تاریخ انتشار
سه شنبه ۶ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۲۳
کد مطلب : ۴۹۳۲۵۳
با حضور محسن آرمین عضو هیئت علمی دانشگاه یاسوج، جواد هادی‌اصل فعال زیست‌محیطی و عبدال دیانتی مدیرکل محیط زیست استان کهگیلویه و بویراحمد؛
آغاز جلسه پرسش و پاسخ دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی با موضوع «سدسازی غیرفانونی؛ از سد خرسان تا سد ماندگان» / چرا استان اصفهان «آب را به نام شرب می‌برید و به پای صنعت میریزید؟» / چرا استان اصفهان هیچ‌گاه میزان برداشت از آب چاه‌های زاینده رود را اعلام نمی‌کند؟ / هادی اصل: نوچه‌های برخی از نمایندگان گفته‌اند حساب بنده را درآورند ببینند چقدر پول گرفته‌است؟
۰
کبنا ؛
محسن آروین عضو هیئت علمی دانشگاه یاسوج گفت: سدسازی در دنیا مطلقا بد یا خوب نیست، به بعضی از پروژه‌ها باید تمدنی نگاه کرد، تا بتوانیم درست اظهارنظر کنیم. درخصوص پروژه های سدسازی، رودخانه ماربر از منطقه پادنا به خرسان و کارون می‌پیوندند، از طرفی رودخانه بشار به خرسان متصل و به کارون میریزد. روی رودخانه بشار سد تنگ سرخ، در بالادست سد ماندگان و در پایین دست سد خرسان را می‌خواهند احداث کنند. این را تجسم کنید.
وی افزود: همکار ما در منابع آب روی حقآبه زیست محیطی تحقیق انجام داده است. اگر در سدها اجازه دهیم حقآبه زیست محیطی به درستی انجام گیرد، مشکل زیادی ایجاد نخواهد شد. درخصوص سد تنگ سرخ و بر اساس گزارشی که در مطالعات این سد وجود دارد، نوشته شده حقابه زیست محیطی سد تنگ سرخ کمتر از یک متر مکعب بر ثانیه است، حقابه سد تنگ سرخ طبق ساده‌ترین روش‌های علمی ۳۰۰ متر مکعب است، در حالی که در مطالعات سد این عدد ۳۴ عنوان شده، یعنی یک دهم حقآبه واقعی سد تنگ سرخ را به عنوان حقابه در نظر گرفته‌اند.
آروین بیان کرد: از طرف دیگر ماربر هم به همین شکل است، پایین دست سد ماندگان، خرسان، شهیدعباسپور، سد گتوند، سد کارون ۳، همه اینها روی حوزه آبریز کارون بزرگ هستند. قرار هست چه بشود؟ ما به عنوان یک کشوری که ادعای تمدن می‌کنیم، سؤال من این هست که ما باید به سمت توسعه پایدار حرکت کنیم، توسعه پایدار یعنی اینکه جامعه، اقتصاد، محیط زیست، سه ضلع توسعه پایدار هستند.
وی افزود: اگر قرار نیست در پروژه سدسازی به سمت توسعه پایدار حرکت کنیم، در پروژه پرورش گوسفند و دامداری باید به سمت توسعه پایدار برویم؟ خیر، توسعه پایدار مربوط به پروژه‌های بزرگی مثل سدسازی است. وقتی پروژه اجرا می‌کنیم باید به این موضوع فکر کنیم که همه افراد جامعه تحت عنوان عدالت اجتماعی فرصت برابری از اقتصاد داشته باشند، فعالیت‌هایی که افراد جامعه انجام می‌دهند باید با طبیعت و محیط زیست سازگار باشند، فعالیت‌هایی که افراد جامعه به عنوان پروژه انجام می‌دهند، باید قابلیت دوام داشته باشد، بنابراین از عدالت اجتماعی، زیست‌پذیری پروژه‌ها، و قابلیت دوام یک فصل مشترکی تحت عنوان توسعه پایدار ایجاد می‌شود، هر پروژه‌ای این سه شرط را رعایت نکند پایدار نخواهد بود.
آروین خاطرنشان کرد: چه مقدار از تعریف توسعه پایدار در این پروژه‌ها اجرا می‌شود؟ هیچ. حجم سد تنگ سرخ ۱۲۵ میلیون متر مکعب است، توپوگرافی و ساختار منطقه کوهستانی این منطقه به گونه‌ای است که حجم بالایی ندارد، و کلیدواژه‌هایی عنوان می‌کنند که برخی مسائل حاکمیتی است، مثل بحران آب شرب اصفهان مسأله‌ای حاکمیتی است. در حالی که بر اساس شاخص‌ها و بر اساس سرانه ۲۲۰ لیتر آب در روز برای هر انسان، شهر‌های اصفهان و یزد نیازی به آب شرب ما ندارند.
بر اساس شاخص علمی چرا استان اصفهان هیچ‌گاه میزان برداشت از آب چاه‌های زاینده رود را اعلام نمی‌کند؟ چرا میزان مصرف آب در صنایعش را عنوان نمی‌کند؟ چرا استان اصفهان بجای اینکه آب از اکوسیستم دنا ببرد، میزان آب مورد نیازش را از طریق افزایش راندمان کشاورزی‌اش تأمین نمی‌کند؟ چرا استان اصفهان «آب را به نام شرب می‌برید و به پای صنعت میریزید؟ »
این خبر تکمیل می شود
جلسه پرسش و پاسخ دانشجویی با موضوع «سدسازی غیرقانونی؛ از سد خرسان تا سد ماندگان» در دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج برگزار شد.
به گزارش کبنا، عصر امروز (سه‌شنبه 6 آذرماه 1403) جلسه پرسش و پاسخ دانشجویی با موضوع «سدسازی غیرقانونی؛ از سدخرسان تا سد ماندگان» با حضور محسن آرمین عضو هیئت علمی دانشگاه یاسوج، جواد هادی‌اصل فعال زیست‌محیطی و عبدال دیانتی مدیرکل محیط زیست استان کهگیلویه و بویراحمد برگزار شد.
جواد هادی‌اصل فعال زیست‌محیطی استان کهگیلویه و بویراحمد، اظهار کرد: با این نگاه سدها را می ساختند؛ حتی مقابل قانون آب و هوای پاک می ایستادند، این مدل را داشته باشید، با همین مدل آمدند و در کشور ما شروع کرده اند به اجرایی کردن سد مارونی که در کهگیلویه بنا شد، می دانید سال 42 آمریکایی ها آن را اجرا کردند، همان مدل سدسازی را اجرا کردند و مردم ما در برخی از روستا آواره کردند و هزار تومان هم به آنها ندادند و اجازه یک لیوان آب برداشت از این سد را هم به ما ندادند؛ تا بخشی سرمایه دار بشوند و بخش دیگری از مردم هم آواره شوند. این نگاه بالا به پایین در واقع ظلم به مظلوم است و این بی عدالتی و ناحقی را در کشور ما که ادعا داریم، اجرا می کنند.
وی با طرح این سؤال که آیا ساخت سد بد است؟ افزود: فعالان زیست محیطی می گویند که کلاً ساخت سد بد است، من قبول ندارم، سد هم بد و هم خوب است و سدها سبب توسعه می شوند و مضر هم هستند. الان می گویند که آمریکا صدها را تخریب کرده اند، من بررسی کردم که سال 1920 آن سدی که تخریب شده بود، عمرش تمام شده بود. سد کوثر عمرش 50 ساله است و 25 سال دیگر عمر دارد، گفته اند که اگر لایه روبی و آن را تعمیر کنیم، می توانیم نهایت تا 80 یا 100 سال دیگر از آن بهره برداری کنیم، بعد از آن ما هم باید آن را تخریب کنیم. در امریکا هزاران سد بود که این سدها 100 سال و 150 سال عمر داشتند و آنها را تخریب کردند و فیلم گرفتن و آنها را به خورد ما دادند که اینها برای حفظ محیط زیست است، نه این طوری نبود؛ بلکه عمر سدها تمام شده بود. آمریکا چهل درصد گازهای گلخانه ای دنیا را تولید می کند، ما در حال حاضر یک درصد هم نداریم و به ما می گویند، رعایت کنید من خودم رعایت نمی کنم.
هادی اصل در ادامه گفت: الان همان مدل سدسازی در استان کهگیلویه و بویراحمد در حال اجرا است. نمونه بارز آن سد حرسان 3 است که 10 هزار نفر از هموطنان ما از آن منطقه سادات محمودی اخراج می شوند و هزاران هکتار از جنگل های استراتژیک و بلوط ما زیر آب می رود. از مخزن سد خرسان تا جاده سادات محمودی 40 کیلومتر طول دارد که شوخی نیست.
به گزارش کبنا، عصر امروز (سه‌شنبه 6 آذرماه 1403) جلسه پرسش و پاسخ دانشجویی با موضوع «سدسازی غیرقانونی؛ از سدخرسان تا سد ماندگان» با حضور محسن آرمین عضو هیئت علمی دانشگاه یاسوج، جواد هادی‌اصل فعال زیست‌محیطی و عبدال دیانتی مدیرکل محیط زیست استان کهگیلویه و بویراحمد برگزار شد.
جواد هادی‌اصل فعال زیست‌محیطی استان کهگیلویه و بویراحمد، اظهار کرد: با این نگاه سدها را می ساختند؛ حتی مقابل قانون آب و هوای پاک می ایستادند، این مدل را داشته باشید، با همین مدل آمدند و در کشور ما شروع کرده اند به اجرایی کردن سد مارونی که در کهگیلویه بنا شد، می دانید سال 42 آمریکایی ها آن را اجرا کردند، همان مدل سدسازی را اجرا کردند و مردم ما در برخی از روستا آواره کردند و هزار تومان هم به آنها ندادند و اجازه یک لیوان آب برداشت از این سد را هم به ما ندادند؛ تا بخشی سرمایه دار بشوند و بخش دیگری از مردم هم آواره شوند. این نگاه بالا به پایین در واقع ظلم به مظلوم است و این بی عدالتی و ناحقی را در کشور ما که ادعا داریم، اجرا می کنند.
وی با طرح این سؤال که آیا ساخت سد بد است؟ افزود: فعالان زیست محیطی می گویند که کلاً ساخت سد بد است، من قبول ندارم، سد هم بد و هم خوب است و سدها سبب توسعه می شوند و مضر هم هستند. الان می گویند که آمریکا صدها را تخریب کرده اند، من بررسی کردم که سال 1920 آن سدی که تخریب شده بود، عمرش تمام شده بود. سد کوثر عمرش 50 ساله است و 25 سال دیگر عمر دارد، گفته اند که اگر لایه روبی و آن را تعمیر کنیم، می توانیم نهایت تا 80 یا 100 سال دیگر از آن بهره برداری کنیم، بعد از آن ما هم باید آن را تخریب کنیم. در امریکا هزاران سد بود که این سدها 100 سال و 150 سال عمر داشتند و آنها را تخریب کردند و فیلم گرفتن و آنها را به خورد ما دادند که اینها برای حفظ محیط زیست است، نه این طوری نبود؛ بلکه عمر سدها تمام شده بود. آمریکا چهل درصد گازهای گلخانه ای دنیا را تولید می کند، ما در حال حاضر یک درصد هم نداریم و به ما می گویند، رعایت کنید من خودم رعایت نمی کنم.
هادی اصل در ادامه گفت: الان همان مدل سدسازی در استان کهگیلویه و بویراحمد در حال اجرا است. نمونه بارز آن سد حرسان 3 است که 10 هزار نفر از هموطنان ما از آن منطقه سادات محمودی اخراج می شوند و هزاران هکتار از جنگل های استراتژیک و بلوط ما زیر آب می رود. از مخزن سد خرسان تا جاده سادات محمودی 40 کیلومتر طول دارد که شوخی نیست.
محسن آروین عضو هیئت علمی دانشگاه یاسوج گفت: سدسازی در دنیا مطلقا بد یا خوب نیست، به بعضی از پروژه‌ها باید تمدنی نگاه کرد، تا بتوانیم درست اظهارنظر کنیم. درخصوص پروژه های سدسازی، رودخانه ماربر از منطقه پادنا به خرسان و کارون می‌پیوندند، از طرفی رودخانه بشار به خرسان متصل و به کارون میریزد. روی رودخانه بشار سد تنگ سرخ، در بالادست سد ماندگان و در پایین دست سد خرسان را می‌خواهند احداث کنند. این را تجسم کنید.
وی افزود: همکار ما در منابع آب روی حقآبه زیست محیطی تحقیق انجام داده است. اگر در سدها اجازه دهیم حقآبه زیست محیطی به درستی انجام گیرد، مشکل زیادی ایجاد نخواهد شد. درخصوص سد تنگ سرخ و بر اساس گزارشی که در مطالعات این سد وجود دارد، نوشته شده حقابه زیست محیطی سد تنگ سرخ کمتر از یک متر مکعب بر ثانیه است، حقابه سد تنگ سرخ طبق ساده‌ترین روش‌های علمی ۳۰۰ متر مکعب است، در حالی که در مطالعات سد این عدد ۳۴ عنوان شده، یعنی یک دهم حقآبه واقعی سد تنگ سرخ را به عنوان حقابه در نظر گرفته‌اند.
آروین بیان کرد: از طرف دیگر ماربر هم به همین شکل است، پایین دست سد ماندگان، خرسان، شهیدعباسپور، سد گتوند، سد کارون ۳، همه اینها روی حوزه آبریز کارون بزرگ هستند. قرار هست چه بشود؟ ما به عنوان یک کشوری که ادعای تمدن می‌کنیم، سؤال من این هست که ما باید به سمت توسعه پایدار حرکت کنیم، توسعه پایدار یعنی اینکه جامعه، اقتصاد، محیط زیست، سه ضلع توسعه پایدار هستند.
وی افزود: اگر قرار نیست در پروژه سدسازی به سمت توسعه پایدار حرکت کنیم، در پروژه پرورش گوسفند و دامداری باید به سمت توسعه پایدار برویم؟ خیر، توسعه پایدار مربوط به پروژه‌های بزرگی مثل سدسازی است. وقتی پروژه اجرا می‌کنیم باید به این موضوع فکر کنیم که همه افراد جامعه تحت عنوان عدالت اجتماعی فرصت برابری از اقتصاد داشته باشند، فعالیت‌هایی که افراد جامعه انجام می‌دهند باید با طبیعت و محیط زیست سازگار باشند، فعالیت‌هایی که افراد جامعه به عنوان پروژه انجام می‌دهند، باید قابلیت دوام داشته باشد، بنابراین از عدالت اجتماعی، زیست‌پذیری پروژه‌ها، و قابلیت دوام یک فصل مشترکی تحت عنوان توسعه پایدار ایجاد می‌شود، هر پروژه‌ای این سه شرط را رعایت نکند پایدار نخواهد بود.
آروین خاطرنشان کرد: چه مقدار از تعریف توسعه پایدار در این پروژه‌ها اجرا می‌شود؟ هیچ. حجم سد تنگ سرخ ۱۲۵ میلیون متر مکعب است، توپوگرافی و ساختار منطقه کوهستانی این منطقه به گونه‌ای است که حجم بالایی ندارد، و کلیدواژه‌هایی عنوان می‌کنند که برخی مسائل حاکمیتی است، مثل بحران آب شرب اصفهان مسأله‌ای حاکمیتی است. در حالی که بر اساس شاخص‌ها و بر اساس سرانه ۲۲۰ لیتر آب در روز برای هر انسان، شهر‌های اصفهان و یزد نیازی به آب شرب ما ندارند.
بر اساس شاخص علمی چرا استان اصفهان هیچ‌گاه میزان برداشت از آب چاه‌های زاینده رود را اعلام نمی‌کند؟ چرا میزان مصرف آب در صنایعش را عنوان نمی‌کند؟ چرا استان اصفهان بجای اینکه آب از اکوسیستم دنا ببرد، میزان آب مورد نیازش را از طریق افزایش راندمان کشاورزی‌اش تأمین نمی‌کند؟ چرا استان اصفهان «آب را به نام شرب می‌برید و به پای صنعت میریزید؟ »
جمع بندی
دیانتی مدیرکل حفاظت محیط زیست استان کهگیلویه و بویراحمد در جمع بندی بحث خود گفت: سازمان محیط زیست سال ۹۵ با احداث سد خرسان ۳ مخالفت کرده است، اما این سد مصوبه هیئت وزیران را دارد، و در واقع سازمان محیط زیست در جلسه مذکور حضور نداشته است. احداث سد خرسان در ابتدا به منظور تولید برق بوده است و بعد انتقال آب شرب شده است. انتقال آب بین حوزه‌ای صرفاً برای تأمین آب شرب است، اولویت اول با آب شرب است.
وی بیان کرد: سدها از جمله پروژه‌هایی هستند که در سطح ملی در مورد آنها تصمیم‌گیری می‌شود، به صحبت‌های کارشناسی توجه می‌کنند ولی در نهایت تصمیم‌گیری ملی است.
دیانتی گفت: ما باید با مردم شفاف باشیم، اگر اعلام کردیم که فلان پروژه اجرا می‌شود، ببینیم آیا در همین پروژه اختیاراتی داریم یا نداریم؟ همه سدسازی و آب شرب را به دید منفی نگاه نکنیم، سدسازی جنبه منفی و مثبت دارد. سد تنگ سرخ ۱۵۶ میلیون متر مکعب ظرفیت دارد، و ۵۶ میلیون متر مکعب تأمین آب شرب شهر شیراز، ۲۰ میلیون متر مکعب آب شرب شهر یاسوج، ۱۳ میلیون متر مکعب صنعت استان کهگیلویه و بویراحمد، ۳۴ میلیون متر مکعب حقآبه زیست محیطی، ۳۴ میلیون متر مکعب تأمین آب کشاورزی است.
دیانتی اظهار کرد: در بیشتر مناطق شهر یاسوج مشکل آب وجود دارد و آب جیره‌بندی است، با احداث سد تنگ سرخ آب شهر یاسوج پایدار می‌شود. شهر یاسوج مرکز استان است و جمعیت آن افزایش می‌یابد و نیاز به آب و غذا و اشتغال دارد. اگر آب کشاورزی و صنعت تأمین شود، می‌توانیم صنعت داشته باشیم.
دیانتی افزود: بر اساس آمایش سرزمین میزان صنایع تعریف شده است و باید بر اساس مجوز ایجاد شوند. در خیلی از جا‌ها، مثلاً جلسات رفع موانع تولید، کمیسیون ماده ۱۱ طرح‌هایی هستند که شرایط و ضوابط محیط زیستی را ندارند. یک دست به تنهایی صدا ندارد، در بحث سدسازی، سد آبریز ۱۲۰ میلیون متر مکعب تعریف شد، گفتند ارتفاع تاج سد باید پایین بیاید، و زیر ۱۰۰ میلیون متر مکعب بیاید، تنها سدی که گوشه‌ای از مشکلات مردم کهگیلویه را حل می‌کند و بصورت مشروط در سازمان محیط زیست مجوز داده شد. همانطوری که در استان اصفهان همه پای کار هستند، در استان کهگیلویه و بویراحمد نیز همه باید پای کار باشند.
سید جواد هادی اصل مستندساز و فعال محیط زیستی در جمع بندی صحبت خود و در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان درخصوص اینکه چرا مردم و مسئولان ما جلوی این سدسازی را نمی گیرند؟، گفت: مسئولان اصفهان زاینده رود را در بستر رودخانه خشک نگه می‌دارند، و عمداً آن را بسته‌اند، برای اینکه اقناع‌سازی عمومی انجام بگیرد، مردم و گردشگران از خشکی زاینده رود ناراحت شوند، مظلوم پنداری می‌کنند و مردم قانع شده اند که اصفهان نیاز به آب دارد.
هادی اصل بیان کرد: اولین جایی که آب را بسته‌اند در حوالی زیباشهر اصفهان است، شهری که ۲۰ سال عمر دارد، سرسبز است و کشاورزی زیادی در این منطقه انجام داده‌اند، حوالی فولاد اصفهان است، عقب‌تر از آن بند انحراف ذوب آهن است، عقب‌تر از آن سد انحراف آب کاشان است، هر دو طرف هزاران ویلا می‌بینید. ولی می‌گویند «ببینید کف زاینده رود خشک است، آب از کجا بیاوریم!؟» فکر نکنید بحث منافع ملی است، اگر بحث منافع ملی است، مگر ما جزء این ملت نیستیم؟
هادی اصل اظهار کرد: نوچه‌های برخی از نمایندگان گفته‌اند حساب بنده را درآورند ببینند چقدر پول گرفته‌است؟ حتی برخی از همکاران آقای دیانتی هم ما را مورد‌اتهام قرار دادند، تخریب می‌کنند برای اینکه جلوی مطالبه‌گری را بگیرند.
محسن آروین عضو هیئت علمی دانشگاه یاسوج در جمع بندی سخنان خود اظهار کرد: در خصوص سد تنگ سرخ، می‌گوییم شهر یاسوج بحران آب دارد، فقط ۲۰ میلیون متر مکعب تخصیص می‌دهیم، در کشاورزی ۳۴ میلیون متر مکعب می‌دهیم، ولی می‌دانید چند هکتار باغ سیب در بالادست سد تنگ سرخ زیر آب می‌رود و نابود می‌شود؟ باغ‌هایی که این همه سال ثمر داده‌اند را از بین می‌برید و آب می‌برید برای اینکه جای دیگری کشاورزی کنید؟ از امتداد رودخانه بشار تا پل بشار هیچ نقطه‌ای مناسب احداث سد تنگ سرخ نبود غیر از همین جایی که الان در حال احداث است؟
وی گفت: به ما بر اساس مستندات نشان دهید نمی‌شد سد تنگ سرخ ۵۰۰ متر بالاتر از پل بردزرد که بالای روستای تنگ سرخ است، ببرید به استان فارس و الان فقط ۲۰ میلیون متر مکعب به ما بدهید؟ یا نمی‌شد در روستای قلات این سد را بزنید، که با حجم سازه‌ای کم، به حجم مخزن بزرگی برسیم؟ طبق یک مؤلفه دم دستی و ساده که می‌گوید ما سد را باید جایی از مقطع دره احداث کنیم که با کمترین حجم سازه به بیشترین حجم مخزن برسیم. سد تنگ سرخ دقیقاً در جایی احداث شده که عریض‌ترین قسمت دره است و همین حجم سازه را چندین برابر می‌کند.
آروین افزود: دانشجوی من در مورد سد کوهبرد شاخص‌های دم دستی را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده این سد توجیه اقتصادی ندارد، این سد در حال حاضر دو سال است که آبگیری شده، ولی نمی‌دانند چطور این آب را انتقال دهند! در کتابی منتشر شده و ترجمه کرده‌ایم سیاست‌های سدسازی و توسعه ایران در آن توضیح داده شده است. «وزیر در تهران می‌گوید مردم این برای شما خوب است!و همان کار انجام می گیرد، مبدأ پروژه ها وزیر است. اما فائو درخصوص سیاست‌های مشارکتی از پایین به بالا می‌گوید زمانی که در یک منطقه از طرف جامعه محلی درخواست احداث سد شده است، اینجا دیگر شمای مسئول نیاز ندارید التماس مردم بکنید که توجیه شوند. دولت می‌گوید منطقه مناسب را شناسایی کنید، و از نظر پارامتر‌های فنی و علمی بررسی می‌شود، و در نهایت ممکن است در این منطقه امکان سدسازی وجود نداشته باشد، و سد زده نمی‌شود.
وی بیان کرد: سدها از جمله پروژه‌هایی هستند که در سطح ملی در مورد آنها تصمیم‌گیری می‌شود، به صحبت‌های کارشناسی توجه می‌کنند ولی در نهایت تصمیم‌گیری ملی است.
دیانتی گفت: ما باید با مردم شفاف باشیم، اگر اعلام کردیم که فلان پروژه اجرا می‌شود، ببینیم آیا در همین پروژه اختیاراتی داریم یا نداریم؟ همه سدسازی و آب شرب را به دید منفی نگاه نکنیم، سدسازی جنبه منفی و مثبت دارد. سد تنگ سرخ ۱۵۶ میلیون متر مکعب ظرفیت دارد، و ۵۶ میلیون متر مکعب تأمین آب شرب شهر شیراز، ۲۰ میلیون متر مکعب آب شرب شهر یاسوج، ۱۳ میلیون متر مکعب صنعت استان کهگیلویه و بویراحمد، ۳۴ میلیون متر مکعب حقآبه زیست محیطی، ۳۴ میلیون متر مکعب تأمین آب کشاورزی است.
دیانتی اظهار کرد: در بیشتر مناطق شهر یاسوج مشکل آب وجود دارد و آب جیره‌بندی است، با احداث سد تنگ سرخ آب شهر یاسوج پایدار می‌شود. شهر یاسوج مرکز استان است و جمعیت آن افزایش می‌یابد و نیاز به آب و غذا و اشتغال دارد. اگر آب کشاورزی و صنعت تأمین شود، می‌توانیم صنعت داشته باشیم.
دیانتی افزود: بر اساس آمایش سرزمین میزان صنایع تعریف شده است و باید بر اساس مجوز ایجاد شوند. در خیلی از جا‌ها، مثلاً جلسات رفع موانع تولید، کمیسیون ماده ۱۱ طرح‌هایی هستند که شرایط و ضوابط محیط زیستی را ندارند. یک دست به تنهایی صدا ندارد، در بحث سدسازی، سد آبریز ۱۲۰ میلیون متر مکعب تعریف شد، گفتند ارتفاع تاج سد باید پایین بیاید، و زیر ۱۰۰ میلیون متر مکعب بیاید، تنها سدی که گوشه‌ای از مشکلات مردم کهگیلویه را حل می‌کند و بصورت مشروط در سازمان محیط زیست مجوز داده شد. همانطوری که در استان اصفهان همه پای کار هستند، در استان کهگیلویه و بویراحمد نیز همه باید پای کار باشند.
سید جواد هادی اصل مستندساز و فعال محیط زیستی در جمع بندی صحبت خود و در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان درخصوص اینکه چرا مردم و مسئولان ما جلوی این سدسازی را نمی گیرند؟، گفت: مسئولان اصفهان زاینده رود را در بستر رودخانه خشک نگه می‌دارند، و عمداً آن را بسته‌اند، برای اینکه اقناع‌سازی عمومی انجام بگیرد، مردم و گردشگران از خشکی زاینده رود ناراحت شوند، مظلوم پنداری می‌کنند و مردم قانع شده اند که اصفهان نیاز به آب دارد.
هادی اصل بیان کرد: اولین جایی که آب را بسته‌اند در حوالی زیباشهر اصفهان است، شهری که ۲۰ سال عمر دارد، سرسبز است و کشاورزی زیادی در این منطقه انجام داده‌اند، حوالی فولاد اصفهان است، عقب‌تر از آن بند انحراف ذوب آهن است، عقب‌تر از آن سد انحراف آب کاشان است، هر دو طرف هزاران ویلا می‌بینید. ولی می‌گویند «ببینید کف زاینده رود خشک است، آب از کجا بیاوریم!؟» فکر نکنید بحث منافع ملی است، اگر بحث منافع ملی است، مگر ما جزء این ملت نیستیم؟
هادی اصل اظهار کرد: نوچه‌های برخی از نمایندگان گفته‌اند حساب بنده را درآورند ببینند چقدر پول گرفته‌است؟ حتی برخی از همکاران آقای دیانتی هم ما را مورد‌اتهام قرار دادند، تخریب می‌کنند برای اینکه جلوی مطالبه‌گری را بگیرند.
محسن آروین عضو هیئت علمی دانشگاه یاسوج در جمع بندی سخنان خود اظهار کرد: در خصوص سد تنگ سرخ، می‌گوییم شهر یاسوج بحران آب دارد، فقط ۲۰ میلیون متر مکعب تخصیص می‌دهیم، در کشاورزی ۳۴ میلیون متر مکعب می‌دهیم، ولی می‌دانید چند هکتار باغ سیب در بالادست سد تنگ سرخ زیر آب می‌رود و نابود می‌شود؟ باغ‌هایی که این همه سال ثمر داده‌اند را از بین می‌برید و آب می‌برید برای اینکه جای دیگری کشاورزی کنید؟ از امتداد رودخانه بشار تا پل بشار هیچ نقطه‌ای مناسب احداث سد تنگ سرخ نبود غیر از همین جایی که الان در حال احداث است؟
وی گفت: به ما بر اساس مستندات نشان دهید نمی‌شد سد تنگ سرخ ۵۰۰ متر بالاتر از پل بردزرد که بالای روستای تنگ سرخ است، ببرید به استان فارس و الان فقط ۲۰ میلیون متر مکعب به ما بدهید؟ یا نمی‌شد در روستای قلات این سد را بزنید، که با حجم سازه‌ای کم، به حجم مخزن بزرگی برسیم؟ طبق یک مؤلفه دم دستی و ساده که می‌گوید ما سد را باید جایی از مقطع دره احداث کنیم که با کمترین حجم سازه به بیشترین حجم مخزن برسیم. سد تنگ سرخ دقیقاً در جایی احداث شده که عریض‌ترین قسمت دره است و همین حجم سازه را چندین برابر می‌کند.
آروین افزود: دانشجوی من در مورد سد کوهبرد شاخص‌های دم دستی را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده این سد توجیه اقتصادی ندارد، این سد در حال حاضر دو سال است که آبگیری شده، ولی نمی‌دانند چطور این آب را انتقال دهند! در کتابی منتشر شده و ترجمه کرده‌ایم سیاست‌های سدسازی و توسعه ایران در آن توضیح داده شده است. «وزیر در تهران می‌گوید مردم این برای شما خوب است!و همان کار انجام می گیرد، مبدأ پروژه ها وزیر است. اما فائو درخصوص سیاست‌های مشارکتی از پایین به بالا می‌گوید زمانی که در یک منطقه از طرف جامعه محلی درخواست احداث سد شده است، اینجا دیگر شمای مسئول نیاز ندارید التماس مردم بکنید که توجیه شوند. دولت می‌گوید منطقه مناسب را شناسایی کنید، و از نظر پارامتر‌های فنی و علمی بررسی می‌شود، و در نهایت ممکن است در این منطقه امکان سدسازی وجود نداشته باشد، و سد زده نمی‌شود.
این خبر تکمیل می شود
