کبنانیوز - چه کسی رئیس دانشگاه علوم‌پزشکی یاسوج می‌شود؟ / مطلبی در پاسخ گزینه‌سازی‌های کاذب برای دانشگاه علوم پزشکی / سلامت مردم محل آزمون و خطای سیاسیون نیست/ مردم سوابقتان را در خاطر دارند!

چه کسی رئیس دانشگاه علوم‌پزشکی یاسوج می‌شود؟ / مطلبی در پاسخ گزینه‌سازی‌های کاذب برای دانشگاه علوم پزشکی / سلامت مردم محل آزمون و خطای سیاسیون نیست/ مردم سوابقتان را در خاطر دارند!

اخیراً در رسانه‌ها و فضای مجازی از غلام‌عباس سبز، رقیه پناهی، پرویز یزدان‌پناه، جعفر نیکبخت، صدرالله محرابی، علی‌محمد سادات، دکتر قیطاسی و... به‌عنوان گزینه‌های ریاست دانشگاه علوم‌پزشکی یاسوج نام برده می‌شود که این اسامی با واکنش‌های متعددی روبرو شده است. یکی از کاربران فضای مجازی در این خصوص نوشت: دانشگاه علوم پزشکی، به‌خاطر نقش عمده‌ای که در زندگی مردم دارد و همین‌طور گستردگی جغرافیائی و سطح بالای تحصیلات پرسنل و تعدد رشته‌های مختلف دانشگاهی در استان کهگیلویه و بویراحمد از تأثیرگذاری زیادی در حوزه‌های مختلف اجتماعی در بین لایه‌های مختلف جامعه برخوردار است.
به همین خاطر، این دانشگاه همیشه مورد طمع سیاسیون بوده است.
در سال‌های گذشته، آنچه که باعث لطمه جدی به عملکرد این دانشگاه شده است، ورود سیاسیون به عرصه تصمیم‌گیری و عزل و نصب‌ها بوده است که پیامد آن هم عدم ثبات مدیرتی و تزلزل در ساختار و دورشدن از رسالت تخصصی‌اش بوده است.
این موضوع که گاهی عمر مدیریتی یک رئیس دانشگاه علوم پزشکی به یک سال هم کفاف نداده است و در همان یک سال هم مرتباً دنبال تبدیل حکم از سرپرستی به مدیریت بوده است، پدیده‌ای است که ظاهراً فقط مختص استان ما است.
اما آنچه امروزه باعث تعجب بسیار است، این است که کسانی که درگذشته، خودشان سال‌ها سکان‌دار مدیریت این دانشگاه بوده‌اند و کارنامه‌ای نه‌چندان مطلوب هم از خود به یادگار گذاشته‌اند، باز هم در عطشی پایان‌ناپذیر، رزومه می‌فرستند و لابی می‌کنند تا دوباره به همان جایگاه بازگردند. از معاونین سال‌های دور و نزدیک تا فرمانداران ضعیف دولت‌های گذشته. جالب‌تر هم آن عزیزی است که در دوران تحصیل یک سلام و علیکی هم با وزیر بهداشت کنونی داشته و بسیار جالب‌تر آنکه هیچ تناسبی هم با سیاست‌های دولت جدید ندارد و همواره در خط مقدم رقیب دکتر پزشکیان بوده است.
به نظر می‌رسد که کسانی که در سال‌های گذشته، دانشگاه را حیاط‌خلوت سیاسیون و نمایندگان مجلس کردند و با استخدام‌های فله‌ای در بیمارستان شهید جلیل، بحران‌ها درست کردند و در پاندمی کرونا هم کارنامه‌ای مشحون و مملو از ناتوانی از خویش برجای گذاشتند، الان باز هم فیل قدرتشان یاد هندوستان کرده است. چرا؟ چرا کسانی که ستاد دانشگاه و مراکز حساسی را که باید متولی انجام خدمات در حوزه سلامت انسان‌ها باشد را به پاتوق قومیتی تبدیل کردند و عرصه را به پیمانکاران مختلف واگذار کردند و حتی هنوز هم پرونده‌های تخلفاتشان در مراجع ذی‌ربط باز است، دوباره قصد رجعت دارند؟ به نظر می‌رسد که همه آنانی که بخش عمده مشکلات امروز، نتیجه کارنامه غلط آنهاست و امتحان خود را پس داده‌اند، شبانه‌روز در تلاش‌اند که به رأس هرم دستگاه سلامت استان صعود کنند.
قصد دفاع از کسی را نداریم؛ اما انگار کارنامه همین رئیس فعلی علی‌رغم همه ایرادات، بسیار پربارتر از همه گزینه‌های مطرح این روزهاست.
چندی پیش دکتر جاودان سیرت (رئیس جدید دانشگاه علوم پزشکی یاسوج) در مصاحبه‌ای مطبوعاتی، رئوس عملکرد دستگاه تحت مدیریتش را برشمرد. اینکه، مجوز بیمارستان ویژه بیماران سرطانی گرفته شد و بخش ویژه‌ای هسته‌ای هم راه‌اندازی شد و ناوگان خودروئی هم در حد قابل‌قبولی تجهیز شد و دستگاه رادیوتراپی که جز ضروریات امروزی دستگاه سلامت است هم تهیه گردید و بودجه حوزه بهداشت باتکیه‌بر این اصل علمی جهانی که پیشگیری بهتر از درمان است، رشدی ۳۵ درصدی یافت و خرید حدود ۴۰۰ میلیارد تومان تجهیزات پزشکی برای استان و اختصاص ده‌هزار میلیارد به پروژه‌ها در سفر هیئت دولت شهید رئیسی به استان و افتتاح بیش از ۴۰ پروژه ملی و استانی و کلنگ‌زنی ۱۱ پروژه جدید و.... واقعاً اقداماتی قابل تقدیرند. این مردم لایق بهترین‌ها هستند و هنوز هم اقدامات این‌چنینی بسیار کمتر از سطح مطلوب و استانداردهای علمی است؛ اما در کنار این اقدامات، همین‌که دانشگاه، امروزه با ورود شرکت آوای سلامت از چنگ پیمانکاران بیرون‌آمده است و تا حدودی شاهد کاهش دخالت سیاسیون در این حوزه هستیم باز هم یک گام روبه‌جلو در عرصه مدیریت دانشگاه علوم پزشکی است. باز هم با تأکید عنوان می‌کنیم که قصد دفاع از ریاست فعلی را نداریم. ایرادات زیادی هم بر نحوه فعلی مدیریتی وارد است اما نیاز امروز دانشگاه علوم پزشکی در حوزه ستادی، ثبات در مدیریت است.
گذشتگان اگر ایده‌ای داشتند، می‌توانستند ایده‌هایشان را با فرصت‌هایی که در اختیار داشتند، به منصه ظهور برسانند.
اگر دلسوز مردم هستند، اگر طالب قدرت نیستند، اگر به دنبال اصلاح امور هستند، بهتر است دانشگاه را به حال خود بگذارند تا شاید این وضعیت اندک امیدوارکننده امروز، باعث بهبودی حال دانشگاه شود.
شعار دولت جدید، ایجاد وفاق است و اتفاقاً، دانشگاه علوم پزشکی می‌تواند نقطه شروع این وفاق باشد.
تن رنجور دانشگاه علوم پزشکی، چند سالی است که مرتباً با تغییرات مدیریتی در کوتاه‌مدت، دچار شوک می‌شود و تحمل شوک دیگری را ندارد. پس چه‌بهتر که سیاسیون و دلسوزان مردم و نمایندگان محترم و در رأس آن‌ها استاندار به‌عنوان نماینده عالی دولت در استان، با ارزیابی شرایط موجود، فرصت دهند تا این تن رنجور، توان دوباره‌ای یابد. دانشگاه علوم پزشکی استان، نیازمند کمک است و هرگونه تغییر جدید، روند بازیابی را به تأخیر می‌اندازد و حتی ممکن است این بیمار را از پای بیندازد. بهتر است کمی فرصت داد.