محموله سوخت موشک های جامد چین به ایران رسید؟ / ایران چند بالستیک دارد؟

کبنا ؛به گفته منابع اطلاعاتی، پرکلرات سدیم می‌تواند امکان تولید پیشران کافی برای حدود ۲۶۰ موتور موشک جامد موشک‌های خیبرشکن ایران یا ۲۰۰ موشک بالستیک حاج قاسم را فراهم کند.
به گزارش کبنا به نقل از همشهری آنلاین، رسانه آمریکایی سی‌ان‌ان اذعان کرد ایران با وجود حمله ۵ آبان اسرائیل به ایران، یک‌بار دیگر ساخت موشک‌های بالستیک سوخت‌ جامد خود را با قوت از سر گرفته است.
در بخش‌هایی از گزارش سی‌ان‌ان آمده است:
منابع غربی می‌گویند ایران دارد دوباره برنامه موشکی خود را تجهیز می‌کند و یک کشتی تدارکاتی تازه چین به ایران آمده است.
کشتی گلبن ایران که ادعا شده محموله پرکلرات سدیم را از چین به بندرعباس آورده است.
بر اساس داده‌های ردیابی کشتی، نخستین کشتی از دو کشتی‌ای که هزار تن ماده شیمیایی تولید چین را حمل می‌کند، روز پنجشنبه در نزدیکی بندر عباس ایران لنگر انداخته است. این ماده می‌تواند جزء کلیدی در سوخت برنامه موشکی نظامی ایران باشد. این موضوع ممکن است نشان‌دهنده این باشد که تولید موشک‌های ایران پس از حملات اسرائیل به کارخانه‌های کلیدی سال گذشته ایران دوباره به روال عادی خود برگشته است.
کشتی گلبن ۳ هفته پیش بندر تایکانگ چین را ترک کرد و بار اصلی خود شامل هزار تن پرکلرات سدیم، که ماده اولیه اصلی در تولید سوخت جامد برای موشک‌های متعارف میان‌برد ایران است، را دارد. این اطلاعات از ۲ منبع اطلاعاتی اروپایی به دست آمده است.
به گفته منابع اطلاعاتی، پرکلرات سدیم می‌تواند امکان تولید پیشران کافی برای حدود ۲۶۰ موتور موشک جامد موشک‌های خیبرشکن ایران یا ۲۰۰ موشک بالستیک حاج قاسم را فراهم کند.
به گفته این منابع، این محموله از طرف اداره تدارکات سازمان جهاد خودکفایی (SSJO) که بخشی از سازمان ایرانی مسئول توسعه موشک‌های بالستیک ایران است، خریداری شده است.
پس از حمله اسرائیل به تاسیسات تولید موشک ایران در ماه اکتبر، برخی کارشناسان غربی معتقد بودند که ممکن است حداقل یک سال طول بکشد تا ایران بتواند تولید سوخت جامد را از سر بگیرد. این تحویل نشان می‌دهد که ایران از تولید موشک‌هایش دور نیست یا می‌تواند به آن برگشته باشد.
به گفته این منابع، این محموله از طرف اداره تدارکات سازمان جهاد خودکفایی (SSJO) که بخشی از سازمان ایرانی مسئول توسعه موشک های بالستیک ایران است، خریداری شده است.
این منابع گفته‌اند که جیران، کشتی دوم هنوز بارگیری نشده و از چین خارج نشده است و هر دو کشتی توسط شرکت خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران (IRISL) مدیریت می‌شوند. قرار است جیران باقیمانده هزار تنی این محموله را به ایران منتقل کند. گلبن در ۲۱ ژانویه بندر تایکانگ را به مقصد ایران ترک کرد.
وزارت امور خارجه چین در پاسخ به درخواست برای اظهار نظر از سی‌ان‌ان، اعلام کرد که «از جزئیات این پرونده بی‌اطلاع است» و بار دیگر تاکید کرد که با «تحریم‌های غیرقانونی یکجانبه» و «تهمت‌های خودسرانه و اتهامات فاقد مدرک» مخالف است.
در این بیانیه آمده است: «چین به طور مداوم از کنترل‌های صادراتی اقلام با کاربرد دوگانه مطابق با تعهدات بین‌المللی و قوانین و مقررات داخلی خود تبعیت می‌کند» و افزود: «پرکلرات سدیم یک کالای کنترل‌شده توسط چین نیست و صادرات آن تجارت عادی تلقی می‌شود».
ایالات متحده و بریتانیا تحریم‌هایی را علیه شرکت خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران اعمال کرده‌اند. وزارت امور خارجه ایالات متحده اعلام کرده است که این شرکت خط کشتیرانی مورد ترجیح برای پخش‌کنندگان ایرانی و نمایندگان تامین‌کننده است.
وزارت خزانه داری انگلیس گفت که این شرکت در فعالیت‌های خصمانه ایران شرکت دارد و بر ارتباط آن با بخش دفاعی ایران تاکید کرد.
گلبن و جیران هر ۲ تحت تحریم‌های آمریکا هستند.
در همین حال، چین به عنوان متحد دیپلماتیک و اقتصادی برای ایران تحریم‌شده باقی مانده است و تحریم‌های «یک‌جانبه» آمریکا علیه این کشور را محکوم می‌کند و از تهران در بلوک‌های بین‌المللی تحت رهبری پکن و مسکو مانند سازمان همکاری شانگهای و بریکس استقبال می‌کند.
به گفته تحلیلگران، چین همچنان بزرگترین خریدار انرژی ایران است، اگرچه از سال ۲۰۲۲ تاکنون خرید نفت از ایران را در اطلاعات رسمی گمرک خود گزارش نکرده است.
علیرغم روابط تاریخی چین با بخش دفاعی ایران، تحلیلگران می‌گویند که پکن در دهه گذشته روابط امنیتی خود را کاهش داده است، زیرا به دنبال تقویت روابط با عربستان سعودی و سایر کشورهای خلیج فارس است.
با این حال، ایالات متحده در سال‌های اخیر، تعدادی از نهادهای چینی را به دلیل نقش‌های ادعایی در حمایت از تولید پهپادهای نظامی ایران تحریم کرده است. رزمایش دریایی مشترک اخیر بین چین، ایران و روسیه نیز حاکی از تعمیق بالقوه روابط استراتژیک این دولت‌هاست.
اگرچه تجارت پرکلرات سدیم توسط تحریم های غرب محدود نشده است، اما می توان آن را از نظر شیمیایی به پرکلرات آمونیوم تبدیل کرد - یک سوخت و اکسید کننده که یک محصول کنترل شده است.
فابیان هینز، پژوهشگر موسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک، به سی‌ان‌ان گفت، در حالی که ایران برای طیف وسیعی از موشک‌ها، از جمله تسلیحات دفاع هوایی کوچک‌تر، به پیشران جامد نیاز دارد، احتمالا بخش عمده‌ای از این تحویل‌ها به سمت برنامه موشکی بالستیک ایران خواهد رفت.
آندریا سلا، استاد شیمی معدنی در دانشگاه کالج لندن، به سی‌ان‌ان گفت: پرکلرات آمونیوم ماده‌ای است که در پیشرانه‌های موشک جامد شاتل فضایی استفاده می‌شود.
او گفت: واقعا چیزهای جایگزین زیادی وجود ندارد که بتوان از مواد شیمیایی موجود در محموله‌های چینی برایش استفاده کرد، به‌غیر از پیشرانه‌های موشک، آتش‌بازی و سوخت؛ پرکلرات‌ها دامنه کاربرد نسبتا محدودی دارند.
سلا گفت که افزایش کنترل بر روی پرکلرات‌ها در غرب باعث شده است که چین به یک تامین‌کننده اصلی جایگزین برای چنین مواد شیمیایی تبدیل شود.
جفری لوئیس، مدیر برنامه منع گسترش تسلیحات آسیای شرقی در مؤسسه مطالعات بین‌المللی میدلبری، به سی‌ان‌ان گفت: چین مدت‌هاست که منبع اصلی پرکلرات سدیم برای برنامه‌های موشکی ایران بوده است که قدمت آن حداقل به اواسط دهه ۲۰۰۰ می‌رسد.
لوئیس افزود: این تازه‌ترین محموله در یک الگوی چند دهه‌ای است.
هینز تحلیلگر دفاعی گفت در حالی که ایران قبلا به توانایی خود در تولید آمونیوم پرکلرات افتخار کرده است، این تحویل به مشکلات زنجیره تأمین اشاره دارد، زیرا تامین مواد اولیه داخلی نتوانسته است نیازهای تولید موشک را برآورده کند. او همچنین افزود که این مشکل حتی می‌تواند برای کشورهایی مانند ایالات متحده نیز پیش بیاید.
هینز اشاره کرده است که زیرساخت تولید سوخت جامد ایران در چند سال اخیر به‌طور چشمگیری گسترش یافته است و احتمالا حتی از تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۲۳ نیز این گسترش ادامه داشته است. او بیان کرده که سایت‌های جدیدی ساخته شده و سایت‌های موجود نیز بزرگ‌تر شده‌اند.
هینز مدعی شده است که انواعی از این موشک‌ها توسط حوثی‌های مورد حمایت ایران در یمن علیه اسرائیل استفاده شده است؛ با این وجود فاصله هدف‌گیری ظاهرا از دامنه استاندارد موشک‌ها فراتر می‌رود. او گفت که تغییراتی در جرم سر جنگی یا واحدهای پیشران ثانویه می‌تواند به افزایش برد این موشک‌ها کمک کند. به بیان دیگر، حوثی‌ها توانسته‌اند با اعمال تغییراتی در موشک‌ها، آن‌ها را برای هدف‌گیری در فواصل بیشتر از آنچه که معمولا ممکن است، آماده کنند.
پیشران جامد در موشک‌های کوتاه‌برد ایران نیز استفاده می‌شود؛ مانند آنچه در گذشته علیه پایگاه‌های آمریکا در منطقه و در صادرات به روسیه استفاده شد. بزرگترین و قوی‌ترین موشک‌های بالستیک ایران معمولا از پیشران مایع استفاده می‌کنند.
یکی از تحلیلگران گفته در حمله ۱۰ مهرماه امسال ایران با نام وعده صادق ۲ حدود ۵۰ موشک میان‌برد با پیشران جامد از سوی ایران به سمت اسرائیل شلیک شده است.
موشک‌های خیبرشکن دارای بردی معادل ۸۸۰ مایل (حدود ۱۴۲۰ کیلومتر) هستند. از سوی دیگر، موشک‌های حاج قاسم، که می‌توان آنها را هم‌خانواده موشک‌های خیبرشکن دانست، قادرند تا اهدافی در فاصله ۹۰۰ مایل (حدود ۱۴۵۰ کیلومتر) را هدف قرار دهند. این اطلاعات از یک منبع اطلاعاتی غربی به دست آمده است.
سی‌ان‌ان در ادامه آورده است: هرچند این موشک‌ها از نظر فناوری و تکنولوژی، پیشرفته‌ترین تسلیحات در زرادخانه ایران به شمار نمی‌روند، اما برد آنها این امکان را به ایران می‌دهد که به راحتی به نقاط دور از مرزهای خود، به ویژه اسرائیل، حمله کنند. بنابراین، به‌رغم پیشرفته نبودن تکنولوژی، ویژگی برد این موشک‌ها، آنها را برای اهداف نظامی مهم و ارزشمند می‌سازد.
کنت مک‌کنزی، ژنرال نیروی هوایی آمریکا در سال ۲۰۲۳ به کنگره گفت که تصور می‌شود زرادخانه‌های ایران بیش از ۳ هزار موشک بالستیک را در خود نگهداری می‌کنند، اما تعداد دقیق هر نوع موشک مشخص نیست.
سی‌ان‌ان به نقل از یک مقام اطلاعاتی غربی مدعی شد اگرچه سازمان‌های دولتی مرتبط ایالات متحده از تحویل این محموله مطلع هستند، اما نگرانی محدودی در مورد این محموله وجود دارد. این منبع گفت، اگر ایران مواد شیمیایی را به سمت تولید سوخت موشکی، به ویژه در تسلیحاتی که به مقصد روسیه است، هدایت کند، نگرانی بیشتری ایجاد خواهد کرد.