می‌دادند. جمع زیادی از اصولگرایان همانند خرامین، دهراب پور، راستگویی، عنبری و ... اسفند 90 به زارعی پیوستند، برای او سخنرانی کردند و هدایت خواه را شکست دادند. آن موقع اصولگرایان به مرز شدید اختلافات رسیده بودند. اختلافات سید مسعود حسینی، محمد رحیم دهراب پور، و هدایت خواه مهمترین مسئله سیاسی روز بود. تا جایی که احمدی نژاد به دلیل اختلافات شدید بدنه مردمی و اصولگرایان با سید مسعود، او را کنار گذاشت و قوام نوذری را جایگزین وی کرد. اختلافی که شاید در اسفند 98، دامن منتظریان را هم بگیرد. هدایت خواه آن موقع نفوذ بالایی در دولت احمدی نژاد داشت. اسفند 94، اصولگرایان با هر ترفندی که بود، برای چهارمین دوره، هدایت خواه را کاندیدای مجلس کردند و این بار محمد رحیم دهراب پورها، خرامین ها و... از زارعی جدا و مجدداً دور هدایت خواه جمع شدند. از آن طرف اصلاح طلبان برای فرار از شکست، زارعی را بر بهرامی مقدمتر دانستند. هدایت خواه اسفند 94، مجدداً شکست خورد و حرف و حدیث‌های زیادی رقم خورد و بحث‌های در باره ابطال انتخابات هم شد، اما نهایتاً زارعی با اختلاف کمی هدایت خواه را شکست داد. اسفند 94، اصلاح طلبان با رهبری سید باقر از زارعی حمایت کردند و زارعی پیروزی اسفند 94 را بدون شک مدیون اصلاح طلبان است. اصلاح طلبانی که با وجود خروجی بهرامی از سوی مجمع اصلاح طلبان، ترجیح دادند که پشت سر زارعی باشند. «سید باقر» در آن شرایط زارعی را مناسب‌تر از بهرامی می‌دانست. و بخشی از اصلاح طلبان را پشت سر زارعی برد و او پیروز انتخابات اسفند 94 شد. شایعات و حرف و حدیث‌های زیادی آن موقع در باره این اقدام «سید باقر» دهان به دهان و دست به دست می‌چرخید.
حدود یک ماه دیگر تا اسفند 98 باقی مانده، رد صلاحیت اصلاح طلبان در این مرحله دست این جریان را در حوزه بویراحمد بسته است. بهرامی اکنون تنها گزینه‌ای است که بر روی میز انتخاب اصلاح طلبان قرار دارد. اگر تا دیروز اصلاح طلبان بر روی گزینه نهایی اختلاف شدیدی داشتند و نمی‌دانستند دست کی را بالا بگیرند. امروز دیگر این مشکل را ندارند. بهرامی میثاق نامه اصلاح طلبان را امضاء و اعلام کرده بود که با اجماع اصلاح طلبان با یک ساز و کار دقیق و حسابی موافق هستم.
بهرامی در دوره گذشته هم میثاق نامه اصلاح طلبان را پذیرفت و خروجی مجمع معرفی شد. کاری که زارعی در آن دوره انجام نداد، و در نشست خبری زمان ثبت نامش در فرمانداری بویراحمد گفته بود؛ «من کاندیدای مستقل و مردمی هستم.» و عملاً خودش را از اصلاح طلبی صرف و اصولگرایی صرف جدا کرد.
علی رغم اینکه اکنون گلایه و نارضایتی از زارعی در اردوگاه اصلاح طلبان به وجود آمده و افزایش یافت، او در دوران نمایندگی‌اش فرصت مدیریت را در اختیار برخی از اصلاح طلبان قرار داد، اگر چه کار زارعی در این زمینه به هیچ وجه قابل مقایسه با تاجگردون نمی‌باشد. اما امتیازهای زارعی به این بخش از اصلاح طلبان قابل چشم پوشی نیست. زارعی در واقع برای نزدیکان «سید باقر» از جمله؛ بهشتی، راد، وفانژاد، ممتاز جهانگیری و ... فرصت‌های مدیریتی را فراهم کرد و نقطه امید زارعی به جریان اصلاح طلب همین جا است. جدایی این بخش اصلاح طلبان از زارعی سخت است. او بعد از پیروزی دور دوم روحانی، اصلاح طلبان را به ورطه فراموشی برد و عملاً در دوره احمدی استاندار وقت کهگیلویه و بویراحمد اصلاح طلبان جایگاهی نداشتند، تا جایی که تیم احمدی علاوه بر اینکه اعضای ستاد روحانی را نادیده می‌گرفت، علیه سران اصلاح طلب مقاله پراکنی می‌کردند. و رئیس و اعضای ستاد حسن روحانی در هیچ کدام از مناسبت‌ها و تصمیمات سیاسی نقش ایفا نمی‌کردند، در دوران خادمی وضعیت مشابهی داشتند. زارعی همانند تاجگردون از اصلاح طلبان نظر خواهی نمی‌کرد و هر کاری که دلشان می‌خواستند، انجام می‌دادند. نه آوردن استاندار یا مدیرکلی را با اصلاح طلبان هماهنگ می‌کردند و نه بردنش را.
«سید باقر» در دو دوره نمایندگی «زارعی» ظاهراً تاکنون او را نکوهش نکرده، اما تلویحاً با حمایت از ایزدپناه عبور از زارعی را استارت زد. عملکرد زارعی به ویژه در بعد سیاسی؛ عمرانی، انتصاب مدیران و... اصلاح طلبان را اقناع نکرده. تاجایی که رفتارهای سیاسی تاجگردون و «او» اصلاح طلبان را در این دوره رفته رفته منزوی کرد. این دو از رأی اصلاح طلبان استفاده کردند.
همانطوری که اصلاح طلبان بویراحمد و دنا از زارعی با آوردن ایزدپناه و رمضانی عبور کردند، شورای هماهنگی اصلاح طلبان گچساران نیز تا حدودی زیادی تاجگردون را رها کرده‌اند. تاجگردون در این سال‌ها کمترین توجه را به تشکل‌های اصلاح طلب گچساران و باشت کرده و انتصاب‌های او عمدتاً طایفه‌ای بوده نه جریانی.
اصلاح طلبان بویراحمد بر سر دو راهی گیر افتاده‌اند. «سید باقر» و سایر تصمیم گیرندگان این جریان سکوت کرده‌اند و تاکنون هیچ اظهار نظری بعد از رد صلاحیت‌ها نکرده‌اند. اصلاح طلبان یا از یک کاندیدای خاص حمایت می‌کنند و به این جریان لباس یکپارچگی و وحدت می‌پوشانند و یا هم در انتخابات آینده به دلیل نارضایتی که از زارعی وجود دارد و دیگر نمی‌خواهند پشت سر او قرار بگیرند و همچنین عدم تمایل بخشی از این جریان که عمدتاً حامیان زارعی هستند، در همراهی بهرامی، سکوت اختیار می‌کنند که این سکوت برای این جریان مرگبار خواهد بود و برای همیشه اصلاح طلبان را به دو شق تبدیل می‌کند.
اصلاح طلبان روزانه‌های امیدی به بازگشت وکیلی، رمضانی و ایزدپناه دارند، و احتمالاتی در این رابطه هم هست اما اگر شرایط فعلی باشد، اصلاح طلبان برای انسجام این جریان راهی جزء حمایت از یک کاندیدای واحد ندارند. حمایتی که از کلام، رفتار و عملکرد تک به تک آنها ساری و جاری باشد. و این مسئله با محوریت همه اکابر جریان امکان پذیر است. پناه و وکیلی وحدت و اجماع نخبگان اصلاح طلبان را بر هر مسئله‌ای دیگری ترجیح می‌دهند. این شاید خواسته کوچک و بزرگ همه جریان باشد.
زارعی که تا قبل از تأیید صلاحیت‌ها امید چندانی به رأی همه اصلاح طلبان نداشت، الان چشم به پایگاه رأی این جریان دارد و اخیراً همه گزاره‌های در این رابطه مطرح شده، اصلاح طلبان یا «کامبک» می‌کنند به سمت زارعی و یا هم راهشان را با انسجام با بهرامی ادامه می‌دهند. اصلی‌ترین موضوعی که این روزها ذهن افکار عمومی و شورای هماهنگی اصلاح طلبان را حسابی به خود درگیر کرده است.
بهرامی رئیس ستاد عارف بوده و در این سال‌ها ورودش به انتخابات خودش را هیچ وقت از اصلاح طلبان جدا نمی‌دانست و بارها هم به صراحت اعلام کرده که اصلاح طلب است. کاری که به هیچ وجه «زارعی» نکرده و او را به عنوان یک اصولگرا می‌شناسند که برای احمدی نژاد و ولایتی ستاد زده و برای روحانی سخنرانی و اخیراً خودش را کاندیدای مستقل و مردمی معرفی کرده است. او اکنون راه‌های تهران را بیشتر می‌داند و بلد است. نظر اکثریت بزرگان اصلاح طلب با بهرامی است، هر چند مناسبت‌های فامیلی و طایفه‌ای در شهرستان‌های بویراحمد و دنا کار را برای هر کسی سخت کرده، تا جایی که منتظریان کاندیدای نهایی اصولگرایان از سید باقر، فروزان و غریب پور توقع دارد. بهرامی پتانسیل‌های فراوانی دارد.
باید ببینیم که سید باقر اصلاح طلبان بویراحمد و دنا را به کدام سمت می‌برد، آیا اصلاح طلبان دچار دو دستگی می‌شوند و یا راهی را می‌رود که به اجماع همه نخبگان اصلاح طلب بویراحمد و دنا می‌انجامد.
---------------------------------------
سید کمال صالحیان‌
--------------------------------------